ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ – ΜΕΡΟΣ 1

Πράξεις 1: 14 Όλοι αυτοί προσκαρτερούσαν με μια ψυχή στην προσευχή και τη δέηση, μαζί με τις γυναίκες και τη Μαρία, τη μητέρα τού Ιησού, και μαζί με τους αδελφούς του.

Στις Πράξεις των Αποστόλων, περιγράφεται μία νέα εποχή.

Μια εποχή διοίκησης του Αγίου Πνεύματος, σύμφωνα με τα τελευταία λόγια του Κυρίου Ιησού Χριστού και την υπόσχεση του Θεού.

Διαβάζουμε τους λόγους του Κυρίου Ιησού: «Δεν θα σας αφήσω ορφανούς· έρχομαι σε σας. Λίγο ακόμα, και ο κόσμος δεν με βλέπει πλέον· εσείς, όμως, με βλέπετε· επειδή, εγώ ζω, κι εσείς θα ζείτε. Κατά την ημέρα εκείνη θα γνωρίσετε ότι εγώ είμαι σε ενότητα με τον Πατέρα μου, κι εσείς σε ενότητα με μένα, και εγώ σε ενότητα με σας».

Λίγο αργότερα ο Κύριος Ιησούς είπε: «Έχω πολλά ακόμα να σας πω, όμως δεν μπορείτε τώρα να τα βαστάζετε· αλλά, όταν έρθει εκείνος, το Πνεύμα τής αλήθειας, θα σας οδηγήσει σε όλη την αλήθεια· επειδή, δεν θα μιλήσει από τον εαυτό του, αλλά θα μιλήσει όσα πρόκειται να ακούσει, και θα σας αναγγείλει τα μέλλοντα. Εκείνος θα δοξάσει εμένα, επειδή από το δικό μου θα πάρει, και θα το αναγγείλει σε σας. Όλα όσα έχει ο Πατέρας, είναι δικά μου· γι' αυτό σας είπα ότι, από το δικό μου θα πάρει, και θα σας το αναγγείλει».

Η ημέρα εκείνη ήταν η ημέρα της Πεντηκοστής, όπου όλα θα άλλαζαν στην ζωή των δώδεκα αποστόλων, καθώς δημιουργείται το σώμα, η νύμφη του Χριστού.

Σήμερα, θα δούμε την πρώτη πρωτοβουλία που πήραν οι Απόστολοι, στο έργο του Θεού, με την σύνεση και την φρόνηση του λόγου του Θεού και την οποία πρωτοβουλία ή απόφαση, την ενέκρινε ο Θεός.

Η ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ ΔΩΔΕΚΑΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

Το θέμα, το έφερε ο απόστολος Πέτρος.

Είπε ο Πέτρος, σαν εισαγωγή, περί του Ιούδα: «Άνδρες αδελφοί, έπρεπε να εκπληρωθεί η γραφή αυτή, που το Άγιο Πνεύμα είχε προείπει διαμέσου τού στόματος του Δαβίδ για τον Ιούδα, ο οποίος έγινε οδηγός σ' αυτούς που συνέλαβαν τον Ιησού· επειδή, ήταν συγκαταριθμημένος με μας, και πήρε τη μερίδα αυτής τής διακονίας».

Και ο Πέτρος, έκανε την πρόταση: «Πρέπει, λοιπόν, από τους άνδρες, που συμπαραβρέθηκαν μαζί μας καθόλο τον καιρό, κατά τον οποίο ο Κύριος Ιησούς μπήκε και βγήκε ανάμεσά μας, αρχίζοντας από το βάπτισμα του Ιωάννη μέχρι την ημέρα κατά την οποία αναλήφθηκε από μας, ένας από τούτους να γίνει μαζί μας μάρτυρας της ανάστασής του».

Βλέπουμε μια πρόταση του Πέτρου ενώπιον των εκατόν είκοσι μαθητών, που ίσως να χαρακτηριστεί βιαστική αφού δεν είχαν λάβει την δωρεά του Αγίου Πνεύματος.

Όμως, ήταν μια πρωτοβουλία δια Πνεύματος Αγίου και αποκάλυψη προς τον Πέτρο (!) δια των Γραφών.

Ο Πέτρος αναφέρθηκε στους Ψαλμούς, ένα προφητικό βιβλίο: «Επειδή, είναι γραμμένο στο βιβλίο των Ψαλμών: «Ας γίνει η κατοικία του έρημη, και ας μη υπάρχει κάποιος που να κατοικεί σ' αυτή», και: «Άλλος ας πάρει την επισκοπή του».

Αυτό που έχει σημασία στην συνέχεια, είναι ότι όλοι οι μαθητές και οι λοιποί απόστολοι είχαν μια σύμφωνη γνώμη και κανείς δεν είχε αντίρρηση!

Και τότε, ομόφωνα (!) έκαμαν το επόμενο βήμα.

Διαβάζουμε: «Και έστησαν δύο, τον Ιωσήφ, τον ονομαζόμενο Βαρσαβά, που αποκλήθηκε Ιούστος, και τον Ματθία. Και αφού προσευχήθηκαν, είπαν: Εσύ, Κύριε, καρδιογνώστη όλων, ανάδειξε έναν από τούτους τούς δύο, που τον διάλεξες, για να πάρει τη μερίδα αυτής της διακονίας και αποστολής, από την οποία ο Ιούδας ξέπεσε για να πάει στον τόπο του. Και έδωσαν τους κλήρους τους· και ο κλήρος έπεσε στον Ματθία, και συγκαταψηφίστηκε μαζί με τους έντεκα αποστόλους».

Ποιο ήταν το κριτήριο για την επιλογή των υποψηφίων;

Διαβάζουμε, πώς το έθεσε ο Πέτρος: «από τους άνδρες, που συμπαραβρέθηκαν μαζί μας καθόλο τον καιρό, κατά τον οποίο ο Κύριος Ιησούς μπήκε και βγήκε ανάμεσά μας, αρχίζοντας από το βάπτισμα του Ιωάννη μέχρι την ημέρα κατά την οποία αναλήφθηκε από μας».

Σίγουρα το κριτήριο αυτό, το κάλυπταν τουλάχιστον οι εβδομήντα ευαγγελιστές καθώς και άλλοι μαθητές, που ακολουθούσαν πιστά τον Κύριο Ιησού Χριστό, παντού.  

Πώς εξελέγησαν μόνο δύο υποψήφιοι, από πολλούς άλλους υποψηφίους;

Προφανώς, υπήρξε διαδικασία εκλογής δύο υποψηφίων (!) ανάμεσα στους εκατόν είκοσι μαθητές που ήσαν παρόντες.

Με παρόμοιο τρόπο, έγινε η εκλογή των επτά διακόνων όταν ήρθε η ώρα να καλυφθεί η ανάγκη της διακονίας των αγίων της εκκλησίας, που αύξανε στον αριθμό.

Όμως, αυτή την περίπτωση θα την δούμε αναλυτικά, στο επόμενο άρθρο μας.

Πράξεις 2: 1 Και όταν ήρθε η ημέρα τής Πεντηκοστής, όλοι ήσαν με ομοψυχία στον ίδιο τόπο.