ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΞΙΟΣ!

Έξοδος 4: 10 Και ο Μωυσής είπε στον Κύριο: Παρακαλώ, Κύριε· εγώ δεν είμαι άνθρωπος του λόγου ούτε από χθες ούτε από προχθές, ούτε από τη στιγμή που μίλησες στον δούλο σου· αλλά, είμαι βραδύστομος και βραδύγλωσσος.

Πώς βλέπω τον εαυτό μου;

Πώς βλέπω τον Ιησού;

Πώς βλέπω τους άλλους;

Ο Κύριος Ιησούς, ο Χριστός γνωρίζει τις καρδιές και τους διαλογισμούς των ανθρώπων.

Και συνεργάζεται ο Κύριος με ανθρώπους μικρούς σε αξία (!) μπροστά στα μάτια των.

Πάντα ο Κύριος συνεργαζόταν με μικρούς, ταπεινούς, ασήμαντους στα μάτια των ανθρώπων.

Θυμόμαστε τον Δαβίδ, ένα νεαρό έφηβο, 8^ο γιό του Ιεσσαί, με πίστη στον Θεό και εμπειρίες πνευματικές από την απασχόληση του, σαν βοσκός προβάτων.

Ακόμη, θυμόμαστε τον νεαρό Δανιήλ αιχμάλωτο στην Βαβυλώνα, με αρχές και ρίζες στην πίστη του ζωντανού Θεού του Ισραήλ.

Στην Καινή Διαθήκη έχουμε ένα εξαιρετικό περιστατικό από την διακονία του Κυρίου Ιησού στην Καπερναούμ, που περιγράφουν και ο Ματθαίος και ο Λουκάς.

Καθώς έμπαινε ο Κύριος στην πόλη, τον πλησίασε ένας Ρωμαίος εκατόνταρχος παρακαλώντας επίμονα και λέγοντας: «Κύριε ο δούλος μου, κείται παραλυτικός στο σπίτι υποφέροντας φρικτά». 

Και ο Κύριος, αμέσως αποκρίθηκε: «Εγώ, αφού έρθω θα τον θεραπεύσω».

Διαβάζουμε την συνέχεια:

Και απαντώντας ο εκατόνταρχος είπε:

«Κύριε, δεν είμαι άξιος να μπεις κάτω από τη στέγη μου·

«αλλά, μονάχα πες έναν λόγο, και ο δούλος μου θα γιατρευτεί».

«Επειδή, και εγώ είμαι άνθρωπος υπό εξουσία, έχοντας κάτω από την εξουσία μου στρατιώτες·

«και λέω σε τούτον: Πήγαινε, και πηγαίνει·

«και στον άλλον: Έλα, και έρχεται·

«και στον δούλο μου: Κάνε τούτο, και το κάνει.

«Ακούγοντας δε ο Ιησούς, θαύμασε, και είπε σ' αυτούς που τον ακολουθούσαν:

«Σας διαβεβαιώνω, ούτε στον Ισραήλ δεν βρήκα τόσο μεγάλη πίστη».

Διαβάζοντας επίσης, από την παραβολή του ασώτου γιου:

«Αφού σηκωθώ, θα πάω στον πατέρα μου, και θα του πω:

«Πατέρα, αμάρτησα στον ουρανό και μπροστά σου·

«και δεν είμαι πια άξιος να ονομαστώ γιος σου·

«κάνε με σαν έναν από τους μισθωτούς σου».

Διαβάζοντας από την παραβολή του Φαρισαίου και του Τελώνη:

«Και ο τελώνης, που στεκόταν από μακριά δεν ήθελε ούτε τα μάτια του να υψώσει στον ουρανό, αλλά χτυπούσε στο στήθος του, λέγοντας:

«Θεέ μου, σκέπασε με έλεος εμένα τον αμαρτωλό.

Διαβάζοντας από την σταύρωση του Κυρίου, όταν βρέθηκε ανάμεσα σε δύο ληστές:

  

Αποκρινόμενος, όμως, ο άλλος τον επέπληττε, λέγοντας:

«Ούτε τον Θεό δεν φοβάσαι εσύ, που είσαι μέσα στην ίδια καταδίκη;

«Κι εμείς μεν δίκαια·

«επειδή, απολαμβάνουμε άξια των όσων πράξαμε·

«αυτός, όμως, δεν έπραξε τίποτε το άτοπο.

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ

Γράφοντας την 1^η επιστολή ο Παύλος προς τους Κορίνθιους, αναφέρει:

«και τελευταίον απ' όλους, φάνηκε και σε μένα, σαν σε έκτρωμα.

«Επειδή, εγώ είμαι ο ελάχιστος από τους αποστόλους·

«ο οποίος δεν είμαι άξιος να ονομάζομαι απόστολος, επειδή καταδίωξα την εκκλησία τού Θεού».

Ας το δούμε μαζί:

1.       Δεν είμαι άξιος να λάβω τις ευλογίες και ευεργεσίες σου Κύριε.

2.       Δεν είμαι άξιος να λέγομαι γιος σου Κύριε.

3.       Δεν είμαι άξιος, γιατί είμαι άνθρωπος αμαρτωλός, Κύριε.

4.       Δεν είμαι άξιος, γατί πταίω σε πολλά Κύριε.

5.       Δεν είμαι άξιος, να λέγομαι απόστολος, ή ποιμένας, ή ευαγγελιστής, ή προφήτης, ή διδάσκαλος Κύριε.

6.       Δεν είμαι άξιος …

Αμήν.   

Ιάκωβος 3: 1 Μη γίνεστε πολλοί δάσκαλοι, αδελφοί μου, ξέροντας ότι μεγαλύτερη κατάκριση θα πάρουμε· επειδή, σε πολλά φταίμε όλοι μας.