ΟΤΑΝ ΨΑΛΛΟΥΜΕ ΑΣΜΑΤΑ ΧΑΡΑΣ!!

Επιστολή Ιακώβου 5: 13

Κακοπαθεί κάποιος ανάμεσά σας; Ας προσεύχεται· ευθυμεί κάποιος; Ας ψάλλει.

Ευθυμία

Χαρά

Άσματα

 

Η ζωή του ανθρώπου έχει εναλλαγές μεταξύ χαράς και λύπης, ενθουσιασμού και κατάπτωσης, ζητωκραυγών και γογγυσμών.

Και αυτό συμβαίνει με χρονικά διαστήματα (ο χρόνος) και ημερομηνίες, που θυμόμαστε πλέον (ο καιρός), για κάθε πράγμα που αποκτάμε, ή εργαζόμαστε με τα χέρια μας.

Έτσι ο άνθρωπος θυμάται:

1.      Πότε γεννήθηκε

2.      Πότε αρρώστησε

3.      Πότε πενθούσε

4.      Πότε έπιασε την πρώτη δουλειά

5.      Πότε πτώχευσε

6.      Πότε παντρεύτηκε

7.      Πότε έκανε παιδιά

8.      Πότε πήγε για διασκέδαση

9.      Πότε γύρισε με κλάματα από ένα γλέντι

 

ΚΑΚΟΠΑΘΕΙΑ

Ο άνθρωπος μάλλον κακοπαθεί, παρά ευθυμεί στην ζωή του. 

Οι στιγμές και οι χρόνοι της χαράς είναι λίγες αφού, ο άνθρωπος συνήθως αποκάμει | ασθενεί | αδικείται | κλαίει | θρηνεί.

 

ΧΑΡΑ

Η χαρά είναι το «σύνδρομο» της νίκης, δηλαδή ένα σύνολο από γεγονότα γεμάτα από σκληρές μάχες και νίκες.

Αυτές οι νίκες είναι θαυμαστές, δεν είναι ανθρώπινες.

Είναι νίκες του μεγάλου Θεού, του Κυρίου Ιησού Χριστού και σε Αυτόν ανήκει όλη η δόξα και η τιμή και η λατρεία.

 

Η ΝΕΑ ΖΩΗ

Η νέα ζωή με τον Χριστόν (!) είναι μια ζωή, όπου ο άνθρωπος του Θεού λειτουργεί:

1.      Με το πνεύμα | την λογική και την αλήθεια.

2.      Με την καρδιά και το συναίσθημα της αγάπης | της συμφιλίωσης με τον Θεόν.

3.      Με την γνώση | την φρόνηση | την Σύνεση (στον φόβο του Θεού).

4.      Με την πλήρωση μέσα στον Παράκλητο | το Άγιο Πνεύμα.

 

ΟΙ ΨΑΛΜΩΔΙΕΣ

Οι ψαλμωδίες είναι το άρωμα που αναδύει μέσα από μια καρδιά και ένα νού (!) που γνώρισε τον Ιησού όχι τυχαία, αλλά μετά από σύγκρουση (!) με τον Θεό.

Αδωντας, είναι η ωδή από ψυχής | από συναισθημάτων.  

Ψάλλοντας, είναι η υμνωδία από τον νού, με βάση κάποιο γνωστό Υμνολόγιο.

Ο ΣΑΤΑΝΑΣ   

Ο διάβολος | ο σατανάς, βάζει τον άνθρωπο τον λογικό, σε αμφιβολία και σε αντιδιαστολή με τον ίδιο τον Θεόν.

Και ακόμη, ο άνθρωπος νομίζει ότι τα συμβάντα στην ζωή του, ένα – ένα (!) αποδεικνύουν ότι ο Θεός είναι νεκρός.

Μέχρι, που να έρθει η ημέρα της συνάντησης | πρόσωπο με πρόσωπο (!) με τον Ιησού και την Αλήθεια.

Ευτυχώς (!) έχουμε πάρα πολλά, παρόμοια, περιστατικά στην Καινή Διαθήκη μιας προσωπικής συνάντησης, όπου τα πάντα (στην ψυχή και στον νου) αλλάζουν μονομιάς.    

 

Ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς, τόνιζε την διακονία Του:

 Διότι ο Υιός του ανθρώπου ήλθε 

να ζητήσει 

και να σώσει το απολωλός.

 

 

ΑΥΤΟΜΑΤΑ

Οι ψαλμωδίες, τα Υμνολόγια, παράγονται από τους ψαλμωδούς | ανθρώπους με σύνεση στην μουσική και τους στίχους λατρείας, δια Πνεύματος Αγίου.

Ένας τέτοιος  άνθρωπος ήταν ο Δαβίδ, που συνέταξε πολλούς ύμνους δια Πνεύματος Αγίου,  καταγεγραμμένους στο βιβλίο των Ψαλμών.

 

Διαβάζουμε από τον 34^ο ψαλμό:

Θα ευλογώ τον Κύριο σε κάθε στιγμή·

 

​η αίνεσή του θα είναι πάντοτε στο στόμα μου.

 

Στον Κύριο θα καυχάται η ψυχή μου·

 

οι ταπεινοί θα ακούσουν και θα χαρούν.

 

Διαβάζουμε από τον 105^ο ψαλμό:

 

Δοξολογείτε τον Κύριο· επικαλείστε το όνομά του·

 

κάντε γνωστά τα έργα του στους λαούς.

 

Ψάλλετε σ' αυτόν·

 

ψαλμωδείτε σ' αυτόν·

 

μιλάτε για όλα τα θαυμάσιά του.

 

 

Διαβάζουμε από τον 149^ο ψαλμό:

Αινείτε τον Κύριο.

 

Ψάλτε στον Κύριο ένα καινούργιο τραγούδι, την αίνεσή του, στη σύναξη των οσίων.

 

Ας ευφραίνεται ο Ισραήλ στον Δημιουργό του· οι γιοι τής Σιών ας αγάλλονται στον Βασιλιά τους.

 

Ας αινούν το όνομα του Κυρίου χοροστατώντας·

 

ας ψαλμωδούν σ' αυτόν με τύμπανο και κιθάρα.

 

Επειδή, ο Κύριος ευδοκεί στον λαό του·

 

θα δοξάσει τούς πράους με σωτηρία.

 

 

Διαβάζουμε από τον 150^ο ψαλμό:

Αινείτε τον Κύριο. Αινείτε τον Θεό στο αγιαστήριό του·

 

αινείτε τον στο στερέωμα της δύναμής του.

 

Αινείτε τον για τα μεγαλεία του·

 

αινείτε τον σύμφωνα με το πλήθος της μεγαλοσύνης του.

 

Αινείτε τον με ήχο σάλπιγγας·

 

αινείτε τον με ψαλτήρι και κιθάρα.

 

Αινείτε τον με τύμπανο και χοροστασία·

 

αινείτε τον με χορδές και όργανο.

 

Αινείτε τον με εύηχα κύμβαλα·

 

αινείτε τον με κύμβαλα αλαλαγμού.

 

Κάθε πνοή ας αινεί τον Κύριο.

 

Αλληλούια.

 

ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

Στην Καινή Διαθήκη, ο απόστολος Παύλος γράφει προς τους Εφεσίους:

 

Και μη μεθάτε με κρασί, στο οποίο υπάρχει ασωτία·

 

αλλά, γίνεστε πλήρεις με το Πνεύμα,

 

μιλώντας μεταξύ σας με ψαλμούς

 

και ύμνους

 

και πνευματικές ωδές,

 

τραγουδώντας (από καρδιάς) και ψάλλοντας (με τον νου) με την καρδιά σας στον Κύριο·

 

ευχαριστώντας πάντοτε για όλα τον Θεό και Πατέρα στο όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού·

 

ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΠΑΛΑΙΑΣ ΚΑΙ ΝΕΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

Είναι αλήθεια ότι δεν ισχύει η εικόνα της Παλαιάς Διαθήκης του κράτους του Ισραήλ, στην Καινή Διαθήκη των εθνών.

Δηλαδή:

1.      Ο ήχος της σάλπιγγας

2.      Το ψαλτήρι και η κιθάρα

3.      Το τύμπανο

4.      Η χοροστασία | ο χορός

5.      Τα έγχορδα όργανα

6.      Τα κύμβαλα

7.      Η συμφωνική μουσική

 

Όλα αυτά θα τα γευτούμε (!) όταν έλθει ο γάμος του Νυμφίου και της Εκκλησίας των Αγίων, στην βασιλεία των ουρανών.

Η εικόνα αυτή, περιγράφεται μέσα στο βιβλίο της Αποκάλυψης.

 

Διαβάζουμε:

Και άκουσα σαν φωνή από μεγάλο πλήθος, και σαν φωνή από πολλά νερά, και σαν φωνή από ισχυρές βροντές, που έλεγαν:

 

Αλληλούια, επειδή βασίλευσε ο Κύριος, ο Θεός ο Παντοκράτορας.

 

Ας χαιρόμαστε και ας νιώθουμε αγαλλίαση και ας δώσουμε σ' αυτόν τη δόξα·

 

επειδή, ήρθε ο γάμος τού Αρνίου,

 

και η γυναίκα του ετοίμασε τον εαυτό της.

 

Και της δόθηκε να ντυθεί εκλεκτής ποιότητας λινό καθαρό και λαμπερό·

 

επειδή, το εκλεκτής ποιότητας λινό είναι τα δικαιώματα των αγίων.

 

Και μου λέει:

 

Γράψε:

 

Μακάριοι οι καλεσμένοι στο δείπνο τού γάμου τού Αρνίου.

 

Και μου λέει:

 

Αυτά είναι τα αληθινά λόγια του Θεού.

 

 

Αμήν.

ΔΕΙΤΕ | ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟΝ ΥΜΝΟ: