Η ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ!
Προς Εβραίους 3: 12
Προσέχετε, αδελφοί, να μη υπάρχει σε κανέναν από σας
πονηρή καρδιά απιστίας, ώστε κάποιος να αποστατήσει από τον ζωντανό Θεό·
Η μεγάλη απάτη.
Ο κρυφός λάκκος.
Η εκούσια αμαρτία.
Για ένα χριστιανό η μεγάλη πρόκληση, είναι να μείνει πιστός μέχρι τέλους.
Πιστός στο πρόσωπο του Ιησού, σαν Κύριος και Θεός.
Πιστός μαθητής και ακόλουθος.
Ο κίνδυνος είναι μήπως ο άνθρωπος του Θεού σταδιακά
αποκτήσει πονηρή καρδιά απιστίας, ώστε να αποστατήσει σιγά – σιγά, αλλά σταθερά
από την χάρη του Θεού.
Το μεγαλύτερο δώρο του Θεού στον άνθρωπο είναι η χάρις που
αποφάσισε να δώσει στον αμαρτωλό | τον φυσικό άνθρωπο.
Διαβάζουμε από την επιστολή του Παύλου:
Επειδή, φανερώθηκε η σωτήρια χάρη τού Θεού προς όλους τούς ανθρώπους,
η οποία μάς διδάσκει να αρνηθούμε την ασέβεια και τις κοσμικές
επιθυμίες, και να ζήσουμε με σωφροσύνη και με δικαιοσύνη και με ευσέβεια στον
παρόντα αιώνα,
προσμένοντας τη μακάρια ελπίδα, και την επιφάνεια της δόξας τού μεγάλου
Θεού και Σωτήρα μας Ιησού Χριστού·
Ας το δούμε μαζί:
1.
Η χάρις του Θεού διατηρείται με την συμμόρφωση
μας στην αλήθεια.
2.
Όχι, στην ασέβεια
3.
Όχι, στις κοσμικές επιθυμίες
4.
Ναι, στην δικαιοσύνη
5.
Ναι, στην ευσέβεια
6.
Ναι, στην σώφρονα συμπεριφορά
7.
Ναι, στην ελπίδα της αιωνίου ζωής
8.
Ναι στην προσμονή της επιφάνειας της δόξης του
Κυρίου Ιησού.
Η ΠΟΝΗΡΗ ΚΑΡΔΙΑ
Ας δούμε πώς λειτουργεί η πονηρή καρδιά, μέσα στην ψυχή του
ανθρώπου.
Σταδιακά ο άνθρωπος (!) εξαπατά τον εαυτό του ότι είναι
δίκαιος και διαφορετικός από τους άλλους.
Νομίζει (!) ότι δικαιούται άλλης μεταχείρισης από τον Θεόν,
αφού τον ευλογεί ιδιαίτερα.
Επινοεί (!) σενάρια ευλογίας από την καρδιά του.
Δεν προσέχει στον Λόγο του Θεού, που διαβάζει.
Αμαρτάνει με γνώση | εκούσια!
Διαβάζουμε από την επιστολή προς τους Εβραίους:
Προσέχετε, αδελφοί, να μη υπάρχει σε κανέναν από σας πονηρή καρδιά
απιστίας, ώστε κάποιος να αποστατήσει από τον ζωντανό Θεό·
αλλά, προτρέπετε ο ένας τον άλλον κάθε μία ημέρα ξεχωριστά, ενόσω
ονομάζεται το «σήμερα»·
για να μη σκληρυνθεί κάποιος από σας από την απάτη της αμαρτίας·
επειδή, μέτοχοι γίναμε του Χριστού, αν μέχρι τέλους κρατήσουμε βέβαιη
την αρχή της πεποίθησης·
Διαβάζουμε, επίσης, από την επιστολή προς τους Εβραίους:
Επειδή, αν εμείς αμαρτάνουμε εθελούσια, αφού λάβαμε τη γνώση της
αλήθειας, δεν απολείπεται πλέον θυσία για τις αμαρτίες·
αλλά κάποια φοβερή αναμονή κρίσης και έξαψη φωτιάς, η οποία πρόκειται
να κατατρώει τούς ενάντιους.
Αν κάποιος αθετήσει τον νόμο τού Μωυσή, με βάση τη μαρτυρία δύο ή τριών
μαρτύρων, πεθαίνει χωρίς έλεος·
στοχάζεστε πόσο χειρότερης τιμωρίας θα κριθεί άξιος αυτός που
καταπάτησε τον Υιό τού Θεού, και νόμισε κοινό το αίμα της διαθήκης με το οποίο
αγιάστηκε, και έβρισε το πνεύμα της χάρης;
Επειδή, ξέρουμε αυτόν που είπε: «Σε μένα ανήκει η εκδίκηση, εγώ θα κάνω
ανταπόδοση», λέει ο Κύριος.
Και πάλι: «Ο Κύριος θα κρίνει τον λαό του».
Είναι φοβερό το να πέσει κάποιος σε χέρια τού ζωντανού Θεού.
Ας το δούμε μαζί:
1.
Η γνώση της αληθείας (!) είναι το σημείο
αναφοράς για την κρίση του Θεού, απέναντι μας.
2.
Ο άνθρωπος που καταπατά τον Λόγο, την Αλήθεια
(!) βρίζει τον Υιό του Θεού.
3.
Ακόμη, νομίζει κοινό | απλό το αίμα που χύθηκε
επάνω στον σταυρό, με το οποίο αγιάστηκε.
4.
Με τον τρόπο αυτό (!) βρίζει το Πνεύμα της χάριτος
του Θεού.
5.
Μπαίνει (!) σε θανάσιμη αμαρτία, ίσως.
6.
Από εδώ, αρχίζει πλέον (!) η εκδίκηση του Θεού.
7.
Η ανταπόδοση κατά την κρίση του Θεού.
Αμήν.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ:
Προς Εβραίους 10: 26
Επειδή, αν εμείς αμαρτάνουμε εθελούσια, αφού λάβαμε
τη γνώση της αλήθειας, δεν απολείπεται πλέον θυσία για τις αμαρτίες·
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου