Διαβάστε το προηγούμενο άρθρο, εδώ:

 

(Παροιμίες 20:11)

Γνωρίζεται και αυτό το παιδίον εκ των πράξεων αυτού, αν τα έργα αυτού είναι καθαρά, και αν ευθέα.

 

 

(Ματθαίος 7:16)

Από των καρπών αυτών θέλετε γνωρίσει αυτούς. Μήποτε συνάγουν από ακανθών σταφύλια ή από τριβόλων σύκα; ούτω παν δένδρο καλό κάμνει καλούς καρπούς, το δε σαπρό δένδρο κάμνει κακούς καρπούς.

 

 

Η ευθύτητα και η ειλικρίνεια των παιδιών σας, αφορά την διαπαιδαγώγηση των από το σπίτι | σχολείο, μέχρι την ηλικία των 5 ετών.

Έκτοτε το παιδί αποκτά όνομα στην κοινωνία, κατά τον χαρακτήρα (!) που του δώσατε εσείς.  

Κατόπιν;

Κατόπιν, ο Θεός περιμένει το παιδί δια της χάριτος Του, ώστε να το εκλέξει «κατ΄εκλογήν χάριτος», σε Σωτηρία και σε Αποστολή κατά το θέλημα Του. 

ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΑΣ, ΣΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΕΝΗΛΙΚΩΝ!

Η τεχνική αυτή είναι χρήσιμη σε περιπτώσεις όπου δυσκολεύεστε να δείξετε ενσυναίσθηση στο παιδί σας.

Ίσως να έχει στενοχωρηθεί για κάτι που εσείς θεωρείτε ασήμαντο, ή παιδαριώδες, όπως: ένας συμμαθητής του έκανε ένα σαρκαστικό σχόλιο για τα γυαλιά του όταν σηκώθηκε στο μάθημα | ή νιώθει άγχος για την πρώτη ημέρα της θερινής κατασκήνωσης στην οποία ετοιμάζεται να πάει.

Γνωρίζοντας ότι θα ξεπεράσει αυτές τις δοκιμασίες (όπως και πολλές ακόμη, άλλωστε) ίσως μπείτε στον πειρασμό να αντιμετωπίσετε τις ανησυχίες του, ως ασήμαντες ακόμη και να τις αγνοήσετε.

Μια τέτοια αντίδραση, μάλλον θα σας κάνει να νιώσετε πιο άνετα προσωπικά. Η στάση αυτή όμως (!) δεν πρόκειται να βοηθήσει ιδιαίτερα το παιδί σας, που ενδέχεται μάλιστα να αισθανθεί χειρότερα όταν πληροφορηθεί ότι η μαμά και ο μπαμπάς πιστεύουν πώς είναι ένα ανόητο ζήτημα. 

 

Ένας τρόπος να δημιουργήσετε μια πιο συμπονετική εικόνα στο μυαλό σας, είναι να εξομοιώσετε την κατάσταση που βιώνει το παιδί σας με μια αντίστοιχη που θα μπορούσε να ζήσει ένας ενήλικος. 

Σκεφτείτε πώς (!) θα νιώθατε εσείς αν ακούγατε τυχαία κάποιον συνεργάτη σας, να κάνει ένα ψιθυριστό σχόλιο για την εμφάνιση σας την ώρα που σηκώνεστε για να παρουσιάσετε μια έκθεση πωλήσεων. Η ακόμη, θυμηθείτε (!) πόσο νευρικοί αισθανθήκατε την πρώτη ημέρα στην καινούργια σας εργασία.

 

Στο βιβλίο τους «Αδέλφια χωρίς ανταγωνισμό» οι συγγραφείς Adele Faber  και  Elaine Mazlish κάνουν τον ακόλουθο παραλληλισμό για να εξηγήσουν στους γονείς τη ζήλια που νιώθει ένα μικρό παιδί όταν έρχεται για πρώτη φορά στο σπίτι το καινούργιο αδελφάκι:

«Φανταστείτε την / τον σύζυγό σας να φέρνει στο σπίτι ένα νέο άτομο, με το οποίο έχει δημιουργήσει σχέσεις (!) και να σας αναγγείλει ότι από εδώ και εμπρός θα ζήσετε όλοι μαζί ευτυχισμένοι κάτω από την ίδια στέγη».

 

Στο επόμενο:

ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΕΤΕ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΑΣ ΛΥΣΕΙΣ ΣΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΑΣ.