Η ΑΙΩΝΙΑ ΚΟΛΑΣΗ!

Ιούδας 1: 12

Αυτοί είναι κηλίδες στις αγάπες σας, οι οποίοι συμποσιάζουν άφοβα, βόσκουν τον εαυτό τους· είναι άνυδρα σύννεφα, περιφερόμενα από ανέμους· είναι φθινοπωρινά δέντρα, άκαρπα, που πέθαναν δύο φορές, ξεριζωμένα· είναι άγρια κύματα της θάλασσας, που αφρίζουν τις δικές τους μορφές ντροπής· είναι αστέρια που περιπλανιούνται, για τους οποίους το βαθύ σκοτάδι είναι φυλαγμένο στον αιώνα.

Αιώνια ζωή

Αιώνια κόλαση

Αιωνιότητα

Το πρώτο πράγμα που διδάσκεται ο άνθρωπος από το σπίτι – σχολείο (!) είναι ο παράδεισος και η κόλαση, σε όλες τις γνωστές θρησκείες.

Το βέβαιο είναι ότι για να εισέλθεις στο παράδεισο χρειάζεσαι πίστη στον λόγο του Θεού.

Για να εισέλθεις στην κόλαση, δεν χρειάζεται τίποτα, απλά να μην κάνεις τίποτα, δηλαδή να είσαι «καλός» άνθρωπος, όπως λες.

Τότε, είσαι και παραμένεις δούλος της αμαρτίας και υιός | τέκνο του διαβόλου, εκ φύσεως.  

Το δε τέλος του σατανά είναι το απόλυτο σκοτάδι, δηλαδή εκεί όπου οι αισθήσεις του ανθρώπου παγώνουν | αγριεύουν | σαλεύουν το μυαλό του.

Αυτό είναι η αιώνια κόλαση (!) και είναι ο τόπος του διαχωρισμού όχι για σωφρονισμό πλέον, αλλά για καταδίκη αιώνια.    

Ας δούμε τι δίδαξε ο Κύριος Ιησούς, ο Χριστός.

Από την συνάντηση που είχε με τον εκατόνταρχο Ρωμαίο, που πήγε να παρακαλέσει τον Ιησού για τον δούλο του, που ήταν παραλυτικός και βασανιζόταν από τους πόνους.

Διαβάζουμε την έκπληξη του Κυρίου Ιησού:

Ακούγοντας δε ο Ιησούς, θαύμασε, και είπε σ' αυτούς που τον ακολουθούσαν:

Σας διαβεβαιώνω, ούτε στον Ισραήλ δεν βρήκα τόσο μεγάλη πίστη.

Και σας λέω ότι θάρθουν πολλοί από ανατολή και δύση, και θα καθήσουν μαζί με τον Αβραάμ και τον Ισαάκ και τον Ιακώβ στη βασιλεία των ουρανών·

ενώ οι γιοι της βασιλείας θα ριχτούν έξω, στο σκοτάδι το εξώτερο·

εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών.

Από δε την παραβολή των γάμων του υιού του βασιλέα, που ο Κύριος Ιησούς είπε προς τους Φαρισαίους, μαθαίνουμε την λεπτομέρεια.

Διαβάζουμε:

Πηγαίνετε, λοιπόν, στις διόδους των δρόμων, και όσους αν βρείτε, καλέστε τους στους γάμους.

Και αφού εκείνοι οι δούλοι βγήκαν στους δρόμους, συγκέντρωσαν όλους όσους βρήκαν, και κακούς και καλούς· και ο γάμος γέμισε από καθισμένους στο τραπέζι.

Κι όταν ο βασιλιάς μπήκε μέσα για να θεωρήσει τους καθισμένους στο τραπέζι, είδε εκεί έναν άνθρωπο να μη είναι ντυμένος με ένδυμα γάμου·

και του λέει: Φίλε, πώς μπήκες εδώ, μη έχοντας ένδυμα γάμου; Κι εκείνος αποστομώθηκε.

Τότε, ο βασιλιάς είπε στους υπηρέτες:

Αφού τον δέσετε χειροπόδαρα, σηκώστε τον, και ρίξτε τον στο εξώτερο σκοτάδι·

εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών.

Επειδή, πολλοί είναι οι καλεσμένοι, λίγοι όμως οι εκλεκτοί.

Ας το δούμε μαζί:

1.      Ο Κύριος Ιησούς, μιλάει την απόλυτη αλήθεια είτε αρέσει είτε δεν αρέσει σε ορισμένους.

2.      Ο Κύριος Ιησούς, φανερώνει τις κρίσεις δικαιοσύνης του Θεού.

3.      Ο Κύριος Ιησούς, δείχνει την αυστηρότητα σε όσους φέρονται με απείθεια | αδιαφορία και χαλαρότητα μπροστά στον λόγο του Θεού.

4.      Ο Κύριος Ιησούς,  κάνει σαφές τον τόπο της αιώνιας βασάνου, σαν το απόλυτο σκοτάδι | το σκότος το «εξώτερο».

5.      Εξώτερο = επίρρημα, που σημαίνει κίνηση προς τα έξω.

6.      Δηλαδή, το αιώνιο τέλος στο σκοτάδι, χωρίς επιστροφή.

   

ΑΠΟ ΤΙΣ 7 ΠΑΡΑΒΟΛΕΣ, ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ.

Ο ευαγγελιστής Ματθαίος στο 13^ο κεφάλαιο, έχει καταγράψει τις 7 παραβολές του Κυρίου, περί της βασιλείας των ουρανών.

Διαβάζουμε μέρος, από την 2^η παραβολή:

Και εκείνος αποκρινόμενος τους είπε:

Αυτός που σπέρνει τον καλό σπόρο, είναι ο Υιός τού ανθρώπου·

και το χωράφι είναι ο κόσμος· και ο καλός σπόρος είναι οι γιοι της βασιλείας·

και τα ζιζάνια είναι οι γιοι τού πονηρού·

και ο εχθρός, που τα έσπειρε, είναι ο διάβολος·

και ο θερισμός είναι η συντέλεια του αιώνα·

και οι θεριστές είναι οι άγγελοι.

Όπως, λοιπόν, μαζεύονται τα ζιζάνια και κατακαίγονται στη φωτιά, έτσι θα είναι στη συντέλεια αυτού του αιώνα·

ο Υιός τού ανθρώπου θα στείλει τούς αγγέλους του, και θα μαζέψουν από τη βασιλεία του όλα τα σκάνδαλα, και εκείνους που πράττουν την ανομία·

και θα τους ρίξουν στο καμίνι της φωτιάς·

εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών.

Τότε, οι δίκαιοι θα λάμψουν σαν τον ήλιο, μέσα στη βασιλεία τού Πατέρα τους. Αυτός που έχει αυτιά για να ακούει, ας ακούει.

Διαβάζουμε από την 7^η παραβολή:

Πάλι, η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια με δίχτυ, που ρίχτηκε στη θάλασσα, και μάζεψε από κάθε είδος·

το οποίο, όταν γέμισε, το ανέβασαν στην ακρογιαλιά, και, αφού κάθησαν, συγκέντρωσαν τα καλά σε σκεύη, ενώ τα άχρηστα τα πέταξαν έξω.

Έτσι θα είναι κατά τη συντέλεια του αιώνα·

θα βγουν οι άγγελοι, και θα αποχωρίσουν τους πονηρούς από μέσα από τους δικαίους,

και θα τους ρίξουν στο καμίνι της φωτιάς·

εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών.

Ας το δούμε μαζί:

1.      Από την παραβολή των ζιζανίων του αγρού, μαθαίνουμε ότι ο σατανάς είναι ο εχθρός του Θεού.

2.      Ακόμη, μαθαίνουμε για την συντέλεια του αιώνα, δηλαδή το τέλος του σύγχρονου πολιτισμού.

3.      Ακόμη, μαθαίνουμε για τον θερισμό | την συγκομιδή όλων των ανθρώπων που είχαν φόβο Θεού και πίστη στις Γραφές.

4.      Ακόμη μαθαίνουμε για την συλλογή των ζιζανίων, δηλαδή των ποιούντων τα σκάνδαλα και τις ανομίες, με πλήρη συνείδηση | γνώση.

5.      Τέλος, μαθαίνουμε για το καμίνι της φωτιάς, τον τόπο του κλάματος και του τριξίματος των δοντιών.  

6.      Την κόλαση την αιώνια.

Ο ΠΟΝΗΡΟΣ ΔΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Από την αναφορά του Κυρίου στον κακό δούλο, που καταγράφει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, έχουμε την κρίση του Θεού σε αυτούς, που είναι δούλοι | υπηρέτες του Θεού με διατεταγμένη υπηρεσία, δηλαδή αναγνωρισμένοι πρεσβύτεροι, διάκονοι, επίσκοποι.

Διαβάζουμε:  

Αν, όμως, ο κακός εκείνος δούλος πει στην καρδιά του:

Ο κύριός μου καθυστερεί νάρθει·

και αρχίσει να δέρνει τούς συνδούλους του, μάλιστα να τρώει και να πίνει μ' αυτούς που μεθούν,

θάρθει ο κύριος εκείνου τού δούλου σε ημέρα που δεν προσμένει, και σε ώρα που δεν ξέρει·

και θα τον αποχωρίσει, και θα βάλει το μέρος του μαζί με τους υποκριτές· εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών.

Διαβάζουμε, επίσης, από την παραβολή του Κυρίου στους δούλους, που ο Κύριος Ιησούς αποδημώντας παρέδωσε στους δούλους Του, τάλαντα, πολύτιμα χαρίσματα μεγάλης αξίας.  

Ο Κύριος αναφερόμενος στον δούλο με το ένα τάλαντο, που πήγε και το έκρυψε, είπε, καθώς διαβάζουμε:     

Και ο κύριός του, απαντώντας, είπε σ' αυτόν:

Πονηρέ δούλε και οκνηρέ, ήξερες ότι θερίζω όπου δεν έσπειρα, και μαζεύω απ' όπου δεν διασκόρπισα·

έπρεπε, λοιπόν, να βάλεις το ασήμι μου στους τραπεζίτες· και όταν ερχόμουν εγώ, θα έπαιρνα το δικό μου μαζί με τόκο.

Πάρτε, λοιπόν, απ' αυτόν το τάλαντο, και δώστε το σ' αυτόν που έχει τα δέκα τάλαντα.

Επειδή, σε όποιον έχει, θα δοθεί, και θα του περισσεύσει· και απ' αυτόν που δεν έχει, και εκείνο που έχει, θα αφαιρεθεί απ' αυτόν.

Και τον αχρείο δούλο ρίξτε τον στο εξώτερο σκοτάδι· εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών.

Ας το δούμε μαζί:

1.      Ο φρόνιμος δούλος του Κυρίου, ασχολείται με το να δίνει την τροφή την πνευματική στον λαό του Θεού.

2.      Ο πονηρός δούλος του Θεού, τρώγει και πίνει μετά των μεθυόντων και δέρνει τους συνδούλους του.

3.      Για τον πρώτο υπάρχει αιώνια αμοιβή.

4.      Για τον δεύτερο υπάρχει αιώνια κόλαση.

Αμήν.  

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ: - ΑΔ. ΛΟΥΗΣ ΦΕΓΓΟΣ