ΠΟΙΟΝ ΑΓΑΠΑ Ο ΘΕΟΣ;


Προς Εβραίους 12: 3
Γι' αυτό, συλλογιστείτε αυτόν που υπέμεινε μια τέτοια αντιλογία στον εαυτό του από τους αμαρτωλούς, για να μη αποκάμετε, αποθαρρύοντας τις ψυχές σας.




Ο Θεός αγαπά τον αμαρτωλό

Ο Θεός αγαπά τον αδύνατο.

Ο Θεός αγαπά, χωρίς αντάλλαγμα.


Ο άνθρωπος λέει ότι αγαπά τον Θεόν, όπως τα παιδιά λένε κάτι ανάλογο στους γονείς.


Ακόμη, ο άνθρωπος φορτώνεται βάρη και η ψυχή του δυσκολεύεται, ενώ το πνεύμα του νομίζει ότι θα τα καταφέρει.

Το Εγώ του, δεν τον αφήνει να δει το ορθό και πλανάται και τελικά απομακρύνεται από την αγάπη του Θεού και την Αλήθεια, τον Χριστό.



Η ΜΑΧΗ

Μέσα στον άνθρωπο γίνεται μια μάχη.

Η μάχη μεταξύ του Εγώ και του Πνεύματος του Θεού, που κατοικεί μέσα μας.

Αυτή η μάχη είναι δυνατή με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να χάνει χρόνο και βηματισμό επάνω στο θέλημα του Θεού.


Διαβάζουμε:
Λέω, λοιπόν:

Περπατάτε σύμφωνα με το Πνεύμα, και δεν θα εκπληρώνετε την επιθυμία της σάρκας.

Επειδή, η σάρκα επιθυμεί ενάντια στο Πνεύμα, και το Πνεύμα ενάντια στη σάρκα·

αυτά, μάλιστα, αντιμάχονται το ένα προς το άλλο, ώστε εκείνα που θέλετε, να μη τα πράττετε.

Αλλά, αν οδηγείστε από το Πνεύμα, δεν είστε κάτω από τον νόμο.



Ας το δούμε μαζί:

1.      Ποιος, έχει το τιμόνι των αποφάσεων;

2.      Το Εγώ;

3.      Το Πνεύμα του Θεού;

4.      Εάν, το έχει το Εγώ (!) θα γίνει ζημιά.

5.      Εάν, το έχει το Πνεύμα (!) ο πιστός θα νικήσει τα πάθη και τις επιθυμίες του.




Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Εδώ, αρχίζει η παιδεία του Θεού, σαν μέθοδος  ευθυγράμμισης ψυχής και πνεύματος (!) ώστε ο άνθρωπος να μάθει δια των παθημάτων.

Ο Θεός φέρεται σαν Πατέρας απέναντι σε αυτούς, που τον δέχτηκαν και ζήτησαν να περπατήσουν τον δρόμο της πίστεως.

Σαν Πατέρας ο Θεός αγαπά και γνωρίζει τις αδυναμίες των τέκνων Του.

Ο ίδιος ο Θεός έθεσε τον κανόνα της πίστεως, δια των παραδειγμάτων των μαρτύρων του Χριστού που μελετάμε στις Γραφές.



Διαβάζουμε από την επιστολή του Παύλου, προς τους Εβραίους:

Κι εμείς, λοιπόν, καθώς είμαστε περικυκλωμένοι από ένα τόσο μεγάλο σύννεφο μαρτύρων,

ας απορρίψουμε κάθε βάρος και την αμαρτία που εύκολα μας περιπλέκει,

και ας τρέχουμε με υπομονή τον αγώνα που είναι μπροστά μας·

αποβλέποντας στον Ιησού, τον αρχηγό και τελειωτή της πίστης, ο οποίος, εξαιτίας της χαράς που ήταν μπροστά του, υπέφερε σταυρό, καταφρονώντας τη ντροπή, και εκάθησε στα δεξιά τού θρόνου τού Θεού.

Γι' αυτό, συλλογιστείτε αυτόν που υπέμεινε μια τέτοια αντιλογία στον εαυτό του από τους αμαρτωλούς, για να μη αποκάμετε, αποθαρρύνοντας τις ψυχές σας.

Δεν αντισταθήκατε ακόμα μέχρις αίματος, αγωνιζόμενοι ενάντια στην αμαρτία·

και λησμονήσατε τη νουθεσία, που μιλάει σε σας ως προς γιους, λέγοντας:

«Γιε μου, μη καταφρονείς την παιδεία τού Κυρίου·

ούτε να αποθαρρύνεσαι, όταν ελέγχεσαι απ' αυτόν.

Επειδή, όποιον ο Κύριος αγαπάει, τον περνάει από παιδεία·

και μαστιγώνει κάθε γιο τον οποίο παραδέχεται».

Αν υπομένετε την παιδεία, ο Θεός συμπεριφέρεται απέναντί σας ως προς γιους·

επειδή, ποιος γιος υπάρχει, τον οποίο ο πατέρας του δεν τον παιδαγωγεί;

Αν, όμως, είστε χωρίς παιδεία, της οποίας όλοι έγιναν μέτοχοι, άρα είστε νόθοι και όχι γιοι.

Έπειτα, τους μεν πατέρες μας κατά σάρκα τούς είχαμε παιδαγωγούς, και τους σεβόμασταν·

δεν θα υποταχθούμε πολύ περισσότερο στον Πατέρα των πνευμάτων, και θα ζήσουμε;




Ας το δούμε μαζί:

1.      Η παιδεία του Θεού, είναι η μέθοδος που φέρνει αγαθά αποτελέσματα.

2.      Όταν έρχεται η παιδεία του Θεού, έρχεται και η αγάπη Του.

3.      Στην διάρκεια της παιδείας, ο άνθρωπος καταπέφτει, όπως και ο Ιώβ.

4.      Στην διάρκεια της παιδείας, ο άνθρωπος χάνει όλα τα στηρίγματα: τους φίλους, τους συγγενείς, τα αγαθά του, τα πάντα.

5.      Στην διάρκεια της παιδείας, ο άνθρωπος σοβαρεύεται και αλλάζει τον τρόπο που σκέπτεται.

6.      Στην διάρκεια της παιδείας, ο άνθρωπος γίνεται καθαρός σαν το χρυσάφι που δοκιμάζεται σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες.

7.       Στην διάρκεια της παιδείας ο Χριστός είναι εκεί, πιστός, δεν απομακρύνεται.

8.       Στην διάρκεια της παιδείας, ο άνθρωπος υποτάσσεται εις τον Θεό, απόλυτα, με πλήρη επίγνωση.

9.      Στην διάρκεια της παιδείας, ο άνθρωπος γίνεται ο εκλεκτός του Θεού αφού ο άνθρωπος αντιστέκεται κατά της αμαρτίας, μέχρι τέλους.



Αμήν.




Προς Γαλάτες 5: 16
Λέω, λοιπόν: Περπατάτε σύμφωνα με το Πνεύμα, και δεν θα εκπληρώνετε την επιθυμία της σάρκας.




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις