ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΑΙ! ΑΓΑΠΑΣ;

2^ο βιβλίο Σαμουήλ 24: 15

Και ο Δαβίδ μίλησε στον Κύριο, όταν είδε τον άγγελο, εκείνον που θανάτωνε τον λαό, και είπε: Να, εγώ αμάρτησα, και εγώ ανόμησα· αυτά, όμως, τα πρόβατα, τι έκαναν; Εναντίον μου, λοιπόν, ας είναι το χέρι σου, και εναντίον της οικογένειας του πατέρα μου.

Ο μοχλός της προσευχής.

Ο σύνδεσμος της τελειότητας.

Τα σπλάχνα.

Η ενσυναίσθηση.

Ο άνθρωπος, ο χωμάτινος, ο λογικός έχει μάθει να προσεύχεται και κατόπιν, να περιμένει ένα σημείο (!) αν η προσευχή του, ακούστηκε | έγινε δεκτή από τον Θεόν.

Ο άνθρωπος προσεύχεται, συνήθως, για:

1.      Τον εαυτό του | τις ανάγκες του | τις αμαρτίες του.

2.      Την οικογένεια του, μεγάλη ή μικρή.

3.      Την συγγένεια του.

4.      Τον πλησίον του.

5.      Τους εχθρούς του.

Όμως, ο Θεός δεν ακούει!

ΠΟΤΕ ΑΚΟΥΕΙ Ο ΘΕΟΣ

Η προσευχή μας γίνεται δεκτή στον Θεόν, μόνον, όταν συνοδεύεται από αγάπη, δηλαδή ενσυναίσθηση | σπλάχνα | έλεος για τον πλησίον άνθρωπο.

Όταν ο Κύριος Ιησούς, δίδαξε την προσευχή στους μαθητές κατέληξε λέγοντας:

Επειδή, αν συγχωρήσετε στους ανθρώπους τα πταίσματά τους, θα συγχωρήσει και σε σας ο ουράνιος Πατέρας σας.

Αν, όμως, δεν συγχωρήσετε στους ανθρώπους τα πταίσματά τους, ούτε ο Πατέρας σας θα συγχωρήσει σε σας τα πταίσματά σας.

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΔΑΒΙΔ

Ο Δαβίδ, ο αγαπημένος του Θεού, στο τέλος της ζωής του είχε μια ακόμη πικρή εμπειρία.

Ήταν όταν μέσα του δημιουργήθηκε η επιθυμία να απογράψει τον πληθυσμό του λαού Ισραήλ κατά φυλές, μια εργασία που κράτησε για τον Ιωάβ και τους αρχηγούς του στρατεύματος, πάνω από 9 μήνες.

Όμως αυτό φάνηκε στον Θεό παράβαση και έστειλε τον προφήτη Γαδ, ώστε να αναγγείλει την απόφαση του Θεού.

Η απόφαση του Θεού ήταν μια μεγάλη πληγή (!) επάνω στον λαό Ισραήλ, που στοίχισε την ζωή σε 70,000 άνδρες από τον λαό.

Και εκεί μεταμελήθηκε ο Θεός και σταμάτησε το κακό, όταν δε (!) φάνηκε ο άγγελος ο εξολοθρευτής, διαβάζουμε στην συνέχεια:

Και ο Δαβίδ μίλησε στον Κύριο, όταν είδε τον άγγελο, εκείνον που θανάτωνε τον λαό, και είπε:

Να, εγώ αμάρτησα, και εγώ ανόμησα·

αυτά, όμως, τα πρόβατα, τι έκαναν;

Εναντίον μου, λοιπόν, ας είναι το χέρι σου, και εναντίον της οικογένειας του πατέρα μου.

Ας το δούμε μαζί:

1.      Ο Δαβίδ ήταν ένας δούλος του Θεού, υπηρέτης των σχεδίων του Θεού, με πολλή αγάπη για τον λαό του.

2.      Μέχρι τέλους, ο Δαβίδ αγάπησε τον λαό του | τον πλησίον του.

3.      Γι αυτό και ο Θεός (!) έδωσε στον Δαβίδ τα ελέη Του, τα πιστά.

ΟΙ ΦΟΒΟΥΜΕΝΟΙ ΤΟΝ ΘΕΟΝ

Ο προφήτης Μαλαχίας, γράφει μια πολύ σημαντική προφητεία δια Πνεύματος Αγίου.

Αφορά τους φοβούμενους τον Θεό, τον Κύριο των δυνάμεων.

Διαβάζουμε:

Τότε, αυτοί που φοβόνταν τον Κύριο μιλούσαν αναμεταξύ τους·

και ο Κύριος πρόσεχε, και άκουγε·

και γράφτηκε βιβλίο ενθύμησης μπροστά του, γι' αυτούς που φοβόνταν τον Κύριο, και σέβονταν το όνομά του·

και θα είναι δικοί μου, λέει ο Κύριος των δυνάμεων, κατά την ημέρα εκείνη, όταν εγώ ετοιμάσω τα πολύτιμά μου·

και θα τους σπλαχνιστώ, όπως ο άνθρωπος σπλαχνίζεται τον γιο του, που τον δουλεύει.

Ας το δούμε μαζί:

1.      Οι φοβούμενοι τον Κύριον,  είναι εκλεκτοί στα μάτια του Θεού.

2.       Οι φοβούμενοι τον Κύριον, είναι δίκαιοι στο να αγαπούν αληθινά.

3.      Οι φοβούμενοι τον Κύριον, είναι μακρόθυμοι, όταν προσεύχονται για τους εχθρούς των.

4.      Οι φοβούμενοι τον Κύριον, έχουν τις προσευχές των σε βιβλίο ενθυμήσεως του Κυρίου των δυνάμεων.

5.      Οι φοβούμενοι τον Κύριον, έχουν ενσυναίσθηση για τον πλησίον τους.

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ

Γράφοντας ο Παύλος την επιστολή προς τους Εφεσίους αδελφούς, φανερώνει την αγάπη του και τα σπλάχνα του, όταν προσεύχεται υπέρ αυτών.

Διαβάζουμε:    

Γι' αυτό, λυγίζω τα γόνατά μου προς τον Πατέρα τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού,

από τον οποίο κάθε πατριά στους ουρανούς κι επάνω στη γη ονομάζεται·

για να σας δώσει σύμφωνα με τον πλούτο της δόξας του να κραταιωθείτε με δύναμη διαμέσου τού Πνεύματός του στον εσωτερικό άνθρωπο·

ώστε, ο Χριστός, διαμέσου της πίστης, να κατοικήσει μέσα στις καρδιές σας·

Το ίδιο φαίνεται (!) όταν ο Παύλος γράφει προς τους Φιλιππησίους αδελφούς.

Διαβάζουμε:

Όπως είναι δίκαιο σε μένα να φρονώ τούτο για όλους σας, επειδή σας έχω στην καρδιά μου, και είστε όλοι εσείς, και στα δεσμά μου και στην απολογία, και στην επιβεβαίωση του ευαγγελίου, συγκοινωνοί μου στη χάρη·

επειδή, είναι μάρτυράς μου ο Θεός, ότι σας επιποθώ όλους με σπλάχνα Ιησού Χριστού·

και προσεύχομαι τούτο, να περισσεύσει η αγάπη σας ακόμα περισσότερο και περισσότερο σε επίγνωση και σε κάθε νόηση·

Γι' αυτό, αδελφοί μου, αγαπητοί και επιπόθητοι, χαρά και στεφάνι μου, έτσι να στέκεστε στον Κύριο, αγαπητοί.

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Ο Ιωάννης, ο μαθητής του Κυρίου Ιησού, γράφοντας την 1^η καθολική επιστολή προτρέπει, λέγοντας:  

Τέκνα μου, μη αγαπάμε με λόγια ούτε με τη γλώσσα, αλλά με έργα και αλήθεια.

Και από τούτο γνωρίζουμε ότι είμαστε από την αλήθεια, και θα πείσουμε την καρδιά μας μπροστά του·

επειδή, αν η καρδιά μας μάς κατακρίνει, ο Θεός βέβαια είναι μεγαλύτερος από την καρδιά μας και γνωρίζει τα πάντα.

Αγαπητοί, αν η καρδιά μας δεν μας κατακρίνει, έχουμε παρρησία προς τον Θεό·

και ό,τι αν ζητάμε το παίρνουμε απ' αυτόν, επειδή τηρούμε τις εντολές του και πράττουμε τα αρεστά μπροστά του.

Και ο Ιωάννης, συνεχίζει στην επιστολή του:

Κι αυτή είναι η παρρησία που έχουμε προς αυτόν, ότι: Αν ζητάμε κάτι σύμφωνα με το θέλημά του, μας εισακούει.

Και αν γνωρίζουμε ότι μας εισακούει,

ό,τι αν ζητήσουμε, γνωρίζουμε ότι παίρνουμε τα αιτήματα που ζητήσαμε απ' αυτόν.

Ας το δούμε μαζί:

1.      Αν η καρδιά μας δεν μας κατακρίνει, τότε έχουμε παρρησία προς τον Θεόν.

2.      Παρρησία είναι ότι ζητάμε κάτι, με αγάπη (!) κατά το θέλημα του Θεού.

3.      Παρρησία είναι ότι πάμε κατευθείαν στον θρόνο του Θεού, στο όνομα του Κυρίου Ιησού, χωρίς κανένα ιερέα, ή μεσίτη, ή σωτήρα άνθρωπο.

4.      Παρρησία να ζητάμε, αφού το κάνουμε απόλυτα, κατά τον λόγο Του.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.

Όσα χρόνια είμαστε μαθητές ή ακόλουθοι | μάρτυρες της Αναστάσεως του Κυρίου Ιησού Χριστού έχουμε ευαγγελίσει κάμποσους ανθρώπους, φίλους και συγγενείς.

Μάλιστα σε πολλούς από αυτούς έχουμε χαρίσει από μια Καινή Διαθήκη.

Τώρα, είναι ο καιρός της συγκομιδής.

Τώρα, είναι ο καιρός από τα σπίτια μας, να προσευχόμαστε με αγάπη ώστε οι άνθρωποι να θυμηθούν πού (!) έχουν κρύψει το ευαγγέλιο μέσα στα ντουλάπια ή τα συρτάρια των και έχοντας τον άπλετο χρόνο, να μελετήσουν την αλήθεια, με ζήλο.   

Τώρα προσευχόμαστε με άλλη αγάπη, με σπλάχνα και ενσυναίσθηση.

Αμήν.