Ο ΑΦΡΟΝΑΣ!

Ψαλμός 14: 1

Ο άφρονας είπε στην καρδιά του: Δεν υπάρχει Θεός. Διαφθάρηκαν· έγιναν βδελυροί στα έργα· δεν υπάρχει κανένας, που να πράττει το αγαθό.

Ο άφρονας.

Ο ασύνετος.

Ο κακός.

Ο Θεός εξετάζει τους νεφρούς (λογισμούς) και τις καρδιές (συναισθήματα) των ανθρώπων και δεν είναι τίποτα κρυφό (!) αλλά τα πάντα είναι γυμνά και εκτεθειμένα μπροστά στα μάτια Του.
 

Υπάρχουν κακοί άνθρωποι;

Ένα ερώτημα που απασχολεί πολλούς ανθρώπους.

Καλύτερα το ερώτημα τίθεται:

Υπάρχουν πονηρά πνεύματα στους ανθρώπους;

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΔΩΗΚ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΟΥΜΑΙΑ

Ο Δωήκ ήταν αρχιβοσκός του βασιλιά Σαούλ, στον Ισραήλ τον 11^ο π. Χ. αιώνα.

Την ημέρα, που ο Δαβίδ είχε φύγει για να κρυφτεί από το πρόσωπο του Σαούλ, και βρισκόταν στην πόλη Νωβ, όπου ήταν ο Αχιμέλεχ, ο ιερέας, εκεί ο Δωήκ ήταν σε διαθεσιμότητα και μάλιστα κρατούμενος ενώπιον του Κυρίου.

Αφού ο Δαβίδ πήρε προμήθειες από τον Αχιμέλεχ για τον ίδιο και για τους συντρόφους του, αναχώρησε  προς τον Αγχους βασιλιά της Γαθ και στην συνέχεια εισήλθε στο δάσος Αρεθ, στη γη Ιούδα.

Και όταν ο βασιλιάς Σαούλ το έμαθε (!) αναζήτησε πληροφορίες.

Ήταν τότε που ο Δωήκ μαρτύρησε και πρόδωσε τον Δαβίδ ότι ήταν μαζί με τον ιερέα της Νωβ.  

Το αποτέλεσμα ήταν ο βασιλιάς Σαούλ να έλθει στην πόλη και να σφάξει εκεί τον Αχιμέλεχ και 85 (!) ιερείς καθώς και όλους τους άνδρες, γυναίκες, παιδιά και βρέφη.

Όταν το έμαθε ο Δαβίδ, έγραψε τον 52^ο ψαλμό:

Γιατί καυχάσαι στην κακία, δυνατέ; Το έλεος του Θεού παραμένει στον αιώνα.

Η γλώσσα σου μελετάει κακίες, εργάζεται δόλο, σαν ακονισμένο ξυράφι.

Αγάπησες το κακό μάλλον παρά το αγαθό, το ψέμα παρά να μιλάς δικαιοσύνη.

Αγάπησες όλα τα λόγια τού αφανισμού, τη δόλια γλώσσα.

Γι' αυτό, ο Θεός θα σε εξολοθρεύσει για πάντα· θα σε αποσπάσει και θα σε μετατοπίσει από τη σκηνή σου, και θα σε ξεριζώσει από τη γη των ζωντανών ανθρώπων.

Και οι δίκαιοι θα δουν, και θα φοβηθούν· και θα γελάσουν γι' αυτόν, λέγοντας:

Δέστε ο άνθρωπος, που δεν έβαλε τον Θεό δύναμή του· αλλά, έλπισε στο πλήθος τού πλούτου του, και επιστηριζόταν στην πονηρία του.

Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Ο Δαβίδ, δια Πνεύματος Αγίου αναλύει την στάση και τον χαρακτήρα του κακού ανθρώπου, με κάθε λεπτομέρεια.

Διαβάζουμε από τον 10^ο ψαλμό του Δαβίδ:

Ο ασεβής, εξαιτίας της αλαζονείας τού προσώπου του, δεν θα αναζητήσει τον Κύριο·

όλοι οι συλλογισμοί του είναι: Δεν υπάρχει Θεός.

Οι δρόμοι του μολύνονται σε κάθε εποχή· οι κρίσεις σου είναι πολύ ψηλά από το πρόσωπό του· φυσάει ενάντια σε όλους τους εχθρούς του.

Είπε μέσα στην καρδιά του: Δεν θα σαλευτώ από γενεά σε γενεά· επειδή, δεν θα πέσω σε δυστυχία.

Το στόμα του είναι γεμάτο από κατάρα και απάτη και δόλο· κάτω από τη γλώσσα του είναι κακία και ανομία.

Κάθεται σε ενέδρα των προαυλίων, σε απόκρυφα μέρη, για να φονεύσει τον αθώο. Τα μάτια του παραμονεύουν τον πένητα.

Παραμονεύει σε απόκρυφο μέρος, σαν το λιοντάρι στη σπηλιά του.

Ενεδρεύει για να αρπάξει τον φτωχό.

Αρπάζει τον φτωχό, όταν τον σέρνει στην παγίδα του.

Σκύβει, χαμηλώνει, για να πέσουν στα νύχια του οι φτωχοί.

Είπε μέσα στην καρδιά του: Ο Θεός ξέχασε, έκρυψε το πρόσωπό του, δεν θα δει ποτέ.

Ο ΑΦΡΟΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Ο κακός άνθρωπος, είναι ένας άφρονας | ασύνετος άνθρωπος.

Δεν διδάσκεται από την γνώση που έχει, αλλά αντίθετα, αλαζονεύεται.  

Η γνώση του, που φουσκώνει το μυαλό του, δίνει έπαρση και υψηλοφροσύνη.

Διαβάζουμε την ανάλυση του Δαβίδ, στον 53^ο ψαλμό:

Είπε ο άφρονας μέσα στην καρδιά του: Δεν υπάρχει Θεός.

Διαφθάρηκαν και έγιναν βδελυροί εξαιτίας της ανομίας·

δεν υπάρχει κάποιος που να πράττει το αγαθό.

Δεν έχουν γνώση αυτοί που εργάζονται την ανομία, αυτοί που κατατρώνε τον λαό μου, σαν να τρώνε ψωμί;

Τον Θεό δεν επικαλέστηκαν.

Εκεί φοβήθηκαν φόβο, όπου δεν υπήρχε φόβος, επειδή ο Θεός διασκόρπισε τα κόκαλα εκείνων που στρατοπέδευσαν εναντίον σου·

τους καταντρόπιασες, επειδή ο Θεός τούς καταφρόνησε.

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΑΦΡΟΝΑ ΠΛΟΥΣΙΟΥ.

Ο Κύριος Ιησούς όταν αιφνιδίως παρακλήθηκε από έναν ακροατή, εκ του όχλου, να μιλήσει στον αδελφό του ώστε να μοιραστεί μαζί του, την περιουσία του πατέρα των (!) αρνήθηκε κάθετα.

Διέκρινε την ανοησία του ανθρώπου αυτού | την πλεονεξία και την φιλαργυρία του.

Και ο Κύριος Ιησούς, είπε την παραβολή του άφρονα πλούσιου ανθρώπου, καθώς και το σκεπτικό της ανόητης καρδιάς του, μετά από την ανέλπιστη αφθονία της συγκομιδής των χωραφιών του.    

Διαβάζουμε το σκεπτικό του άφρονα πλούσιου:

Και είπε: Τούτο θα κάνω·

θα γκρεμίσω τις αποθήκες μου, και θα κτίσω μεγαλύτερες, και εκεί θα συγκεντρώσω όλα τα γεννήματά μου και τα αγαθά μου·

και θα πω στην ψυχή μου:

Ψυχή μου, έχεις πολλά αγαθά αποταμιευμένα για πολλά χρόνια· αναπαύου, φάε, πιες, ευφραίνου.

Και ο Θεός είπε σ' αυτόν:

Άφρονα, αυτή εδώ τη νύχτα απαιτούν από σένα την ψυχή σου·

όσα λοιπόν ετοίμασες, τίνος θα είναι;

Έτσι θα είναι όποιος θησαυρίζει στον εαυτό του, και δεν πλουτίζει στον Θεό.

Ας το δούμε μαζί:

1.      Ο άφρονας διακρίνεται από το φρόνημα | τις επίμονες σκέψεις του.

2.      Ο άφρονας δεν υπολογίζει ότι ο Θεός | ο Δημιουργός θα του ζητήσει λόγο, την ημέρα της κρίσεως.

3.      Ο άφρονας είναι απασχολημένος στα σχέδια της κακίας και πονηρίας του.

4.      Ο άφρονας συνασπίζεται σε ομάδες κακίας.

5.      Ο άφρονας ενισχύει την θέση του μαζί με άλλους σατανικούς ανθρώπους.

6.      Ο άφρονας μόνιμα ασεβεί στον Θεό, με κάθε τρόπο, που θα εφεύρει.

7.      Ο άφρονας δεν βλέπει | δεν διακρίνει το τέλος του, που έρχεται αιφνίδιο.

8.      Δεν υπάρχει τόπος μετανοίας | σωτηρίας, για τον άφρονα.

Αμήν.

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ - ΑΔ. Λ. ΦΕΓΓΟΣ: