ΓΝΗΣΙΟΣ ΕΡΓΑΤΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ – ΟΙ ΔΕΙΚΤΕΣ!
1η επιστολή προς Τιμόθεο 4: 12 Κανένας
ας μη καταφρονεί τη νεότητά σου, αλλά γίνε τύπος των πιστών σε λόγο, σε
συναναστροφή, σε αγάπη, σε πνεύμα, σε πίστη, σε αγνότητα. Μέχρις
ότου έρθω, να καταγίνεσαι στην ανάγνωση, στην προτροπή, στη διδασκαλία.
Οι εργάτες του Θεού, είναι δούλοι του Θεού Πατέρα, με
πρόσκληση του Κυρίου Ιησού Χριστού στην διακονία.
Διακονία, είναι η διατεταγμένη υπηρεσία από τον Κύριο Ιησού,
σύμφωνα με τον λόγο του Θεού.
Ο λόγος του Θεού περιγράφει πέντε διακονίες. Διαβάζουμε από την
επιστολή του Παύλου προς τους Εφεσίους: «Κι αυτός έδωσε άλλους μεν (α) αποστόλους,
άλλους δε (β) προφήτες, άλλους δε (γ) ευαγγελιστές, άλλους (δ) δε ποιμένες και (ε)
δασκάλους, για την τελειοποίηση των αγίων, για το έργο τής διακονίας, για την
οικοδομή τού σώματος του Χριστού· μέχρις ότου όλοι ανεξαίρετα να φτάσουμε στην
ενότητα της πίστης, και της επίγνωσης του Υιού τού Θεού, σε τέλειον άνδρα, σε
μέτρο ηλικίας τού πληρώματος του Χριστού».
Γύρω από τον εαυτό του ο Παύλος γράφει, προς τους Ρωμαίους:
«Ο Παύλος, δούλος τού Ιησού Χριστού, καλεσμένος απόστολος, ξεχωρισμένος για το
ευαγγέλιο του Θεού».
Για τον Τιμόθεο τον συνεργάτη του, ο Παύλος γράφει προς τους
Κορινθίους: «Και αν έρθει ο Τιμόθεος, προσέχετε να είναι ανάμεσά σας χωρίς
φόβο· επειδή, εργάζεται το έργο τού Κυρίου, όπως και εγώ. Κανένας, λοιπόν, ας
μη τον εξουθενήσει· και κατευοδώστε τον με ειρήνη, για νάρθει σε μένα· επειδή,
τον περιμένω μαζί με τους αδελφούς».
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, στην επίγειο διακονία του, έβλεπε
την μεγάλη ανάγκη του λαού από εργάτες του Θεού. Διαβάζουμε «Και βλέποντας τα
πλήθη, σπλαχνίστηκε γι' αυτά, επειδή ήσαν βασανισμένα και σκορπισμένα σαν
πρόβατα που δεν είχαν ποιμένα. Τότε, λέει στους μαθητές του: Ο μεν θερισμός
είναι πολύς, οι εργάτες όμως είναι λίγοι· παρακαλέστε, λοιπόν, τον κύριο του
θερισμού να βγάλει εργάτες στον θερισμό του».
Το ξαναγράφω:
«παρακαλέστε, λοιπόν, τον κύριο του θερισμού να βγάλει εργάτες στον θερισμό
του»!
Ένας εργάτης σταλμένος από τον Θεό, έχει τα χαρακτηριστικά
της γνησιότητας και της καθαρότητας που χρειάζεται, ώστε το έργο του Θεού, να
προοδεύσει.
Ποια είναι αυτά τα χαρακτηριστικά, ή δείκτες;
Διαβάζουμε από την επιστολή του Παύλου προς τον Τιμόθεο, τον
νεαρό στην ηλικία εργάτη του Θεού: «Εσύ, όμως, παρακολούθησες τη διδασκαλία
μου, τη διαγωγή, την πρόθεση, την πίστη, τη μακροθυμία, την αγάπη, την υπομονή,
τους διωγμούς, τα παθήματα, που μου συνέβησαν στην Αντιόχεια, στο Ικόνιο, στα
Λύστρα, ποιους διωγμούς υπέφερα· και απ' όλα ο Κύριος με ελευθέρωσε».
Ας δούμε τους εννέα δείκτες:
# τη διδασκαλία μου,
Η διδασκαλία του Παύλου ήταν καθαρή και ορθοτομημένη. Ήταν
σύμφωνη με την διδαχή του Χριστού, καθώς του εδόθη δια αποκαλύψεως Ιησού
Χριστού, όπως γράφει ο Παύλος στην επιστολή προς τους Γαλάτες, της Ασίας.
# τη διαγωγή,
Η διαγωγή, η συμπεριφορά του Παύλου, ήταν άριστη. Δεν
υπήρξε κυρίαρχος στις εκκλησίες όπου ίδρυε, ούτε δεσπότης, αλλά όπως γράφει
στην επιστολή του: «σταθήκαμε γλυκείς ανάμεσά σας· όπως η τροφός περιθάλπει τα
δικά της παιδιά· έτσι, έχοντας ένθερμη αγάπη προς εσάς, έχουμε ευχαρίστηση να
μεταδώσουμε όχι μονάχα το ευαγγέλιο του Θεού, αλλά και τις ψυχές μας, για τον
λόγο ότι σταθήκατε αγαπητοί σε μας».
# την πρόθεση,
Η πρόθεση του Παύλου, ήταν η ταχύτατη διάδοση του Ευαγγελίου
χωρίς εμπόδια, ώστε να διαμείνει στις εκκλησίες, η αλήθεια του Ευαγγελίου.
# την πίστη,
Η πίστη του Παύλου στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, ήταν
γνήσια και δεν υπήρχε δόλος. Γράφει ο ίδιος: «εκείνα που ήσαν σε μένα κέρδη,
αυτά τα θεώρησα ζημία για τον Χριστό. Μάλιστα δε και θεωρώ ότι τα πάντα είναι
ζημία απέναντι στο έξοχο της γνώσης τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μου· για τον
οποίο ζημιώθηκα τα πάντα, και θεωρώ ότι είναι σκύβαλα, για να κερδίσω τον
Χριστό».
# τη μακροθυμία,
Η μακροθυμία του Παύλου ήταν αναγκαία απέναντι στους
συνεργούς του. Γράφει ο ίδιος: «Κατά την πρώτη μου απολογία δεν μου παραστάθηκε
κανένας, αλλά όλοι με εγκατέλειψαν· (είθε να μη τους λογαριαστεί)· όμως, μου
παραστάθηκε ο Κύριος, και με ενδυνάμωσε, για να διακηρυχθεί διαμέσου εμού
πλήρως το κήρυγμα, και όλα τα έθνη να ακούσουν· και ελευθερώθηκα από το στόμα
τού λιονταριού».
# την αγάπη,
Η αγάπη του Παύλου προς τον Θεό, ήταν εμφανής καθώς άφησε
τις ανέσεις και την δόξα του σύγχρονου πολιτισμού, που ήταν ήδη καταξιωμένος
και υπηρέτησε την βουλή του Θεού, ως άμεμπτος δούλος.
# την υπομονή,
Η υπομονή του Παύλου σε κάθε πάθημα ή ταλαιπωρία, ή χτύπημα
που υπέστη. Γράφει ο ίδιος: «Εμείς μωροί για τον Χριστό, εσείς όμως φρόνιμοι εν
Χριστώ· εμείς ασθενείς, εσείς όμως ισχυροί· εσείς ένδοξοι, εμείς χωρίς τιμή.
Μέχρι τούτη την ώρα και πεινάμε, και διψάμε και είμαστε χωρίς τα απαραίτητα
ενδύματα, και μας χαστουκίζουν, και περιπλανιόμαστε, και κοπιάζουμε εργαζόμενοι
με τα ίδια μας τα χέρια· όταν μας χλευάζουν, ευλογούμε· όταν μας καταδιώκουν,
υποφέρουμε· όταν μας δυσφημούν, παρακαλούμε· γίναμε σαν περικαθάρματα του
κόσμου, σκύβαλο όλων μέχρι σήμερα».
# τους διωγμούς,
Οι διωγμοί του Παύλου, ήσαν αμέτρητοι. Διαβάζουμε στις Πράξεις:
«Και όταν έπαυσε ο θόρυβος, ο Παύλος, αφού προσκάλεσε τους μαθητές, και τους ασπάστηκε,
βγήκε έξω για να πάει στη Μακεδονία. Και αφού διαπέρασε εκείνα τα μέρη, και και
τους προέτρψεε με πολλά λόγια, ήρθε στην Ελλάδα. Και αφού έμεινε τρεις μήνες, επειδή
έγινε εναντίον του συνωμοσία από τους Ιουδαίους, ενώ επρόκειτο να αποπλεύσει προς
τη Συρία, αποφασίστηκε να επιστρέψει διαμέσου της Μακεδονίας».
# τα παθήματα
Τα παθήματα του Παύλου ήταν καταγεγραμμένα στις επιστολές
του. Διαβάζουμε από την επιστολή προς Κορινθίους: «σε κόπους περισσότερο, σε
πληγές υπερβολικού βαθμού, σε φυλακές περισσότερο, σε θανάτους πολλές φορές· από
τους Ιουδαίους πέντε φορές πήρα 40 παρά μία μαστιγώσεις· τρεις φορές
ραβδίστηκα, μία φορά λιθοβολήθηκα, τρεις φορές ναυάγησα, ένα μερόνυχτο έκανα
στον βυθό· σε οδοιπορίες πολλές φορές, σε κινδύνους ποταμών, σε κινδύνους
ληστών, σε κινδύνους από το γένος, σε κινδύνους από τα έθνη, σε κινδύνους στην
πόλη, σε κινδύνους στην ερημιά, σε κινδύνους στη θάλασσα, σε κινδύνους από
ψευδάδελφους· σε κόπο και μόχθο, σε αγρυπνίες πολλές φορές, σε πείνα και δίψα,
σε νηστείες πολλές φορές, σε ψύχος και γυμνότητα· εκτός από τα εξωτερικά, ο
επικείμενος αγώνας καθημερινά, η μέριμνα όλων των εκκλησιών. Ποιος ασθενεί, και
δεν ασθενώ; Ποιος σκανδαλίζεται, και εγώ δεν φλέγομαι;»
Όλοι αυτοί οι εννέα δείκτες αποτελούν και σήμερα, τους
δείκτες ελέγχου των γνησίων εργατών του Θεού.
Ο κάθε λεγόμενος «εργάτης του Θεού» ας βαθμολογήσει τον
εαυτό του από το ένα έως το πέντε (άριστα) για κάθε χαρακτηριστικό, που αναφέραμε. Αμήν.
1η επιστολή προς Τιμόθεο 4: 16 Πρόσεχε
στον εαυτό σου και στη διδασκαλία· επίμενε σ' αυτά. Επειδή, κάνοντας αυτό, θα
σώσεις και τον εαυτό σου και εκείνους που σε ακούν.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου