ΠΑΡΗΓΟΡΕΙΤΕ ΤΟΝ ΛΑΟΝ ΜΟΥ!

Ησαΐας 26: 21

Επειδή, δέστε, ο Κύριος βγαίνει από τον τόπο του για να παιδεύσει τούς κατοίκους της γης εξαιτίας της ανομίας τους· η δε γη θα ξεσκεπάσει τα αίματά της, και δεν θα σκεπάσει πλέον τους φονευμένους της.

Ο Θεός της παρηγοριάς

Ο Θεός του ελέους

Ο πιστός Θεός

Η παρηγοριά είναι αποτέλεσμα της δέησης προς τα ΑΝΩ (!) και της φροντίδας του Θεού, προς τα ΚΑΤΩ.

Όταν ο προσευχή | η δέηση | η κραυγή του ανθρώπου, συναντούν το βέλος της αγάπης του Θεού, που είναι πιστός στον λόγο Του | δεν δύναται να αρνηθεί, έρχεται η παρηγοριά δια  Πνεύματος Αγίου και πλημυρίζει την ψυχή | τα συναισθήματα του πιστού.

Ας δούμε μια από αυτές τις αληθινές προσευχές, προς τα ΑΝΩ:

Από τον 57^ο ψαλμό, του Δαβίδ:

Ελέησε με, ω Θεέ, ελέησέ με·

επειδή, σε σένα στηρίχτηκε η ψυχή μου.

και στη σκιά των πτερύγων σου θα ελπίζω, μέχρις ότου περάσουν οι συμφορές.

Θα κράζω στον Θεό, τον ύψιστο, στον Θεό που ευοδώνει τα πάντα για μένα.

Θα στείλει από τον ουρανό και θα με σώσει·

ο Θεός θα στείλει το έλεός του και την αλήθεια του.

Από τον 17^ο ψαλμό του Δαβίδ:

Εγώ, Θεέ, σε επικαλέστηκα, επειδή θα με εισακούσεις·

στρέψε το αυτί σου σε μένα, άκουσε τα λόγια μου.

Κάνε θαυμαστά τα ελέη σου, εσύ, που σώζεις αυτούς που ελπίζουν σε σένα,

από εκείνους που επαναστατούν ενάντια στο δεξί σου χέρι.

Φύλαξέ με σαν κόρη οφθαλμού·

κρύψε με κάτω από τη σκιά των πτερύγων σου,

Ας το δούμε μαζί:

1.      Λόγια προσευχής, με απόλυτη πίστη.

2.      Λόγια, που συγκινούν τον Θεόν.

3.      Λόγια, χωρίς δόλια γλώσσα.

4.      Λόγια, δίψας | εκζήτησης του Θεού.

5.      Λόγια δέησης | ελπίδας.

Ο ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ

Ο Θεός αποκρίνεται προς τον άνθρωπο, τον πιστό, με προφητικό λόγο ακριβώς, εκείνη την ώρα που προσεύχεται.

Δείτε τον 91^ο ψαλμό του Δαβίδ:

Αυτός που κατοικεί κάτω από τη σκέπη τού Υψίστου, κάτω από τη σκιά τού Παντοκράτορα θα διαμένει.

Θα λέω στον Κύριο:

Εσύ είσαι καταφυγή μου, και φρούριό μου·

Θεός μου·

σ' αυτόν θα ελπίζω.

Επειδή, αυτός θα σε λυτρώνει από την παγίδα των κυνηγών, και από θανατηφόρο λοιμό.

Με τα φτερά του θα σε σκεπάζει, και κάτω από τις φτερούγες του θα είσαι ασφαλής·

η αλήθεια του είναι πανοπλία και ασπίδα.

Ας το δούμε μαζί:

1.      Την ώρα που ο Δαβίδ προσεύχεται λέγοντας: «Εσύ είσαι η καταφυγή μου, το φρούριο μου».

2.      Εκείνη την ώρα ο Θεός απαντά με προφητικό λόγο: «Αυτός θα σε λυτρώνει από θανατηφόρο λοιμό».

3.      Η προσευχή είναι μια διαδικασία συνομιλίας.

4.      Μιλάς | λες με πίστη αυτό που αισθάνεσαι.

5.      Σου απαντά με λόγο προφητικό.

6.      Δια Πνεύματος Αγίου, του δοθέντος εις ημάς, όπως την ημέρα της Πεντηκοστής.  

Ο ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΓΡΑΦΩΝ

Οι Γραφές που μελετούμε με κάθε επιμέλεια (!) είναι το φως και η αλήθεια που αναζητούμε στην ζωή μας, από τότε που θα συνετιστούμε ή ήδη συνετιστήκαμε.

Σύνεση, θυμίζω, είναι η δομημένη γνώση και φρόνηση του ανθρώπου, δια των Γραφών.  

Διαβάζουμε από τον προφητικό λόγο του Θεού, δια στόματος του Ησαΐα του προφήτη (8^ος π. Χ. αιώνας):

  

Μια φωνή, που λέει: Φώναξε·

και είπε: Τι να φωνάξω;

Κάθε σάρκα είναι χορτάρι, και κάθε δόξα της σαν άνθος τού χωραφιού.

Το χορτάρι ξεράθηκε, το άνθος μαράθηκε· επειδή, έπνευσε επάνω του το πνεύμα τού Κυρίου· χορτάρι στ' αλήθεια είναι ο λαός.

Το χορτάρι ξεράθηκε, το άνθος μαράθηκε· ο λόγος, όμως, του Θεού μας μένει στον αιώνα.

Εσύ, που φέρνεις στη Σιών αγαθές αγγελίες, ανέβα στο ψηλό βουνό· εσύ, που φέρνεις αγαθές αγγελίες στην Ιερουσαλήμ, ύψωσε δυνατά τη φωνή σου· ύψωσε·

μη φοβηθείς·

πες στις πόλεις τού Ιούδα:

Δέστε, ο Θεός σας!

Δέστε, ο Κύριος ο Θεός θάρθει με δύναμη, και ο βραχίονάς του θα εξουσιάζει γι' αυτόν·

δέστε, ο μισθός του είναι μαζί του, και η αμοιβή του μπροστά του.

Θα βοσκήσει το κοπάδι του σαν βοσκός·

θα μαζέψει τα αρνιά με τον βραχίονά του, και θα τα βαστάξει στον κόλπο του·

και θα οδηγεί αυτά που θηλάζουν.

Και ο Ησαΐας, συνεχίζει τον προφητικό λόγο:

Επάνω στα τείχη σου, Ιερουσαλήμ, κατέστησα φύλακες, που ποτέ δεν θα σιωπούν, ούτε ημέρα ούτε νύχτα·

όσοι ανακαλείτε τον Κύριο, μη φυλάττετε σιωπή.

Και μη δίνετε σ' αυτόν ανάπαυση, μέχρις ότου συστήσει, και μέχρις ότου κάνει την Ιερουσαλήμ αίνεση επάνω στη γη.

Ο Κύριος ορκίστηκε στο δεξί του χέρι και στον βραχίονα της δύναμής του:

Δεν θα δώσω πλέον το σιτάρι σου τροφή στους εχθρούς σου·

και οι γιοι τού αλλογενή δεν θα πίνουν το κρασί σου, για το οποίο μόχθησες·

αλλ' αυτοί που θερίζουν, θα το τρώνε, και θα αινούν τον Κύριο·

κι αυτοί που τρυγούν, θα το πίνουν στις αυλές της αγιότητάς μου.

Περάστε, περάστε διαμέσου των πυλών·

ετοιμάστε τον δρόμο τού λαού·

επισκευάστε, επισκευάστε τον δρόμο·

πετάξτε έξω τις πέτρες·

υψώστε σημαία προς τους λαούς.

Δέστε, ο Κύριος διακήρυξε μέχρι τα άκρα της γης:

Πείτε στη θυγατέρα Σιών:

Δες, ο Σωτήρας σου έρχεται·

δέστε, ο μισθός του είναι μαζί του, και το έργο του μπροστά του.

Και θα τους ονομάσουν:

Ο άγιος λαός, Ο λυτρωμένος λαός τού Κυρίου·

κι εσύ θα ονομαστείς:

Επιζητούμενη Πόλη, όχι εγκαταλειμμένη.

Ας το δούμε μαζί:

1.      Οι Γραφές είναι η παρηγοριά μας.

2.      Ο Θεός δεν δύναται (!) να αρνηθεί εαυτόν.

3.      Ο λόγος Του είναι διαθήκη αιώνιος, από γενιά σε γενιά.

4.      Ο λόγος του Θεού είναι ευαγγελιστικός και παρηγορητικός.

5.      Ο λόγος του Θεού είναι κατάλληλος για διδασκαλία | έλεγχο | επανόρθωση | ολοκλήρωση του χαρακτήρα του πιστού.  

6.      Ο λόγος του Θεού, είναι το σχολείο της δικαιοσύνης | του δικαίου του Θεού.

Αμήν.