Διαβάστε το προηγούμενο άρθρο, εδώ:

 

 

Διαβάζουμε αργά και με προσοχή, τα πιο κάτω χωρία της Αγίας Γραφής | το Ευαγγέλιο μας:

                

(Λουκ. 13:23)

Και κάποιος είπε σ' αυτόν: Κύριε, άραγε, είναι λίγοι αυτοί που σώζονται;

 

Και εκείνος τούς είπε: Αγωνίζεστε να μπείτε μέσα από τη στενή πύλη· επειδή, σας λέω, πολλοί θα ζητήσουν να μπουν μέσα και δεν θα μπορέσουν.

 

Όταν ο οικοδεσπότης σηκωθεί και κλείσει τη θύρα, και αρχίσετε να στέκεστε έξω, και να κρούετε τη θύρα, λέγοντας: Κύριε, Κύριε, άνοιξε σε μας· και εκείνος απαντώντας σάς πει: Δεν σας ξέρω από πού είστε· τότε, θα αρχίσετε να λέτε: Φάγαμε μπροστά σου και ήπιαμε, και δίδαξες στις πλατείες μας.

 

Και θα πει: Σας λέω, δεν σας ξέρω από πού είστε· φύγετε από μένα, όλοι οι εργάτες της αδικίας.

 

 

(Λουκ. 17:12)

Και ενώ έμπαινε σε κάποια κωμόπολη, τον συνάντησαν δέκα άνθρωποι λεπροί, οι οποίοι στάθηκαν από μακριά· κι αυτοί ύψωσαν φωνή, λέγοντας: Ιησού, επιστάτη, ελέησέ μας.

Και όταν τους είδε είπε: Πηγαίνετε και δείξτε τον εαυτό σας στους ιερείς.

 

Και ενώ πορεύονταν, καθαρίστηκαν.

 

Ένας, όμως, απ' αυτούς, βλέποντας ότι γιατρεύτηκε, επέστρεψε με δυνατή φωνή δοξάζοντας τον Θεό. Και έπεσε με το πρόσωπο στα πόδια του, ευχαριστώντας τον· κι αυτός ήταν Σαμαρείτης.

 

Και ο Ιησούς, αποκρινόμενος, είπε: Δεν καθαρίστηκαν οι δέκα; Οι δε εννιά πού είναι;

Δεν βρέθηκαν άλλοι να επιστρέψουν για να δοξάσουν τον Θεό, παρά μονάχα αυτός ο αλλογενής;

 

Και του είπε: Αφού σηκωθείς, πήγαινε· η πίστη σου σε έσωσε.

 

 

 

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ 10 ΛΕΠΡΩΝ.

ΚΑΙ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΕΞ ΑΥΤΩΝ!

 

Κατά την διακονία του Κυρίου Ιησού επάνω στην γη της Ιουδαίας, Γαλιλαίας και Σαμάρειας, μόλις 3,5 χρόνια, πολλά συνέβησαν σχετικά με τα σημεία, τα τεράστια (!) που έκανε ο Ιησούς ακόμη και με τις θεραπείες των ασθενών.

 

Σήμερα, θα δούμε το νόημα της θεραπείας των ασθενών ανθρώπων.

 

Στο πρώτο χωρίο της Γραφής, πιο πάνω, βλέπουμε ανθρώπους την ημέρα της κρίσεως, όταν κλεισθεί η πόρτα της χάριτος του Θεού (!) να χάνουν κάθε ευκαιρία για την σωτηρία της ψυχής των.

Θα συναντήσουν ένα αυστηρό Θεό (!) να τους λέει: «Φύγετε από μένα όλοι οι εργάτες της αδικίας».

Και εκείνοι νομίζοντας ότι είχαν το πλεονέκτημα είπαν: «φάγαμε μπροστά σου και ήπιαμε και δίδαξες στις πλατείες μας!».

 

Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΤΑΙ

Δυστυχώς τινές νομίζουν (!) ότι ο Θεός είναι υποχρεωμένος να τους θεραπεύει.

Μάλιστα νομίζουν ότι ο Ιησούς Χριστός είναι υποχρεωμένος να θεραπεύει κάθε ασθένεια αφού μπορεί, είναι ο Θεός.

 

ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ

Και ποιο είναι το λάθος;

Λάθος, είναι ότι επειδή μπορεί ο Χριστός, θα το κάνει υποχρεωτικά.

 

Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Ποια είναι η αλήθεια;

Η αλήθεια είναι ότι ο Θεός δοκιμάζει τον άνθρωπο είτε με μια ασθένεια (!) είτε με μια θεραπεία.

Δηλαδή, αν θεραπευτείς από μια ασθένεια ο Θεός περιμένει να τον δοξάσεις με όλη σου την καρδιά και την δύναμη.

 

ΟΙ 10 ΛΕΠΡΟΙ

Από το πιο πάνω χωρίο της Γραφής είδαμε πόσο εύκολο ήταν για τον Κύριο Ιησού η θεραπεία των λεπρών αφού όλοι τους είχαν μεγάλη πίστη.

Ναι, μεγάλη πίστη (!) για να θεραπευτούν σε μια στιγμή.

Φαίνεται (!) ότι ο Κύριος περνούσε τακτικά από εκείνο το μικρό χωριό επάνω στον δρόμο Του και οι λεπροί είχαν από πολλού (!) συμφωνήσει να φωνάξουν από μακριά τον Κύριο, όταν θα τον έβλεπαν ξανά.

Και όντως, μόλις τον είδαν από μακριά, όλοι μαζί οι λεπροί φώναξαν με μια φωνή: «Ιησού, επιστάτη ελέησε μας!».

Και ο Κύριος τους είπε: «Πηγαίνετε στους ιερείς να δείξετε τον εαυτό σας».

Και καθώς πήγαιναν (!) θεραπεύτηκαν.

 

Η ΑΤΥΧΗΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Στη συνέχεια του συμβάντος διαβάζουμε ότι μόνον ένας λεπρός-υγιής επέστρεψε δοξάζοντας τον Θεόν.

Κι αυτός ήταν Σαμαρείτης.

Και ο Κύριος Ιησούς απόρησε λέγοντας: «Μα (!) δεν καθαρίστηκαν και οι δέκα; Οι εννιά που είναι; Δεν βρέθηκαν άλλοι να επιστρέψουν για να δοξάσουν τον Θεόν;»

 

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΓΙΑ ΕΜΑΣ

Ο Θεός θεραπεύει από σπλάχνα ελέους (ενσυναίσθηση) και όχι από υποχρέωση.

Το κύριο στοιχείο σε μια θεραπεία από τον Θεόν, είναι η πίστη του ασθενούς στον Ιησού και τον λόγο Του.

Κατόπιν, ο Θεός αναμένει την αφοσίωση μας | την αφιέρωση μας | την δέσμευση μας, ώστε να είμαστε μαθητές Του.      

Ο Σαμαρείτης εκείνος είχε την δέσμευση, ώστε να επιστρέψει και να δοξάσει τον Θεόν προσκυνώντας ενώπιον του Κυρίου Ιησού.

 

ΕΣΥ!

Εσύ, τι θα κάνεις;

Εσύ, τι λες

Εσύ, τι έχεις να πεις για τα σπλάχνα του Θεού, απέναντι σου;