ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ!

Ψαλμός 123: 3 Ελέησέ μας, Κύριε, ελέησέ μας· επειδή, χορτάσαμε υπερβολικά από εξουθένωση. Η ψυχή μας χόρτασε υπερβολικά από την ύβρη εκείνων που ζουν αμέριμνα, από την εξουθένωση των υπερήφανων.

Καταδυνάστες ανθρώπων.

Ανδραποδιστές.

Έμποροι λευκής σαρκός.

Ζούμε σε μια ελεύθερη κοινωνία, δυτικού πολιτισμού.

Αυτή την ελευθερία, την απολαμβάνουμε κάπου το ένα τρίτο του πληθυσμού της γης.

Στον δυτικό κόσμο η δουλεία καταργήθηκε σταδιακά από το 1833 (Ηνωμένο Βασίλειο) μέχρι το 1863 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής).

ΛΙΓΗ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Από τον 17^ο  ως τα τέλη του 19^ο αιώνα, καραβιές μαύρων μεταφέρονταν από τις δυτικές ακτές της Αφρικής για να πουληθούν στους αποίκους της αμερικανικής ηπείρου.

Για 400 χρόνια, Πορτογάλοι, Ισπανοί, Άγγλοι και Ολλανδοί δουλέμποροι διέσχιζαν νόμιμα τον Ατλαντικό. Με τη συνθήκη της Ουτρέχτης, οι Άγγλοι απέκτησαν το μονοπώλιο να προμηθεύουν με δούλους τις ισπανικές αποικίες.

Μέσα σε είκοσι χρόνια, από το 1680 ως το 1700, μεταφέρθηκαν στην Αμερική και πουλήθηκαν δούλοι 300.000 μαύροι της Αφρικής. Μόνο στη Τζαμάικα, από το 1700 ως το 1786 μεταφέρθηκαν 610.000.

Στα εκατό χρόνια, από το 1680 ως το 1786, οι μαύροι της Αφρικής, που αιχμαλωτίστηκαν και πουλήθηκαν δούλοι στην Αμερική, μετρήθηκαν σε 2.130.000.

Χώρια, όσοι πέθαναν στα απάνθρωπα ταξίδια.

ΣΗΜΕΡΑ

Στην εποχή μας, οι άνθρωποι δεν έχουν αλλάξει.

Καταδυναστεύουν με νέους τρόπους (!) ο ένας τον άλλον.

Στις ημέρες μας, η καταδυναστεία έχει τον οικονομικό αποκλεισμό και την αιφνίδια φτώχεια ανθρώπων που ξαφνικά χάνουν τα πάντα.

Και το πιο σημαντικό, δεν υπάρχει αλληλεγγύη μεταξύ αδελφών, ή φίλων ή και συγγενών.

Αντίθετα, οι άνθρωποι απαιτούν βίαια, ή και επίδικα ο ένας από τον άλλον περιουσίες, χρήματα, αγαθά.   

Και ο άνθρωπος καταδυναστεύεται από τον πλησίον του.

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ο άνθρωπος του Θεού, μοιάζει με τον Δαβίδ.

Ο Δαβίδ, γνώριζε καλά να προσεύχεται με ακρίβεια, να ανοίγει την καρδιά του και να μιλά γα όλα τα φορτία του και να εξομολογείται τις αμαρτίες του.

Διαβάζουμε από τους Ψαλμούς:

«Στερέωσε τα βήματά μου στον λόγο σου· και ας μη με κατακυριεύσει καμιά ανομία».

«Λύτρωσέ με από καταδυναστεία ανθρώπων, και θα τηρώ τις εντολές σου».

«Ελέησέ μας, Κύριε, ελέησέ μας· επειδή, χορτάσαμε υπερβολικά από εξουθένωση».

«Η ψυχή μας χόρτασε υπερβολικά από την ύβρη εκείνων που ζουν αμέριμνα, από την εξουθένωση των υπερήφανων».

«αν ο Κύριος δεν ήταν μαζί μας, όταν άνθρωποι σηκώθηκαν εναντίον μας, ζωντανούς θα μας κατάπιναν τότε, ενώ ο θυμός τους φλεγόταν εναντίον μας·

«τότε, τα νερά θα μας είχαν καταποντίσει, ο χείμαρρος θα είχε περάσει από πάνω από την ψυχή μας·

«τότε, τα υψωμένα νερά θα είχαν περάσει από πάνω από την ψυχή μας».

«Η ψυχή μας λυτρώθηκε, σαν το πουλί από την παγίδα των κυνηγών· η παγίδα συντρίφτηκε, κι εμείς λυτρωθήκαμε».

«Η βοήθειά μας είναι στο όνομα του Κυρίου, που δημιούργησε τον ουρανό και τη γη».

ΑΠΟ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΤΗ

Οι έσχατες ημέρες, ή καλύτερα το ρολόι του «αντίστροφου χρόνου» του Θεού, άρχισαν με την διακονία του Ιωάννη στην έρημο της Ιουδαίας.

Όταν ο πατέρας του ο Ζαχαρίας, ο ιερέας,  είδε το νεογέννητο Ιωάννη, προφήτευσε με δύναμη δια Πνεύματος Αγίου, για την λύτρωση του Θεού και την μοναδική διακονία του Ιωάννη.

Διαβάζουμε:

«σωτηρία από τους εχθρούς μας, και από το χέρι όλων εκείνων που μας μισούν·

«για να εκπληρώσει το έλεός του προς τους πατέρες μας, και να θυμηθεί την άγια διαθήκη του·

«τον όρκο που ορκίστηκε στον πατέρα μας, τον Αβραάμ, ότι θα δώσει σε μας, να ελευθερωθούμε από το χέρι των εχθρών μας, και να τον λατρεύουμε άφοβα, με οσιότητα και δικαιοσύνη μπροστά του όλες τις ημέρες της ζωής μας».

«Κι εσύ, παιδίον, προφήτης τού Υψίστου θα ονομαστείς·

«επειδή, θα προπορευτείς πριν από το πρόσωπο του Κυρίου, για να ετοιμάσεις τούς δρόμους του, στο να δώσεις γνώση σωτηρίας στον λαό του, διαμέσου της άφεσης των αμαρτιών τους, από σπλάχνα ελέους τού Θεού μας, με τα οποία μας επισκέφθηκε, ανατολή από ψηλά, για να φωτίσει εκείνους που κάθονται σε σκοτάδι και σε σκιά θανάτου, ώστε να κατευθύνει τα πόδια μας σε δρόμο ειρήνης».

Ας το δούμε μαζί:

1.       Ο άνθρωπος χωρίς Χριστό, κάθεται αιχμάλωτος σε σκοτάδι πνευματικό

2.       Ο άνθρωπος χωρίς Χριστό, είναι σε σκιά θανάτου και το αισθάνεται ο ίδιος.

3.       Ο άνθρωπος χωρίς Χριστό, είναι εμπόρευμα για εκμετάλλευση.

4.       Ο άνθρωπος χωρίς Χριστό, έχει ανάγκη από τη γνώση σωτηρίας του Ευαγγελίου, δια αποκαλύψεως.

5.       Ο άνθρωπος χωρίς Χριστό, είναι σαν πουλί μέσα στην παγίδα των θηρευτών.      

6.       Ο άνθρωπος χωρίς Χριστό, χορταίνει από την ύβρη των υπερήφανων.

7.       Ο άνθρωπος χωρίς Χριστό, είναι χαμένος και εδώ στη γη και αιώνια.

8.       Ο άνθρωπος χωρίς Χριστό, δεν μπορεί να λυτρωθεί από την καταδυναστεία του σατανά, εκτός εάν ακούσει, πιστεύσει και μετανοήσει στα πόδια του Ιησού Χριστού.

Αμήν.   

Ψαλμός 119: 133 Στερέωσε τα βήματά μου στον λόγο σου· και ας μη με κατακυριεύσει καμιά ανομία. Λύτρωσέ με από καταδυναστεία ανθρώπων, και θα τηρώ τις εντολές σου.