Η ΓΕΕΝΝΑ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ!

Δανιήλ 7: 11 Θωρούσα τότε, εξαιτίας τής φωνής των μεγάλων λόγων, που μιλούσε το κέρας, θωρούσα μέχρις ότου θανατώθηκε το θηρίο, και το σώμα του απολέσθηκε και δόθηκε σε καύση φωτιάς (Λίμνη του πυρός).

Η γέεννα, η παντοτινή τιμωρία!

Η αιώνια κόλαση, το καμίνι της φωτιάς;

Σε τι διαφέρει από τον Αδη;

Ένα θέμα (!) που κάνει τους πιστούς να συγχέουν τις αλήθειες του λόγου του Θεού.

Το να διαχωρίσουμε τον τόπο του άδη, από αυτόν της γέεννας της φωτιάς, δηλαδή την αιώνια κόλαση.

Ο ΤΟΠΟΣ ΤΟΥ ΑΔΗ

Ο τόπος του άδη, είναι ένας σκοτεινός τόπος βασάνων, όπου ο άνθρωπος ο ασεβής μετά θάνατον και προσωρινά, είναι φυλακισμένος ώστε να μεταβεί στην κρίση ενώπιον του θρόνου του Θεού.

Στην Παλαιά Διαθήκη ήταν ευρεία η αναφορά «ο άδης και η απώλεια» σαν ένας βαθύς και σκοτεινός τόπος στα βάθη, κάτω από την γη.

Ο απόστολος Ιούδας, δια Πνεύματος Αγίου γράφει στην Νέα Διαθήκη:

«και αγγέλους, οι οποίοι δεν φύλαξαν το δικό τους αξίωμα, αλλά εγκατέλειψαν το ίδιο τους κατοικητήριο, τους φύλαξε με παντοτινά δεσμά κάτω από το σκοτάδι (ο άδης), για την κρίση τής μεγάλης ημέρας·»

Ο προφήτης Δαβίδ, γράφει:

«Κύριε, ας μη ντροπιαστώ, επειδή σε επικαλέστηκα· ας ντροπιαστούν οι ασεβείς, ας σιωπήσουν μέσα στον άδη».

Ο βασιλιάς Σολόμωντας, στις Παροιμίες γράφει:

«Ο άδης και η απώλεια είναι μπροστά στον Κύριο· πόσο μάλλον οι καρδιές των γιων των ανθρώπων;»

Ο βασιλιάς Σολόμωντας στον Εκκλησιαστή, γράφει:

«Όλα όσα βρει το χέρι σου να κάνει, κάνε σύμφωνα με τη δύναμή σου· επειδή, δεν υπάρχει πράξη ούτε λογισμός ούτε γνώση ούτε σοφία, στον άδη όπου πηγαίνεις».

Ο Κύριος Ιησούς στην ιστορία του πλούσιου ανθρώπου και του φτωχού Λαζάρου, που καταγράφει ο Ευαγγελιστής Λουκάς, είπε την έκπληξη του πλούσιου:

«Και μέσα στον άδη, καθώς ύψωσε τα μάτια του, ενώ βρισκόταν μέσα σε βάσανα, βλέπει από μακριά τον Αβραάμ, και τον Λάζαρο στην αγκαλιά του· κι αυτός, αφού φώναξε, είπε: Πατέρα Αβραάμ, ελέησέ με, και στείλε τον Λάζαρο, για να βουτήξει την άκρη τού δαχτύλου του στο νερό, και να δροσίσει τη γλώσσα μου· επειδή, βασανίζομαι μέσα σε τούτη τη φλόγα».

Εδώ πάλι (!) φαίνεται ο σκοτεινός τόπος του άδη. Ο πλούσιος περιγράφει στον Αβραάμ, αφού κατάφερε να τον δει από μακριά, (α) την δίψα του από την έλλειψη του νερού και (β) την υψηλή θερμοκρασία που αισθάνεται το σώμα του, η καλύτερα η ψυχή του.

Και να σκεφτούμε ότι δεν είχε γίνει ακόμη (!) η ανάσταση των νεκρών, ούτε η κρίση των ενώπιον του Θεού, από τα βιβλία των πράξεων.  

Η ΓΕΕΝΝΑ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ – Η ΑΙΩΝΙΑ ΚΟΛΑΣΗ – Η ΛΙΜΝΗ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

Στην Νέα Διαθήκη έχουμε μια ευρεία αναφορά από τον Κύριο Ιησού Χριστό, σχετικά με την αιώνια καταδίκη του ασεβή και τον τόπο της αιώνιας απώλειας.

Ο τόπος αυτός δεν είναι ο άδης, (η προσωρινή σκοτεινή φυλακή των ψυχών).

Η πρώτη αναφορά για την «γέεννα της φωτιάς» γίνεται από τον Κύριο Ιησού, στην επί του όρους ομιλία, στην Γαλιλαία.

Διαβάζουμε τα λόγια του Κυρίου:

«Εγώ, όμως, σας λέω ότι, καθένας που οργίζεται αναίτια ενάντια στον αδελφό του, θα είναι ένοχος στην κρίση, και όποιος πει στον αδελφό του: Ρακά, θα είναι ένοχος στο συνέδριο· και όποιος πει: Μωρέ, θα είναι ένοχος στη γέεννα της φωτιάς».

«Και αν το δεξί σου μάτι σε σκανδαλίζει, βγάλ' το, και πέταξέ το από σένα· επειδή, σε συμφέρει να χαθεί ένα από τα μέλη σου, και να μη ριχτεί ολόκληρο το σώμα σου στη γέεννα».

Σε άλλο σημείο ο Κύριος Ιησούς, διδάσκει τους δώδεκα, στην Γαλιλαία:

«Και μη φοβηθείτε από εκείνους που θανατώνουν το σώμα, οι οποίοι όμως δεν μπορούν να θανατώσουν την ψυχή· αλλά, φοβηθείτε μάλλον αυτόν που μπορεί να απολέσει και την ψυχή και το σώμα μέσα στη γέεννα».

Και στην παραβολή των ζιζανίων του αγρού, ο Κύριος δίδαξε για το καμίνι της φωτιάς:

«Όπως, λοιπόν, μαζεύονται τα ζιζάνια και κατακαίγονται στη φωτιά, έτσι θα είναι στη συντέλεια αυτού του αιώνα· ο Υιός τού ανθρώπου θα στείλει τούς αγγέλους του, και θα μαζέψουν από τη βασιλεία του όλα τα σκάνδαλα, και εκείνους που πράττουν την ανομία· και θα τους ρίξουν στο καμίνι τής φωτιάς· εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών».

Και πάλι, στην παραβολή με το δίχτυ που ρίχτηκε στην θάλασσα, ο Κύριος είπε:

«Έτσι θα είναι κατά τη συντέλεια του αιώνα· θα βγουν οι άγγελοι, και θα αποχωρίσουν τους πονηρούς από μέσα από τους δικαίους, και θα τους ρίξουν στο καμίνι τής φωτιάς· εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών».

Αργότερα, ο Κύριος Ιησούς τα έβαλε με τους γραμματείς και τους Φαρισαίους.  

Είπε ο Κύριος:

«Αλλοίμονο σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές· επειδή, περιτριγυρνάτε τη θάλασσα και την ξηρά, για να κάνετε έναν προσήλυτο· και όταν γίνει, τον κάνετε γιο τής γέεννας δυο φορές περισσότερο από σας».

«Φίδια, γεννήματα από οχιές, πώς θα ξεφύγετε από την καταδίκη τής γέεννας;»

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ

Στο βιβλίο της Αποκάλυψης του Ιησού Χριστού στον Ιωάννη, ιδιαίτερα δε στα κεφάλαια 19, 20 και 21 έχουμε ακόμη τις σχετικές αναφορές με την λίμνη της φωτιάς.

Ας προσέξουμε εδώ, ότι η λίμνη της φωτιάς, ή η γέεννα της φωτιάς που καίει με το θειάφι είναι μια απόλυτη εικόνα αιώνιας τιμωρίας της ψυχής του ασεβή ανθρώπου.

Άραγε (!) στον ουρανό, στην αιωνιότητα, υπάρχει λίμνη με φωτιά και θειάφι;

Ας το δούμε:

1.       Η ανάσταση των νεκρών, φέρνει ένα νέο σώμα.

2.       Η λίμνη της φωτιάς (!) θα καίει το νέο σώμα αιώνια.

3.       Το θειάφι σαν καύσιμο (!) θα τροφοδοτεί την φωτιά αιώνια.

4.       Το θειάφι σαν οσμή (!) θα φέρει μια απαίσια αίσθηση αποσύνθεσης.

    

Ας δούμε αναλυτικά, τα εδάφια από την Αποκάλυψη:

«Και το θηρίο πιάστηκε, και μαζί μ' αυτό ο ψευδοπροφήτης, ο οποίος έκανε τα σημεία μπροστά του, με τα οποία πλάνησε αυτούς που πήραν το χάραγμα του θηρίου, κι αυτούς που προσκυνούσαν την εικόνα του· και οι δύο ρίχτηκαν ζωντανοί στη λίμνη τής φωτιάς, που καίει με το θειάφι».

«Και ο διάβολος, που τους πλανούσε, ρίχτηκε στη λίμνη με τη φωτιά και το θειάφι, όπου είναι το θηρίο και ο ψευδοπροφήτης· και θα βασανίζονται ημέρα και νύχτα, στους αιώνες των αιώνων».

«Και η θάλασσα έδωσε τους νεκρούς που ήσαν μέσα σ' αυτή, και ο θάνατος και ο άδης έδωσαν τους νεκρούς, που ήσαν μέσα σ' αυτούς· και κρίθηκαν κάθε ένας σύμφωνα με τα έργα τους. Και ο θάνατος και ο άδης ρίχθηκαν στη λίμνη τής φωτιάς· αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος».

«Και όποιος δεν βρέθηκε γραμμένος στο βιβλίο τής ζωής, ρίχθηκε στη λίμνη τής φωτιάς».

«Ενώ οι δειλοί και άπιστοι και μολυσμένοι με βδελύγματα και φονιάδες και πόρνοι και μάγοι και ειδωλολάτρες, και όλοι οι ψεύτες, θα έχουν τη μερίδα τους μέσα στη λίμνη που καίγεται με φωτιά και θειάφι· αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος».

Αμήν.

Λουκάς 12: 5 Αλλά, θα σας δείξω ποιον να φοβηθείτε: Φοβηθείτε εκείνον που, αφού θανατώσει, έχει εξουσία να ρίξει στη γέεννα· ναι, σας λέω, αυτόν να φοβηθείτε.