ΚΑΚΟΝ ΑΝΤΙ ΚΑΚΟΥ!

Μάρκος 11: 25 Και όταν ίστασθε προσευχόμενοι, συγχωρείτε εάν έχητέ τι κατά τινός, διά να συγχωρήση εις εσάς και ο Πατήρ σας ο εν τοις ουρανοίς τα αμαρτήματά σας.

Το κακό, σβήνει με καλό!

Ο μνησίκακος!

Το κακό κρύβει τον σατανά

Το καλό κρύβει τον Χριστό

Όλοι φοβόμαστε το κακό.

Ξέροντας ότι το κακό δεν αντιμετωπίζεται εύκολα, αφού πάντα αφήνει μια μεγάλη ζημιά και πληγές στην οικογένεια.

Όταν ο Μωυσής έδωσε τον νόμο του Θεού, στον λαό Ισραήλ, έλεγε:

«Δεν θα εκδικείσαι ούτε θα μνησικακείς ενάντια στους γιους τού λαού σου· αλλά θα αγαπάς τον πλησίον σου, όπως τον εαυτό σου. Εγώ είμαι ο Κύριος».

Και στις  Παροιμίες ο βασιλιάς Σολομώντας, έγραφε:

«Μη πεις: Όπως έκανε σε μένα, έτσι θα κάνω σ' αυτόν· θα αποδώσω στον άνθρωπο σύμφωνα με το έργο του».

Όμως, χρειάστηκε η διδασκαλία του Κυρίου Ιησού και η χάρις του Θεού στην Καινή Διαθήκη, ώστε ο άνθρωπος να μαθητεύσει και να δεχτεί την αλήθεια.

Διαβάζουμε, από την επί του Όρους ομιλία του Κυρίου:

«Εγώ, όμως, σας λέω, μη αντισταθείτε στον πονηρό· αλλά, όποιος σε ραπίσει στο δεξί σου σαγόνι, στρέψε σ' αυτόν και το άλλο· και σ' αυτόν που θέλει να κριθεί μαζί σου, και να πάρει το επανωφόρι σου, άφησέ του και το ιμάτιο»·

«Εγώ, όμως, σας λέω: Να αγαπάτε τούς εχθρούς σας, να ευλογείτε εκείνους που σας καταρώνται, να ευεργετείτε εκείνους που σας μισούν, και να προσεύχεστε για εκείνους που σας βλάπτουν και σας κατατρέχουν· για να γίνετε γιοι τού Πατέρα σας που είναι στους ουρανούς, επειδή αυτός ανατέλλει τον ήλιο του επάνω σε πονηρούς και αγαθούς, και βρέχει επάνω σε δικαίους και αδίκους».

«Επειδή, αν συγχωρήσετε στους ανθρώπους τα πταίσματά τους, θα συγχωρήσει και σε σας ο ουράνιος Πατέρας σας. Αν, όμως, δεν συγχωρήσετε στους ανθρώπους τα πταίσματά τους, ούτε ο Πατέρας σας θα συγχωρήσει σε σας τα πταίσματά σας».

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ

Αυτά που διαβάσαμε, ήταν η διδασκαλία του Κυρίου, την οποία κατέγραψαν οι Ευαγγελιστές και ιδιαίτερα ο Ευαγγελιστής Ματθαίος κατά την χάρη του Θεού και το χάρισμα που του εδόθη.

Ακόμη, δεν είχε συσταθεί η εκκλησία, οι άνθρωποι όμως που άκουγαν, έπρεπε να φυλάξουν τα λόγια του Κυρίου ως παρακαταθήκη.

Ακόμη και οι ίδιοι οι μαθητές, έδειχναν κάθε τόσο έναν ατομισμό και φαινόταν σαν να ξεχνούσαν, ότι είχαν ακούσει. 

Μάλιστα (!) όταν οι δύο μαθητές ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, μαζί με την μητέρα των ζήτησαν τα πρωτεία στην βασιλεία των ουρανών, διαβάζουμε: «Και όταν το άκουσαν οι δέκα, αγανάκτησαν ενάντια στους δύο αδελφούς».

Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ

Όταν ο Κύριος συνομίλησε με τον Νικόδημο έναν άρχοντα του Ισραήλ και Φαρισαίο μας έδωσε μια καθαρή διδαχή, του πώς μπορεί ο άνθρωπος να ετοιμαστεί σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, ώστε να εισέλθει στην βασιλεία των ουρανών.

Διαβάζουμε:

«Αποκρίθηκε ο Ιησούς: Σε διαβεβαιώνω απόλυτα, αν κάποιος δεν γεννηθεί από νερό και Πνεύμα, δεν μπορεί να μπει μέσα στη βασιλεία τού Θεού. Εκείνο που έχει γεννηθεί από τη σάρκα είναι σάρκα· και εκείνο που έχει γεννηθεί από το Πνεύμα, είναι πνεύμα. Μη θαυμάσεις ότι σου είπα: Πρέπει να γεννηθείτε από επάνω. Ο άνεμος πνέει όπου θέλει, και ακούς τη φωνή του, αλλά δεν ξέρεις από πού έρχεται, και πού πηγαίνει· έτσι είναι καθένας που γεννήθηκε από το Πνεύμα».

Αν ο άνθρωπος (!) δεν λάβει νέα καρδία και νέο πνεύμα δια της Αναγέννησης, δεν μπορεί να εφαρμόσει την διδαχή του Κυρίου.

Ομοίως, αν την ημέρα της Πεντηκοστής (!) δεν εργαζόταν ο Θεός τις καρδιές των ανθρώπων με την αληθινή μετάνοια και πίστη στον Ιησού και την Ανάσταση δεν θα μπορούσαν να συστήσουν οι απόστολοι την πρώτη εκκλησία.   

Ο απόστολος Παύλος, γράφει προς την εκκλησία των Θεσσαλονικέων:

«Οφείλουμε να ευχαριστούμε πάντοτε τον Θεό για σας, αδελφοί, όπως είναι άξιο, επειδή υπεραυξάνει η πίστη σας, και πλεονάζει η αγάπη τού καθενός ξεχωριστά, όλων σας, του ενός προς τον άλλον· ώστε εμείς οι ίδιοι καυχώμαστε για σας στις εκκλησίες τού Θεού, για την υπομονή σας και την πίστη μέσα σε όλους τούς διωγμούς σας και τις θλίψεις που υποφέρετε· που είναι ένδειξη της δίκαιης κρίσης τού Θεού για να αξιωθείτε τής βασιλείας τού Θεού, χάρη τής οποίας και πάσχετε».

Μόνον ο αναγεννημένος άνθρωπος και πλήρης Πνεύματος Αγίου, μπορεί να ζήσει αγίως, δικαίως και ευσεβώς.  

Μπορεί να καλύψει τα πάντα, με την αγάπη.

Έτσι, το ζήτησε ο Ιησούς από τον Πατέρα, προσευχόμενος:

«Εγώ σε ενότητα μ' αυτούς, κι εσύ σε ενότητα με μένα· για να είναι σε μια ολοκληρωμένη ενότητα, και να γνωρίζει ο κόσμος ότι εσύ με απέστειλες, και τους αγάπησες όπως αγάπησες εμένα».

Και ο απόστολος Παύλος, το γράφει:

«υποφέροντας ο ένας τον άλλον, και συγχωρώντας ο ένας τον άλλον, αν κάποιος έχει παράπονο ενάντια σε κάποιον· όπως και ο Χριστός συγχώρεσε σε σας, έτσι κι εσείς. Και σε όλα τούτα, ντυθείτε την αγάπη, που είναι ο σύνδεσμος της τελειότητας».

ΚΑΚΟ ΑΝΤΙ ΚΑΚΟΥ

Ο μνησίκακος είναι ο άνθρωπος, που δεν συγχωρεί, αλλά θυμάται τα κακά που έχει πάθει από ανθρώπους.

Είναι ο άνθρωπος, που σχεδιάζει το κακό μέσα του, ώστε όταν του δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία να εκδικηθεί.

Ο άνθρωπος αυτός, δεν είναι κατάλληλος για την βασιλεία των ουρανών.

Διαβάζουμε:

«γνωρίζοντας τούτο, ότι ο νόμος δεν τέθηκε για τον δίκαιο, αλλά για τους άνομους και ανυπότακτους, τους ασεβείς και τους αμαρτωλούς, τους ανόσιους και βέβηλους, τους πατροκτόνους και μητροκτόνους, τους φονιάδες, πόρνους, αρσενοκοίτες, δουλέμπορους, ψεύτες, επίορκους, και οτιδήποτε άλλο αντιβαίνει στην υγιαίνουσα διδασκαλία»

Ο ΛΑΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΤΡΟΠΕΣ

Η προτροπή του λόγου του Θεού, προς τους αγίους της Εκκλησίας, είναι σε καμία περίπτωση να μην ανταποδίδει κανείς κακό σε κάποιον, αντί του κακού που του έκανε.

Μέσα στην Εκκλησία του Χριστού και εξαιτίας της διαφοράς πνευματικής ηλικίας υπάρχουν τινές που φέρονται άδικα, λόγω πνευματικής αδυναμίας.

Η αδυναμία (!) φέρνει τον άνθρωπο σε παράβαση μεταξύ αδελφών.    

Και ο Κύριος Ιησούς, είπε:

«Προσέχετε στον εαυτό σας».

Και ο Κύριος πρόσθεσε:

«Αν αμαρτήσει δε σε σένα ο αδελφός σου, επίπληξέ τον· και αν μετανοήσει, συγχώρεσέ τον. Και αν επτά φορές την ημέρα αμαρτήσει σε σένα, και επτά φορές την ημέρα επιστρέψει σε σένα, λέγοντας: Μετανοώ, θα τον συγχωρήσεις».

  

Στις επιστολές, διαβάζουμε:

«μη αποδίδοντες κακόν αντί κακού ή λοιδορίαν αντί λοιδορίας, αλλά το εναντίον ευλογούντες, επειδή εξεύρετε ότι εις τούτο προσεκλήθητε, διά να κληρονομήσητε ευλογίαν».

«Προσέχετε, να μη ανταποδίδει κανείς κακό σε κάποιον αντί κακού· αλλά, ζητάτε πάντοτε το αγαθό και μεταξύ σας, και σε όλους».

«Σε κανέναν μη ανταποδίδετε κακό αντί κακού· προνοείτε τα καλά μπροστά σε όλους τούς ανθρώπους».

Παροιμίες 20: 22 Μη πεις: Θα ανταποδώσω κακό· περίμενε τον Κύριο, και θα σε σώσει.