ΛΟΙΠΟΝ, ΠΟΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΣΩΖΕΙ;

Επιστολή Ιακώβου 1: 26

Αν κάποιος ανάμεσά σας νομίζει ότι είναι θρήσκος, και δεν χαλινώνει τη γλώσσα του, αλλά εξαπατάει την καρδιά του, η θρησκεία του είναι μάταιη.

Ποιο δόγμα!

Ποια θρησκεία!

Ποια ενορία!

Οι άνθρωποι στις ημέρες μας έχουν την τάση και τον ενθουσιασμό να στηρίζουν την θρησκεία τους, αφού δεν είχαν την δυνατότητα να εκλέξουν σε ποια χώρα θα γεννηθούν.

Υπήρξαν χώρες, όπως η Γερμανία, όπου οι καθολικοί έναντι των διαμαρτυρομένων μετά τον Α’ παγκόσμιο πόλεμο, με μίσος, κράτησαν διαφορετική στάση έναντι σωστών επιλογών με αποτέλεσμα: την κοινωνική αστάθεια (!) που οδήγησε στην άνοδο των Ναζί και το ξέσπασμα του καταστροφικού Β’ παγκοσμίου πολέμου.

Στις ημέρες που ζούμε όλο και περισσότεροι άνθρωποι δεν ασχολούνται με την θρησκεία αλλά με τα ζητήματα της οικονομίας και έντρομοι παρατηρούν τα φαινόμενα της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας.

Φόβοι από:

1.       Μεταναστευτικό

2.       Ύφεση

3.       Ανεργία

4.       Υγεία

5.       Ηθική πτώση

6.       Παρανομία

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ

Η θρησκεία, δυστυχώς, δεν σώζει.

Ορθά εγράφη: «η θρησκεία είναι το όπιο των λαών»

Η θρησκεία είναι κατασκευή ανθρώπινη όπως το δίκαιο, το Σύνταγμα και οι νόμοι.

Δηλαδή δημιουργούνται με σοφία και βαθιά σκέψη από ομάδες σοφών (όπως ο Λυκούργος στην Σπάρτη που έζησε το 800 - 730 π.Χ) που έγραψαν νόμους και δίκαιο.

Όμως, όλα είχαν ένα κύκλο ζωής, δηλαδή χρόνο λήξης αφού ο άνθρωπος εξέλιξε την προσωπικότητα του, την γνώση του και πάνω από όλα (!) την πονηρία του.

Όλοι οι νόμοι, και οι νομοθεσίες δικαίου (π.χ Ρωμαϊκό, Ιουστινιανό) κατέρρευσαν και η ανθρωπότητα επινόησε άλλους τρόπους δικαίου.

Φτάσαμε κατόπιν να έχουμε πολυνομία, δηλαδή ταυτόχρονη ισχύ, πλήρη ή μερική, των νόμων που ήταν αδύνατο να τηρηθούν και τα δικαστήρια γέμισαν από μικρές ή μεγάλες υποθέσεις με αποτέλεσμα: μια υπόθεση να εκκρεμεί δικαστικά (!) κάποιες δεκαετίες.

Η ΑΜΑΡΤΙΑ

Μα, τι είναι αμαρτία;

Είναι η παραβατικότητα που καλλιεργείται μέσα στον άνθρωπο αφού το επιτρέπουν οι περιστάσεις, οι νόμοι και το έξυπνο | πονηρό μυαλό του.

Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Είναι το δίκαιο του Θεού και Πατέρα, που μας εδόθη δια του Ιησού Χριστού, μέσα στο Ευαγγέλιο Του, τις Γραφές. 

Γιατί ονομάστηκε Ευαγγέλιο;

Διότι, αποτελεί την μόνη αγαθή αγγελία που θα ακούσει ο άνθρωπος στην ζωή του, αφού αφορά την σωτηρία του.

Η ΣΩΤΗΡΙΑ

Η σωτηρία, αφορά την αθώωση του ανθρώπου του αμαρτωλού και παραβάτη των εντολών του Θεού.

Η αθώωση (!) δεν στηρίζεται σε τήρηση του νόμου του Θεού, όπως στην λαό Ισραήλ, με την Παλαιά  Διαθήκη.

Η αθώωση (!) στηρίζεται πλέον στην χάρη του Θεού, που αποφάσισε να κάμει σε όλα τα έθνη (!) δια του Υιού Του και χάριν του ονόματος του Ιησού Χριστού.

Ας διαβάσουμε από τις Γραφές (Προς Ρωμαίους επιστολή, του Παύλου):

Επειδή, από έργα τού νόμου δεν θα δικαιωθεί μπροστά του καμιά σάρκα·

για τον λόγο ότι, διαμέσου τού νόμου δίνεται σαφής γνώση της αμαρτίας.

Τώρα, όμως, χωρίς τον νόμο, φανερώθηκε η δικαιοσύνη τού Θεού, έχοντας τη μαρτυρία τού νόμου και των προφητών·

δικαιοσύνη, όμως, του Θεού, διαμέσου της πίστης στον Ιησού Χριστό, προς όλους κι επάνω σε όλους εκείνους που πιστεύουν· επειδή, δεν υπάρχει διαφορά·

δεδομένου ότι, όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα τού Θεού·

ανακηρύσσονται, όμως, δίκαιοι, δωρεάν, με τη χάρη του, διαμέσου της απολύτρωσης που έγινε με τον Ιησού Χριστό·

τον οποίο ο Θεός προκαθόρισε ως μέσον εξιλέωσης διαμέσου της πίστης, με βάση το αίμα του, προς φανέρωση της δικαιοσύνης του, για την άφεση των αμαρτημάτων, που έγιναν στο παρελθόν, μέσα στη μακροθυμία τού Θεού·

Επίσης, ας διαβάσουμε από τις Γραφές (Προς Εβραίους επιστολή, του Παύλου):

 Τώρα, όμως, ο Χριστός έλαβε μια εξοχότερη υπηρεσία, καθόσον είναι και μεσίτης μιας ανώτερης διαθήκης, που νομοθετήθηκε με ανώτερες υποσχέσεις.

Επειδή, αν η πρώτη εκείνη σκηνή ήταν άμεμπτη, δεν θα υπήρχε ανάγκη να ζητηθεί τόπος για μια δεύτερη·

επειδή, καθώς τούς κατηγορεί, λέει: «Δέστε, έρχονται ημέρες, λέει ο Κύριος, και θα πραγματοποιήσω επάνω στον οίκο Ισραήλ κι επάνω στον οίκο Ιούδα μια καινούργια διαθήκη·

όχι σύμφωνα με τη διαθήκη που έκανα προς τους πατέρες τους, κατά την ημέρα που τους έπιασα από το χέρι, για να τους βγάλω έξω από τη γη της Αιγύπτου·

δεδομένου ότι, αυτοί δεν έμειναν στη διαθήκη μου, και εγώ τους παραμέλησα, λέει ο Κύριος.

Επειδή, αυτή είναι η διαθήκη που θα κάνω προς τον οίκο τού Ισραήλ ύστερα από τις ημέρες εκείνες, λέει ο Κύριος:

Θα δώσω τους νόμους μου στη διάνοιά τους, και θα τους γράψω επάνω στην καρδιά τους, και θα είμαι σ' αυτούς Θεός, κι αυτοί θα είναι σε μένα λαός.

Και δεν θα διδάσκουν κάθε ένας τον πλησίον του, και κάθε ένας τον αδελφό του, λέγοντας: Γνώρισε τον Κύριο·

για τον λόγο ότι, όλοι τους θα με γνωρίζουν, από μικρόν μέχρι μεγάλον.

Επειδή, θα είμαι ελεήμονας στις αδικίες τους, και τις αμαρτίες τους, και τις ανομίες τους δεν θα τις θυμάμαι πλέον».

Λέγοντας, όμως, «καινούργια», έκανε παλιά την πρώτη · (Π. Διαθήκη εκτός ισχύος)

αυτό δε που παλιώνει και γερνάει, είναι κοντά σε αφανισμό.

Ας το δούμε μαζί:

1.       Η θρησκεία του Χριστού δεν είναι επινόηση, ή επίνοια ανθρώπου.

2.       Ο Χριστός αθωώνει τον άνθρωπο, αφού προσηλώσει την καρδιά του στον λόγο | την αλήθεια του Θεού.

3.       Ο Χριστός αθωώνει τον κατηγορούμενο άνθρωπο (!) όχι διότι έχει ελλιπή στοιχεία κατηγορίας.

4.       Ο Χριστός αθωώνει τον άνθρωπο (!) όταν τον βρει στην άγνοια.

5.       Ο Χριστός αθωώνει τον άνθρωπο που θα μετανοήσει ενώπιον του Θεού και των ανθρώπων που αδίκησε.

6.       Ο Χριστός αθωώνει τον άνθρωπο, κάθε φορά που θα ομολογήσει την παράβαση και την ανομία του.

7.       Ο Χριστός αθωώνει τον άνθρωπο και του δίνει φτερά χαράς και αγαλλίασης, ώστε να υπηρετήσει τον Θεό και τους ανθρώπους.  

8.       Ο Χριστός αθωώνει τον άνθρωπο, ώστε να ομολογεί πάντα το όνομα Του.  

Αμήν.   

Επιστολή Ιακώβου 1: 27

Θρησκεία καθαρή και χωρίς ψεγάδι μπροστά στον Θεό και Πατέρα είναι τούτη: Να επισκέπτεται τους ορφανούς και τις χήρες στη θλίψη τους, και να τηρεί τον εαυτό του αμόλυντο από τον κόσμο.