Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ !!
Ιωάννης 5: 24
Σας διαβεβαιώνω απόλυτα, ότι εκείνος
που ακούει τον λόγο μου, και πιστεύει σ' αυτόν που με απέστειλε, έχει αιώνια
ζωή, και σε κρίση δεν έρχεται, αλλά έχει ήδη μεταβεί από τον θάνατο στη ζωή.
Φόβος.
Αγωνία.
Πανικός.
Ο φόβος του θανάτου έρχεται αιφνίδια στον άνθρωπο (!) μετά από ένα μεγάλο και θλιβερό συμβάν, όπως ένας θάνατος αγαπημένου προσώπου, ή μία μεγάλη αποτυχία στο επάγγελμα.
Ο άνθρωπος τότε, ανακαλύπτει ξαφνικά (!) την ματαιότητα | την αχρειότητα | την έλλειψη των στηριγμάτων του.
Νιώθει, ότι δεν έχει που να ακουμπήσει ώστε να πάρει δύναμη | κουράγιο | παρηγοριά.
Είναι πιθανό ο άνθρωπος να είναι ευσεβής και αγαθός, όμως να έχει κυριευτεί από τον φόβο του θανάτου.
Και ο φόβος του θανάτου δημιουργεί ένα «άεργο» στρες, δηλαδή χωρίς λόγο (!) τον φόβο του επικειμένου θανάτου.
Πολλοί άνθρωποι καταφεύγουν σε επαγγελματίες υγείας, όπως Νευρολόγους Ψυχιάτρους ή Ψυχολόγους με ειδικότητα στην Ψυχοθεραπευτική.
Καλά κάνουν και είναι το σωστό βήμα.
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ
Η εμφάνιση του Κυρίου Ιησού στην γη με αίμα και σάρκα (!) δεν ήταν τυχαία, αλλά ένα σχέδιο του ουράνιου Πατέρα για την σωτηρία του ανθρώπου από τον θάνατο.
Ο Κύριος Ιησούς δίδασκε, κατά το Ευαγγέλιο του Ιωάννη:
Σας διαβεβαιώνω απόλυτα,
ότι εκείνος που ακούει τον λόγο μου, και πιστεύει
σ' αυτόν που με απέστειλε, έχει αιώνια ζωή,
και σε κρίση δεν έρχεται, αλλά έχει ήδη μεταβεί από τον θάνατο στη ζωή.
Σας διαβεβαιώνω απόλυτα,
ότι έρχεται ώρα, και ήδη είναι,
όταν οι νεκροί θα ακούσουν τη φωνή τού Υιού τού Θεού, και εκείνοι που
άκουσαν θα ζήσουν.
Ο Ιησούς, λοιπόν, είπε σ' αυτούς:
Σας διαβεβαιώνω απόλυτα:
Αν δεν φάτε τη σάρκα τού Υιού τού ανθρώπου,
και δεν πιείτε το αίμα του, δεν έχετε μέσα σας
ζωή.
Όποιος τρώει τη σάρκα μου, και πίνει το αίμα μου, έχει αιώνια ζωή,
και εγώ θα τον αναστήσω κατά την έσχατη ημέρα.
Ας το δούμε μαζί:
1. Όποιος ακούει τους λόγους του Χριστού και τους δέχεται, εκείνος αποκτά αιώνια ζωή.
2. Δηλαδή, ένα «αόρατο συμβόλαιο» αιωνιότητας | αιώνιας ζωής.
3. Δια της πίστεως στον Κύριο Ιησού, τον Χριστόν.
4. Και μόνον σε αυτόν.
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ
Σύμφωνα με τον απλό άνθρωπο, ο θάνατος είναι το τέλος | η απώλεια μιας μάχης | η αστοχία της ζωής.
Σύμφωνα με τον άνθρωπο του Θεού, ο θάνατος είναι μια πόρτα εισόδου στην αγκαλιά του Χριστού | στο περιβάλλον του αιωνίου Θεού | στην αιωνιότητα.
Η ΕΞΗΓΗΣΗ
Ο απόστολος Παύλος, γράφοντας προς τους Κολοσσαείς αδελφούς, δίνει την εξήγηση.
Διαβάζουμε:
Κι εσάς, που ήσασταν νεκροί στα
αμαρτήματα και στην ακροβυστία της σάρκας σας,
σας ζωοποίησε μαζί του,
καθώς σας συγχώρεσε όλα τα πταίσματα,
όταν εξάλειψε το χειρόγραφο με τα διατάγματα, που
ήταν εναντίον σας,
και το αφαίρεσε από το μέσον, καρφώνοντάς το επάνω στον σταυρό·
και αφού απογύμνωσε τις αρχές και τις εξουσίες,
τις καταντρόπιασε δημόσια, όταν, επάνω του, θριάμβευσε εναντίον τους.
Και ο ίδιος ο Παύλος γράφοντας προς τους Εβραίους, εξηγεί:
Επειδή, λοιπόν, τα παιδιά έγιναν κοινωνοί σάρκας και αίματος,
κι αυτός (ο Ιησούς) παρόμοια έγινε μέτοχος από
τα ίδια,
για να καταργήσει, διαμέσου τού θανάτου,
αυτόν που έχει το κράτος τού θανάτου, δηλαδή, τον διάβολο,
και να ελευθερώσει εκείνους,
όσους εξαιτίας τού φόβου τού
θανάτου ήσαν σε ολόκληρη τη ζωή υποκείμενοι στη δουλεία.
Ας το δούμε μαζί:
1. Ο άνθρωπος φοβάται τον θάνατο, επειδή μέσα του έχει την δουλεία του θανάτου.
2. Γεμάτος από αμαρτίες | ανομίες | ενοχές | πείσματα | εγωισμούς | νεύρα | μίση | πάθη.
3. Αυτός ο άνθρωπος φοβάται τον θάνατο, διότι τον βλέπει σαν μια ακόμη αποτυχία, στην ζωή του.
4. Σαν να παλεύεις με ένα γίγαντα, να «τις τρως» (!) και να μην μπορείς να ξεφύγεις από πουθενά.
5. Μέχρι να έρθει ο Χριστός την ζωή σου (!) και να παλέψει τον γίγαντα.
6. Τότε ελευθερώνεσαι!
7. Τότε ηρεμείς (!) παρά τις δυσκολίες και τα παθήματα που είναι φυσιολογικά και ανθρώπινα.
Ο ΤΙΜΟΘΕΟΣ
Ο Τιμόθεος ήταν ένας εκλεκτός συνεργάτης του αποστόλου Παύλου, που ο Παύλος τον αναφέρει στην αρχή των επιστολών του, έξη φορές (!) προς τιμή του, ήταν συχνά το κέντρο της ευαισθησίας του Παύλου, ώστε να γράψει επιστολές αναγκαίες.
Διαβάζουμε
Μη ντραπείς, λοιπόν, για τη μαρτυρία τού Κυρίου μας
ούτε για μένα τον φυλακισμένο για χάρη του·
αλλά, συγκακοπάθησε μαζί με το ευαγγέλιο, με τη δύναμη του Θεού·
ο οποίος μάς έσωσε, και μας κάλεσε με άγια κλήση,
όχι σύμφωνα με τα έργα μας,
αλλά σύμφωνα με τη δική του πρόθεση και χάρη,
που δόθηκε σε μας εν Χριστώ Ιησού προαιώνια,
φανερώθηκε όμως τώρα διαμέσου της επιφάνειας
του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού,
ο οποίος, αφενός μεν κατήργησε τον θάνατο,
αφετέρου δε έφερε σε φως τη ζωή και την
αφθαρσία διαμέσου τού ευαγγελίου.
Και προς τους Κορινθίους, γράφει ο Παύλος την 1η επιστολή:
«Θάνατε, πού είναι το κεντρί σου;
Άδη, πού είναι η νίκη σου;».
Το δε κεντρί τού θανάτου είναι η
αμαρτία·
και η δύναμη της αμαρτίας ο
νόμος.
Αλλά, ευχαριστία ανήκει στον Θεό,
ο οποίος μάς δίνει τη νίκη διαμέσου τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Ας το δούμε μαζί:
1. Ο Ιησούς Χριστός κατήργησε τον θάνατο δια της Αναστάσεως εκ των νεκρών.
2. Ο άδης που είναι ο διάβολος και ο σατανάς είναι ένας εχθρός νικημένος με προσωρινή άδεια παραμονής (!) στο τερέν, γνωρίζοντας ότι έχει λίγο καιρό ακόμη.
3. Ο Θεός, ο ουράνιος Πατέρας μας έσωσε με δική του αγαθή πρόθεση | ευδοκία και χάρη δια του Υιού, προαιώνια.
ΤΟ ΤΕΛΟΣ
Ας δούμε το τέλος, κατά τας Γραφάς
Από την 1η επιστολή του Παύλου, προς τους Κορινθίους:
ύστερα θα είναι το τέλος,
όταν παραδώσει τη βασιλεία στον Θεό και Πατέρα·
όταν καταργήσει κάθε αρχή και κάθε εξουσία και δύναμη.
Επειδή, πρέπει να βασιλεύει, μέχρις ότου βάλει όλους
τούς εχθρούς του κάτω από τα πόδια του·
τελευταίος εχθρός καταργείται ο θάνατος.
Από την Αποκάλυψη του Κυρίου Ιησού Χριστού:
Και η θάλασσα έδωσε τους νεκρούς που ήσαν μέσα σ' αυτή,
και ο θάνατος και ο άδης έδωσαν τους νεκρούς, που ήσαν μέσα σ' αυτούς·
και κρίθηκαν κάθε ένας σύμφωνα με τα έργα τους.
Και ο θάνατος και ο άδης ρίχθηκαν στη λίμνη της
φωτιάς·
αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος.
Αμήν.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου