ΑΞΕΣΤΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ!




1η επιστολή προς Θεσσαλονικείς 2: 7 σταθήκαμε γλυκείς ανάμεσά σας· όπως η τροφός περιθάλπει τα δικά της παιδιά· έτσι, έχοντας ένθερμη αγάπη προς εσάς, έχουμε ευχαρίστηση να μεταδώσουμε όχι μονάχα το ευαγγέλιο του Θεού, αλλά και τις ψυχές μας, για τον λόγο ότι σταθήκατε αγαπητοί σε μας.




Ο άξεστος χαρακτήρας του ανθρώπου.

Η καλλιέργεια του χαρακτήρα.

Η μαθητεία στα πόδια του Ιησού.


Ο λόγος του Θεού, το Ευαγγέλιο του Χριστού, ήρθε και έδωσε σε μας φώτιση.

Ακόμη (!) ο λόγος, το ρήμα του Θεού είναι αυτός που αγιάζει και αναγεννά των άνθρωπο.

Διαβάζουμε από την επιστολή του Παύλου: «καθώς και ο Χριστός ηγάπησε την εκκλησίαν και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ αυτής, διά να αγιάση αυτήν, καθαρίσας με το λουτρόν του ύδατος διά του λόγου».

Και ο Κύριος Ιησούς, μιλά προς τον Νικόδημο: «Αληθώς, αληθώς σοι λέγω, εάν τις δεν γεννηθή εξ ύδατος και Πνεύματος, δεν δύναται να εισέλθη εις την βασιλείαν του Θεού.


Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΑΣΜΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Η διαδικασία ξεκινά από την προσωπική κλήση του Ιησού Χριστού.

Κατόπιν η διαδικασία του αγιασμού, έχει να κάνει με την διάθεση του ανθρώπου να υπακούσει στον άγιο και καθαρό Λόγο, ώστε να εφαρμόσει ή καλύτερα (!) να αποκτήσει εμπειρίες θαυμαστές από την συνέργεια του Αγίου Πνεύματος και του Λόγου (εξ ύδατος και Πνεύματος).

Αυτός ο άνθρωπος (!) αρχικά, είναι ένα νήπιο στα πνευματικά.

Και ο Κύριος Ιησούς, με κατάνυξη προσεύχεται προς τον Πατέρα, λέγοντας: «Σε δοξάζω, Πατέρα, Κύριε του ουρανού και της γης, ότι αυτά τα απέκρυψες από σοφούς και συνετούς, τα αποκάλυψες όμως σε νήπια».


Ο ΑΞΕΣΤΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ

Ένα γνώρισμα των απλών, ή των αγράμματων ανθρώπων είναι ότι λειτουργούν χωρίς καλούς τρόπους.

Κάπως έτσι ήταν και ο χαρακτήρας πολλών μαθητών, όπως και του Πέτρου.

Χωρίς τον Χριστό στην καρδιά και τον Λόγο Του, ο άνθρωπος είναι άξεστος, αγροίκος, ακαλλιέργητος.  

Όμως, ο Θεός αγαπά αυτούς τους χαρακτήρες!

Γράφει ο Παύλος: «Βλέπετε την πρόσκλησίν σας, αδελφοί, ότι είσθε ου πολλοί σοφοί κατά σάρκα, ου πολλοί δυνατοί, ου πολλοί ευγενείς. Αλλά τα μωρά του κόσμου εξέλεξεν ο Θεός διά να καταισχύνη τους σοφούς, και τα ασθενή του κόσμου εξέλεξεν ο Θεός διά να καταισχύνη τα ισχυρά, και τα αγενή του κόσμου και τα εξουθενημένα εξέλεξεν ο Θεός, και τα μη όντα, διά να καταργήση τα όντα».

Το ξαναγράφω: «τα μωρά του κόσμου εξέλεξεν ο Θεός διά να καταισχύνη τους σοφούς»!



Η ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΔΥΜΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Ο άνθρωπος που διάλεξε, ή καλύτερα, επέλεξε (!) να ακολουθήσει τον δρόμο του Χριστού ονομάζεται εκλεκτός του Θεού.

Αυτός ο άνθρωπος του Θεού, μέσα στην εκκλησία στο σώμα του Ιησού Χριστού, αποκτά ένα νέο χαρακτήρα, δια της μαθητείας.

Αυτή η μαθητεία, ονομάζεται και ένδυμα, το οποίο ο άνθρωπος του Θεού το φοράει, με την θέληση του.

Δείτε πιο κάτω 4 εδάφια, σχετικά:

«να ενδυθήτε τον νέον άνθρωπον, τον κτισθέντα κατά Θεόν εν δικαιοσύνη και οσιότητι της αληθείας».

«Ενδύθητε την πανοπλίαν του Θεού, διά να δυνηθήτε να σταθήτε εναντίον εις τας μεθοδείας του διαβόλου».

«Ενδύθητε λοιπόν, ως εκλεκτοί του Θεού άγιοι και ηγαπημένοι, σπλάγχνα οικτιρμών, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην, πραότητα, μακροθυμίαν»

«εν πάσι τούτοις ενδύθητε την αγάπην, ήτις είναι σύνδεσμος της τελειότητος».






Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ

Το Ευαγγέλιο του Χριστού μας παρουσιάζει μακράν (!) τον καλύτερο δάσκαλο, τον Ιησού Χριστό.  

Είναι καταπληκτικό ότι ο άνθρωπος του Θεού, σταδιακά από ένας άξεστος άνθρωπος (!) γίνεται ένας χρήσιμος άνθρωπος στο άμεσο περιβάλλον του, την οικογένεια, την εργασία, την τοπική εκκλησία.        

Αυτόν τον χαρακτήρα του χρήσιμου ανθρώπου μας τον περιγράφει ο λόγος του Θεού.

Διαβάζουμε, από τις επιστολές του Αποστόλου Παύλου:

«γίνεστε δε, ο ένας στον άλλον, χρήσιμοι, εύσπλαχνοι, συγχωρώντας ο ένας τον άλλον, όπως και ο Θεός συγχώρησε εσάς διαμέσου τού Χριστού».

«Γίνεστε, λοιπόν, μιμητές τού Θεού, ως παιδιά αγαπητά· και περπατάτε με αγάπη, όπως και ο Χριστός αγάπησε εμάς, και παρέδωσε τον εαυτό του για χάρη μας προσφορά και θυσία στον Θεό, σε οσμή ευωδίας».

«γίνεστε πλήρεις με το Πνεύμα, μιλώντας μεταξύ σας με ψαλμούς και ύμνους και πνευματικές ωδές, τραγουδώντας και ψάλλοντας με την καρδιά σας στον Κύριο».


«διδάσκοντας και νουθετώντας ο ένας τον άλλον, με ψαλμούς και ύμνους και πνευματικές ωδές, ψάλλοντας με χάρη από την καρδιά σας στον Κύριο».




Λουκάς 9: 54 Και οι μαθητές του, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, βλέποντας είπαν: Κύριε, θέλεις να πούμε να κατέβει φωτιά από τον ουρανό, και να τους αφανίσει, όπως έκανε και ο Ηλίας;





Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις