ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Ψαλμός 119: 2

Μακάριοι όσοι φυλάττουν τα μαρτύριά του, αυτοί που τον εκζητούν με όλη την καρδιά· αυτοί σίγουρα δεν πράττουν ανομία· περπατούν στους δρόμους του.

Το αγαθό, που αρέσει στον Θεό.

Το ευάρεστο, που αγαπά ο Θεός.

Το τέλειο, θέλημα του Θεού.

Ο άνθρωπος έμαθε να λατρεύει και να δοξάζει τον Θεό, κατά παράδοση.

Έχει διδαχτεί από μικρός, τον φόβο του Θεού.

Έχει, ίσως, μικρές εμπειρίες από το δυνατό χέρι του Θεού.

Θρησκεύεται σε μια τοπική εκκλησία, από μικρό παιδί και αγαπά την κοινωνία των ανθρώπων των πιστών, που βλέπει πολύ συχνά.

Ο άνθρωπος μεγαλώνει και μπαίνει στην ηλικία που ξεχνά τον Θεό (!) αφού προτεραιότητα έχουν τα πράγματα του σύγχρονου πολιτισμού, όπως: οι σπουδές, η διασκέδαση και η ελεύθερη ζωή.

Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Η ώρα του Θεού (!) είναι όταν ο άνθρωπος έλθει στον εαυτό του.

Όταν καλέσει τον Θεό στην ζωή του.

Όταν πιστέψει ότι υπάρχει και γι αυτόν σωτηρία, δια ενός προσώπου, που λέγεται Ιησούς.

Από εκείνο το σημείο αρχίζει η νέα ζωή του ανθρώπου που ταλαιπωρήθηκε στην ζωή του, αφού όλα (!) έπρεπε να τα κάνει μόνος του, με τα χέρια του και το μυαλό του.

Η ΧΑΡΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Από την ώρα του Θεού (!) αρχίζει η χάρις του Θεού, προς τον άνθρωπο που τον βλέπει ταπεινό πλέον,  γεμάτο από αγάπη και φόβο προς τον μέγα δημιουργό και ουράνιο Πατέρα.

Η χάρις του Θεού αυξάνει σταδιακά, όπως ο άνθρωπος αντέχει να λάβει δια της πίστεως στο πρόσωπο του Ιησού.

Η ΠΙΣΤΙΣ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ

Ο άνθρωπος πλέον, μαθητεύει στον λόγο του Θεού.

Ζει την ζωή της πίστεως, αφού ακούει το Ευαγγέλιο και σταδιακά (!) αγαπά τον Ιησού και πιστεύει στην μοναδική θυσία Του επάνω στον σταυρό, για τις αμαρτίες του.

Βαδίζει από πίστη σε πίστη (!) και αποκαλύπτεται σε αυτόν η δικαιοσύνη του Θεού, ο λόγος του Θεού στην ζωή του με πρακτικό τρόπο.  

Πρακτικός τρόπος σημαίνει ότι δεν κουράζει το μυαλό του (!) αλλά τα απάντα γίνονται αυτόματα από την νέα καρδιά που διαθέτει.

ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Το θέλημα του Θεού είναι η βουλή του Θεού.

Είναι αυτό που ο άνθρωπος, συνήθως, αγνοεί (!) και αναζητά να μάθει με κάθε λεπτομέρεια.

Ο τρόπος που μαθαίνουμε είναι η σπουδή των Γραφών (!) και η οδηγία δια του Αγίου Πνεύματος. 

Όταν μελετάμε τον λόγο του Θεού, όλη την Γραφή με ζήλο, έρχεται ο θείος Παράκλητος το Πνεύμα της αληθείας και μας ερμηνεύει τα δυσνόητα σημεία των Γραφών.

Αρκεί να μελετάμε επίμονα (!) με κριτήριο να μάθουμε το θέλημα του Θεού, μέσα από τον καθαρό λόγο, ορθοτομώντας τον λόγο της αληθείας. 

Διαβάζουμε από την επιστολή του Παύλου, προς τους Ρωμαίους:

Σας παρακαλώ, λοιπόν, αδελφοί, χάρη των οικτιρμών τού Θεού, να παραστήσετε τα σώματά σας ως θυσία ζωντανή, άγια, ευάρεστη στον Θεό, η οποία είναι η λογική σας λατρεία.

Και μη συμμορφώνεστε με τούτο τον αιώνα, αλλά μεταμορφώνεστε διαμέσου της ανακαίνισης του νου σας, ώστε να δοκιμάζετε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθό και ευάρεστο και τέλειο.

Διαβάζουμε από την επιστολή του Παύλου, προς τους Εφεσίους:

Προσέχετε, λοιπόν, πώς να περπατάτε ακριβώς·

όχι ως άσοφοι, αλλά ως σοφοί, εξαγοραζόμενοι τον καιρό, επειδή οι ημέρες είναι πονηρές.

Γι' αυτό, μη γίνεστε άφρονες, αλλά να καταλαβαίνετε τι είναι το θέλημα του Κυρίου.

Διαβάζουμε από την επιστολή του Παύλου, προς τους Θεσσαλονικείς:

Επειδή, τούτο είναι το θέλημα του Θεού, ο αγιασμός σας, να απέχετε από την πορνεία·

να ξέρει κάθε ένας από σας να κρατάει το δικό του σκεύος σε αγιασμό και τιμή·

όχι σε πάθος επιθυμίας, όπως και τα έθνη, αυτά που δεν γνωρίζουν τον Θεό.

Ας το δούμε μαζί:

1.       Τα σώματα μας είναι στην διάθεση του Κυρίου Ιησού.

2.       Δεν υπηρετούν τα σχέδια μας, αλλά την βουλή του Θεού.

3.       Ανακαινίζουμε την σκέψη μας δια της σπουδής των Γραφών.

4.       Δεν βλέπουμε, αλλά μισούμε τα έργα του σύγχρονου πολιτισμού, γύρω μας.

5.       Αναζητούμε την βουλή του Θεού, συνεχώς.

6.       Ρωτάμε: τι είναι Κύριε για σένα (!) το αγαθό για μένα;

7.       Ρωτάμε: τι είναι Κύριε για σένα (!) το ευάρεστο από μένα;

8.       Ρωτάμε: τι είναι Κύριε για σένα (!) το τέλειο σε μένα;

9.       Προσευχόμαστε: Βοήθησε με να κρατώ το σκεύος μου, το σώμα μου, σε αγιασμό και τιμή.

Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Ο απόστολος Ιωάννης, στο τέλος της ζωής του, δια Πνεύματος Αγίου, γράφει στην 1^η καθολική επιστολή του:

Μη αγαπάτε τον κόσμο, ούτε αυτά που υπάρχουν μέσα στον κόσμο.

Αν κάποιος αγαπάει τον κόσμο, η αγάπη τού Πατέρα δεν υπάρχει μέσα σ' αυτόν·

επειδή, κάθε τι που υπάρχει στον κόσμο:

Η επιθυμία της σάρκας και η επιθυμία των ματιών και η αλαζονεία τού βίου, δεν είναι από τον Πατέρα, αλλά είναι από τον κόσμο.

Ας το δούμε μαζί:

1.       Μην αγαπάτε τον κόσμο, τον σύγχρονο πολιτισμό

2.       Μην αγαπάτε αυτά, που ο σύγχρονος πολιτισμός λατρεύει.

3.       Η επιθυμία της σάρκας, του «Εγώ Είμαι» (!) δεν είναι στο θέλημα του Θεού.

4.       Η επιθυμία των ματιών, δηλαδή αυτά που γυαλίζουν (!) δεν είναι στο θέλημα του Θεού.

5.       Η αλαζονεία, το καύχημα της απόλαυσης δεν είναι στο θέλημα του Θεού.    

ΤΙ ΑΡΕΣΕΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟΝ

Ας το δούμε μαζί:

1.       Να φυλάσσονται ακριβώς οι εντολές Του.

2.       Να φυλάσσονται ακριβώς τα διατάγματα Του.

3.       Να φυλάσσονται ακριβώς οι προσταγές Του.

4.       Να φυλάσσονται ακριβώς οι κρίσεις Του.

Αμήν.

Ψαλμός 119: 10

Από όλη την καρδιά μου σε εκζήτησα· μη με αφήσεις να αποπλανηθώ από τα προστάγματά σου. Στην καρδιά μου φύλαξα τα λόγια σου, για να μη αμαρτάνω σε σένα.