ΟΙ ΠΑΡΑΒΟΛΕΣ

 

ΠΑΡΑΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΑΤΗ ΓΙΟΥ

Ευαγγέλιο του Λουκά, κεφάλαιο 15

 

 

Φίλοι μου, θα αρχίσουμε μια λεπτομερή αναφορά στις παραβολές του Κυρίου Ιησού ώστε να πάρουμε μαθήματα πίστης και αγάπης προς τον ουράνιο Θεό και Πατέρα μας.

 

Αντιγράφω το πιο κάτω κείμενο από την Δημοτική γλώσσα:

Τους είπε επίσης ο Ιησούς: «Κάποιος άνθρωπος είχε δύο γιους.

Ο μικρότερος απ’ αυτούς είπε στον πατέρα του: “πατέρα, δώσε μου το μερίδιο της περιουσίας που μου αναλογεί”· κι εκείνος τους μοίρασε την περιουσία.

Ύστερα από λίγες μέρες ο μικρότερος γιος τα μάζεψε όλα κι έφυγε σε χώρα μακρινή. Εκεί σκόρπισε την περιουσία του κάνοντας άσωτη ζωή.

Όταν τα ξόδεψε όλα, έτυχε να πέσει μεγάλη πείνα στη χώρα εκείνη, και άρχισε κι αυτός να στερείται.

Πήγε λοιπόν κι έγινε εργάτης σε έναν από τους πολίτες εκείνης της χώρας, ο οποίος τον έστειλε στα χωράφια του να βόσκει χοίρους.

Έφτασε στο σημείο να θέλει να χορτάσει με τα ξυλοκέρατα που έτρωγαν οι χοίροι, αλλά κανένας δεν του έδινε.

Τελικά συνήλθε και είπε: “πόσοι εργάτες του πατέρα μου έχουν περίσσιο ψωμί, κι εγώ εδώ πεθαίνω της πείνας!

Θα σηκωθώ και θα πάω στον πατέρα μου και θα του πω: πατέρα, αμάρτησα στο Θεό και σ’ εσένα·  δεν είμαι άξιος πια να λέγομαι γιος σου· κάνε με σαν έναν από τους εργάτες σου”. 

Σηκώθηκε, λοιπόν, και ξεκίνησε να πάει στον πατέρα του.

Ενώ ήταν ακόμη μακριά, τον είδε ο πατέρας του, τον σπλαχνίστηκε, έτρεξε, τον αγκάλιασε σφιχτά και τον καταφιλούσε.

Τότε ο γιος του τού είπε: “πατέρα, αμάρτησα στο Θεό και σ’ εσένα και δεν αξίζω να λέγομαι παιδί σου”. 

Ο πατέρας όμως γύρισε στους δούλους του και τους διέταξε: “βγάλτε γρήγορα την καλύτερη στολή και ντύστε τον· φορέστε του δαχτυλίδι στο χέρι και δώστε του υποδήματα.

Φέρτε το σιτευτό μοσχάρι και σφάξτε το να φάμε και να ευφρανθούμε, γιατί αυτός ο γιος μου ήταν νεκρός και αναστήθηκε, ήταν χαμένος και βρέθηκε”.

Έτσι άρχισαν να ευφραίνονται.

 

Στην πιο πάνω παραβολή, θα παραλείψουμε την συμπεριφορά του μεγάλου αδελφού για να δούμε σε βάθος, κυρίως την χαρά του πατέρα (!) απέναντι στην αναπάντεχη επιστροφή του αποστάτη | χαμένου γιού του.

 

ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΑΒΟΛΕΣ;

Οι παραβολές κατά την ρήση του Κυρίου Ιησού ήταν μια πρόκληση για όλους τους ανθρώπους ώστε να δώσουν όλη την προσοχή τους να καταλάβουν τα νοήματα του Κυρίου που μίλαγε αιώνιες αξίες και νοήματα.

 

Το νόημα αυτής της παραβολής:

1.     Η ασωτία του νέου (!) τον φέρνει σε σπατάλες περιουσίας αφού δεν εννοεί εξαρχής την ψευδή στάση των «φίλων» που τον περιβάλουν.

2.     Τα αδιέξοδα και η εξαθλίωση που θα περιέλθει ο νέος φεύγοντας από την πατρική στέγη, για περιπέτειες χωρίς την ευλογία του πατέρα, είναι το Μάθημα.

3.     Στην απόλυτη εξαθλίωση (!) ο νέος ήρθε στον εαυτό του και βρήκε λόγους ώστε να δείξει την ειλικρινή μετάνοια του και τον σεβασμό προς τον πατέρα του.

4.     Σαν φάνηκε νάρχεται από μακριά ο νέος, ο πατέρας έτρεξε με συγκίνηση να τον αγκαλιάσει | να τον φιλήσει και χωρίς να αφήσει τον γιό του να πει πολλά (!) διέταξε τους δούλους του να δώσουν ενδύματα | τα καλύτερα ενδύματα και υποδήματα και δαχτυλίδι στο χέρι, σαν ένδειξη απόλυτης ικανοποίησης και χαράς για την εμφάνιση του «άσωτου» γιού.

5.     Και τέλος άρχισε ένα μεγάλο πάρτι χαράς και αγαλλίασης σε όλο το σπιτικό. Τα πάντα από το παρελθόν ξεχάστηκαν. 

6.     Η δήλωση του πατέρα ήταν: «Αυτός ο γιός μου ήταν νεκρός και αναστήθηκε, ήταν χαμένος και βρέθηκε».