ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΗΝ ΡΟΥΘ;

Ρουθ 1: 8

Και η Ναομί είπε στις δύο νύφες της: Πηγαίνετε, γυρίστε κάθε μία στο σπίτι τής μητέρας της.

Τι συνέβη στην Λυδία, την πωλήτρια πορφύρας;

Τι συνέβη στον Κρίσπο, τον αρχισυνάγωγο;

Τι συνέβη στον Κορνήλιο, τον εκατόνταρχο;

Είναι συγκλονιστικό στον άνθρωπο η επίσκεψη, η ώρα του Θεού και η επίγνωση του θελήματος του Θεού.

Έχουμε θαυμαστές περιπτώσεις μέσα στις Γραφές, όπου φαίνεται η τρομακτική δύναμη του Θεού όταν εργάζεται στην καρδιά του ανθρώπου, δια σημείων και τεραστίων.
 

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΡΟΥΘ

Η Ρουθ ήταν μια γυναίκα από την γη Μωάβ, (απόγονοι του Λωτ),  που έζησε περίπου το 1,100 π.Χ.

Ήταν η γυναίκα του Χελαιών, γιου του Ελιμέλεχ, από Βηθλεέμ, της Ιουδαίας.

Γνώρισε τον άνδρα της, όταν η οικογένεια του μετανάστευσε στην γη Μωάβ εξαιτίας της πείνας που έγινε στην γη Ιούδα.

Όχι πολλά χρόνια αργότερα έχασε τον άνδρα της, τον κουνιάδο της και τον πεθερό της.

Έμεινε χήρα, μαζί με την πεθερά της Ναομί και την χήρα κουνιάδας της, την Ορφά.  

 

Όμως μέσα από την ομολογία της πεθεράς της γνώρισε τον αληθινό Θεό και γέμισε από πίστη στον Θεό και τον λαό Του, Ισραήλ.

Ξαφνικά (!) η Ρουθ ξέχασε τον λαό της, την οικογένεια της, τις πόλεις και τις συνήθειες των, καθώς έγιναν ειδωλολάτρες και λάτρευαν τον Χεμώς και τον Βέελ-Φεγώρ.

Αγάπησε με όλη της την καρδιά τον Θεό του λαού Ισραήλ, που της περιέγραψε με κάθε ακρίβεια η Ναόμι, χωρίς να τον έχει γνωρίσει.

Η Ρουθ πίστεψε στον Θεό του Αβραάμ, του Ισαάκ, και του Ιακώβ, που ελευθέρωσε τον λαό από την αιχμαλωσία των Φαραώ στην Αίγυπτο επί 400 χρόνια.

Ακόμη (!) θα είχε μάθει την ιστορία του λαού της, αφού ο βασιλιάς του Μωάβ ο Βαλάκ, είχε ζητήσει άνδρα μάντη, τον Βαλαάμ για να καταραστεί τον λαό Ισραήλ, που ερχόταν μετά από νίκες εναντίον δύο μεγάλων βασιλέων και πλησίαζε στα μέρη των επικίνδυνα γι αυτούς.

Κάποια στιγμή η Ναομί ανήγγειλε στις δυο νύφες της, την απόφαση της να επιστρέψει μόνη στην γη Ιούδα, στην Βηθλεέμ.

Αυτό που συνέβη ήταν συγκινητικό.

Διαβάζουμε:

Και η Ναομί είπε στις δύο νύφες της: Πηγαίνετε, γυρίστε κάθε μία στο σπίτι της μητέρας της.

Ο Κύριος να κάνει έλεος σε σας, καθώς εσείς κάνατε έλεος στους αποθανόντες και σε μένα· ο Κύριος να σας δώσει να βρείτε ανάπαυση, κάθε μία στο σπίτι τού άνδρα της.

Και τις φίλησε·

κι αυτές ύψωσαν τη φωνή τους, και έκλαψαν.

Και της είπαν: Όχι·

αλλά μαζί σου θα επιστρέψουμε στον λαό σου.

Οι δύο νύφες, δεν ήθελα να αποχωριστούν την πεθερά τους. Στο τέλος αυτής της στιγμής, η μια νύφη η Ορφά, αφού καταφίλησε την πεθερά της σκέφτηκε λογικά και επέστρεψε στον οίκο του πατέρα της.

Διαβάζουμε την συνέχεια:

Κι εκείνες ύψωσαν τη φωνή τους, και έκλαψαν ξανά·

και η Ορφά καταφίλησε την πεθερά της·

η Ρουθ, όμως, προσκολλήθηκε σ' αυτή.

Και η Ναομί είπε: Δες, η συνυφάδα σου επέστρεψε στον λαό της, και στους θεούς της·

επίστρεψε κι εσύ πίσω από τη συνυφάδα σου.

Αλλά, η Ρουθ είπε: 

Μη με αναγκάζεις να σε αφήσω, για να φύγω από πίσω σου·

επειδή, όπου αν πας εσύ, θα πάω κι εγώ·

και όπου θα παραμείνεις εσύ, θα παραμείνω κι εγώ· 

ο λαός σου, λαός μου, και ο Θεός σου, Θεός μου· 

όπου κι αν πεθάνεις, θα πεθάνω κι εγώ, κι εκεί θα ταφώ·

έτσι να κάνει σε μένα ο Κύριος, και έτσι να προσθέσει, αν κάτι άλλο εκτός από τον θάνατο με χωρίσει από σένα.

 

Ας το δούμε μαζί:

1.       Η Ναομί ήταν μια συνετή και πιστή στον Θεό, γυναίκα.

2.       Η ζωή, το περπάτημα και η ομολογία της Ναομί (!) ήταν ένα φως ανάμεσα στην γη και τον τόπο Μωάβ.

3.       Αυτό έκανε και τις δύο νύφες, να την αγαπήσουν.

4.       Όμως η Ορφά σκέφτηκε λογικά και δεν είχε λόγο να συνεχίσει μαζί με την πεθερά της στην γη Ιούδα, όπου δεν γνώριζε κανέναν.

5.       Η Ρουθ σκέφτηκε δια της πίστεως (!) στις επαγγελίες του Θεού, τις οποίες άκουσε με μεγάλη προσοχή από την πεθερά της.

6.       Η Ρουθ, έβαλε μέσα της τον λαό Ισραήλ.

7.       Η Ρουθ, σκέφτηκε σαν Εβραία.

8.       Η Ρουθ, μιλούσε σαν Εβραία ακόμη και την γλώσσα αυτή (!) που αγαπούσε.

9.       Η Ρουθ, έδωσε την καρδιά της στον αληθινό Θεό και απέρριψε τα ψεύτικα είδωλα του λαού της.

10.   Η Ρουθ δεν έβλεπε πλέον την πεθερά της, αλλά τον Θεό δια της πίστεως.

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΛΥΔΙΑΣ

Η Λυδία ήταν μια γυναίκα που έζησε στις αποστολικές ημέρες και κατοικούσε στις Κρηνίδες, πόλη Ρωμαϊκή της Μακεδονίας.

Ήταν από την πόλη των Θυατείρων της Μ. Ασιας, μάλλον Εβραία, πωλήτρια πορφύρας, αρκετά ευκατάστατη και συνήθιζε την ημέρα του Σαββάτου να βρίσκεται στην προσευχή τη συναγωγής έξω από την πόλη κοντά στον ποταμό.

Διαβάζουμε:

Και κάποια γυναίκα, που ονομαζόταν Λυδία, πωλήτρια πορφύρας, από την πόλη των Θυατείρων, η οποία σεβόταν τον Θεό, άκουγε·

της οποίας ο Κύριος διάνοιξε την καρδιά για να προσέχει σ' εκείνα που μιλούσε ο Παύλος.

Και αφού βαπτίστηκε αυτή και ολόκληρη η οικογένειά της, παρακάλεσε λέγοντας:

Αν με κρίνατε ότι είμαι πιστή στον Κύριο, περάστε μέσα στο σπίτι μου, και μείνετε·

και μας βίασε.

Ας το δούμε μαζί:

1.       Η Λυδία ήταν άνθρωπος του Θεού, ένας ιδιαίτερος χαρακτήρας.

2.       Αγαπούσε και πίστευε στον αληθινό Θεό.

3.       Την ημέρα που άκουσε τον Παύλο να μιλάει τον λόγο του Θεού, έδωσε προσοχή στα λόγια του Ευαγγελίου και σκέφτηκε τις Γραφές, που γνώριζε.

4.       Και ο Θεός άνοιξε την καρδιά της Λυδίας, ώστε να εννοεί για πρώτη φορά τις Γραφές και να βιαστεί να εκτελέσει το θέλημα του Κυρίου Ιησού, να βαπτιστεί στο νερό εις άφεση αμαρτιών.

5.       Αυτό που έγινε στη συνέχεια (!) ήταν τρομερό: Οι οικείοι της ζήτησαν και αυτοί να κάνουν το ίδιο, να βαπτιστούν στο όνομα του Ιησού.

6.       Ο χαρακτήρας της Λυδίας (!) έφερε τους οικείους της στην πίστη του Ιησού.

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΚΡΙΣΠΟΥ

Ο Κρίσπος ζούσε στην Κόρινθο, περί το 50 μ.Χ. ήταν Εβραίος, αρχισυνάγωγος της συναγωγής της πόλης.   

Μόλις είχε φτάσει ο απόστολος Παύλος από την Αθήνα και εγκαταστάθηκε στο σπίτι του Ακύλα και της Πρίσκιλλας.

Εκεί στην Κόρινθο άρχισε ο Παύλος να μιλάει στους Εβραίους στην συναγωγή όπως συνάντησε μεγάλη αντίσταση από τους Ιουδαίους.

Διαβάζουμε:

ο Παύλος συσφιγγόταν στο πνεύμα του, διαμαρτυρόμενος προς τους Ιουδαίους ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός.

Και επειδή αυτοί εναντιώνονταν και κακολογούσαν, αφού ξετίναξε τα ιμάτιά του, τους είπε:

Το αίμα σας επάνω στο κεφάλι σας·

εγώ είμαι καθαρός·

από τώρα και στο εξής θα πάω στα έθνη.

Και όταν έφυγε από εκεί, ήρθε στο σπίτι κάποιου που ονομαζόταν Ιούστος, ο οποίος σεβόταν τον Θεό, του οποίου το σπίτι συνόρευε με τη συναγωγή.

Και ο αρχισυνάγωγος Κρίσπος πίστεψε στον Κύριο μαζί με ολόκληρη την οικογένειά του·

και πολλοί από τους Κορινθίους, ακούγοντας, πίστευαν και βαπτίζονταν.

Ας το δούμε μαζί:

1.       Το κλίμα στην Κόρινθο από τους Ιουδαίους ήταν αρνητικό (!) και ο Παύλος σφιγγόταν μέσα του.  

2.       Αναγκάστηκε να δηλώσει ότι πλέον δεν θα τους πλησιάσει (!) αλλά θα στραφεί προς τους εθνικούς.

3.       Και ο Παύλος εγκαταστάθηκε στο σπίτι κάποιου εθνικού, μάλλον Έλληνα, του Ιούστου, δίπλα από την συναγωγή.  

4.       Από εκεί ο Παύλος, είδε καρπό.

5.       Ο Κρίσπος επίσημος Εβραίος ανάμεσα στην συναγωγή και αρχισυνάγωγος, «ευσεβής και δίκαιος» με μεγάλη, ίσως, οικογένεια,  

6.       Και αυτός ο Κρίσπος πίστεψε στον Ιησού Χριστό και βαπτίστηκε στο νερό.

7.       Μαζί με τον Κρίσπο, πίστεψαν και τα μέλη της οικογενείας του.

8.       Ήταν ο χαρακτήρας του Κρίσπου και το παράδειγμα του, που επηρέασε όλον τον οίκο του, ώστε να δεχτούν τον Ιησού και το Ευαγγέλιο.

9.       Και πολλοί των Κορινθίων ακούγοντας, πίστευαν και βαπτιζόντουσαν.  

  

Αμήν.

Πράξεις 10:1

Υπήρχε κάποιος άνθρωπος στην Καισάρεια, με το όνομα Κορνήλιος, εκατόνταρχος, από το τάγμα που λεγόταν Ιταλικό, ευσεβής και φοβούμενος τον Θεό μαζί με ολόκληρη την οικογένειά του, ο οποίος έκανε πολλές ελεημοσύνες στον λαό, και δεόταν διαρκώς στον Θεό.