ΔΙΝΕΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΔΟΘΕΙ!

2^η επιστολή προς Κορίνθιους 9: 7 Κάθε ένας ανάλογα με την προαίρεση της καρδιάς του, όχι με λύπη ή από ανάγκη· επειδή, τον πρόσχαρο δότη αγαπάει ο Θεός.

Μέτρο καλό

Μέτρο πιεσμένο

Μέτρο συγκαθισμένο

Μέτρο υπέρ-εκχυνόμενο

Ο Κύριος Ιησούς στην επί του όρους ομιλία, τόνισε μεταξύ άλλων (α) την κρίση και (β) το μέτρο.

Η ΚΡΙΣΗ

Μιλώντας ο Κύριος Ιησούς για την κρίση έλεγε ρητά: «Μη κρίνετε για να μη κριθείτε· διότι με οποίαν κρίσιν κρίνετε θέλετε κριθή».

Όταν ο άνθρωπος κρίνει (!) είναι σε μια δυσμενή θέση, καθώς ο Θεός δεν τον κατάστησε ούτε κριτή, αλλά ούτε και γνώστη των πραγμάτων.

Θυμίζω, ότι για να καταστεί κάποιος κριτής, ή δικαστής θα πρέπει να έχει την ανάλογη παιδεία και το χρίσμα.

Ο Σολομώντας ήταν βασιλιάς και κριτής του λαού Ισραήλ.

Οι δώδεκα κριτές στην περίοδο μετά τον Ιησού του Ναυή, ήσαν άνθρωποι του Θεού και υπηρέτησαν τον λαό Ισραήλ, για περίπου 300 χρόνια.

Επίσης, ο Σαμουήλ ήταν ο τελευταίος κριτής, πριν από τον πρώτο βασιλιά τον Σαούλ.

Ακόμη, ο Μωυσής ήταν ο άνθρωπος του Θεού και έκρινε τον λαό, μέσα στην πορεία της ερήμου προς την γη Χαναάν, έχοντας εκλέξει και εβδομήντα άνδρες άξιους, φοβούμενους τον Θεό,  φιλαλήθεις, αφιλάργυρους.

Ο Αδελφόθεος Ιάκωβος στην επιστολή του λέγει: «Έτσι να μιλάτε, και έτσι να κάνετε, ως μέλλοντες να κριθείτε διαμέσου τού νόμου τής ελευθερίας· επειδή, η κρίση θα είναι ανελέητη σ' εκείνον που δεν έκανε έλεος· και το έλεος καυχάται ενάντια στην κρίση».

Δυστυχώς ο απλός άνθρωπος, όταν κρίνει είναι «πολύ βαρύς»!

Ο άνθρωπος, που δεν έχει το χρίσμα του Θεού και την διακονία κρίνει χωρίς έλεος!

Και γιαυτό αναγκάζεται ο Ιάκωβος, να γράψει: «επειδή, η κρίση θα είναι ανελέητη σ' εκείνον που δεν έκανε έλεος».

Άρα, το καλύτερο στον άνθρωπο του Θεού είναι να μην κρίνει κανένα!

Ας είναι μια αρχή στον πιστό: «Δεν κρίνω, δεν κατηγορώ, δεν καταδικάζω»! 

ΤΟ ΜΕΤΡΟΝ

Το μέτρο είναι ο κανόνας, το μέγεθος, η εκτίμηση.

Το μέτρο στον άνθρωπο εκφράζει την αγάπη του, την ευσέβεια του και τα σπλάχνα του.

Ο Κύριος Ιησούς δίδαξε: «Δίνετε, και θα σας δοθεί· καλό μέτρο, πιεσμένο, και συγκαθισμένο και υπερ-χειλιζόμενο θα δώσουν στον κόρφο σας».

Και ο Κύριος συμπλήρωσε: «επειδή, με το ίδιο μέτρο με το οποίο μετράτε, θα αντιμετρηθεί σε σας».

Τι μπορεί να δώσει ένας άνθρωπος;

Ότι έχει, ώστε να εκφράσει την αγάπη του!

Δείτε πώς (!) οι αδελφοί των εκκλησιών της Γαλατίας δέχτηκαν ανάμεσα τους τον απόστολο Παύλο: 

«Ξέρετε, μάλιστα, ότι πρωτύτερα σας κήρυξα το ευαγγέλιο με ασθένεια της σάρκας. Και δεν εξουθενήσατε ούτε απορρίψατε τον πειρασμό μου, που είχα στη σάρκα, αλλά με δεχθήκατε σαν άγγελο του Θεού, σαν τον Ιησού Χριστό. Ποιος είναι, λοιπόν, ο μακαρισμός σας; Επειδή, δίνω τη μαρτυρία σε σας ότι θα βγάζατε, ει δυνατόν, τα μάτια σας και θα μου τα δίνατε».

Το ξαναγράφω: «θα βγάζατε, ει δυνατόν, τα μάτια σας και θα μου τα δίνατε»!

Ο δε απόστολος Παύλος, γράφει στην επιστολή του, αναφερόμενος τις εκκλησίες της Μακεδονίας: 

«η περίσσεια τής χαράς τους, ενώ δοκίμαζαν μεγάλη θλίψη, και η βαθιά τους φτώχεια ανέδειξε με περίσσεια τον πλούτο τής γενναιοδωρίας τους. Επειδή, υπήρξαν αυτοπροαίρετοι, σύμφωνα με τη δύναμή τους, και περισσότερο από τη δύναμή τους».

ΠΩΣ ΘΑ ΑΝΤΙΜΕΤΡΗΘΕΙ;

Γράφει ο βασιλιάς Σολομώντας στις Παροιμίες: «Εκείνος που ελεεί τον φτωχό, δανείζει στον Κύριο· και θα του γίνει η ανταπόδοσή του».

Είναι βέβαιο (!) ότι η ευλογία του Θεού έρχεται ως ανταπόδοση στον άνθρωπο τον ευσεβή, που ελεεί.

Δίδασκε ο Κύριος στην επί του όρους ομιλία: «Μακάριοι αυτοί που ελεούν· επειδή, αυτοί θα ελεηθούν».

Και ακόμη ο Κύριος, δίδασκε: «Επειδή, αν συγχωρήσετε στους ανθρώπους τα πταίσματά τους, θα συγχωρήσει και σε σας ο ουράνιος Πατέρας σας».

Σχετικά με την ανταπόδοση, ο προφήτης Δαβίδ, γράφει: «Μακάριος εκείνος που επιβλέπει στον φτωχό· σε ημέρα θλίψης θα τον ελευθερώσει ο Κύριος».

Και ο απόστολος Παύλος, γράφει δύο σπουδαία εδάφια της Γραφής, στις επιστολές του:

«Είθε ο Κύριος να δώσει έλεος στην οικογένεια του Ονησιφόρου· επειδή, πολλές φορές με παρηγόρησε, και δεν ντράπηκε την αλυσίδα μου».

«Επειδή, ο Θεός δεν είναι άδικος, να ξεχάσει το έργο σας, και τον κόπο τής αγάπης που δείξατε στο όνομά του, καθώς υπηρετήσατε τους αγίους και τους υπηρετείτε».

Το μέτρο (!) με το οποίο ο άνθρωπος του Θεού εκτιμά και αποδίδει στον πλησίον του, είναι σημείο της αγαθής καρδιάς του, καθώς λέγει ο Κύριος: «Ο αγαθός άνθρωπος βγάζει το αγαθό από τον αγαθό θησαυρό τής καρδιάς του· και ο κακός άνθρωπος βγάζει το κακό από τον κακό θησαυρό τής καρδιάς του· επειδή, από το περίσσευμα της καρδιάς μιλάει το στόμα του».

Το ξαναγράφω: «από το περίσσευμα της καρδιάς μιλάει το στόμα του»!

Παροιμίες 10: 22 Η ευλογία τού Κυρίου πλουτίζει, και λύπη δεν θα προστεθεί σ' αυτή.