Ο ΦΘΟΝΟΣ

 

Η ΔΙΔΑΧΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΣΤΑ ΙΣΙΑ!

 

Το προηγούμενο άρθρο, διαβάστε εδώ:

 

 

Αγαπητέ μου | Αγαπητή μου,

Σε αυτή τη σειρά των αναρτήσεων, κάθε Κυριακή, καθώς ίσως έχεις τον ήρεμο χρόνο (!) είναι ευκαιρία να συζητήσεις με τον εαυτό σου, ειλικρινά, αν θέλεις να αλλάξεις τον χαρακτήρα σου και την συμπεριφορά σου, σύμφωνα με το πρότυπο του χαρακτήρα του Κυρίου Ιησού που είναι και το νόημα της επίγειας ζωής σου.

 

Χαρακτήρας, εννοούμε το αποτύπωμα σου (!) στην κοινωνία που ζεις | εργάζεσαι | περιφέρεσαι.

 

Συμπεριφορά, εννοούμε τα στοιχεία (!) που συνοδεύουν τις σχέσεις σου με τους ανθρώπους πλησίον σου.

 

 

 

 

 

 

ΤΟ ΘΕΜΑ: Ο ΦΘΟΝΟΣ

 

 

Ο φθόνος, η ζήλια, η ζηλοτυπία, η άρνηση από φθόνο, η κακοβουλία, η μνησικακία, είναι στοιχεία του χαρακτήρα ενός ανθρώπου, που δεν έχει γνωρίσει τον ζωντανό Θεό αν και είναι θρησκευόμενος.

Είναι ο άνθρωπος, που ποτέ δεν ήλθε | δεν πλησίασε τον Θεό με εξομολόγηση και μετάνοια ψυχής (!) ώστε να λάβει τα αιτήματα του και να ευχαριστήσει τον Θεόν στο όνομα του Ιησού Χριστού.

Τέτοιοι άνθρωποι ζουν μέσα στις χριστιανικές εκκλησίες και κάποια στιγμή αποχωρούν (!) διότι κουράστηκαν, ή είχαν άλλη άποψη για τα πράγματα της σύγχρονης κοινωνίας.

Το σημείο αναφοράς για τον άνθρωπο που γνώρισε τον Θεόν, μας το περιγράφει ο Ευαγγελιστής και Απόστολος Ιωάννης, γράφοντας:

 

Και με τούτο γνωρίζουμε ότι τον γνωρίσαμε, αν τηρούμε τις εντολές του.

 

Εκείνος που λέει ότι: Τον γνώρισα, και δεν τηρεί τις εντολές του, είναι ψεύτης, και μέσα σ' αυτόν η αλήθεια δεν υπάρχει·

 

όποιος, όμως, τηρεί τον λόγο του, η αγάπη τού Θεού μέσα σ' αυτόν έφτασε πραγματικά σε τέλειο βαθμό. Με τούτο γνωρίζουμε ότι βρισκόμαστε συνδεδεμένοι μ' αυτόν.

 

Όποιος λέει ότι μένει σ' αυτόν, οφείλει, όπως εκείνος περπάτησε, έτσι κι αυτός να περπατάει.

 

 

    

Με λίγα λόγια:

Αυτός που γνώρισε τον Θεόν με αλήθεια είναι εκείνος ο άνθρωπος που φυλάει τον λόγο του Θεού με φόβο και τρόμο μην τυχόν και χάσει την παρουσία του Θεού, στην ζωή του.

 

ΟΙ ΕΝΤΟΛΕΣ

Ο λόγος του Θεού αποτελείται κατά βάση από εντολές (!) που έρχονται από το στόμα του ουράνιου Πατέρα μας. 

Οι εντολές του Θεού είναι διαταγές και παραγγελίες προς τα τέκνα Του.

Ο άνθρωπος όταν ακούει και φυλάττει τις εντολές του Θεού, που διατυπώθηκαν ξανά στην Καινή Διαθήκη, το Ευαγγέλιο, από τον Κύριο Ιησού Χριστό αποκτά την σύνεση του Θεού ώστε να λειτουργεί με φρόνηση και σύνεση.

Δείτε τους λόγους του Κυρίου Ιησού:

 

Είπε λοιπόν προς αυτούς ο Ιησούς· Όταν υψώσητε τον Υιόν του άνθρώπου, τότε θέλετε γνωρίσει ότι εγώ είμαι, και απ' εμαυτού δεν κάμνω ουδέν, αλλά καθώς με εδίδαξεν ο Πατήρ μου, ταύτα λαλώ.

 

Και ο πέμψας με είναι μετ' εμού· δεν με αφήκεν ο Πατήρ μόνον, διότι εγώ κάμνω πάντοτε τα αρεστά εις αυτόν.

 

 

 

Και πάλι:

Δεν πιστεύεις ότι εγώ είμαι εν τω Πατρί και ο Πατήρ είναι εν εμοί; τους λόγους, τους οποίους εγώ λαλώ προς υμάς, απ' εμαυτού δεν λαλώ·

 

αλλ' ο Πατήρ ο μένων εν εμοί αυτός εκτελεί τα έργα.

 

Πιστεύετέ μοι ότι εγώ είμαι εν τω Πατρί και ο Πατήρ είναι εν εμοί· ει δε μη, διά τα έργα αυτά πιστεύετέ μοι.

 

 

Με λίγα λόγια:

Ο λόγος του Θεού ήρθε στην γη δια του Υιού Αυτού (!) Ιησού Χριστού και αποτελεί τις εντολές | τα διατάγματα | τα προστάγματα | τις κρίσεις της Καινής Διαθήκης (του Διαθέτη Θεού)  προς όλους τους λαούς, τα έθνη και τις γλώσσες.    

 

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ

Παράδειγμα φθόνου απέναντι στον πλησίον έχουμε τον Κάιν καθώς σκότωσε τον αδελφό του Αβελ (!) επίσης, έχουμε τον Ησαύ που επιχείρησε να θανατώσει τον αδελφό του Ιακώβ, καθώς και πολλά σύγχρονα παραδείγματα των καιρών μας, όπου ζούμε.

 

ΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΟΥ ΦΘΟΝΟΥ

Το βάθος του φθόνου είναι μια πονηρή | άνομη καρδιά διαλογισμών κατά του πλησίον (!) με στόχο να τον εξαφανίσει από προσώπου γης ώστε αυτός να βρει την ησυχία του.

Το αποτέλεσμα του φθόνου, όμως, δεν είναι καλό. Ο άνθρωπος που φθονεί σταδιακά αρρωσταίνει  και πάσχει σοβαρά.

 

ΦΘΟΝΟΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΝΙΚΕΙΑ

Διαβάζουμε από την επιστολή του αδελφόθεου Ιακώβου:

 

Αν, όμως, έχετε στην καρδιά σας πικρό φθόνο και φιλονικία, μη κατακαυχάστε και ψεύδεστε ενάντια στην αλήθεια.

 

Αυτή η σοφία δεν είναι εκείνη που κατεβαίνει από πάνω, αλλά είναι επίγεια, ζωώδης, δαιμονική·

 

επειδή, όπου υπάρχει φθόνος και φιλονικία, εκεί είναι ακαταστασία, και κάθε αχρείο πράγμα.

 

 

 

Με λίγα λόγια:

Ο φθόνος και η φιλονικία πάνε πάντα μαζί. Εκείνος που πάντα επιζητά τα πρωτεία, την νίκη σε κάθε περίσταση, την επικράτηση των απόψεων (!) θα καταντήσει να έχει ένα φοβερό φθόνο κατά του πλησίον του.

  

ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΤΟΥ ΦΘΟΝΟΥ

Ναι, υπάρχει φάρμακο και είναι η μετάνοια (!) και να πώς:

1.     Αναγνώριση της αμαρτίας του φθόνου και φιλονικίας.

2.     Κατανόηση ότι ο Θεός δεν εμπαίζεται στον λόγο Του.

3.     Όταν έρθει αυτή η ώρα, τότε χωρίς καθυστέρηση ζητάμε το αίμα | την θυσία του Ιησού Χριστού, σαν ο αμνός του Θεού, να σηκώσει από πάνω μας την αμαρτία.

4.     Αρχίζουμε να περπατάμε με περισσότερο φόβο Θεού προσέχοντας τα βήματα μας, αφού όλα τα παρατηρεί ο Θεός.

5.     Προσέχουμε την γλώσσα μας από υποκρισίες και ψεύδη.  

 

ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ

Το άρθρο, σήμερα, φοβάμαι μήπως αυτή η πνευματική ασθένεια: «ο φθόνος», δεν καταπολεμηθεί όπως πρέπει, ατομικά, και αφήσει ρίζες πικρίες και αδικίας καταστροφικές για την κοινωνία | την οικογένεια | την εκκλησία του Χριστού. 

 

 

ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ:

v  Ο ΘΥΜΟΣ ΚΑΙ Η ΟΡΓΗ

v  Η ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ

v  Η ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗ

v  Η ΜΕΘΗ

v  ΤΑ ΒΙΟΤΙΚΑ ΚΑΙ Η ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΑ