Η ΦΙΛΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ! – ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!

1^η επιστολή Ιωάννου 2: 15 Αν κάποιος αγαπάει τον κόσμο, η αγάπη τού Πατέρα δεν υπάρχει μέσα σ' αυτόν· επειδή, κάθε τι που υπάρχει στον κόσμο: Η επιθυμία τής σάρκας και η επιθυμία των ματιών και η αλαζονεία τού βίου, δεν είναι από τον Πατέρα, αλλά είναι από τον κόσμο.

Ο «κόσμος» είναι το σύστημα της σύγχρονης εποχής.

Το σύστημα, το σύνολο των πραγμάτων, που κάνουν εντύπωση στον σύγχρονο άνθρωπο και του διαμορφώνουν το Εγώ, το πνεύμα του και την ψυχή του.

Αυτό το σύστημα των πραγμάτων, ή της νέας τάξης πραγμάτων, διαμορφώνεται από πονηρά κέντρα ανθρώπων χωρίς αξίες, ή χωρίς φόβο Θεού και σεβασμό στον άνθρωπο.

Αυτά τα πονηρά κέντρα, δεν έχουν επίσης, κανένα σεβασμό προς την κοινωνία την οποία θέλουν να αλλάξουν βίαια, ώστε να εγκαταλείψει τον φόβο του Θεού και την βουλή του Θεού.

Η ανθρωπότητα κατά καιρούς και πολύ συχνά, γνώρισε μεγάλους πολέμους, με πολλά θύματα, ή ακόμη μεγάλες και λιμώδεις ασθένειες με πάρα – πάρα πολλά θύματα.

Γιατί το επέτρεψε ο Θεός;

Για να έρθουν οι άνθρωποι σε φόβο Θεού και σε ειλικρινή μετάνοια, μέσα από την φτώχεια και την εγκατάλειψη.

Και πράγματι, όταν τελείωσε ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος άφησε πίσω τεράστιες απώλειες ανθρώπων, υλικών ζημιών και φτώχειας, ή ένδειας.

Ήταν η εποχή της ταπείνωσης και της ανασυγκρότησης.

Η εποχή του φόβου του Θεού και της μετάνοιας από κάθε ειλικρινή άνθρωπο που αναζητούσε την τύχη του μπροστά στα αποκαΐδια, που άφησε ο πόλεμος.

Και ο Θεός έφερε στον άνθρωπο, μια νέα ευκαιρία να βρει και πάλι την ζωή του και να δημιουργήσει το βιος του, κάπου γύρω στη χώρα του, ή και σε όλη τη γη όπου βρέθηκε μετανάστης.

ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΕΚΤΟΤΕ;

Η τελευταία γενιά ζει σε ένα κόσμο, που δεν θέλει (!) να φοβάται τον Θεό. Μια γενιά που διδάσκει την αθεΐα, την απόλυτη ελευθερία της βούλησης και την διαστροφή του ανθρωπίνου γένους. 

Αυτό το φαινόμενο είναι διαχρονικό και επαναλαμβανόμενο!

Οφείλεται στην επικυριαρχία των δαιμόνων επάνω στους ανθρώπους, που οικειοθελώς απορρίπτουν τον Θεό και την εξουσία Του.   

Η ανθρωπότητα ζει κάτω από τον αφέντη της, που είναι ο σατανάς και τα δαιμόνια που είναι απλωμένα παντού επάνω ή μέσα στους ανθρώπους .

Η συμπεριφορά των ανθρώπων το φανερώνει!

Δείτε πώς περιγράφει ο λόγος του Θεού, την συμπεριφορά των ανθρώπων κάτω από αυτή την δαιμονική επιρροή: «φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς στους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι, άσπλαχνοι, ασυμφιλίωτοι, συκοφάντες, ακρατείς, άγριοι, αφιλάγαθοι, προδότες, προπετείς, τυφλωμένοι από εγωισμό, περισσότερο φιλήδονοι παρά φιλόθεοι, ενώ μεν έχουν μορφή ευσέβειας, όμως έχουν αρνηθεί τη δύναμή της».

Παρόμοια ήταν η συμπεριφορά των ανθρώπων τις ημέρες πριν από τον κατακλυσμό του Νώε.

Διαβάζουμε στο βιβλίο της Γένεσης: «Και ο Κύριος είδε ότι η κακία τού ανθρώπου πληθυνόταν επάνω στη γη, και όλοι οι σκοποί των διαλογισμών της καρδιάς του ήσαν μόνον κακία όλες τις ημέρες».

Όμως, το πιο εντυπωσιακό (!) ήταν, όταν στη γενιά των Αποστόλων, γράφει ο αδελφόθεος Ιάκωβος, την επιστολή του προς τους πιστούς: «Μοιχοί και μοιχαλίδες, δεν ξέρετε ότι η φιλία τού κόσμου είναι έχθρα προς τον Θεό; Όποιος, λοιπόν, θελήσει να είναι φίλος τού κόσμου, γίνεται εχθρός τού Θεού.

Το ξαναγράφω: «δεν ξέρετε ότι η φιλία τού κόσμου είναι έχθρα προς τον Θεό;»!

Και ο Ιάκωβος συνεχίζει στην επιστολή, δίνοντας με αποκάλυψη (!) μια αλήθεια: «Ή νομίζετε ότι μάταια λέει η γραφή: Προς φθόνον επιποθεί το πνεύμα, που κατοίκησε μέσα σας;».

Το ξαναγράφω: «Προς φθόνον επιποθεί το πνεύμα, που κατοίκησε μέσα σας;»!

Τι εννοεί ο Ιάκωβος;

Το πνεύμα του ανθρώπου, ακόμη και του πιστού, έχει την έφεση του κακού!

Δηλαδή, την έφεση να συμπράξει με τον σατανά σε φθόνο σε έριδα, σε αντιζηλία!

Δείτε τι γράφει ο απόστολος Παύλος προς τους  Φιλιππησίους: «μη κάνοντας τίποτε από αντιζηλία ή κενοδοξία, αλλά με ταπεινοφροσύνη, θεωρώντας ο ένας τον άλλον ότι υπερέχει από τον εαυτό του. Κάθε ένας μη αποβλέπετε στα δικά του, αλλά κάθε ένας ας αποβλέπει και σ' εκείνα που είναι των άλλων».

Και ακόμη ο Παύλος, γράφει: «Μερικοί μεν εξαιτίας φθόνου και φιλονικίας, μερικοί δε και από καλή θέληση κηρύττουν τον Χριστό. Οι μεν κηρύττουν τον Χριστό από αντιζηλία, όχι με καθαρότητα, νομίζοντας ότι προσθέτουν θλίψη στα δεσμά μου».

Ο λόγος του Θεού δίνει το φάρμακο, μετά από μια διάγνωση!

Γράφει ο Ιάκωβος στην επιστολή του: «Αλλά, μεγαλύτερη χάρη δίνει ο Θεός, γι' αυτό λέει: «Ο Θεός στους υπερήφανους αντιτάσσεται, στους ταπεινούς όμως δίνει χάρη».

Και συνεχίζει: «Υποταχθείτε, λοιπόν, στον Θεό· αντισταθείτε στον διάβολο, και θα φύγει από σας Πλησιάσετε στον Θεό, και θα πλησιάσει σε σας. Καθαρίστε τα χέρια σας, αμαρτωλοί, και αγνίστε τις καρδιές, δίγνωμοι».

Και ο Ιάκωβος, ολοκληρώνει με αυτό: «Κακοπαθήστε και πενθήστε και κλάψτε· το γέλιο σας ας μεταστραφεί σε πένθος, και η χαρά σε κατήφεια. Ταπεινωθείτε μπροστά στον Κύριο και θα σας υψώσει».

Ο απόστολος Ιωάννης, δια Πνεύματος Αγίου γράφει στην επιστολή του: «Μη αγαπάτε τον κόσμο, ούτε αυτά που υπάρχουν μέσα στον κόσμο. Αν κάποιος αγαπάει τον κόσμο, η αγάπη τού Πατέρα δεν υπάρχει μέσα σ' αυτόν· επειδή, κάθε τι που υπάρχει στον κόσμο: Η επιθυμία τής σάρκας και η επιθυμία των ματιών και η αλαζονεία τού βίου, δεν είναι από τον Πατέρα, αλλά είναι από τον κόσμο. Και ο κόσμος παρέρχεται και η επιθυμία του· εκείνος, όμως, που πράττει το θέλημα του Θεού, μένει στον αιώνα».

Το ξαναγράφω: «Και ο κόσμος παρέρχεται και η επιθυμία του· εκείνος, όμως, που πράττει το θέλημα του Θεού, μένει στον αιώνα». Αμήν.

Ιακώβου επιστολή 4: 5 Ή νομίζετε ότι μάταια λέει η γραφή: Προς φθόνον επιποθεί το πνεύμα, που κατοίκησε μέσα σας;