ΦΤΑΙΜΕ, ΦΤΑΙΜΕ, ΦΤΑΙΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ!

Λουκάς 6: 37 Μη κρίνετε, και δεν θα κριθείτε· και μη καταδικάζετε, και δεν θα καταδικαστείτε· συγχωρείτε, και θα συγχωρηθείτε.

Κρίση για τους αδελφούς!

Κατάκριση και καταδίκη!

Ο Χριστιανός Φαρισαίος!

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, δίδαξε ένα μεγάλο, πολύ μεγάλο θέμα:

Διαβάζουμε:

«Και μη κρίνετε, και δεν θα κριθείτε· και μη καταδικάζετε, και δεν θα καταδικαστείτε· συγχωρείτε, και θα συγχωρηθείτε».

Τρία πράγματα, βλέπουμε στην διδαχή του Κυρίου:

1.       Μη κρίνετε, δηλαδή μην σχολιάζετε αυτό που κάνει ο άλλος, ιδιαίτερα αν είναι αδελφός κατά Χριστόν.

2.       Μη καταδικάζετε ή αποφασίζετε τελεσίδικα το μέλλον, ή την απόφαση του Θεού γι αυτόν τον άλλον.

3.       Συγχωρείτε πάντα, σε κάθε περίπτωση, ώστε να γίνει σε σας το ίδιο, από τον Θεό.

Είναι όντως ένα πολύ δύσκολο μάθημα για τον άνθρωπο του Θεού, να το μάθει (!) και αυτό το βλέπουμε από τις επιστολές που εγράφησαν δια Πνεύματος Αγίου.

Ο ΑΔΕΛΦΟΘΕΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ

Κάτι πολύ μοναδικό, γράφει ο Ιάκωβος:

«Μη γίνεστε πολλοί δάσκαλοι, αδελφοί μου, ξέροντας ότι μεγαλύτερη κατάκριση θα πάρουμε· επειδή, σε πολλά φταίμε όλοι μας. Αν κάποιος δεν φταίει σε λόγο, αυτός είναι τέλειος άνδρας, είναι δυνατός να χαλιναγωγήσει και ολόκληρο το σώμα».

Τονίζει:

1.       Φταίμε όλοι μας (!) σε πολλά ζητήματα, αν μας εξετάσει ο Θεός!

2.       Ας μη γινόμαστε δάσκαλοι, αν δεν μας έχει βάλει ο Θεός!

3.       Ο άνθρωπος που είναι συνετός σε λόγο, είναι ένας τέλειος άνδρας και ευάρεστος στον Θεόν!

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ

Γράφει σχετικά με τις κρίσεις, που γινόντουσαν για το πρόσωπο του, από αδελφούς:

«Σε μένα, μάλιστα, είναι ελάχιστο να ανακριθώ από σας, ή από ανθρώπινη κρίση· αλλά, ούτε τον εαυτό μου δεν ανακρίνω».

«Επειδή, η συνείδησή μου δεν με ελέγχει σε τίποτε· όμως, με τούτο δεν είμαι δικαιωμένος· αλλά, αυτός που με ανακρίνει είναι ο Κύριος».

Εδώ φαίνεται η πνευματική κατάσταση του Παύλου, που ήταν βέβαιος ότι οδηγείται από τον Ιησού Χριστό, βήμα – βήμα. Αυτό του έδινε μια ήσυχη συνείδηση και χαρά Πνεύματος Αγίου, χωρίς όμως να δικαιώνει αυτός ο ίδιος τον εαυτό του, αλλά ο Κύριος Ιησούς.   

Και καταλήγει, στην επιστολή:

«Ώστε, μη κρίνετε τίποτε προ καιρού, μέχρις ότου έρθει ο Κύριος· ο οποίος και θα φέρει στο φως τα κρυφά που υπάρχουν στο σκοτάδι, και θα φανερώσει τις βουλές των καρδιών· και τότε ο έπαινος θα γίνει στον κάθε έναν από τον Θεό».

Υπομονή και μακροθυμία μεταξύ των αδελφών, αφού ο Κύριος Ιησούς:

1.       Εκείνος, θα φέρει στο φως τα κρυφά και σκοτεινά έργα.

2.       Εκείνος, θα φανερώσει τις κρυφές βουλές των ανθρώπων.

3.       Εκείνος, θα δώσει τον έπαινο του Θεού, δίκαια.

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ

Εδώ, ο απόστολος Παύλος γράφει με έναν αυστηρό τρόπο (!) προς κάθε αδελφό που σχολιάζει έναν άλλον αδελφό.

Διαβάζουμε:

«Εσύ ποιος είσαι που κρίνεις έναν ξένο δούλο; Στον δικό του Κύριο στέκεται ή πέφτει· όμως, θα σταθεί όρθιος· επειδή, ο Θεός είναι δυνατός να τον στήσει όρθιο».

Και ο Παύλος συνεχίζει:

«Εσύ, όμως, γιατί κρίνεις τον αδελφό σου; Ή, κι εσύ, γιατί εξουθενώνεις τον αδελφό σου; Επειδή, όλοι εμείς θα παρασταθούμε στο βήμα τού Χριστού.

Καθότι, είναι γραμμένο: «Ζω εγώ» λέει ο Κύριος «ότι σε μένα θα κάμψει κάθε γόνατο, και κάθε γλώσσα θα δοξολογήσει τον Θεό».

Άρα, λοιπόν, κάθε ένας από μας θα δώσει λόγο για τον εαυτό του στον Θεό».

Ας μην ξεχνάμε, ότι πρόκειται όλοι μας, ένας - ένας, να σταθούμε μπροστά στο βήμα του Χριστού, ώστε ο κάθε ένας αδελφός ... να δώσει λόγο περί των αποφάσεων και πράξεων του!

Δυστυχώς το ξεχνάμε!

Σχολιάζουμε τους άλλους (!) δεν μετανοούμε για τα δικά μας λάθη, παραλείψεις, παραβάσεις, αμαρτίες και πολλά άλλα.  

Και ο Παύλος, καταλήγει σε σπουδαία συμπεράσματα:

«Λοιπόν, ας μη κρίνουμε πλέον ο ένας τον άλλον· αλλά, κρίνετε μάλλον τούτο, το να μη βάζετε πρόσκομμα στον αδελφό ή σκάνδαλο».

«Αν, όμως, ο αδελφός σου λυπάται εξαιτίας κάποιου φαγητού, δεν περπατάς πλέον με αγάπη. Μη φέρνεις με το φαγητό σου σε απώλεια εκείνον, χάρη τού οποίου πέθανε ο Χριστός».

«Επομένως, λοιπόν, ας ζητάμε εκείνα που είναι για την ειρήνη, και εκείνα που είναι για την οικοδομή τού ενός για τον άλλον».

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΔΑΒΙΔ

Ο Δαβίδ, ο αγαπητός ψαλμωδός του Θεού, πάντα προσευχόταν για τον εαυτό του!

Διαβάζοντας από τους Ψαλμούς έχουμε τις πιο ωραίες, καθαρές και έτοιμες προσευχές, από τα χείλη του Δαβίδ.

Ας δούμε, εδώ, την ειλικρινή προσευχή του Δαβίδ:

«Κύριε, εισάκουσε την προσευχή μου· δώσε ακρόαση στις δεήσεις μου· απάντησέ μου, σύμφωνα με την αλήθεια σου, σύμφωνα με τη δικαιοσύνη σου. Και μη μπεις μέσα σε κρίση με τον δούλο σου· επειδή, μπροστά σου δεν θα δικαιωθεί κανένας άνθρωπος που ζει».

Ας το δούμε μαζί:

1.       Κύριε Ιησού, εισάκουσε την προσευχή μου!

2.       Κύριε Ιησού, δώσε ακρόαση στις δεήσεις μου!

3.       Κύριε Ιησού, απάντησέ μου, σύμφωνα με την αλήθεια σου!

4.       Κύριε Ιησού, απάντησέ μου, σύμφωνα με τη δικαιοσύνη σου!

5.       Κύριε (!) μη μπεις μέσα σε κρίση με τον δούλο σου!

6.       Κύριε (!) μπροστά σου δεν θα δικαιωθεί κανένας άνθρωπος που ζει!

1^η επιστολή προς Κορίνθιους 4: 5 Μη κρίνετε τίποτε προ καιρού, μέχρις ότου έρθει ο Κύριος· ο οποίος και θα φέρει στο φως τα κρυφά που υπάρχουν στο σκοτάδι,