ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ, Η ΚΑΛΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ!

Φιλιππησίους 3: 15 Όσοι, λοιπόν, είμαστε τέλειοι, ας φρονούμε τούτο· και αν φρονείτε κάτι κάπως διαφορετικά, κι αυτό θα σας το αποκαλύψει ο Θεός.

Τελειότητα και όχι τελειομανία!

Η τελειότητα είναι ένας στόχος, μια καλή συνήθεια.

Η τελειομανία είναι μια ασθένεια της ψυχής.

Η τελειότητα του ανθρώπου είναι ο λόγος του, η συμπεριφορά του, ο τρόπος του.

Ας το δούμε. πως το λέει ο προφήτης Δαβίδ: «Ελάτε, παιδιά, ακούστε με· θα σας διδάξω τον φόβο τού Κυρίου. Ποιος είναι ο άνθρωπος, που θέλει ζωή, αγαπάει ημέρες, για να δει καλό; Φύλαγε τη γλώσσα σου από κακό, και τα χείλη σου από το να μιλούν δόλο· ξέκλινε από το κακό, και πράττε το αγαθό· ζήτα ειρήνη, και κυνήγα την».

Ο απόστολος Πέτρος, γράφει στην επιστολή του: «επειδή, όποιος θέλει να αγαπάει τη ζωή, και να δει αγαθές ημέρες, ας σταματήσει τη γλώσσα του από κακό, και τα χείλη του από το να μιλούν δόλο. Ας ξεκλίνει από κακό, και ας πράξει αγαθό· ας ζητήσει ειρήνη, και ας την ακολουθήσει».

Ο απόστολος Παύλος, στην επιστολή του προς τους Εβραίους, γράφει: «Η στερεή τροφή, όμως, είναι για τους τελείους, οι οποίοι, χάρη στη συνεχή χρήση, έχουν τα αισθητήρια γυμνασμένα, στο να διακρίνουν το καλό και το κακό».

Η καλή συμπεριφορά είναι μια καλή συνήθεια, που έρχεται με την συνεχή χρήση των πνευματικών αισθητηρίων του ανθρώπου, που δίδει ο Θεός. Επάνω σε αυτό ο αδελφόθεος Ιάκωβος γράφει προς τους Ιουδαίους, τους διεσπαρμένους: «Αν, όμως, κάποιος από σας είναι ελλειπής σε σοφία, ας ζητάει από τον Θεό, που δίνει σε όλους πλούσια, και χωρίς να ονειδίζει· και θα του δοθεί».

Ο ίδιος ο Ιάκωβος γράφει πιο κάτω: «Αν κάποιος δεν φταίει σε λόγο, αυτός είναι τέλειος άνδρας, είναι δυνατός να χαλιναγωγήσει και ολόκληρο το σώμα».

Το ξαναγράφω: «αυτός είναι τέλειος άνδρας, είναι δυνατός να χαλιναγωγήσει και ολόκληρο το σώμα»!

Για την τελειότητα γράφει επίσης ο απόστολος Παύλος: «Γι' αυτό, αφού αφήσουμε την αρχική διδασκαλία τού Χριστού, ας προχωρούμε προς την τελειότητα, χωρίς να βάζουμε εξαρχής θεμέλιο μετάνοιας από έργα νεκρά, και πίστης στον Θεό, της διδαχής για τους βαπτισμούς, και της επίθεσης των χεριών, και της ανάστασης των νεκρών, και της αιώνιας κρίσης. Κι αυτό θα το κάνουμε, αν επιτρέπει ο Θεός».

Για να καταλάβουμε ότι η τελειότητα δεν είναι τελειομανία, ας δούμε τι λέγει ο Παύλος προς τους Φιλιππησίους: «Όχι ότι έλαβα κιόλας το βραβείο ή έγινα ήδη τέλειος· τρέχω, όμως, πίσω απ' αυτό, ίσως το αποκτήσω, για το οποίο και αποκτήθηκα από τον Ιησού Χριστό. Αδελφοί, εγώ δεν στοχάζομαι τον εαυτό μου ότι το έχω αποκτήσει».

Η τελειότητα είναι μια καλή πρακτική, μια καλή συνήθεια για τν άνθρωπο του Θεού.   

Σε όλες τις περιπτώσεις φαίνεται ότι η καλή πρακτική που μας διδάσκει ο λόγος του Θεού, είναι:

# Φύλαγε τη γλώσσα σου από κακό.

# Φύλαγε τα χείλη σου από το να μιλούν δόλο.

# Ξέκλινε από το κακό, και πράττε το αγαθό.

# Ζήτα ειρήνη, και κυνήγα την.

Δείτε τι λέγει ο απόστολος Παύλος, σχετικά με την καλή πρακτική και εξάσκηση της καλής συμπεριφοράς: «Επιθυμούμε, όμως, κάθε ένας από σας να δείχνει την ίδια επιμέλεια προς την πλήρη βεβαιότητα της ελπίδας μέχρι τέλους».

Και στην συνέχεια, ο Παύλος δηλώνει με αυστηρότητα:  «για να μη γίνετε νωθροί, αλλά μιμητές αυτών που με πίστη και μακροθυμία κληρονομούν τις υποσχέσεις».

Για αυτή την νωθρότητα (!) γράφει ο Παύλος, προς τους Θεσσαλονικείς: «Και όταν ήμασταν κοντά σας, αυτό σας παραγγέλλαμε, ότι, αν κάποιος δεν θέλει να εργάζεται, δεν πρέπει ούτε και να τρώει· επειδή, ακούμε μερικούς ότι περπατούν ανάμεσά σας άτακτα, οι οποίοι καθόλου δεν εργάζονται, αλλά περιεργάζονται. Όμως, παραγγέλλουμε σ' αυτού τού είδους τούς ανθρώπους, και τους προτρέπουμε διαμέσου τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να τρώνε το ψωμί τους εργαζόμενοι με ησυχία».

Το ξαναγράφω: «ακούμε μερικούς ότι περπατούν ανάμεσά σας άτακτα, οι οποίοι καθόλου δεν εργάζονται, αλλά περιεργάζονται»!

Ψαλμός 119: 96 Σε κάθε τελειότητα είδα όριο· ο νόμος σου, όμως, είναι υπερβολικά πλατύς.