Ο ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΤΗΣ!

Ψαλμός 2: 1

Γιατί φρύαξαν τα έθνη, και οι λαοί μελέτησαν μάταια; Παραστάθηκαν οι βασιλιάδες της γης, και οι άρχοντες συγκεντρώθηκαν μαζί, ενάντια στον Κύριο, και ενάντια στον Χριστό του, λέγοντας: Ας διασπάσουμε τα δεσμά τους, και ας απορρίψουμε από πάνω μας τις αλυσίδες τους.

Η αδικία πληρώνεται

Το πείσμα απέναντι στις κρίσεις του Θεού

Η θρησκευτική αλαζονεία των ηγετών

 Όταν υπάρχει παγκόσμια κρίση στην ανθρωπότητα, ο άνθρωπος του Θεού αναζητά καταφύγιο και γνώση από τον λόγο του Θεού. Αυτό ονομάζεται σύνεση.

Ο προφήτης και βασιλιάς Δαβίδ, ήταν συνετός.

Διαβάζουμε από τον 46^ο Ψαλμό, τι γράφει δια Πνεύματος Αγίου:

Ο Θεός είναι καταφυγή μας και δύναμη, βοήθεια ετοιμότατη μέσα στις θλίψεις.

Γι' αυτό, δεν θα φοβηθούμε και αν η γη σαλευτεί, και τα βουνά μετατοπιστούν στο μέσον των θαλασσών·

και αν ηχούν και ταράζονται τα νερά τους·

και τα βουνά σείονται εξαιτίας της έπαρσής τους.

Τα έθνη φρύαξαν (αλαζονεύτηκαν)·

οι βασιλείες σαλεύτηκαν·

έδωσε τη φωνή του·

η γη διαλύθηκε.

Ας το δούμε μαζί:

1.      Ο άνθρωπος του Θεού, υποφέρει και αυτός ο ίδιος, όταν ξεσπάσει η κρίση του Θεού.

2.      Όταν έρθει η κρίση του Θεού, με οργή τότε ο Θεός ανταποδίδει σκληρά την απείθεια | την αλαζονεία των ισχυρών.

3.      Όταν κρίνει ο Θεός ταράζονται όλοι οι λαοί | τα έθνη και οι γλώσσες.

4.      Όταν κρίνει ο Θεός, ο άνθρωπος του Θεού συνετίζεται διότι γνωρίζει | ανακαλύπτει τις βαθιές αιτίες.

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΦΑΡΑΩ, ΒΑΣΙΛΙΑ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ

Όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, ο Θεός αποφάσισε να βγάλει τον λαό Ισραήλ μέσα από την Αίγυπτο, όπου βρέθηκε πλέον αιχμάλωτος επί 430 έτη και σκλάβος (!) κάτω από την πίεση του Φαραώ, περί τον 15^ο αιώνα π. Χ.

Ήταν η εποχή που ο Θεός κάλεσε τον Μωυσή, ευρισκόμενο στην γη Μαδιάμ, αυτοεξόριστος, έχοντας φτάσει στην ηλικία των 80 ετών και βόσκοντας τα πρόβατα του πεθερού του, Ιοθόρ.

Διαβάζουμε την αποστολή που έδωσε ο Θεός στον Μωυσή, από το βιβλίο της Εξόδου:

Και ο Κύριος είπε στον Μωυσή:

Όταν πας και επιστρέψεις στην Αίγυπτο, πρόσεξε να κάνεις μπροστά στον Φαραώ όλα τα θαυμάσια, που έδωσα στο χέρι σου·

μόνον που εγώ θα σκληρύνω την καρδιά του, και δεν θα εξαποστείλει τον λαό·

και θα πεις στον Φαραώ: Έτσι λέει ο Κύριος·

γιος μου είναι, πρωτότοκός μου, ο Ισραήλ·

και σε σένα λέω: Εξαπόστειλε τον γιο μου, για να με λατρεύσει·

και αν δεν θέλεις να τον εξαποστείλεις, δες, εγώ θα θανατώσω τον γιο σου, τον πρωτότοκό σου.

Διαβάζουμε τι συνέβη μετά από λίγες ημέρες, αφού ολοκληρώθηκαν οι πληγές | τα μεγάλα σημεία μπροστά στον Φαραώ:

Και ο Μωυσής είπε: Έτσι λέει ο Κύριος·

γύρω στα μεσάνυχτα, εγώ θα βγω στο μέσον της Αιγύπτου.

Και κάθε πρωτότοκο στη γη της Αιγύπτου θα πεθάνει, από το πρωτότοκο του Φαραώ, που κάθεται επάνω στον θρόνο του, μέχρι το πρωτότοκο της δούλης, που δουλεύει στον μύλο, και κάθε πρωτότοκο των κτηνών·

και σε ολόκληρη τη γη της Αιγύπτου θα υπάρξει μεγάλη κραυγή, τέτοια που δεν έγινε ποτέ ούτε θα γίνει τέτοια ύστερα απ' αυτά·

Και ο Κύριος ανήγγελλε στον λαό Του:

Επειδή, αυτή τη νύχτα θα περάσω μέσα από τη γη της Αιγύπτου, και θα χτυπήσω κάθε πρωτότοκο στη γη της Αιγύπτου, από άνθρωπο μέχρι κτήνος· και θα κάνω κρίσεις ενάντια σε όλους τους θεούς τής Αιγύπτου. 

Εγώ ο Κύριος.

Και όντως, διαβάζουμε, τι συνέβη, ακριβώς:

Και γύρω στα μεσάνυχτα, ο Κύριος χτύπησε κάθε πρωτότοκο στη γη της Αιγύπτου·

από το πρωτότοκο του Φαραώ, που κάθεται επάνω στον θρόνο του, μέχρι το πρωτότοκο του αιχμαλώτου, που είναι στη φυλακή·

και όλα τα πρωτότοκα των κτηνών.

Και ο Φαραώ σηκώθηκε τη νύχτα, αυτός, και όλοι οι υπηρέτες του, και όλοι οι Αιγύπτιοι·

και μεγάλη κραυγή έγινε στην Αίγυπτο·

επειδή, δεν υπήρχε σπίτι στο οποίο δεν υπήρχε και ένας νεκρός.

Ας το δούμε μαζί:

1.      Ο άγγελος, ο εξολοθρευτής όλων των πρωτοτόκων των Αιγυπτίων, εστάλη από τον Θεό για να κάνει κρίση για την ασέβεια του Φαραώ.

2.      Ο άγγελος ο εξολοθρευτής θανάτωσε όλα τα πρωτότοκα (!) λόγω της ασέβειας ενός, του Φαραώ!

3.      Αυτή είναι η δίκαιη κρίση και απόφαση του Θεού.

Η ΠΕΡΊΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΧΑΡΙΝ ΤΩΝ ΓΑΒΑΩΝΙΤΩΝ

Προς το τέλος των ημερών του βασιλιά Δαβίδ, μας περιγράφει ο λόγος του Θεού μια μεγάλη κρίση που έπεσε επάνω στον λαό Ισραήλ, με πείνα που κράτησε 3 χρόνια, συνεχώς.

Διαβάζουμε από το 2^ο βιβλίο του Σαμουήλ:

Και έγινε πείνα στις ημέρες τού Δαβίδ για τρία χρόνια συνεχώς· και ο Δαβίδ ρώτησε τον Κύριο. Και ο Κύριος απάντησε: Αυτό έγινε εξαιτίας τού Σαούλ, και της φονικής οικογένειάς του, επειδή θανάτωσε τους Γαβαωνίτες.

Και ο βασιλιάς κάλεσε τους Γαβαωνίτες, και τους είπε· (οι δε Γαβαωνίτες δεν ήσαν από τους γιους Ισραήλ, αλλά από τους Αμορραίους, που είχαν εναπολειφθεί· και οι γιοι Ισραήλ είχαν ορκιστεί σ' αυτούς·

και ο Σαούλ ζήτησε να τους θανατώσει, από τον ζήλο του για τους γιους τού Ισραήλ και του Ιούδα).

Ο Δαβίδ είπε, λοιπόν, στους Γαβαωνίτες: Τι να κάνω σε σας; Και με τι θα κάνω εξιλέωση, για να ευλογήσετε την κληρονομία τού Κυρίου;

Και οι Γαβαωνίτες τού είπαν: Εμείς ούτε για ασήμι ούτε για χρυσάφι έχουμε να κάνουμε με τον Σαούλ ή με την οικογένειά του· ούτε ζητάμε να θανατώσεις για χάρη μας άνθρωπο από τον Ισραήλ.

Και είπε: Ό,τι πείτε, θα σας το κάνω.

Και απάντησαν στον βασιλιά: Του ανθρώπου, που μας αφάνισε, και που μηχανεύτηκε να μας εξολοθρεύσει, ώστε να μη υπάρχουμε σε κανένα από τα όρια του Ισραήλ,

ας μας παραδοθούν επτά άνθρωποι από τους γιους του, και θα τους κρεμάσουμε προς τον Κύριο στη Γαβαά τού Σαούλ, του εκλεκτού τού Κυρίου.

Και ο βασιλιάς είπε: Εγώ θα τους παραδώσω.

και τους παρέδωσε στα χέρια των Γαβαωνιτών, και τους κρέμασαν στον λόφο μπροστά στον Κύριο·

και έπεσαν μαζί και οι επτά, και θανατώθηκαν στις ημέρες τού θερισμού, στις πρώτες, στην αρχή τού θερισμού των κριθαριών.

Και έθαψαν τα κόκαλα του Σαούλ και του Ιωνάθαν, του γιου του, στη γη Βενιαμίν, στη Σηλά, στον τάφο τού Κεις, του πατέρα του·

και έκαναν όλα όσα πρόσταξε ο βασιλιάς.

Και ύστερα απ' αυτά ο Θεός εξιλεώθηκε για τη γη.

Ας το δούμε μαζί:

1.      Μια μεγάλη αδικία που έκανε ο Σαούλ, προς τον λαό των Γαβαωνιτών, αφού δεν σεβάστηκε (!) την συμφωνία που έκαναν οι πρόγονοί των με τον Ιησού του Ναυή.

2.      Πέρασαν αρκετά χρόνια, δεν γνωρίζουμε πόσα από τον θάνατο του Σαούλ και ο Θεός δεν ξέχασε αυτή την ασέβεια του Σαούλ.

3.      Και η κρίση ήρθε με πείνα στην εποχή του Δαβίδ, που κράτησε 3 χρόνια.

4.      Η εξιλέωση έγινε δεκτή στον Θεό, αφού ικανοποιήθηκε το αίτημα των Γαβαωνιτών.  

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΟΜΒΡΙΑΣ, ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΑΧΑΑΒ

Ο Αχαάβ ήταν ένας βασιλιάς των 10 φυλών του Ισραήλ, που έζησε στην Σαμάρεια τον 9^ο π. Χ. αιώνα.

Ήταν άνομος,  ασεβής και πονηρός μπροστά στον Θεό. 

Η γυναίκα του η Ιεζάβελ ήταν από την Σιδώνα και λάτρευε τον Βάαλ, τον θεό του ήλιου με 450 προφήτες του Βάαλ και ακόμη, 400 προφήτες των μικρών δασών (άλση).  

Και ο Θεός έστειλε τον προφήτη Του, με λόγο κρίσεως κατά του βασιλείου της Σαμάρειας.

Διαβάζουμε από το 1^ο βιβλίο των βασιλέων:

Ο Ηλίας ο Θεσβίτης, αυτός από τους κατοίκους τής Γαλαάδ, είπε στον Αχαάβ:

Ζει ο Κύριος ο Θεός τού Ισραήλ, μπροστά στον οποίο στέκομαι, αυτά τα χρόνια δεν θα υπάρχει δρόσος και βροχή, παρά μονάχα με τον λόγο τού στόματός μου.

Και ο λόγος τού Κυρίου ήρθε σ' αυτόν, λέγοντας:

Αναχώρησε από εδώ, και στρέψε ανατολικά, και κρύψου κοντά στον χείμαρρο Χερίθ, που είναι απέναντι από τον Ιορδάνη·

και θα πίνεις από τον χείμαρρο ·

πρόσταξα δε τους κόρακες, να σε τρέφουν εκεί.

Μετά από 3 χρόνια ανομβρίας και φτώχειας του λαού, διαβάζουμε:

Και ύστερα από πολλές ημέρες, ο λόγος τού Κυρίου ήρθε στον Ηλία κατά τον τρίτο χρόνο, λέγοντας:

Πήγαινε, και φανερώσου στον Αχαάβ· και θα δώσω βροχή επάνω στο πρόσωπο της γης.

Και ο Ηλίας πήγε να φανερωθεί στον Αχαάβ. Η πείνα μάλιστα γινόταν βαριά στη Σαμάρεια.

Αφού δε ο προφήτης Ηλίας, πρόσφερε την θυσία και όλος ο λαός της Σαμάρειας, ταπεινώθηκε μπροστά στον ζωντανό Θεό, διαβάζουμε:

Και όταν ολόκληρος ο λαός το είδε, έπεσαν μπρούμυτα μπροστά τους, και είπαν: Ο Κύριος, αυτός είναι ο Θεός·

ο Κύριος, αυτός είναι ο Θεός.

Και ο Ηλίας τούς είπε: Πιάστε τούς προφήτες τού Βάαλ·

κανένας απ' αυτούς ας μη διασωθεί.

Και τους έπιασαν· και ο Ηλίας τούς κατέβασε στον χείμαρρο Κεισών, κι εκεί τους έσφαξε.

Και, εντωμεταξύ, ο ουρανός μαύρισε από τα σύννεφα και τον άνεμο, και έγινε μεγάλη βροχή.

Και ο Αχαάβ ανέβηκε στην άμαξά του, και πήγε στην Ιεζραέλ.

Και το χέρι τού Κυρίου στάθηκε επάνω στον Ηλία, και συνέσφιξε την οσφύ του, και έτρεχε μπροστά από τον Αχαάβ μέχρι την είσοδο της Ιεζραέλ.

Ας το δούμε μαζί:

1.      Η κρίση του Θεού επάνω στον λαό της Σαμάρειας (10 φυλές Ισραήλ) ήταν εξαιτίας των ανομιών του Αχαάβ.

2.      Η φτώχεια και εξαθλίωση ενός λαού (!) από πείνα επί 3 χρόνια.

3.      Η λύτρωση στον λαό ήρθε αφού έγινε πλήρης αποκατάσταση και οι 850 προφήτες σφάχτηκαν από τον Ηλία τον προφήτη (!) σε μια ημέρα.

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ, ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Την εποχή των Αποστόλων, όταν ο Θεός εργαζόταν με μεγάλη δύναμη δια Πνεύματος Αγίου, ανάμεσα στο λαό Ισραήλ και ήδη, άρχισε να εξαπλώνεται το Ευαγγέλιο προς τα έθνη, αρχίζοντας από την Εκκλησία στην Αντιόχεια, διαβάζουμε:

Και κατά τις ημέρες εκείνες προφήτες κατέβηκαν από τα Ιεροσόλυμα στην Αντιόχεια.

Και καθώς σηκώθηκε ένας απ' αυτούς, με το όνομα Άγαβος, φανέρωσε διαμέσου τού Πνεύματος ότι επρόκειτο να γίνει μεγάλη πείνα σε ολόκληρη την οικουμένη·

η οποία και έγινε επί εποχής τού Καίσαρα Κλαυδίου.

Ας το δούμε μαζί:

1.      Στην εποχή του Τιβέριου Καίσαρα Αυγούστου Κλαυδίου (41-54 μ. Χ.) έγινε μεγάλη πείνα.

2.      Ο προφήτης Άγαβος δια Πνεύματος Αγίου, λάλησε και προετοίμασε τον λαό του Θεού, στην Αντιόχεια.

3.      Οι αδελφοί από την Αντιόχεια συγκέντρωσαν βοήθεια, προς τους αδελφούς της Ιουδαίας, που ήσαν αληθινά φτωχοί.

4.      Η πείνα (!) δεν γνωρίζουμε πόσο κράτησε.

5.      Ακόμη, δεν γνωρίζουμε την βαθιά αιτία, ακόμη (!) που έκαμε τον Θεό, να κρίνει την ανθρωπότητα, τότε Pax Romana, με μια τέτοια εκτεταμένη πείνα.

6.      Ο Θεός επιτρέπει μεγάλες κρίσεις επάνω στην ανθρωπότητα για λόγους που Εκείνος γνωρίζει.

7.      Ο λαός που γνωρίζει τον Θεόν, θυμάται τον προφητικό λόγο του Ησαΐα:

Έλα, λαέ μου, μπες μέσα στα ταμεία σου, και κλείσε τις θύρες σου από πίσω σου· κρύψου για λίγο καιρό, μέχρις ότου περάσει η οργή.

Επειδή, δέστε, ο Κύριος βγαίνει από τον τόπο του για να παιδεύσει τούς κατοίκους της γης εξαιτίας της ανομίας τους·

η δε γη θα ξεσκεπάσει τα αίματά της, και δεν θα σκεπάσει πλέον τους φονευμένους της.

Αμήν.

ΑΚΟΥΣΤΕ ΕΔΩ, ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΑΔ. ΛΟΥΗ ΦΕΓΓΟΥ: