Η ΔΟΞΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ!


Αποκάλυψη 21: 10 Και σε πνευματική έκσταση με έφερε επάνω σε ένα μεγάλο και ψηλό βουνό, και μου έδειξε τη μεγάλη πόλη, την άγια Ιερουσαλήμ, που κατέβαινε από τον ουρανό, από τον Θεό, η οποία είχε τη δόξα τού Θεού· και η λαμπρότητά της ήταν όμοια με πολύτιμη πέτρα, σαν πέτρα ίασπη, που κρυσταλλίζει.



Ποιος άνθρωπος, μπορεί να αναγγείλει την δόξα του Θεού;

Μόνον ο άνθρωπος του Θεού, ο γνήσιος εργάτης του Ευαγγελίου.

Ο προφήτης Δαβίδ, ο άνθρωπος κατά την καρδιά του Θεού, έγραψε: «Ευλόγει, ω ψυχή μου, τον Κύριο. Κύριε, Θεέ μου, μεγαλύνθηκες υπερβολικά· τιμή και μεγαλοπρέπεια είσαι ντυμένος· αυτός που περιτυλίγεται το φως σαν ιμάτιο, αυτός που απλώνει τον ουρανό σαν καταπέτασμα· αυτός που στεγάζει με νερά τα υπερώα του· αυτός που κάνει τα σύννεφα δική του άμαξα· αυτός που περπατάει επάνω σε φτερούγες ανέμων· αυτός που κάνει τούς αγγέλους του πνεύματα, τους λειτουργούς του φλόγα φωτιάς».

Και σε άλλο Ψαλμό, ο Δαβίδ, έγραψε: «Θα σε υψώνω, Θεέ μου, βασιλιά· και θα ευλογώ το όνομά σου στον αιώνα, και στον αιώνα. Κάθε ημέρα θα σε ευλογώ· και θα αινώ το όνομά σου στον αιώνα, και στον αιώνα. Ο Κύριος είναι μέγας, και υπερβολικά αξιύμνητος· και η μεγαλοσύνη του ανεξιχνίαστη. Γενεά σε γενεά θα επαινεί τα έργα σου, και θα διηγούνται τα μεγαλεία σου».

Και συνέχισε ο Δαβίδ, με ζήλο: «Θα μιλάω για την ένδοξη μεγαλοπρέπεια της μεγαλειότητάς σου, και για τα θαυμαστά σου έργα· και θα λένε τη δύναμη των φοβερών κατορθωμάτων σου· και θα διηγούμαι τη μεγαλοσύνη σου· θα διαδίδουν την ανάμνηση του πλήθους τής αγαθότητάς σου, και θα αλαλάξουν τη δικαιοσύνη σου».


Κατόπιν, 250 χρόνια μετά, ο Ησαΐας γράφει: «Κατά τον χρόνο που πέθανε ο βασιλιάς Οζίας, είδα τον Κύριο να κάθεται επάνω σε έναν θρόνο ψηλό και υπερυψωμένο, και το κράσπεδό του γέμισε τον ναό».

Και ο Ησαΐας επίσης, γράφει: «η δόξα του Λιβάνου θα δοθεί σ' αυτή, η τιμή τού Καρμήλου και του Σαρών· οι τόποι αυτοί θα δουν τη δόξα τού Κυρίου, και τη μεγαλοσύνη τού Θεού μας».


Στην Καινή Διαθήκη, ο απόστολος Παύλος, γράφει προς τους Κορινθίους: «Και όλοι εμείς, βλέποντας σαν μέσα σε κάτοπτρο τη δόξα τού Κυρίου, με ξεσκεπασμένο πρόσωπο, μεταμορφωνόμαστε στην ίδια εικόνα, από δόξα σε δόξα, ακριβώς όπως από του Πνεύματος του Κυρίου».

Και προς τους Εφεσίους ο απόστολος Παύλος, γράφει: «σε έπαινο της δόξας τής χάρης του, με την οποία μάς χαρίτωσε με τον αγαπημένο του».

Και ο Παύλος, συνεχίζει: «και μας ανέστησε μαζί του, και μας κάθισε μαζί του στα επουράνια διαμέσου τού Ιησού Χριστού· για να δείξει στους επερχόμενους αιώνες τον υπερβολικό πλούτο τής χάρης του με την αγαθότητά του σε μας εν Χριστώ Ιησού».

Όλη αυτή η δόξα του Θεού αποκαλύπτεται στον άνθρωπο του Θεού και μόνον!

Δείτε τον προφήτη Δανιήλ, που περιγράφει την όραση που είδε. Διαβάζουμε: «Και την 24η ημέρα τού πρώτου μήνα, ενώ ήμουν κοντά στην όχθη τού μεγάλου ποταμού, που είναι ο Τίγρης, σήκωσα τα μάτια μου, και είδα, και ξάφνου, ένας άνθρωπος ντυμένος λινά, και οι οσφύες του ήσαν περιζωσμένες με καθαρό χρυσάφι τού Οφάζ· και το σώμα του ήταν σαν βηρύλλιο, και το πρόσωπό του σαν θέα αστραπής, και τα μάτια του σαν λαμπάδες φωτιάς, και οι βραχίονές του και τα πόδια του σαν όψη χαλκού αστραφτερού, και η φωνή των λόγων του σαν φωνή πλήθους. Και μόνος εγώ ο Δανιήλ είδα την όραση· ενώ οι άνδρες που ήσαν μαζί μου δεν είδαν την όραση· αλλά, έπεσε επάνω τους μεγάλος τρόμος, και έφυγαν για να κρυφτούν. Εγώ, λοιπόν, έμεινα μόνος, και είδα αυτή τη μεγάλη όραση, και δεν απέμεινε δύναμη μέσα μου· και η ζωτικότητά μου μεταστράφηκε μέσα μου σε μαρασμό, και δύναμη δεν έμεινε μέσα μου. Άκουσα, όμως, τη φωνή των λόγων του· και ενώ άκουγα τη φωνή των λόγων του, εγώ ήμουν βυθισμένος σε βαθύ ύπνο επάνω στο πρόσωπό μου, και το πρόσωπό μου ήταν επάνω στη γη».

Και τι έγινε μετά;

Διαβάζουμε: «Και ξάφνου, με άγγιξε ένα χέρι, και με σήκωσε επάνω στα γόνατά μου, και στις παλάμες των χεριών μου· και μου είπε: Δανιήλ, άνδρα υπερβολικά αγαπητέ, εννόησε τα λόγια, που εγώ μιλάω σε σένα, και στάσου όρθιος· επειδή, σε σένα στάλθηκα τώρα. Και όταν μου μίλησε αυτό τον λόγο, σηκώθηκα έντρομος. Και μου είπε: Μη φοβάσαι, Δανιήλ· επειδή, από την πρώτη ημέρα, κατά την οποία έδωσες την καρδιά σου στο να εννοείς, και αφού ταπεινώθηκες μπροστά στον Θεό σου, εισακούστηκαν τα λόγια σου, και εγώ ήρθα στα λόγια σου».


Η δόξα του Κυρίου Ιησού Χριστού φάνηκε και στον Ιωάννη, κατά την εξορία του, στην νήσο Πάτμο.

Διαβάζουμε: «Κατά την Κυριακή ημέρα ήρθα σε πνευματική έκσταση· και άκουσα πίσω μου μια δυνατή φωνή, σαν σάλπιγγα, που έλεγε: Εγώ είμαι το Α και το Ω, ο πρώτος και ο τελευταίος· και: Ό,τι βλέπεις, γράψ' το σε βιβλίο, και στείλ' το στις επτά εκκλησίες που είναι στην Ασία: Στην Έφεσο, και στη Σμύρνη, και στην Πέργαμο, και στα Θυάτειρα, και στις Σάρδεις, και στη Φιλαδέλφεια, και στη Λαοδίκεια. Και στράφηκα να δω τη φωνή που μίλησε μαζί μου· και καθώς στράφηκα, είδα επτά λυχνίες, και στο μέσον των επτά λυχνιών είδα έναν, όμοιον με υιόν ανθρώπου, ντυμένον με ποδήρη χιτώνα, και περιζωσμένον με χρυσή ζώνη κοντά στους μαστούς· το δε κεφάλι του και οι τρίχες ήσαν λευκές σαν λευκό μαλλί, σαν χιόνι· και τα μάτια του σαν φλόγα φωτιάς· και τα πόδια του όμοια με χαλκολίβανο, σαν να ήσαν πυρακτωμένα μέσα σε καμίνι· και η φωνή του σαν φωνή από πολλά νερά. Και στο δεξί του χέρι είχε επτά αστέρια· και από το στόμα του έβγαινε μια κοφτερή δίστομη ρομφαία· και η όψη του έλαμπε, όπως λάμπει ο ήλιος μέσα στη λαμπρότητά του.

Και κατόπιν;

Διαβάζουμε: «Και όταν τον είδα, έπεσα κοντά στα πόδια του σαν νεκρός· και έβαλε επάνω μου το δεξί του χέρι, λέγοντας: Μη φοβάσαι· εγώ είμαι ο πρώτος και ο τελευταίος, κι αυτός που ζει, και έγινα νεκρός· και δες, είμαι ζωντανός στους αιώνες των αιώνων· αμήν· και έχω τα κλειδιά τού άδη και του θανάτου».

Ο απόστολος Παύλος περιγράφει μια ανάλογη εμπειρία: «Να καυχώμαι, βέβαια, δεν με συμφέρει· επειδή, θάρθω σε οπτασίες και αποκαλύψεις τού Κυρίου. Γνωρίζω έναν άνθρωπο εν Χριστώ πριν από 14 χρόνια, (είτε μέσα στο σώμα, δεν ξέρω· είτε έξω από το σώμα, δεν ξέρω· ο Θεός ξέρει)· ότι αυτού τού είδους ο άνθρωπος αρπάχτηκε μέχρι τον τρίτο ουρανό. Και γνωρίζω αυτού τού είδους τον άνθρωπο, (είτε μέσα στο σώμα, είτε έξω από το σώμα, δεν ξέρω, ο Θεός ξέρει)· ότι αρπάχτηκε στον παράδεισο, και άκουσε λόγια ανεκλάλητα, που δεν επιτρέπεται σε έναν άνθρωπο να μιλήσει».

Η δόξα του Κυρίου Ιησού Χριστού, είναι φυλαγμένη γα τον άνθρωπο του Θεού.  

Δείτε τι γράφει ο απόστολος Πέτρος δια Πνεύματος Αγίου στην επιστολή του: «Άξιος ευλογίας είναι ο Θεός και Πατέρας τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος, σύμφωνα με το πολύ του έλεος μας αναγέννησε σε μια ζωντανή ελπίδα, διαμέσου τής ανάστασης του Ιησού Χριστού από τους νεκρούς, σε μια κληρονομία άφθαρτη και αμόλυντη και αμάραντη, που είναι φυλαγμένη για μας στους ουρανούς· οι οποίοι φρουρούμαστε με τη δύναμη του Θεού διαμέσου τής πίστης, σε σωτηρία έτοιμη να αποκαλυφθεί κατά τον έσχατο καιρό». Αμήν.




Ψαλμός 147: 5 Ο Κύριός μας είναι μέγας, και η δύναμή του μεγάλη· η σύνεσή του αμέτρητη.





Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις