ΟΙ ΤΕΛΩΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΡΝΕΣ!

Ματθαίος 21: 31επειδή, ήρθε σε σας ο Ιωάννης με δρόμο δικαιοσύνης, και δεν πιστέψατε σ' αυτόν· όμως, οι τελώνες και οι πόρνες πίστεψαν σ' αυτόν· εσείς, όμως, όταν το είδατε, δεν μεταμεληθήκατε κατόπιν, ώστε να πιστέψετε σ' αυτόν.

Οι τελώνες και οι πόρνες πίστεψαν αμέσως, στον Ιωάννη στην έρημο της Ιουδαίας.

Γιατί;

Διότι είχαν απλή και ειλικρινή καρδιά!

Πώς πίστεψαν;

Τους έλεγξε η αλήθεια του λόγου του Θεού!

Ποια αλήθεια;

Το γεγονός ότι ήσαν αμαρτωλοί και το γνώριζαν οι ίδιοι, αλλά δεν είχαν τον τρόπο, ή το κλειδί, ώστε να ξεφύγουν από τα δεσμά της αμαρτίας:

Ποιος ήταν ο τρόπος;

Η μετάνοια και το βάπτισμα εις συγχώρηση των αμαρτιών τους, που κήρυξε ο Ιωάννης ο βαπτιστής στην έρημο!

Και οι Φαρισαίοι;

Οι Φαρισαίοι ήσαν και παρέμειναν πονηροί δούλοι του Θεού. Διαβάζουμε: «Και όταν οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι άκουσαν τις παραβολές του Ιησού, κατάλαβαν ότι μιλάει γι' αυτούς· και ζητώντας να τον πιάσουν, φοβήθηκαν τα πλήθη, επειδή τον είχαν ως προφήτη».

Και σήμερα;

Σήμερα, υπάρχουν επίσης οι προστάτες του νόμου των έργων, οι πονηροί δούλοι του Θεού, που εμποδίζουν τους απλούς και ειλικρινείς αμαρτωλούς να βρουν τον καλό ποιμένα, τον Κύριο Ιησού Χριστό.

Ο Κύριος Ιησούς έλεγε: «Και σε σας τους νομικούς αλλοίμονο, επειδή φορτώνετε τους ανθρώπους με δυσβάστακτα φορτία, κι εσείς δεν αγγίζετε τα φορτία με ένα από τα δάχτυλά σας».

Και πρόσθεσε: «Αλλοίμονο σε σας τους νομικούς, επειδή αφαιρέσατε το κλειδί της γνώσης· εσείς δεν μπήκατε μέσα, και τους εισερχόμενους τους εμποδίσατε».

Ποιο είναι το κλειδί της γνώσης;

Ας το δούμε όπως το δίδαξε ο Χριστός: «Αν κάποιος με αγαπάει, θα φυλάξει τον λόγο μου, και ο Πατέρας μου θα τον αγαπήσει, και θάρθουμε σ' αυτόν, και θα κατοικήσουμε μέσα σ' αυτόν».

Και ο Κύριος, πρόσθεσε: «Ειρήνη αφήνω σε σας, ειρήνη τη δική μου δίνω σε σας· όχι όπως δίνει ο κόσμος, σας δίνω εγώ. Ας μη ταράζεται η καρδιά σας μήτε να δειλιάζει. Ακούσατε ότι εγώ σας είπα: Πηγαίνω και έρχομαι προς εσάς. Αν με αγαπούσατε, θα χαιρόσασταν ότι είπα: Πηγαίνω προς τον Πατέρα· επειδή, ο Πατέρας μου είναι μεγαλύτερός μου. Και τώρα σας το είπα πριν γίνει, για να πιστέψετε όταν γίνει».

Το κλειδί;

Πάρτε το: «Αν κάποιος με αγαπάει, θα φυλάξει τον λόγο μου»!

Οι τελώνες (!) και οι πόρνες (!) και οι αμαρτωλοί (!) όλοι μα όλοι, αγάπησαν τον Χριστό, σαν ένα μοναδικό πρόσωπο σωτηρίας και λύτρωσης.

Δείτε την αμαρτωλή γυναίκα που πλησίασε τον Χριστό. Διαβάζουμε: «Και ξάφνου, μια γυναίκα στην πόλη, που ήταν αμαρτωλή, μαθαίνοντας ότι κάθεται στο τραπέζι στο σπίτι τού Φαρισαίου, έφερε ένα αλάβαστρο με μύρο· και αφού στάθηκε πίσω, κοντά στα πόδια του, κλαίγοντας, άρχισε να βρέχει τα πόδια του με τα δάκρυα, και τα σκούπιζε με τις τρίχες τού κεφαλιού της, και καταφιλούσε τα πόδια 

του, και τα άλειφε με το μύρο».

Και ο Κύριος, έδωσε τον λόγο της αλήθειας προς τον Σίμωνα τον Φαρισαίο, που τον είχε καλέσει σε τραπέζι και κοιτούσε παράξενα: « Βλέπεις αυτή εδώ τη γυναίκα; Μπήκα μέσα στο σπίτι σου, νερό για τα πόδια μου δεν έδωσες· αυτή, όμως, με τα δάκρυά της έβρεξε τα πόδια μου, και με τις τρίχες τού κεφαλιού της τα σκούπισε. Φίλημα δεν μου έδωσες· αυτή, όμως, από τη στιγμή που μπήκα μέσα, δεν σταμάτησε να καταφιλάει τα πόδια μου. Με λάδι δεν άλειψες το κεφάλι μου· αυτή, όμως, άλειψε τα πόδια μου με μύρο. Γι' αυτό, σου λέω, συγχωρημένες είναι οι πολλές αμαρτίες της· επειδή, αγάπησε πολύ· σε όποιον, όμως, λίγο συγχωρείται, λίγο αγαπάει.

Ο φόβος των Φαρισαίων ήταν μήπως χάσουν την εξουσία από τον Ιησού τον λεγόμενο Χριστό!

Σήμερα ο ίδιος φόβος:

Οι προστάτες του νόμου των έργων, κρατούν την αλήθεια.

Δείτε τι λέγει ο απόστολος Παύλος: «Επειδή, οργή του Θεού αποκαλύπτεται από τον ουρανό επάνω σε κάθε ασέβεια και αδικία ανθρώπων, που κατακρατούν την αλήθεια με μέσα αδικίας».

Και τι λέγει κατόπιν ο λόγος του Θεού δια του αποστόλου Παύλου; «Και καθώς αποδοκίμασαν το να έχουν επίγνωση του Θεού, ο Θεός τούς παρέδωσε σε αδόκιμον νου, ώστε να κάνουν εκείνα που δεν πρέπει».

Και καταλήγει η Γραφή: «οι οποίοι, ενώ γνωρίζουν τη δικαιοσύνη τού Θεού, ότι εκείνοι που πράττουν τέτοιου είδους πράγματα είναι άξιοι θανάτου, όχι μονάχα τα πράττουν, αλλά και επιδοκιμάζουν με ευχαρίστηση εκείνους που τα πράττουν».

Και οι προστάτες του νόμου των έργων, γίνονται κριτές!

Δείτε τι λέγει γι αυτούς: «Γι αυτό, είσαι αναπολόγητος, ω άνθρωπε του νόμου, οποιοσδήποτε και αν είσαι εσύ που κρίνεις· επειδή, σε ό,τι κρίνεις τον άλλον, κατακρίνεις τον εαυτό σου· για τον λόγο ότι, τα ίδια κάνεις εσύ που κρίνεις».

Το ξαναγράφω: «οποιοσδήποτε και αν είσαι εσύ που κρίνεις»!

Και τι θα κάνει ο Θεός με τους κακούς, τους πονηρούς δούλους;

Διαβάζουμε από το ευαγγέλιο του Ματθαίου: «Αν, όμως, ο κακός εκείνος δούλος πει στην καρδιά του: Ο κύριός μου καθυστερεί νάρθει· και αρχίσει να δέρνει τούς συνδούλους του, μάλιστα να τρώει και να πίνει μ' αυτούς που μεθούν, θάρθει ο κύριος εκείνου τού δούλου σε ημέρα που δεν προσμένει, και σε ώρα που δεν ξέρει· και θα τον αποχωρίσει, και θα βάλει το μέρος του μαζί με τους υποκριτές· εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών». Αμήν.

Ματθαίος 3: 1 ΚΑΙ κατά τις ημέρες εκείνες έρχεται ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, κηρύττοντας στην έρημο της Ιουδαίας, και λέγοντας: Μετανοείτε· επειδή, πλησίασε η βασιλεία των ουρανών.