Διαβάστε το προηγούμενο άρθρο, εδώ:

 

 

Διαβάζουμε αργά και με προσοχή, τα πιο κάτω χωρία της Αγίας Γραφής | τον λόγο του Θεού:

(Ψαλ. 39:10)

Απομάκρυνον απ' εμού την πληγήν σου· από της πάλης της χειρός σου εγώ απέκαμον.

 

Όταν δι' ελέγχων παιδεύης άνθρωπον διά ανομίαν, κατατρώγεις ως σκώληξ την ώραιότητα αυτού· τω όντι ματαιότης πας άνθρωπος.

 

Εισάκουσον, Κύριε, της προσευχής μου και δος ακρόασιν εις την κραυγήν μου· μη παρασιωπήσης εις τα δάκρυά μου. Διότι πάροικος είμαι παρά σοι και παρεπίδημος, καθώς πάντες οι πατέρες μου.

 

Παύσαι απ' εμού, διά να αναλάβω δύναμιν, πριν αποδημήσω και δεν υπάρχω πλέον.

 

 

(Ψαλ. 38:1)

Κύριε, μη με ελέγξης εν τω θυμώ σου, μηδέ εν τη οργή σου παιδεύσης με.

 

Διότι τα βέλη σου ενεπήχθησαν εις εμέ και η χειρ σου καταπιέζει με.

 

Δεν υπάρχει υγεία εν τη σαρκί μου εξ αιτίας της οργής σου. δεν είναι ειρήνη εις τα οστά μου εξ αιτίας της αμαρτίας μου.

 

Διότι αι ανομίαι μου υπερέβησαν την κεφαλήν μου· ως φορτίον βαρύ υπερεβάρυναν επ' εμέ.

 

Εβρώμησαν και εσάπησαν αι πληγαί μου εξ αιτίας της ανοησίας μου.

 

Εταλαιπωρήθην, εκυρτώθην εις άκρον· όλην την ημέραν περιπατώ σκυθρωπός.

 

Διότι τα εντόσθιά μου γέμουσι φλογώσεως, και δεν υπάρχει υγεία εν τη σαρκί μου.

 

Ησθένησα και καθ' υπερβολήν κατεκόπην· βρυχώμαι από της αδημονίας της καρδίας μου.

 

 

(Ιερ. 10:24)

Κύριε, παίδευσόν με, πλην εν κρίσει· μη εν τω θυμώ σου, διά να μη με συντελέσης.

 

 

 

 

ΠΟΝΑΣ ΣΤΟ ΣΩΜΑ; ΜΕΤΑΝΟΗΣΕ ΑΜΕΣΑ!

Καλό είναι ο άνθρωπος του Θεού να μην αρρωσταίνει, αλλά και όταν αυτό συμβεί τότε, να θεραπεύεται από την χάρη του Θεού και τις υποσχέσεις Του.

Μάλιστα, όταν έρχεται ο λόγος του Θεού στον άνθρωπο και γεμίζει την καρδιά του η πίστη στο όνομα του Ιησού, σαν σημείο των τεραστίων του Θεού, έρχεται πάντα και η θεραπεία (!) από νόσους και ασθένειες.

Και ο άνθρωπος απολαμβάνει την ολοκληρωτική Σωτηρία που υπόσχεται το Ευαγγέλιο του Θεού.

 

Σήμερα, το θέμα μας είναι τι συμβαίνει όταν μια ασθένεια επιμένει και έρχεται περιοδικά και μας βασανίζει.

 

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΤΑΙΟΣ

Κάτι που το λησμονούμε.

 

Και ο Θεός χρησιμοποιεί για σχολείο (παιδεία Του) την σωματική ασθένεια και τον πόνο, ή την εξάντληση.

 

Κάτι που αγνοούμε, είναι η ανάγκη (!) του πόνου.

Όταν πονάει ο άνθρωπος, αυτό σημαίνει ότι τα ζωτικά όργανα είναι ζωντανά και όχι νεκρά.

Μόνον που ο πόνος (!) φανερώνει μια ανωμαλία στον οργανισμό μας, δηλαδή μια κακή | άφρονα (!) συμπεριφορά.

Ίσως η οινοποσία, είναι μια αδυναμία του πιστού ανθρώπου;

Ίσως, ακόμη, μια τροφή απαγορευμένη από τον γιατρό μας;

 

 Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΧΟΛΕΙΟ

Μελετώντας τους Ψαλμούς του Δαβίδ, βλέπουμε και αυτή την πλευρά της ασθένειας, που ταλαιπωρεί τους πιστούς ανθρώπους.

 

Διαβάσαμε πιο πάνω:

«Δεν υπάρχει υγεία εν τη σαρκί μου εξ αιτίας της οργής σου. δεν είναι ειρήνη εις τα οστά μου εξ αιτίας της αμαρτίας μου. Διότι αι ανομίαι μου υπερέβησαν την κεφαλήν μου· ως φορτίον βαρύ υπερεβάρυναν επ' εμέ. Εβρώμησαν και εσάπησαν αι πληγαί μου εξ αιτίας της ανοησίας μου».

 

Ο Δαβίδ ομολογεί με καθαρότητα και ειλικρίνεια: «Δεν υπάρχει υγεία εν τη σαρκί μου εξ αιτίας της οργής σου».

 

Και συνεχίζει: «Διότι αι ανομίαι μου υπερέβησαν την κεφαλήν μου·».

 

Άρα, ένας πιστός άνθρωπος (!) που ελέγχεται από τον Θεόν σαν τέκνο Του, υποφέρει από σκληρές νόσους και ασθένειες (!) μέχρι καιρού διορθώσεως, μετανοίας και επιστροφής.

 

Και ο Δαβίδ, συνεχίζει: «Διότι τα εντόσθιά μου γέμουσι φλογώσεως, και δεν υπάρχει υγεία εν τη σαρκί μου. Ησθένησα και καθ' υπερβολήν κατεκόπην· βρυχώμαι από της αδημονίας της καρδίας μου».

 

H ΩΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Ο άνθρωπος σαν νέος και ιδιαίτερα ο πιστός νέος, είναι όμορφος και χαριτωμένος.

Όμως η ομορφιά του σιγά-σιγά και σταδιακά αποχωρεί, αφού είναι βέβαιο ότι ο άνθρωπος στην γη αυτή είναι μάταιος, προσωρινός, ολιγόβιος.

Ιδιαίτερα όπως ομολογεί ο Δαβίδ: «Όταν δι' ελέγχων παιδεύης άνθρωπον διά ανομίαν, κατατρώγεις ως σκώληξ την ώραιότητα αυτού· τω όντι ματαιότης πας άνθρωπος».

 

Δηλαδή, ο Θεός ελέγχει τον πιστό άνθρωπο και με κάθε νουθεσία, στο σχολείο Του, αλλά και σταδιακά (!) αφαιρείται η ομορφιά του.

 

ΦΥΣΙΚΗ ΓΗΡΑΝΣΗ

Και η φυσική γήρανση τι είναι;

 

Τα γηρατειά είναι στο πρόγραμμα του σχολείου του Θεού, που πάντα υπενθυμίζει την ματαιότητα του κάθε πιστού ανθρώπου από τους σκοπούς του.

 

Και τα δάκρυα;

Τα δάκρυα είναι εκείνα που κάνουν τον Θεόν να σπεύσει σε βοήθεια μας, ειδικά όταν συνοδεύονται από μετάνοια.

 

Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ

Μετάνοια, γιατί;

Είναι η βαθειά αναγνώριση ότι το φταίξιμο που αρρωστήσαμε, ήταν δικό μας αφού:

1.     Συνεχίζουμε να σκεπτόμαστε αλαζονικά.

2.     Συνεχίζουμε τις κακές μας συνήθειες.

3.     Δεν αλλάζουμε χαρακτήρα, αλλά επιμένουμε. 

4.     Δεν αλλάζουμε νοοτροπία.

5.     Δεν υιοθετούμε καλά πράγματα, καλές πρακτικές.

6.     Δεν συγχωρούμε αυτούς που αμάρτησαν σε μας.

7.     Κρατάμε μια ψευδή (!) όχι υγιή διδασκαλία.

8.     Διασπείρουμε (!) ψευδείς ειδήσεις με κακοήθεια.

 

Η βαθειά μετάνοια είναι αληθής | πραγματική, όταν ο Θεός την διαγνώσει έτσι, διότι είναι ο μόνος καρδιογνώστης.

Η αληθής μετάνοια συνοδεύεται από αλλαγή των πάντων (!) στην ζωή μας και σύνεση ώστε να κάμουμε το ευθές ενώπιον του Θεού.

Δηλαδή αν:

1.     Ταπεινώσουμε τους εαυτούς μας σαν παιδιά.

2.     Προσευχηθούμε σαν τον Τελώνη.

3.     Εκζητήσουμε το πρόσωπο του Θεού με πένθος.

4.     Επιστρέψουμε από πονηρές οδούς και άνομες πρακτικές.

Τότε:

Θάρθει η αναψυχή μας «ταχύ» (!) και δεν θα καθυστερήσει.