ΘΛΙΨΕΙΣ – ΘΛΙΨΕΙΣ - ΘΛΙΨΕΙΣ.

Ψαλ. 34:19 Πολλαί αι θλίψεις του δικαίου, αλλ' εκ πασών τούτων θέλει ελευθερώσει αυτόν ο Κύριος.

Ψαλ. 71:20 όστις έδειξας εις εμέ θλίψεις πολλάς και ταλαιπωρίας, και πάλιν με ανεζωοποίησας και εκ των αβύσσων της γης πάλιν ανήγαγές με;

Η Θλίψη και ο πόνος είναι ψυχική οδύνη συνυφασμένη με τα πιστά παιδιά του Θεού. Μόνον οι άγιοι θλίβονται καθώς βλέπουν, παρατηρούν και υφίστανται ονειδισμούς χάριν του Ιησού Χριστού και του Ευαγγελίου. Η αγία ζωή και η ομολογία ότι γνωρίζουμε τον Ιησού, προσωπικά, μας εκθέτει απέναντι στους ανθρώπους του κόσμου που ζουν σε ένα σύγχρονο πολιτισμό που διαρκώς εκφυλίζεται. Έχασε δηλαδή την δύναμη του και τις αξίες του.

Ο κόσμος σήμερα βασανίζεται από μάστιγες. Δηλαδή από μεγάλες και διαρκείς συμφορές και ζητά απεγνωσμένα λύσεις. Και πρέπει να το μάθει από εμάς. Εμείς θα δώσουμε το Ευαγγέλιο σε μορφή καλής αγγελίας στην σημερινή κοινωνία που ταλαιπωρείται αφάνταστα!

Η δική μας θλίψη που οφείλεται στην σύνθλιψη μεταξύ του λόγου του Θεού, (της δικαιοσύνης του Θεού) και της παρανομίας ή της απόρριψης των ανθρώπων. Η θλίψη έχει φάρμακο: Το φάρμακο της παραμυθίας της αγάπης του Θεού. Είναι η χαρά που νοιώθουμε όταν σηκώνουμε το σταυρό των ονειδισμών και των παθημάτων χάριν του Ιησού. Η λύπη μετατρέπεται σε χαρά κατά ένα τρόπο που μόνον το Πνεύμα το Άγιον δύναται να κάμει, όταν πληρούμεθα στην προσευχή μας, στο ταμείο μας. 

Το Άγιον Πνεύμα λυπάται όταν ο πιστός έχει χάσει την χαρά του για αρκετό χρονικό διάστημα και δεν την βρίσκει. Αυτό είναι μη κανονικό, μη σύνηθες κατά τον Λόγο του Θεού, καθώς Εκείνος δίδει όλον τον καρπό του Αγίου Πνεύματος, πλούσια. Βέβαια η θλίψη, ίσως να προέρχεται διότι το αίτημα μας προς τον Θεό καθυστερεί να λάβει απάντηση, παρά την πίστη που εξασκούμε. Και τότε επίσης, είναι κάτι μη κανονικό. Διότι τότε λειτουργεί η ελπίδα. Δια της ελπίδας περιμένουμε το αίτημα μας και θυμόμαστε ότι η ελπίς δεν μας ντροπιάζει. Άρα, κατά πάντα θλιβόμενοι (λυπούμενοι – ναι), αλλά ουχί στενοχωρούμενοι αδελφέ μου. Αμήν. 

Ρωμ. 12:12 εις την ελπίδα χαίροντες, εις την θλίψιν υπομένοντες, εις την προσευχήν προσκαρτερούντες,