ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ! – ΜΕΡΟΣ 4

Πράξεις 9: 31 Οι μεν εκκλησίες, λοιπόν, σε ολόκληρη την Ιουδαία και τη Γαλιλαία και τη Σαμάρεια είχαν ειρήνη, οικοδομούμενες και περπατώντας μέσα στον φόβο τού Κυρίου, και πληθύνονταν με την παρηγορία τού Αγίου Πνεύματος.

Η ανάγκη των Συνόδων.

Η διεξαγωγή των εργασιών της Συνόδου.

Οι επιτροπές της Συνόδου.

Εκκλησιαστική περιουσία.

Το θέμα μας σήμερα, έχει συνέχεια, από το χθεσινό τρίτο άρθρο.

Η ΑΝΑΓΚΗ ΤΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ

Η ανάγκη των Συνόδων προκύπτει από τα ζητήματα που προκύπτουν μέσα στις τοπικές εκκλησίες, μικρά ή μεγάλα.

Ξαφνικά, ανακύπτουν ζητήματα που δεν είχαν ποτέ (!) προβλεφτεί ή συζητηθεί, έτσι ώστε να υπάρξει μια κοινή και ομόφωνη απόφαση καταγραμμένη.

Πιο κάτω, αναφέρω τέσσερα σπουδαία εδάφια από τις Παροιμίες, που υποστηρίζουν την ύπαρξη και την διαδικασία των συμβουλίων ή Συνόδων, για να υπάρχει ένα καλό αποτέλεσμα.

 «Όπου δεν υπάρχει κυβέρνηση, ο λαός πέφτει· από το πλήθος, όμως, των συμβούλων προέρχεται σωτηρία».

«Όπου δεν υπάρχει συμβούλιο, οι σκοποί ματαιώνονται· μέσα στο πλήθος, όμως, των συμβούλων στερεώνονται».

«Οι σκοποί στερεώνονται με τη συμβουλή· και ύστερα από καλή σκέψη κάνε πόλεμο».

«Επειδή, με σοφές περισκέψεις θα κάνεις τον πόλεμό σου· από το πλήθος, όμως, των συμβούλων προέρχεται σωτηρία».

Η ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

Με δεδομένο την παρουσία όλων των ποιμένων, πρεσβυτέρων και εργατών από όλη την Ελλάδα και το Εξωτερικό, αλλά και την έλλειψη επαρκούς χρόνου, ώστε να χωρέσουν τα ζητήματα 90 και πλέον, επισήμων εκκλησιών, οι εργασίες οφείλουν να είναι συνοπτικές και αποτελεσματικές, με ομόφωνες αποφάσεις.

Όχι χρονοβόρες, ή τόσο αναλυτικές, ώστε ο χρόνος να μηδενίζεται σε άλλα επίσης σπουδαία ζητήματα.

Πώς μπορεί αυτό να επιτευχθεί;

Μόνον με την λειτουργία διαρκών επιτροπών.

Δηλαδή:

1.       Το πλήθος των θεμάτων να εισέρχεται πρώτον, σε μόνιμη επιτροπή ώστε με την άνεση του χρόνου να συζητείται και να δίνονται εναλλακτικές προτάσεις.

2.       Η κατανομή των θεμάτων σε επιτροπές να γίνεται 6 μήνες πριν από την Σύνοδο.

3.       Στην Σύνοδο να διαβάζονται τα θέματα, η ανάλυση και η σύνθεση και οι προτάσεις.

4.       Ακόμη στην Σύνοδο να υπάρχει η δυνατότητα είτε για απόρριψη είτε για μελλοντική συζήτηση και επαναφορά του θέματος.   

   

ΟΙ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

Για την σημασία και τις δομές των επιτροπών, έγραψα στο προηγούμενο άρθρο.

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ

Είναι καλό να αρχίσουμε με τρία εδάφια από την Γραφή ώστε να καταλάβουμε το μέγεθος του προβλήματος.

«Επειδή, ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία· την οποία μερικοί, καθώς την ορέχθηκαν, αποπλανήθηκαν από την πίστη και πέρασαν τον εαυτό τους μέσα από πολλές οδύνες».

«Και όλα αυτά τα άκουγαν και οι Φαρισαίοι, που ήσαν φιλάργυροι· και τον περιγελούσαν».

«Και τους είπε: Προσέχετε και φυλάγεστε από την πλεονεξία· επειδή, αν κάποιος έχει περίσσεια αγαθά, η ζωή του δεν εξαρτάται από τα υπάρχοντά του».

Υπάρχουν σε κάθε εκκλησία οι ταμίες και οι διαχειριστές κατά τον νόμο, που είναι οι ποιμένες.

Η περιουσία σε μια τοπική εκκλησία είναι το πιθανά ιδιόκτητο κτήριο, καθώς και τα μετρητά.

Η διαχείριση των μετρητών είναι μια σοφή εργασία, αλλά και συλλογική προσπάθεια μέσα σε μια τοπική εκκλησία.

Η προσπάθεια αμείβεται, καθώς από ένα σχετικά μικρό ποίμνιο, η συνεισφορά των αποδίδει καρπούς και βλέπουν τα μέλη, οι αδελφοί να διαμορφώνεται ένα κτίριο, ή να καλύπτεται μια ανάγκη με το θαυμαστό χέρι του Θεού.

Πράγματι, η θαυμαστή ενέργεια του Θεού φαίνεται στην πλήρη αδυναμία για κάλυψη μιας σοβαρής ανάγκης, όμως με την συλλογική προσπάθεια και την θεία χάρη έρχεται το αποτέλεσμα και δίνει την χαρά σε όλα τα μέλη.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Το πρόβλημα είναι όταν ο διαχειριστής προσπαθεί να κάνει αποθεματικό.

Πού είναι η ζημιά;

Δείτε τι λέγει ο αδελφόθεος Ιάκωβος, που διαμαρτύρεται στην μια και μοναδική επιστολή του: «Ποιο το όφελος, αδελφοί μου, αν κάποιος λέει ότι έχει πίστη, και δεν έχει έργα; Μήπως η πίστη μπορεί να τον σώσει; Και αν ένας αδελφός ή αδελφή είναι γυμνοί, και στερούνται την καθημερινή τροφή, και κάποιος από σας πει σ' αυτούς: Πηγαίνετε με ειρήνη, είθε να θερμαίνεστε και να χορταίνετε, και δεν τους δώσετε τα αναγκαία τού σώματος, ποιο το όφελος;».

Το ξαναγράφω: «αν ένας αδελφός ή αδελφή είναι γυμνοί, και στερούνται την καθημερινή τροφή»!

Η ζημιά (!) γίνεται όταν αμελούνται οι φτωχοί, χάριν:

1.       Του αποθεματικού!

2.       Των υλικών αναγκών!

3.       Της άνισης κατανομής των συνεισφορών!

ΠΡΩΤΟΝ, ΟΙ ΦΤΩΧΟΙ

Η συνεισφορά μιας τοπικής εκκλησίας θα πρέπει να κατανέμεται σε επί μέρους ποσά για τις λειτουργικές ανάγκες, όπως ενοίκια, θέρμανση, ψύξη, καθαρισμός, συντήρηση, κλπ.

Το πρώτο ποσόν (!) θα πρέπει να διασφαλίζει τους γνωστούς φτωχούς, της εκκλησίας.

Το τυχόν αποθεματικό, θα πρέπει να προβλέπει ένα πόσον για σοβαρές ανάγκες, βοηθήματα αδελφών, που ξαφνικά (!) έχασαν το σπίτι των από φωτιά, ή την εργασία των. Αμήν.     

Φιλιππησίους  1: 1 Ο Παύλος και ο Τιμόθεος, δούλοι τού Ιησού Χριστού, σε όλους τούς αγίους τού Ιησού Χριστού, που είναι στους Φιλίππους, μαζί με τους επισκόπους και τους διακόνους·