ΠΤΩΧΟΙ ΚΑΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ!

Δευτερονόμιο 15: 4 διά να μη υπάρχη πτωχός μεταξύ σας· διότι ο Κύριος θέλει σε ευλογήσει μεγάλως εν τη γη, την οποίαν Κύριος ο Θεός σου δίδει εις σε κληρονομίαν, διά να εξουσιάσης αυτήν·

Οι πλούσιοι και οι φτωχοί, δύο ακραίες καταστάσεις ανθρώπων, που ο σοφός βασιλιάς του Ισραήλ Σολομών, ονομάζει ματαιότητα.   

Μάλιστα γράφει στις Παροιμίες: «Καλήτερος ο πτωχός ο περιπατών εν τη ακεραιότητι αυτού, παρά τον πλούσιον τον διεστραμμένον τα χείλη αυτού και όντα άφρονα».

Σε άλλο σημείο γράφει: «Θέλεις επιστήσει τους οφθαλμούς σου εις το μη υπάρχον; διότι ο πλούτος κατασκευάζει βεβαίως εις εαυτόν πτέρυγας ως αετού και πετά προς τον ουρανόν».

Ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός, δίδασκε λέγοντας: «Μακάριοι σεις οι πτωχοί, διότι υμετέρα είναι η βασιλεία του Θεού». Πιο κάτω, έλεγε: «ουαί εις εσάς τους πλουσίους, διότι απηλαύσατε την παρηγορίαν σας».

Πώς ορίζεται ο πτωχός και πώς ο πλούσιος;

Πτωχός είναι ο άνθρωπος  χωρίς κλήρο, ή με εισοδήματα μόνον από το μεροκάματο και με μια οικογένεια μεγάλη, που δεν μπορούν να τα φέρουν εις πέρας, όπως θα επιθυμούσαν.

Πλούσιος είναι ο άνθρωπος που λόγω ικανότητας, απέκτησε μεγάλη περιουσία με ένα παράδοξο τρόπο, έτσι ώστε να μπορεί να δημιουργεί παν ότι ονειρεύεται στο τέλος της ζωής του.   

Πώς έγινε αυτό; Διαβάζουμε στις Παροιμίες: «Πλούσιος και πτωχός συναπαντώνται· ο Κύριος είναι ο Ποιητής αμφοτέρων τούτων».

Ας δούμε τι είχε προστάξει ο Θεός στον λαό Ισραήλ: «Εάν ήναι εν μέσω σου πτωχός εκ των αδελφών σου εντός τινός των πυλών σου, εν τη γη σου την οποίαν Κύριος ο Θεός σου δίδει εις σε, δεν θέλεις σκληρύνει την καρδίαν σου ουδέ θέλεις κλείσει την χείρα σου από του πτωχού αδελφού σου· αλλ' εξάπαντος θέλεις ανοίξει την χείρα σου προς αυτόν, και εξάπαντος θέλεις δανείσει εις αυτόν ικανά διά την χρείαν αυτού, εις ό,τι χρειάζεται. πρόσεχε εις σεαυτόν, μήποτε επέλθη κακός στοχασμός επί την καρδίαν σου και είπης, Πλησιάζει το έβδομον έτος, το έτος της αφέσεως· και πονηρευθή ο οφθαλμός σου κατά του πτωχού αδελφού σου και δεν δώσης εις αυτόν, και βοήση προς τον Κύριον κατά σου, και γείνη εις σε αμαρτία».

Όμως, ό άνθρωπος παρέβη την εντολή του Θεού και έπραξε την ανομία, την οποία είδε καθαρά ο Θεός: «Ούτω λέγει Κύριος· Διά τας τρεις παραβάσεις του Ισραήλ και διά τας τέσσαρας δεν θέλω αποστρέψει την τιμωρίαν αυτού διότι επώλησαν τον δίκαιον δι' αργύριον και τον πένητα διά ζεύγος υποδημάτων· οίτινες ποθούσι να βλέπωσι την κόνιν της γης επί την κεφαλήν των πτωχών και εκκλίνουσι την οδόν των πενήτων· και υιός και πατήρ αυτού υπάγουσι προς την αυτήν παιδίσκην, διά να βεβηλόνωσι το όνομα το άγιόν μου».

Αυτή η αδικία είναι που ο Θεός βλέπει και αποφασίζει το κακό. Διαβάζουμε στον προφήτη Αμώς:  «Όθεν, επειδή καταθλίβετε τον πτωχόν και λαμβάνετε απ' αυτού φόρον σίτου, αν και ωκοδομήσατε οίκους λαξευτούς, δεν θέλετε όμως κατοικήσει εν αυτοίς· αν και εφυτεύσατε αμπελώνας επιθυμητούς, δεν θέλετε όμως πίει τον οίνον αυτών. Διότι γνωρίζω τας πολλάς ασεβείας σας και τας ισχυράς αμαρτίας σας οίτινες καταθλίβετε τον δίκαιον, δωροδοκείσθε και καταδυναστεύετε τους πτωχούς εν τη πύλη. Διά τούτο ο συνετός θέλει σιωπά εν τω καιρώ εκείνω· διότι είναι καιρός κακός.

Αυτή η αδικία και ανισότητα εξέλειπε στην πρώτη αποστολική εκκλησία του Χριστού, στα Ιεροσόλυμα. Διαβάζουμε στις Πράξεις των αποστόλων: «Και μετά δυνάμεως μεγάλης απέδιδον οι απόστολοι την μαρτυρίαν της αναστάσεως του Κυρίου Ιησού, και χάρις μεγάλη ήτο επί πάντας αυτούς. Επειδή ουδέ ήτο τις μεταξύ αυτών ενδεής· διότι όσοι ήσαν κτήτορες αγρών ή οικιών, πωλούντες έφερον τας τιμάς των πωλουμένων και έθετον εις τους πόδας των αποστόλων· και διεμοιράζετο εις έκαστον κατά την χρείαν την οποίαν είχε».

Δυστυχώς, δεν κράτησε πολλά χρόνια αυτή η ευλογία! Διαβάζουμε, μερικά χρόνια αργότερα, στην επιστολή του Ιακώβου: «Σεις όμως ητιμάσατε τον πτωχόν. Δεν σας καταδυναστεύουσιν οι πλούσιοι και αυτοί σας σύρουσιν εις κριτήρια;».

 Και ακόμη, γράφει: «Διότι εάν εισέλθη εις την συναγωγήν σας άνθρωπος έχων χρυσούν δακτυλίδιον με λαμπρόν ένδυμα, εισέλθη δε και πτωχός με ρυπαρόν ένδυμα, και επιβλέψητε εις τον φορούντα το ένδυμα το λαμπρόν και είπητε προς αυτόν, Συ κάθου εδώ καλώς, και προς τον πτωχόν είπητε, Συ στέκε εκεί· κάθου εδώ υπό το υποπόδιόν μου».

Σήμερα, τι πρέπει να θυμόμαστε από τα λόγια του Ιησού Χριστού;

# Μακάριοι σεις οι πτωχοί !

Διαβάζουμε: «Οι πλούσιοι πτωχεύουσι και πεινώσιν· αλλ' οι εκζητούντες τον Κύριον δεν στερούνται ουδενός αγαθού». Ο Θεός δεν στερεί ποτέ κανένα αγαθό από τον πτωχό και αγαθό άνθρωπο, που με πίστη κοιτάζει στο πρόσωπο του Χριστού και περιμένει βοήθεια. Η πρώτη υπόσχεση του Χριστού είναι η βασιλεία των ουρανών. Διότι είναι η πόλις δικαιοσύνης και ειρήνης και χαράς μέσα στο Πνεύμα το Άγιο. Και κατόπιν λέγει: «και ταύτα πάντα θα σας προστεθούν, διότι ο Πατήρ σας γνωρίζει τίνων έχετε χρεία, πριν σεις ζητήσετε παρ’ αυτού».

# ουαί εις εσάς τους πλουσίους !

Διαβάζουμε στις Παροιμίες: «Μη γυμνόνης τον πτωχόν, διότι είναι πτωχός· μηδέ κατάθλιβε εις την πύλην τον δυστυχούντα· διότι ο Κύριος θέλει εκδικάσει την δίκην αυτών· και θέλει γυμνώσει την ψυχήν των γυμνωσάντων αυτούς».

Στον Ιάκωβο, επίσης διαβάζουμε: «Έλθετε τώρα οι πλούσιοι, κλαύσατε ολολύζοντες διά τας επερχομένας ταλαιπωρίας σας. Ο πλούτος σας εσάπη και τα ιμάτιά σας έγειναν σκωληκόβρωτα, ο χρυσός σας και ο άργυρος εσκωρίασε, και η σκωρία αυτών θέλει είσθαι εις μαρτυρίαν εναντίον σας και θέλει φάγει τας σάρκας σας ως πυρ. Εθησαυρίσατε διά τας εσχάτας ημέρας».

Πίσω από την συντήρηση του πλούτου, συνήθως υπάρχει δόλος και ο Θεός οργίζεται σφόδρα, διότι βλέπει την αδικία και την εκμετάλλευση του φτωχού, ή του απλού ανθρώπου και θα παρέμβει κρίνοντας ο ίδιος!  

Διαβάζουμε στους Εβραίους: «Διότι εξεύρομεν τον ειπόντα· Εις εμέ ανήκει η εκδίκησις, εγώ θέλω κάμει ανταπόδοσιν, λέγει Κύριος· και πάλιν· Ο Κύριος θέλει κρίνει τον λαόν αυτού. Φοβερόν είναι το να πέση τις εις χείρας Θεού ζώντος». Αμήν.

Παροιμίες 27: 24 Διότι ο πλούτος δεν μένει διαπαντός· ουδέ το διάδημα από γενεάς εις γενεάν.