ΔΡΟΜΟΣ ΘΛΙΨΕΩΝ!

2^η επιστολή προς Κορινθίους 4: 8 αν και σε όλα θλιβόμαστε, όμως δεν στενοχωρούμαστε· αν και βρισκόμαστε σε απορία, όμως δεν απελπιζόμαστε·

Δύο αντίθετες καταστάσεις:

Ο ασεβής: Κατάθλιψη πνεύματος - Πόνος καρδιάς!

Ο άγιος: Θλίψη πνεύματος – χαρά Πνεύματος Αγίου!

Ο άνθρωπος πάνω στη γη, περνά δύσκολες και ευχάριστες στιγμές. Σαν προσωπικότητα ο άνθρωπος αποτελείται από τρία αδιαίρετα στοιχεία. Το Σώμα, η Ψυχή και το πνεύμα. Συνήθως, ο άνθρωπος αργεί να καταλάβει την διάσταση της ψυχής, ή των συναισθημάτων του. Το ανακαλύπτει μάλλον αργά όταν έχουν γκρεμίσει τα όνειρά του από αποτυχίες και ναυάγια συναισθηματικά. Από μικρό παιδί, όλη η έμφαση δίδεται στην σωματική υγεία και διάπλαση ιδιαίτερα όταν είναι ασθενικός, έως ότου αποκτήσει ηλικία που εξαφανίζονται όλες οι παιδικές ασθένειες. Τότε αρχίζει η  φροντίδα για την πνευματική καλλιέργεια, μόρφωση, απόκτηση πτυχίων και δεξιοτήτων. Οι στενοχώριες και οι επιτυχίες εναλλάσσονται, έως ότου ο άνθρωπος ενηλικιωθεί και μπει στο στίβο της ζωής μόνος, χωρίς τους γονείς,  αντιμέτωπος με τους ανθρώπους πλησίον του, που δεν γνωρίζει, προσπαθώντας να δημιουργήσει την δική του οικογένεια.

Η ψυχή;

Τα συναισθήματα;

 Ά γ ν ω σ τ α !!!

Που οφείλεται; Στην έλλειψη χριστιανικής παιδείας και μαθητείας. Μόνο το Ευαγγέλιο διδάσκει την ψυχική διάσταση του ανθρώπου.

Μόνο το Ευαγγέλιο διδάσκει την α ν α γ έ ν ν  η σ η του ανθρώπου.

Αυτό που κληρονομήσαμε από τον Αδάμ και την Εύα, είναι η φύση της παραβατικότητας, από μικρά παιδιά. Δηλαδή, γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε σε απόσταση από τον ουράνιο Πατέρα μας, χωρίς να δεχτούμε την αγάπη του, αλλά ούτε και να ανταποδώσουμε την αγάπη μας προς Αυτόν. Πάντα δίπλα μας ήταν οι γονείς μας, οι γιαγιάδες μας, τα παιγνίδια μας, το Εγώ μας. Μόνον το Εγώ, ακόμη και το κλάμα μας, ήταν το «Εγώ πεινάω - διψάω».

Έρχεται όμως το Ευαγγέλιο να μας πει ότι πάνω από το Εγώ μας, είναι το Σχέδιο, το Θέλω του Θεού, που εκτελείται δια του Υιού Του, Ιησού Χριστού, μέσα στο Πνεύμα το Άγιο.

Και όταν έρθει η ώρα του Θεού, η δική μας ώρα, τότε προσέχουμε στα λαλούμενα από τους δούλους του Θεού. Τότε προσέχουμε στο Ευαγγέλιο του Χριστού, που μας εξηγεί και μας διδάσκει πράγματα άγνωστα σε μας, παρά την όποια ηλικία μας.

Στην αρχή της διακονίας του ο Κύριος δίδασκε, λέγοντας: «Μπείτε μέσα από τη στενή πύλη· επειδή, πλατιά είναι η πύλη, και ευρύχωρος ο δρόμος που φέρνει στην απώλεια, και πολλοί είναι αυτοί που μπαίνουν μέσα απ' αυτή. Επειδή, στενή είναι η πύλη, και θλιμμένος ο δρόμος που φέρνει στη ζωή, και λίγοι είναι αυτοί που τη βρίσκουν».

Ο Κύριος τονίζει: «στενή είναι η πύλη, και θλιμμένος ο δρόμος που φέρνει στη ζωή»

Μα γιατί;

Διότι η θλίψη φανερώνει την πίεση, που δεχόμαστε στο πνεύμα μας, σχετικά με τις αποφάσεις μας!     

Δείτε τι έλεγε ο Κύριος, με σαφήνεια: «Τότε, ο Ιησούς είπε στους μαθητές του: Αν κάποιος θέλει νάρθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, κι ας σηκώσει τον σταυρό του, κι ας με ακολουθεί».

Αυτό ακριβώς (!) δημιουργεί θλίψη μέσα μας όταν γύρω μας οι «φίλοι» και συγγενείς δεν δέχονται τον Λόγο αυτό και είμαστε υποχρεωμένοι να ενεργήσουμε διαφορετικά και αντίθετα από τον σύγχρονο πολιτισμό, που θέλει την αμαρτία και την παράβαση.

Όμως!

Η ψυχή μας, ξεχειλίζει από χαρά Πνεύματος Αγίου!

Γράφει ο απόστολος Παύλος προς τους Κορινθίους: «Έχουμε, μάλιστα, τούτο τον θησαυρό μέσα σε χωμάτινα σκεύη, ώστε η υπερβολή της δύναμης να είναι τού Θεού, και όχι από μας αν και σε όλα θλιβόμαστε, όμως δεν στενοχωρούμαστε· αν και βρισκόμαστε σε απορία, όμως δεν απελπιζόμαστε· αν και διωκόμαστε, όμως δεν είμαστε εγκαταλειμμένοι· αν και καταβαλλόμαστε, όμως δεν χανόμαστε»

Το ξαναγράφω: «σε όλα θλιβόμαστε, όμως δεν στενοχωρούμαστε»!

Πώς γίνεται;

Ας δούμε την περίπτωση του Βαρούχ, στην παλαιά Διαθήκη και το παράπονό του προς τον Θεό. Διαβάζουμε: «Αλλοίμονο, τώρα, σε μένα! Επειδή, ο Κύριος πρόσθεσε πόνο στη θλίψη μου· απέκαμα στον στεναγμό μου, και δεν βρίσκω ανάπαυση».

Και ο Θεός δια του προφήτου Ιερεμίου, έστειλε μήνυμα:

«Θα του πεις ως εξής: Έτσι λέει ο Κύριος: Δες, εκείνο που οικοδόμησα, εγώ θα το κατεδαφίσω· και εκείνο που φύτεψα, εγώ θα το εκριζώσω, και ολόκληρη αυτή τη γη. Κι εσύ ζητάς μεγάλα για τον εαυτό σου; Μη ζητάς· επειδή, δες, εγώ θα φέρω κακά επάνω σε κάθε σάρκα, λέει ο Κύριος, αλλά τη ζωή σου θα τη δώσω σε σένα σαν λάφυρο, σε όλους τούς τόπους όπου πηγαίνεις».

Στις ημέρες μας ζούμε καιρούς κακούς.

Βλέπουμε γύρω μας καταστροφές, ασθένειες ανίατες, πολέμους και θάνατο, πείνα σε μεγάλο πληθυσμό της γης και σεισμούς. Όλα αυτά τα ονομάζουμε «Κλιματική Αλλαγή»!

Ψέμα!

Η σωστή έκφραση είναι «Έσχατος Καιρός»!

Η «τελευταία ώρα» ή «Αρχή Ωδίνων»

Κάθε άνθρωπος, είναι δίκαιον (!) να μελετήσει την αναφορά του Κυρίου Ιησού στα σημεία των Εσχάτων Ημερών από τα τρία Ευαγγέλια και θα έχει μια πλήρη εικόνα για το μέλλον μπροστά μας.

Μόνον ο άνθρωπος του Θεού, μπορεί να έχει ασφάλεια, σιγουριά και αισιοδοξία για το  μέλλον. Αμήν.

1^η επιστολή προς Θεσσαλονικείς 1: 6 Κι εσείς γίνατε μιμητές μας και του Κυρίου, καθώς δεχθήκατε τον λόγο μέσα σε πολλή θλίψη, μαζί με χαρά Πνεύματος Αγίου·