Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ!

Λουκάς 12: 7 αλλά, και οι τρίχες του κεφαλιού σας είναι όλες αριθμημένες. Μη φοβάστε, λοιπόν· από πολλά σπουργίτια διαφέρετε.

Ο φόβος, σημείο αδυναμίας του ανθρώπου!

Όλοι γνωρίζουμε ότι τα παιδιά φοβούνται το σκοτάδι, τον κακό λύκο, όταν απουσιάζει η μαμά ή ο μπαμπάς.

Όταν όμως ένας ενήλικας φοβάται, τι συμβαίνει;

Ας δούμε μερικούς φόβους: επίμονο άγχος, αρνητικές σκέψεις, φόβος θανάτου.

Ο άνθρωπος καλείται με την βοήθεια των γιατρών, να έχει μια διαχείριση της υγείας του ακόμη και σε θέματα νευρολογίας - ψυχιατρικής. Η διαχείριση της υγείας είναι η άμεση διάγνωση και εκτίμηση των ιατρών, μέσα από την διασταύρωση των στοιχείων του ιστορικού του ασθενούς.

Όμως ο Ιησούς Χριστός, δια του Ευαγγελίου, έχει μια άλλη αντιμετώπιση για τον σύγχρονο άνθρωπο.

Γράφει ο απόστολος Παύλος: «Επειδή, δεν ντρέπομαι, το ευαγγέλιο του Χριστού· για τον λόγο ότι, είναι δύναμη Θεού προς σωτηρία σε κάθε έναν που πιστεύει, και στον Ιουδαίο, πρώτα, και στον Έλληνα· επειδή, διαμέσου αυτού η δικαιοσύνη τού Θεού αποκαλύπτεται από πίστη σε πίστη, καθώς είναι γραμμένο: «Ο δίκαιος, θα ζήσει με πίστη».

Η σωτηρία του ανθρώπου αφορά το σύνολο της προσωπικότητας: Σώμα – Ψυχή – Πνεύμα. Η σωτηρία στον άνθρωπο, έρχεται δια της επαφής του με τον Ιησού Χριστό δια της πίστεως.

Η πίστη είναι έμφυτο στον άνθρωπο και καλλιεργείται δια της ακροάσεως των λόγων του Θεού.  Οι λόγοι του Θεού που αποκαλύπτονται δια του Ευαγγελίου έχουν την δύναμη της αλήθειας, της ζωής και της οδού που οδηγεί στην αιώνιο ζωή.

Αυτά τα λόγια, μας τα έφερε από τον ουρανό, ο Ιησούς Χριστός ο μονογενής Υιός του Θεού. Και δεν τα έφερε μόνον, αλλά απέδειξε δια των σημείων και των τεραστίων την αγάπη του Θεού, καθώς έλαβαν πολλοί άνθρωποι θεραπεία στο σώμα και την ψυχή των.

Όταν ήρθε κοντά μας ο Χριστός δια του Ευαγγελίου και η πίστη μας σε Αυτόν, έγινε καθαρή και ανυπόκριτος, τότε λάβαμε την αναγέννηση.  Με την αναγέννηση άλλαξε η καρδιά, τα συναισθήματα μας. Γέμισε από αγάπη και σπλάχνα Θεού. Αυτό δεν είναι έμφυτο. Είναι επίκτητο, δηλαδή αποκτήθηκε εκ των υστέρων, δια του λόγου του Θεού και δια του Πνεύματος του Αγίου.

Το επόμενο που λάβαμε ή αποκτήσαμε είναι η δωρεά, η επαγγελία του Πατρός, το Άγιο Πνεύμα, όπως και οι απόστολοι την ημέρα της Πεντηκοστής. Το Άγιο Πνεύμα είναι ο Παράκλητος, που δέεται προς τον Θεό για τον αναγεννημένο και γεμίζει με δύναμη την ψυχή του ανθρώπου.       

Διαβάζουμε από τους λόγους του Παύλου προς τον Τιμόθεο: «Επειδή, ο Θεός δεν μας έδωσε πνεύμα δειλίας, αλλά δύναμης και αγάπης και σωφρονισμού».

Ας τα δούμε:

# Πνεύμα δύναμης

Ένας άγιος άνθρωπος ζει την ζωή της πίστεως. Πίστη στο πρόσωπο του Ιησού ως σωτήρα του, λυτρωτή του και Κύριο του. Το ¨Άγιο Πνεύμα έρχεται και αναπαύεται και δέεται υπέρ του ανθρώπου για όλα τα ζητήματα που τον απασχολούν, δίνοντας την δύναμη και την εξουσία που έχει ανάγκη ο άνθρωπος στην καθημερινότητα. Η εξουσία πηγάζει από την υιοθεσία ως τέκνα Θεού και κληρονόμους της βασιλείας των ουρανών.

# Πνεύμα αγάπης

Το πνεύμα της αγάπης είναι ο Θεός. Ο άγιος άνθρωπος του Θεού έχοντας μέσα του τον Θεό και την πλήρωση του Αγίου Πνεύματος έχει αφθονία αγάπης για όλους. Μέσα στην αγάπη είναι η συγχωρητικότητα, η κατανόηση, ο σεβασμός και η τιμή στον πλησίον. Αυτό το πνεύμα της αγάπης φέρνει υγεία στον άνθρωπο ψυχική και σωματική. Αυτό συμβαίνει διότι ο άγιος άνθρωπος πάντα δίνει, χωρίς να παίρνει.

Έλεγε ο Ιησούς: «Δίνετε, και θα σας δοθεί· καλό μέτρο, πιεσμένο, και συγκαθισμένο και υπερξεχειλιζόμενο θα δώσουν στον κόρφο σας· επειδή, με το ίδιο μέτρο με το οποίο μετράτε, θα αντιμετρηθεί σε σας».

Ο απόστολος Ιωάννης γράφει: «η τέλεια αγάπη βγάζει έξω τον φόβο· επειδή, ο φόβος έχει κόλαση· και εκείνος που φοβάται δεν έχει φτάσει σε τέλειο βαθμό μέσα στην αγάπη».

  

 # Πνεύμα σωφρονισμού

Το πνεύμα του σωφρονισμού είναι το μέτρο. Ο άγιος άνθρωπος λειτουργεί με μέτρο. Μέτρο είναι η στάθμη, η ζυγαριά, το όργανο μέτρησης. Τα πάντα ζυγίζονται με την σοφία του Θεού, που είναι ο Λόγος και ο άνθρωπος πάντα δοκιμάζει, ακούει, προσέχει και  κατέχει την σύνεση του Θεού.  

Χωρίς πνεύμα σωφρονισμού ο άνθρωπος παραφέρεται, οργίζεται χωρίς ουσιαστικό λόγο, μιλά απρεπώς και κατόπιν στενοχωριέται … μεταμελείται … κτυπάει το κεφάλι του για την ζημιά ή τις ζημίες που έκανε.

Ο φόβος του θανάτου;

Όταν ο άνθρωπος ζει χωρίς το Πνεύμα του Θεού, ζει κάτω από την σκιά του θανάτου. Δυστυχώς το ανακαλύπτει αργά, όταν πια έχει χάσει χρόνο από την ηλικία του, έχει χάσει τις αντοχές του, έχει χάσει το θάρρος του. Και τότε αρχίζει το αλκοόλ, τις ναρκωτικές ουσίες, το τσιγάρο. Η υγεία του καταστρέφεται και η οικογένεια του δυστυχεί, ενώ η κοινωνία είτε αδιαφορεί ή δεν μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο.

Και σταδιακά έρχεται ο φόβος του θανάτου. Δηλαδή ενώ ο άνθρωπος θέλει να ζήσει, όμως πλησιάζει ο θάνατος. Και ο άνθρωπος απελπίζεται, πέφτει σε κατάθλιψη, υποφέρει.

Ποιος μπορεί να βοηθήσει;

Μόνον ο Ιησούς Χριστός, πάντα παρών, με το λόγο της δυνάμεως του. Καθώς έρχεται ο Χριστός στην ζωή του σύγχρονου ανθρώπου έρχεται η ζωή, το φως και διώχνει το φόβο του θανάτου. Έρχεται η ελπίδα της ζωής της αιωνίου, η βασιλεία των ουρανών.

Το αντίδοτο στον φόβο του θανάτου, είναι η ελπίδα τη βασιλείας των ουρανών.  Γράφει ο απόστολος Παύλος στους Ρωμαίους: «η δε ελπίδα δεν ντροπιάζει, δεδομένου ότι η αγάπη τού Θεού είναι ξεχυμένη μέσα στις καρδιές μας διαμέσου τού Αγίου Πνεύματος, που δόθηκε σε μας».

Λουκάς 12: 32 Μη φοβάσαι, μικρό ποίμνιο· επειδή, ο Πατέρας σας ευδόκησε να σας δώσει τη βασιλεία.