ΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΕ ΣΧΙΣΜΑΤΑ!

Φιλιππησίους 3: 15 Όσοι, λοιπόν, είμαστε τέλειοι, ας φρονούμε τούτο· και αν φρονείτε κάτι κάπως διαφορετικά, κι αυτό θα σας το αποκαλύψει ο Θεός. Όμως, σ' εκείνο που φτάσαμε, ας περπατάμε σύμφωνα μ' αυτόν τον κανόνα, ας φρονούμε το ίδιο.

Αυτό που δημιουργεί σχίσματα.

Το πνεύμα της ενότητας.

Η διαστροφή της καρδιάς.

Την ήμερα της Πεντηκοστής δημιουργήθηκε κάτι νέο ανάμεσα στην κοινωνία της Ιουδαίας.

Ήταν η πρώτη αποστολική εκκλησία, όπου 3,000 άνθρωποι προσκολλήθηκαν σε μια ημέρα αφού βαπτίστηκαν με την καρδιά τους στο όνομα του Ιησού Χριστού και ζήτησαν την άφεση των αμαρτιών τους.

Η εικόνα που περιγράφει ο Ευαγγελιστής Λουκάς, στις Πράξεις είναι σαφής:

«Και κάθε ψυχή την κατέλαβε φόβος·

«και διαμέσου των αποστόλων γίνονταν πολλά τέρατα και σημεία.

«Και όλοι εκείνοι που πίστευαν ήσαν μαζί, και είχαν τα πάντα κοινά· και πουλούσαν τα κτήματα και τα υπάρχοντά τους και τα μοίραζαν σε όλους, σύμφωνα με ό,τι κάθε ένας είχε ανάγκη».

Εδώ διακρίνουμε μια ομοψυχία, μια ευλάβεια, μια ταπείνωση όλων των πιστών ανθρώπων, καθώς και μια απλή πίστη σε όλο τον λόγο του Θεού, στις Γραφές που δίδασκαν οι Απόστολοι.

Επίσης, διαβάζουμε στις Πράξεις:

«Πολλοί, μάλιστα, από εκείνους που άκουσαν τον λόγο πίστεψαν· και ο αριθμός των ανδρών έγινε περίπου 5.000».

«Οι μεν εκκλησίες, λοιπόν, σε ολόκληρη την Ιουδαία και τη Γαλιλαία και τη Σαμάρεια είχαν ειρήνη, οικοδομούμενες και περπατώντας μέσα στον φόβο τού Κυρίου, και πληθύνονταν με την παρηγορία τού Αγίου Πνεύματος».

Το χαρακτηριστικό της ενότητας ήταν η ταχεία αύξηση του πλήθους των πιστών, που χωρίς πλέον φόβο, αλλά με ζήλο βαπτίζονταν και προσκολλούνταν στην νέα Εκκλησία, σαν σώμα Χριστού.

ΤΑ ΣΧΙΣΜΑΤΑ

Από το 50 μ.Χ. εμφανίζονται τα πρώτα σχίσματα, μέσα στις Εκκλησίες.

Διαβάζουμε από την πρώτη επιστολή, προς τους Κορίνθιους:

«Σας παρακαλώ δε, αδελφοί, στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να λέτε όλοι το ίδιο, και να μη υπάρχουν μεταξύ σας σχίσματα, αλλά να είστε εντελώς ενωμένοι, έχοντας το ίδιο πνεύμα και την ίδια γνώμη».

Και από την δεύτερη επιστολή, προς τους Κορίνθιους:

«Αδελφοί, και εγώ δεν μπόρεσα να σας μιλήσω, ως προς πνευματικούς ανθρώπους, αλλά ως προς σαρκικούς, ως προς νήπια εν Χριστώ».

«Γάλα σάς πότισα, και όχι στερεή τροφή· επειδή, δεν μπορούσατε ακόμα να τη δεχθείτε·

«αλλά, ούτε τώρα ακόμα μπορείτε· για τον λόγο ότι, είστε ακόμα σαρκικοί·

«καθόσον, ενώ υπάρχει ανάμεσά σας φθόνος και φιλονικία και διχόνοιες, δεν είστε σαρκικοί, και περπατάτε κατά άνθρωπο;»

Ας το δούμε μαζί:

1.       Σχίσματα είναι οι διαστάσεις των απόψεων, από εγωισμό.

2.       Σχίσματα είναι η ασυμφωνία της γνώμης.

3.       Σχίσματα είναι η ένδειξη του «Εγώ Είμαι».

4.       Σχίσματα είναι η πονηρή καρδιά, που δεν υποτάσσεται.

5.       Σχίσματα είναι η πονηρή καρδιά, η διεστραμμένη.

6.       Σχίσματα είναι τα σαράκια, όπως: ο φθόνος, η φιλονικία και οι διχόνοιες.

Δείτε τι  γράφει ο Απόστολος Ιωάννης, γέρων πια, στην τρίτη επιστολή:

«Έγραψα στην εκκλησία·

αλλά, ο Διοτρεφής, που αρέσκεται σε πρωτεία ανάμεσά τους, δεν μας δέχεται·

«γι' αυτό, όταν έρθω θα του υπενθυμίσω τα έργα του, αυτά που κάνει, φλυαρώντας εναντίον μας με πονηρά λόγια·

«και μη αρκούμενος σ' αυτά, ούτε αυτός δέχεται τους αδελφούς, αλλά κι αυτούς που θέλουν να τους δεχθούν, τους εμποδίζει, και τους βγάζει έξω από την εκκλησία».

ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΩΝ ΣΧΙΣΜΑΤΩΝ

Τα σχίσματα μέσα σε μία Εκκλησία, μπορούν να προληφθούν.

Η πρόληψη γίνεται με διδασκαλία και επαγρύπνηση, δια Πνεύματος Αγίου.

Ο απόστολος Παύλος έγραφε από την Ρώμη, προς τους Φιλιππησίους:

«Αν, λοιπόν, υπάρχει κάποια παρηγορία εν Χριστώ ή κάποια παραίνεση αγάπης ή κάποια κοινωνία τού Πνεύματος ή κάποια σπλάχνα και οικτιρμοί, κάντε πλήρη τη χαρά μου, να φρονείτε το ίδιο, έχοντας την ίδια αγάπη, να είστε ομόψυχοι, και ομόφρονες·

«μη κάνοντας τίποτε από αντιζηλία ή κενοδοξία, αλλά με ταπεινοφροσύνη, θεωρώντας ο ένας τον άλλον ότι υπερέχει από τον εαυτό του».

«Κάθε ένας μη αποβλέπετε στα δικά του, αλλά κάθε ένας ας αποβλέπει και σ' εκείνα που είναι των άλλων».

«Όσοι, λοιπόν, είμαστε τέλειοι, ας φρονούμε τούτο·

«και αν φρονείτε κάτι κάπως διαφορετικά, κι αυτό θα σας το αποκαλύψει ο Θεός».

«Όμως, σ' εκείνο που φτάσαμε, ας περπατάμε σύμφωνα μ' αυτόν τον κανόνα, ας φρονούμε το ίδιο».

Ας το δούμε μαζί:

1.       Το αυτό φρόνημα, είναι η ένδειξη της αγάπης και της ταπείνωσης.

2.       Το αυτό φρόνημα, είναι η τιμή του ενός προς τον άλλον αδελφό.

3.       Το αυτό φρόνημα, δημιουργεί την ομοψυχία.

4.       Το αυτό φρόνημα, χρειάζεται σοφία και σύνεση για την διαχείριση των απόψεων.

5.       Το αυτό φρόνημα, είναι να βλέπεις τα ζητήματα του άλλου (!) σαν δικά σου.

6.        Το αυτό φρόνημα, διώχνει την αντιζηλία.

7.       Το αυτό φρόνημα, είναι δείκτης της τελειότητας, ή της ολοκλήρωσης, της ακεραιότητας του πιστού.

8.       Το αυτό φρόνημα, φέρνει τα μέγιστα αποτελέσματα μέσα σε μια μικρή, μεσαία, η μεγάλη Εκκλησία.

9.       Το αυτό φρόνημα, είναι να καυχάται ο ταπεινός αδελφός στο ύψος του.

10.   Το αυτό φρόνημα, είναι να καυχάται ο πλούσιος αδελφός στην ταπείνωση του.

Αμήν.

Διαβάστε επίσης:
https://jesusgr2017.blogspot.com/2018/09/blog-post_15.html

Ρωμαίους 12: 16 Να έχετε το ίδιο φρόνημα ο ένας προς τον άλλον· μη υψηλοφρονείτε, αλλά συγκαταβαίνετε στους ταπεινούς· μη φαντάζεστε τους εαυτούς σας φρόνιμους.