ΟΙ ΟΣΙΟΙ!

Εφεσίους 4: 24 και να ντυθείτε τον καινούργιο άνθρωπο, που κτίστηκε σύμφωνα με τον Θεό, με δικαιοσύνη και οσιότητα της αλήθειας.

Όσιος! άγιος! δίκαιος!

Μπορεί ένας άνθρωπος, να είναι όσιος;

Όσιος, είναι ο αφιερωμένος δούλος του Θεού, ολόψυχα, χωρίς να είναι είτε ιερέας ή  αρχιερέας.

Ο Δαβίδ, μας βοηθά να καταλάβουμε την έννοια: «Όλα τα δημιουργήματά σου, Κύριε, θα σε αινούν· και οι όσιοί σου θα σε ευλογούν».

Επίσης, ο Δαβίδ γράφει: « Οι όσιοι θα αγάλλονται με δόξα· θα αγάλλονται επάνω στα κρεβάτια τους».

Ακόμη ο Δαβίδ, γράφει: «Θα ακούσω τι θα μιλήσει ο Κύριος ο Θεός· επειδή, θα μιλήσει ειρήνη στον λαό του, και στους οσίους του».

Και σε άλλο σημείο, ο Δαβίδ προσεύχεται εις τον Θεό:  «Φύλαξε την ψυχή μου, επειδή είμαι όσιος· εσύ, Θεέ μου, σώσε τον δούλο σου, που ελπίζει σε σένα».

Και οι Ψαλμοί, τελειώνουν με αυτό: «Οι όσιοι θα αγάλλονται με δόξα· θα αγάλλονται επάνω στα κρεβάτια τους. Οι εξυμνήσεις τού Θεού θα είναι στον λάρυγγά τους, και δίστομη ρομφαία στο χέρι τους· για να κάνουν εκδίκηση στα έθνη, παιδεία στους λαούς· για να δέσουν τούς βασιλιάδες τους με αλυσίδες· και τους ενδόξους τους με σιδερένια δεσμά· για να εκτελέσουν επάνω τους τη γραμμένη κρίση. Αυτή η δόξα θα είναι σε όλους τούς οσίους του».

Όσιος είναι ο άνθρωπος που δηλώνει τη αφιέρωση του προς τον Θεό, αυθόρμητα μετά από την προσωπική κλήση του Θεού.

Δείτε την προσωπική μαρτυρία του αποστόλου Παύλου: «εκείνα που ήσαν σε μένα κέρδη, αυτά τα θεώρησα ζημία για τον Χριστό. Μάλιστα δε και θεωρώ ότι τα πάντα είναι ζημία απέναντι στο έξοχο της γνώσης τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μου· για τον οποίο ζημιώθηκα τα πάντα, και θεωρώ ότι είναι σκύβαλα, για να κερδίσω τον Χριστό».

Σε άλλο σημείο ο Παύλος, γράφει: «Και όταν ο Θεός ευδόκησε, αυτός που με ξεχώρισε από την κοιλιά τής μητέρας μου, και με κάλεσε διαμέσου τής χάρης του, για να αποκαλύψει τον Υιό του μέσα σε μένα, για να τον κηρύττω ανάμεσα στα έθνη, αμέσως δεν συμβουλεύθηκα σάρκα και αίμα· ούτε ανέβηκα στα Ιεροσόλυμα προς τους αποστόλους, που ήσαν πριν από μένα, αλλά έφυγα στην Αραβία, και επέστρεψα ξανά στη Δαμασκό».

Τι είναι αυτό που χαρακτηρίζει τους οσίους;

ü  Ο αγιασμός και η καθαρότητα της ψυχής.

ü  Η αγάπη για τον Θεό και τον λόγο Του.

ü  Η επιμονή στην εκτέλεση του θελήματος του Θεού.

ü  Το φιλότιμο απέναντι στον Κύριο Ιησού Χριστό.

ü  Η φρονιμάδα, η περίσκεψη και η συνεχής προσευχή.

ü  Η μετάνοια και οι καρποί της μετανοίας.

Ποιος είναι το πρότυπο του οσίου;

Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός!

Το διαβάζουμε στην επιστολή του Παύλου, προς τους Εβραίους: «Ο οποίος κατά τις ημέρες τής σάρκας του, αφού με δυνατή κραυγή και δάκρυα πρόσφερε δεήσεις και ικεσίες προς εκείνον που μπορεί να τον σώζει από τον θάνατο, και εισακούστηκε εξαιτίας τής ευλάβειάς του, παρόλο που ήταν υιός, έμαθε την υπακοή από όσα έπαθε. Και αφού έγινε τέλειος, καταστάθηκε αίτιος αιώνιας σωτηρίας σε όλους αυτούς που τον υπακούν».

Σε άλλο σημείο της ίδιας επιστολής, ο Παύλος γράφει: «Επειδή, τέτοιου είδους αρχιερέας έπρεπε σε μας: Όσιος, άκακος, αμόλυντος, ξεχωρισμένος από τους αμαρτωλούς, και ο οποίος έγινε ψηλότερος από τους ουρανούς».

Στην Αποκάλυψη του Ιησού Χριστού στον Ιωάννη, διαβάζουμε: «Ποιος δεν θα σε φοβηθεί, Κύριε, και δεν θα δοξάσει το όνομά σου; Επειδή, είσαι ο μόνος όσιος· αφού, όλα τα έθνη θάρθουν και θα προσκυνήσουν μπροστά σου· επειδή, οι κρίσεις σου έγιναν φανερές».

Και σε άλλο σημείο, διαβάζουμε: «Και άκουσα τον άγγελο των νερών, να λέει: Είσαι δίκαιος, Κύριε, ο Ων και ο Ην και ο Όσιος, επειδή τα έκρινες αυτά».

Ας δούμε μια προσευχή προς τον Θεό, κατά το πρότυπο ενός οσίου, που την διαβάζουμε στο Ευαγγέλιο του Λουκά: «για να εκπληρώσει το έλεός του προς τους πατέρες μας, και να θυμηθεί την άγια διαθήκη του· τον όρκο που ορκίστηκε στον πατέρα μας, τον Αβραάμ, ότι θα δώσει σε μας, να ελευθερωθούμε από το χέρι των εχθρών μας …»

Δείτε τώρα, την υπόσχεση προς τον Θεό: «…και να τον λατρεύουμε άφοβα, με οσιότητα και δικαιοσύνη μπροστά του όλες τις ημέρες της ζωής μας».

Προσέχουμε τις λεπτομέρειες:

# να τον λατρεύουμε άφοβα!

Δηλαδή από την καρδιά μας, με αγάπη και ζήλο στο πρόσωπο Του, για πάντα.

# με οσιότητα!

Δηλαδή με αφιέρωση και ευσέβεια, για πάντα.  

# με δικαιοσύνη μπροστά του, όλες τις ημέρες της ζωής μας!

Δηλαδή με ότι ανήκει στον Θεό, πχ ο χρόνος μας, η Κυριακή μας, οι ημέρες μας, οι αργίες μας, η περιουσία μας, για πάντα. Αμήν. 

Ψαλμός 145: 10 Όλα τα δημιουργήματά σου, Κύριε, θα σε αινούν· και οι όσιοί σου θα σε ευλογούν.