ΓΗ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΕΙΣ ΓΗ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙΣ!

Παροιμίες 16: 26 Ο εργαζόμενος εργάζεται για τον εαυτό του· επειδή, τον εξαναγκάζει το στόμα του.

Η δημιουργία του ουρανού και της γης.

Η δημιουργία του ανθρώπου.

Η κατάρα της γης.

Ο Άδης και ο θάνατος.

Όλη η θαυμαστή δημιουργία του Θεού, σε έξη περιόδους, περιλάμβανε:

1.       Τον ουρανό και την γη, άμορφη, έρημο με πλήρες σκοτάδι.

2.       Το φως (ημέρα και νύχτα).

3.       Το στερέωμα (η ατμόσφαιρα και τα στρώματα πάνω από την γη).

4.       Την ξηρά και η θάλασσα.

5.       Το χλωρό χορτάρι και τα δένδρα.

6.       Τα άστρα του ουρανού, οι πλανήτες, ο ήλιος και η σελήνη, σαν φωστήρες στο ηλιακό μας σύστημα.

7.       Τα θαλάσσια ζώα, τα πουλιά και τα κήτη  κατά το είδος αυτών.

8.       Τα ζώα της γης, τα κτήνη, τα ερπετά κατά το είδος αυτών.

9.       Τον άνθρωπο κατά την εικόνα του Θεού, άνδρα και γυναίκα, μέσα στον παράδεισο της Εδέμ.

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ Ο ΧΩΜΑΤΙΝΟΣ

Διαβάζουμε:

«Και ο Κύριος ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο από χώμα τής γης· και εμφύσησε στους μυκτήρες του πνοή ζωής, και έγινε ο άνθρωπος σε ψυχή που ζει».

Η ΖΩΗ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΤΗΣ ΕΔΕΜ

Μια υπέροχη ζωή ο άνθρωπος, ο Αδάμ και η Εύα απολάμβαναν στον παράδεισο της Εδέμ. Δεν γνωρίζουμε για πόσα χρόνια!

Όμως, ο άνθρωπος ήταν μοναδικός (!) ανάμεσα σε όλα τα είδη των φυτών και των ζώων.

Ήταν κατά την εικόνα του Θεού.

Είχε την εξουσία από τον Θεόν να ζει, να κυριαρχεί και να εξουσιάζει σε όλη την δημιουργία του Θεού, σύμφωνα με την σοφία του και την γνώση του που θα αποκτούσε σταδιακά, μελετώντας τα έργα του Θεού, μέσα στον παράδεισο.

Και διαβάζουμε:

«είπε σ' αυτούς ο Θεός: Αυξάνεστε και πληθύνεστε και γεμίστε τη γη, και κυριεύστε την, και εξουσιάζετε επάνω στα ψάρια τής θάλασσας, κι επάνω στα πουλιά τού ουρανού κι επάνω σε κάθε ζώο που κινείται επάνω στη γη».

Και ακόμη:

«Και ο Κύριος ο Θεός πήρε τον άνθρωπο, και τον έβαλε στον παράδεισο της Εδέμ για να τον εργάζεται, και να τον φυλάττει. Και ο Κύριος ο Θεός έδωσε προσταγή στον Αδάμ, λέγοντας: Από κάθε δέντρο του παραδείσου θα τρως ελεύθερα, από το δέντρο τής γνώσης τού καλού και του κακού, όμως, δεν θα φας απ' αυτό· επειδή, την ίδια ημέρα που θα φας απ' αυτό, θα πεθάνεις οπωσδήποτε».

Η ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Η πτώση του ανθρώπου, ήταν ένα μοναδικό γεγονός (!) που συγκλόνισε τον Θεό, καθώς ο άνθρωπος έδωσε προσοχή στον σατανά (με μορφή φιδιού) και όχι στην εντολή, που είχε λάβει με κάθε λεπτομέρεια από τον Θεό.

Αποτέλεσμα, ήταν ο Θεός να διώξει τον Αδάμ και την Εύα από την Εδέμ, αφού πρώτα μίλησε προς τον σατανά και στο φίδι:

«Επειδή έκανες τούτο, επικατάρατο να είσαι ανάμεσα σε όλα τα κτήνη, και όλα τα ζώα τού χωραφιού· επάνω στην κοιλιά σου θα περπατάς, και θα τρως χώμα, όλες τις ημέρες τής ζωής σου· και θα στήσω έχθρα ανάμεσα σε σένα και στη γυναίκα, κι ανάμεσα στο σπέρμα σου και στο σπέρμα της· αυτό θα σου συντρίψει το κεφάλι, κι εσύ θα του λογχίσεις τη φτέρνα του».

Κατόπιν μίλησε προς την Εύα:

«Θα υπερπληθύνω τις λύπες σου και τους πόνους της κυοφορίας σου· με λύπες θα γεννάς παιδιά· και στον άνδρα σου θα είναι η επιθυμία σου, κι αυτός θα σε εξουσιάζει».

Και τέλος, ο Θεός μίλησε προς τον Αδάμ:

«Επειδή υπάκουσες στον λόγο τής γυναίκας σου, και έφαγες από το δέντρο, από το οποίο σε είχα προστάξει λέγοντας: Μη φας απ' αυτό, καταραμένη να είναι η γη εξαιτίας σου· με λύπες θα τρως τους καρπούς της όλες τις ημέρες τής ζωής σου· αγκάθια δε και τριβόλια θα βλαστάνει σε σένα· και θα τρως το χορτάρι τού χωραφιού· με τον ιδρώτα του προσώπου σου θα τρως το ψωμί σου, μέχρις ότου επιστρέψεις στη γη, από την οποία πάρθηκες· επειδή, γη είσαι και σε γη θα επιστρέψεις».

ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ Η ΓΗ

Ο άνθρωπος ζει σε μια καταραμένη γη!

Καταραμένη γη σημαίνει μια γη χωρίς μέλλον, χωρίς απόδοση, χωρίς δικαιοσύνη.

Και πάνω σε αυτό το σημείο αξίζει να δούμε τα λόγια του βασιλιά Σολομώντα που ονομάζει τον εαυτό του Εκκλησιαστή.

Αυτό το όνομα, φανερώνει την αγάπη του για τον λαό του.

Το πρώτο που φανερώνει στο βιβλίο του είναι ο περισπασμός, που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο, ώστε να μοχθεί στην επίγειο ζωή του.

Διαβάζουμε:

«Εγώ ο Εκκλησιαστής στάθηκα βασιλιάς επάνω στον Ισραήλ στην Ιερουσαλήμ· και έδωσα την καρδιά μου στο να εκζητήσω και να ερευνήσω διαμέσου τής σοφίας για όλα όσα γίνονται κάτω από τον ουρανό· αυτόν τον οχληρό περισπασμό έδωσε ο Θεός στους γιους των ανθρώπων, για να μοχθούν μέσα σ' αυτόν».

«Ποια είναι η ωφέλεια στον εργαζόμενο από όσα αυτός μοχθεί; Είδα τον περισπασμό, που ο Θεός έδωσε στους γιους των ανθρώπων για να μοχθούν μέσα σ' αυτόν».

«Κι ακόμα, το να τρώει κάθε άνθρωπος, και να πίνει, και να απολαμβάνει καλό από ολόκληρο τον μόχθο του, είναι χάρισμα του Θεού».

Τα πάντα από χώμα:

«Τα πάντα καταντούν στον ίδιο τόπο· τα πάντα έγιναν από το χώμα, και τα πάντα επιστρέφουν στο χώμα».

«Ολόκληρος ο μόχθος τού ανθρώπου είναι για το στόμα του, και όμως η ψυχή του δεν χορταίνει».

Η σοφία και η γνώση:

«Η σοφία είναι καλή σαν την κληρονομιά, και ωφέλιμη σ' αυτούς που βλέπουν τον ήλιο. Επειδή, η σοφία είναι σκέπη, όπως σκέπη είναι το ασήμι· εντούτοις, η υπεροχή της γνώσης είναι ότι η σοφία ζωοποιεί εκείνους που την έχουν».

Το τέλος για κάθε άνθρωπο:

«επειδή, ο άνθρωπος πηγαίνει στο αιώνιο σπίτι του, κι εκείνοι που πενθούν, περικυκλώνουν τους δρόμους· πριν λυθεί η ασημένια αλυσίδα, και σπάσει το χρυσό λυχνάρι ή σπάσει η στάμνα στην πηγή ή χαλάσει ο τροχός στο πηγάδι, και επιστρέψει το χώμα στη γη, όπως ήταν, και το πνεύμα επιστρέψει στον Θεό, που το έδωσε».

Η αγάπη του Εκκλησιαστή, του βασιλιά Σολομώντα, για τον λαό του:

«Και όσο περισσότερο ο Εκκλησιαστής στάθηκε σοφός, τόσο περισσότερο δίδαξε τη γνώση στον λαό· μάλιστα, πρόσεξε και ερεύνησε, και έβαλε σε τάξη πολλές παροιμίες. Ο Εκκλησιαστής ζήτησε να βρει ευάρεστα λόγια· και το γραμμένο ήταν ευθύτητα και λόγια αλήθειας».

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΞΕΧΝΑ

Ο σύγχρονος άνθρωπος ξεχνά (!) μερικά, πολύ - πολύ σημαντικά θέματα, αλήθειες.

Ας τα δούμε:

1.       Είναι από χώμα και στο χώμα, θα επιστρέψει!

2.       Είναι θνητός, με ημερομηνία λήξης άγνωστη!

3.       Η ζωή του έχει περισπασμούς, δηλαδή πράγματα που αποσπούν την προσοχή του!

4.       Το πνεύμα του, ασχολείται με πολλά πράγματα, που είναι μάταια και τον φέρνουν σε θλίψη χωρίς να το καταλάβει!

5.       Η ψυχή του, έχει όλη την αξία και αυτή θα παραδώσει στον Θεό, μια ημέρα!

6.       Ο Άδης και ο θάνατος, είναι οι αρχές και οι εξουσίες του σατανά και πρόκειται να ριχτούν στην λίμνη της αιώνιας κόλασης!

Εκκλησιαστής 6: 7 Ολόκληρος ο μόχθος τού ανθρώπου είναι για το στόμα του, και όμως η ψυχή του δεν χορταίνει.