ΡΙΖΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ!

Ψαλμός. 39: 6 Σίγουρα, ο άνθρωπος περπατάει με φαντασία· σίγουρα, ταράζεται μάταια· θησαυρίζει, και δεν ξέρει ποιος θα τα συγκεντρώσει.

Ο πλούτος, το είδωλο

Το χρήμα, ο θεός της αδικίας

Η φιλαργυρία, το πάθος

Ο άνθρωπος ενίοτε, μπαίνει στον πειρασμό και την παγίδα του πλούτου.

Πλούτος είναι η αφθονία!

Η αφθονία των υλικών πραγμάτων, όπως το χρήμα, ο χρυσός, οι πολύτιμες πέτρες, τα μετρητά, τα κτήματα και τα μεγάλα σπίτια και παλάτια.

Και σύντομα έρχεται ο εθισμός, το πάθος για πολλαπλασιασμό των αγαθών, που ονομάζεται φιλαργυρία.

Τα αγαθά γίνονται η φυλακή της ψυχής του ανθρώπου και η διαστροφή του πνεύματος του.

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Δεν έχει σημασία το μέγεθος του πλούτου και της αφθονίας, όσο η παγίδα που είναι στημένη και ο άνθρωπος έχει πέσει μέσα.

Επίσης, ο άνθρωπος μπορεί  να είναι και ευσεβής ενώπιον του Θεού και να πέσει στην παγίδα του πλούτου.

Ο λόγος του Θεού επιζητά να μας προστατεύει από την παγίδα που κρύβει η ιδέα της αφθονίας, πριν πέσουμε.

Διαβάζουμε από τον Ψαλμό του Δαβίδ: 

«Σίγουρα, ο άνθρωπος περπατάει με φαντασία· σίγουρα, ταράζεται μάταια· θησαυρίζει, και δεν ξέρει ποιος θα τα συγκεντρώσει».

Διαβάζουμε και από τις Παροιμίες, του Σολομώντα:

«Μη μεριμνάς να γίνεις πλούσιος· άπεχε από τη σοφία σου».

«Θα βάλεις τα μάτια σου σ' αυτό, που δεν υπάρχει;»

«Επειδή, ο πλούτος, βέβαια, κατασκευάζει για τον εαυτό του φτερά σαν του αετού, και πετάει προς τον ουρανό».

Στην Παλαιά Διαθήκη, έχουμε ένα περιστατικό από την ζωή και το έργο του προφήτη Ελισσαιέ. 

Όταν ήρθε ο Σύριος στρατηγός ο Νεεμάν και θεραπεύτηκε δια της πίστεως κοντά στον προφήτη Ελισσαιέ, ο ίδιος ο Νεεμάν, με προθυμία προσέφερε άφθονα δώρα στον προφήτη. Ο προφήτης αρνήθηκε κάθετα και ο στρατηγός αναχώρησε. Όμως, ο δούλος του Ελισσαιέ ο Γιεζεί, έτρεξε κρυφά πίσω από την συνοδεία του Νεεμάν και ζήτησε από τα δώρα και πήρε δύο τάλαντα από ασήμι και δύο πολυτελείς ενδυμασίες, τα οποία έκρυψε με επιμέλεια στο σπίτι του.

Στην συνέχεια, διαβάζουμε:

«Και ο Ελισσαιέ είπε σ' αυτόν: Από πού έρχεσαι, Γιεζεί; Κι εκείνος είπε: Ο δούλος σου δεν πήγε πουθενά».

«Και του είπε: Δεν πήγε η καρδιά μου μαζί σου, όταν γύρισε ο άνθρωπος από την άμαξά του σε συνάντησή σου; Είναι τώρα καιρός να πάρεις ασήμι, και να πάρεις ιμάτια, και ελαιώνες, και αμπελώνες, και πρόβατα, και βόδια, και δούλους, και δούλες;»

«Γι' αυτό, η λέπρα τού Νεεμάν θα κολληθεί σε σένα, και στο σπέρμα σου, στον αιώνα. Και βγήκε από μπροστά του γεμάτος λέπρα σαν χιόνι».

Η ΔΙΔΑΧΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ

Στην επί του όρους ομιλία του ο Κύριος Ιησούς, αναφέρθηκε στο πάθος και την μανία του θησαυρισμού, δηλαδή της αποθήκευσης των αγαθών.

Διαβάζουμε:   

«Μη θησαυρίζετε για τον εαυτό σας θησαυρούς επάνω στη γη, όπου το σκουλήκι και η σκουριά τούς αφανίζει, και όπου κλέφτες κάνουν διάρρηξη και κλέβουν·»

«αλλά, θησαυρίζετε στον εαυτό σας θησαυρούς στον ουρανό, όπου ούτε σκουλήκι ούτε σκουριά τούς αφανίζουν, και όπου κλέφτες δεν κάνουν διάρρηξη ούτε κλέβουν».

Διαβάζουμε από την παραβολή του πλουσίου:   

«Προσέχετε και φυλάγεστε από την πλεονεξία· επειδή, αν κάποιος έχει περίσσεια αγαθά, η ζωή του δεν εξαρτάται από τα υπάρχοντά του».

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Στις Πράξεις των Αποστόλων έχουμε το γεγονός της συγκομιδής της πρώτης Εκκλησίας, των πρώτων χριστιανών.

Από τα πρώτα πράγματα που άλλαξαν στην ζωή των, ήταν η φιλαργυρία, ο θησαυρισμός και η πλεονεξία.

Διαβάζουμε:

«η καρδιά και η ψυχή τού πλήθους, εκείνων που πίστεψαν, ήταν μία· και ούτε ένας δεν έλεγε ότι είναι δικό του κάτι από τα υπάρχοντά του, αλλά είχαν τα πάντα κοινά».

«Και όλοι εκείνοι που πίστευαν ήσαν μαζί, και είχαν τα πάντα κοινά· και πουλούσαν τα κτήματα και τα υπάρχοντά τους και τα μοίραζαν σε όλους, σύμφωνα με ό,τι κάθε ένας είχε ανάγκη».

«Και καθημερινά έμεναν σταθερά ως μια ψυχή μέσα στο ιερό, και έκοβαν τον άρτο σε σπίτια· και έτρωγαν μαζί την τροφή με αγαλλίαση και απλότητα καρδιάς, δοξολογώντας τον Θεό, και βρίσκοντας χάρη μπροστά σε ολόκληρο τον λαό».

«Και ο Κύριος πρόσθετε καθημερινά στην εκκλησία αυτούς που σώζονταν».

Η ΔΙΔΑΧΗ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Διαβάζουμε από την επιστολή του Παύλου, προς τον Τιμόθεο:

Μεγάλος δε πλουτισμός είναι η ευσέβεια, με αυτάρκεια. Επειδή, δεν φέραμε τίποτε μέσα στον κόσμο· είναι φανερό ότι ούτε και μπορούμε να μεταφέρουμε έξω απ' αυτόν κάτι μαζί μας».

«Έχοντας, μάλιστα, διατροφές και σκεπάσματα, ας αρκούμαστε σ' αυτά. Όσοι, βέβαια, θέλουν να πλουτίζουν, πέφτουν σε πειρασμό και παγίδα, και σε πολλές ανόητες και βλαβερές επιθυμίες, που βυθίζουν τους ανθρώπους σε όλεθρο και απώλεια.

ΡΙΖΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ

Διαβάζουμε, από την επιστολή προς τον Τιμόθεο:

«Επειδή, ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία· την οποία μερικοί, καθώς την ορέχθηκαν, αποπλανήθηκαν από την πίστη και πέρασαν τον εαυτό τους μέσα από πολλές οδύνες».

Ας το δούμε μαζί:

1.       Τα διαζύγια από φιλαργυρία!

2.       Οι χωρισμοί των συγγενών από φιλαργυρία!

3.       Οι νευρασθένειες από φιλαργυρία!

4.       Το άγχος από φιλαργυρία!

5.       Τα αυτοάνοσα από φιλαργυρία!

6.       Τα τέκνα φεύγουν από το σπίτι από φιλαργυρία!

Διαβάζουμε επίσης, από την επιστολή προς τους Εβραίους:  

«Ο τρόπος σας ας είναι αφιλάργυρος· αρκείστε στα παρόντα·»

«επειδή, αυτός είπε: «Δεν θα σε αφήσω ούτε θα σε εγκαταλείψω»· 

ώστε, εμείς, παίρνοντας θάρρος, να λέμε: «Ο Κύριος είναι βοηθός μου, και δεν θα φοβηθώ, τι θα μου κάνει ο άνθρωπος».

Αμήν.

Λουκάς 12: 15 Προσέχετε και φυλάγεστε από την πλεονεξία· επειδή, αν κάποιος έχει περίσσεια αγαθά, η ζωή του δεν εξαρτάται από τα υπάρχοντά του.