ΕΥΡΗΚΑ | ΕΥΡΗΚΑ !!

 Ρωμαίους 7: 13

το ούν αγαθόν εμοί γέγονε θάνατος μη γένοιτο αλλά η αμαρτία ίνα φανή αμαρτία διά του αγαθού μοι κατεργαζομένη θάνατον ίνα γένηται καθ΄ υπερβολήν αμαρτωλός η αμαρτία διά της εντολής

 

Βασανισμός ψυχής

Θλίψις πνεύματος

Έλεγχος συνείδησης

 

Η αρχαία ελληνική ρηματική φράση «εύρηκα | εύρηκα» (!) είναι η πασίγνωστη ιστορική αναφώνηση του Αρχιμήδη (287 π.Χ. – 212 π.Χ.) που λέγεται ότι όταν ανακάλυψε την γνωστή Αρχή περί της άνωσης των ρευστών, τόσο πολύ είχε ενθουσιαστεί που εξήλθε στο δρόμο γυμνός και τρέχοντας επαναλάμβανε συνεχώς αυτή την φράση.

 

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ

Η μεγαλύτερη ανακάλυψη ανά τους αιώνες, όμως, είναι η σωτηρία της ψυχής, δηλαδή το υπαρξιακό ζήτημα που απασχολεί χιλιάδες παιδιά και νέους, ιδιάιτερα.

Τα ερωτήματα της ύπαρξης:

1.      Γιατί ήρθα στον κόσμο;

2.      Γιατί υποφέρω μέσα στην ψυχή μου;

3.      Γιατί η συνείδηση μου με ελέγχει;

4.      Γιατί να πεθάνω;

 

Σε όλα αυτά τα ερωτήματα που βασανίζουν τον άνθρωπο, δεν υπάρχει απάντηση πειστική ούτε από φίλους, ούτε από σοφούς, ούτε ακόμη από θρησκευόμενους.

Και σαν αποτέλεσμα, ο άνθρωπος εγκαταλείπει κάθε προσπάθεια αναζήτησης της αλήθειας και μπαίνει μέσα  στον στίβο της ζωής τρέχοντας (!) με γνώσεις από το σπίτι, από το σχολείο και από τα δικά του ψυχικά αποθέματα | γονίδια.

 

Ο απόστολος Παύλος γράφοντας την επιστολή προς του Ρωμαίους περί το 57 μ. Χ. από την Κόρινθο, μας διαφωτίζει σήμερα (!) αφού διατυπώνει όλο τον εσωτερικό πόλεμο μέσα του, την πάλη της συνείδησης του νου (η φωνή του Θεού) με την ψυχή του που ήταν γεμάτη από παράβαση των νόμων του Θεού.

Διαβάζουμε από το 7^ο και από το 8^ο κεφάλαιο:

το ούν αγαθόν εμοί γέγονε θάνατος μη γένοιτο

 

αλλά η αμαρτία ίνα φανή αμαρτία διά του αγαθού μοι κατεργαζομένη θάνατον ίνα γένηται καθ΄ υπερβολήν αμαρτωλός η αμαρτία διά της εντολής

 

οίδαμεν γαρ ότι ο νόμος πνευματικός εστιν εγώ δε σαρκικός ειμι πεπραμένος υπό την αμαρτίαν

 

ο γαρ κατεργάζομαι

 

ου γινώσκω

 

ου γαρ ο θέλω τούτο πράσσω αλλ΄ ο μισώ τούτο ποιώ

 

ει δε ο ου θέλω τούτο ποιώ 

σύμφημι τω νόμω ότι καλός

 

νυνί δε ουκέτι εγώ κατεργάζομαι αυτό αλλ΄ η οικούσα εν εμοί αμαρτία

 

οίδα γαρ

 

ότι ουκ οικεί εν εμοί τουτ΄ έστιν εν τη σαρκί μου αγαθόν

 

το γαρ θέλειν παράκειταί μοι το δε κατεργάζεσθαι το καλόν ουχ ευρίσκω

 

ου γαρ ο θέλω ποιώ αγαθόν 

αλλ΄ ο ου θέλω κακόν τούτο πράσσω

 

ει δε ο ου θέλω εγώ τούτο ποιώ ουκέτι εγώ κατεργάζομαι αυτό 

αλλ΄ η οικούσα εν εμοί αμαρτία

 

ευρίσκω άρα τον νόμον τω θέλοντι εμοί ποιείν το καλόν 

ότι εμοί το κακόν παράκειται

 

συνήδομαι γαρ τω νόμω του θεού κατά τον έσω άνθρωπον

 

βλέπω δε έτερον νόμον εν τοις μέλεσί μου

 

αντιστρατευόμενον τω νόμω του νοός μου

 

και αιχμαλωτίζοντά με τω νόμω της αμαρτίας τω όντι εν τοις μέλεσί μου

 

ταλαίπωρος εγώ άνθρωπος 

τις με ρύσεται εκ του σώματος του θανάτου τούτου

 

ευχαριστώ τω θεώ

 

διά Ιησού χριστού του κυρίου ημών

 

άρα ούν αυτός εγώ τω μεν νοϊ δουλεύω νόμω θεού

 

τη δε σαρκί νόμω αμαρτίας

 

 

ουδέν άρα νυν κατάκριμα τοις εν χριστώ Ιησού

 

μη κατά σάρκα περιπατούσιν αλλά κατά πνεύμα

 

ο γαρ νόμος του πνεύματος της ζωής εν χριστώ Ιησού

 

ηλευθέρωσέ με από του νόμου της αμαρτίας και του θανάτου

 

το γαρ αδύνατον του νόμου εν ω ησθένει διά της σαρκός

 

ο θεός τον εαυτού υιόν πέμψας εν ομοιώματι σαρκός αμαρτίας

 

και περί αμαρτίας κατέκρινε την αμαρτίαν εν τη σαρκί

 

ίνα το δικαίωμα του νόμου πληρωθή εν ημίν

 

τοις μη κατά σάρκα περιπατούσιν αλλ΄ κατά πνεύμα

 

οι γαρ κατά σάρκα όντες τα της σαρκός φρονούσιν οι δε κατά πνεύμα τα του πνεύματος

 

το γαρ φρόνημα της σαρκός θάνατος το δε φρόνημα του πνεύματος ζωή και ειρήνη

 

διότι το φρόνημα της σαρκός έχθρα εις θεόν τω γαρ νόμω του θεού ουχ υποτάσσεται ουδέ γαρ δύναται

 

οι δε εν σαρκί όντες

 

θεώ αρέσαι ου δύνανται

 

 

Ας το δούμε μαζί:

1.      Η πίεση | το βάρος της αμαρτίας (!) είναι αυτό που ο άνθρωπος δεν το αντέχει.

2.      Δεν αποβάλλεται ούτε με χαρές | νίκες | επιτυχίες | ποτά | ξενύχτια.

3.      Μέχρι (!) να γίνει η ανακάλυψη του Σωτήρα.

4.      Η ανακάλυψη του Σχεδίου του Θεού.

5.      Η ανακάλυψη της Σωτηρίας δια της πίστεως και μόνον.

6.      Ότι ο Θεός έστειλε τον Υιόν του με όμοια σάρκας | με αδυναμία αμαρτίας.

7.      Και ο Υιός | ο Ιησούς κατέκρινε την αμαρτία αφού έζησε αγίως | δικαίως | ευσεβώς.

8.      Και αφού, έχυσε το άγιο αίμα Του σαν θυσία υπέρ όλων των αμαρτωλών και αναστήθηκε δια της δόξης του Πατέρα.

9.      Ξεπληρώθηκε το δικαίωμα του νόμου: «ο μισθός της αμαρτίας, θάνατος».

10.   Ώστε ο άνθρωπος που θα πιστεύσει στον Χριστόν και θα αποκτήσει το φρόνημα | την διαγωγή του Χριστού (!) θα αρέσει στον Θεόν για πάντα | αιώνια.

11.   Αντίθετα (!) ο άνθρωπος που θα συνεχίσει να έχει το φρόνημα της σάρκας, δηλαδή του «Εγώ», αυτός δεν θα υποτάσσεται στον Θεό, ούτε θα μπορεί κάτι τέτοιο, αλλά και το φρόνημα του θα είναι εχθρικό προς τον Θεόν.

12.   Αυτή ήταν η μεγάλη ανακάλυψη του Παύλου, μετά την αναγέννηση του, όταν, αν και θεολόγος της αίρεσης των Φαρισαίων, αφιέρωσε την ζωή του πλήρως, στην υπηρεσία του Ευαγγελίου.

13.   Τέλος θεώρησε τα πάντα, όλα τα θεολογικά σχολεία και παιδεία, σαν σκουπίδια | ζημιά (!) μπροστά στις αποκαλύψεις του Κυρίου Ιησού Χριστού, δια Πνεύματος Αγίου.

14.   Δείτε, πώς (!) το διατυπώνει στην επιστολή του, προς τους Φιλιππησίους:

 

αλλά μενούνγε (βεβαίως) και ηγούμαι (θεωρώ)

 

πάντα ζημίαν είναι διά το υπερέχον της γνώσεως χριστού Ιησού 

του κυρίου μου

 

δι΄ ον τα πάντα εζημιώθην και ηγούμαι σκύβαλα είναι

 

ίνα χριστόν κερδήσω

 

και ευρεθώ εν αυτώ

 

μη έχων εμήν δικαιοσύνην την εκ νόμου

 

αλλά την διά πίστεως χριστού

 

την εκ θεού δικαιοσύνην επί τη πίστει

 

του γνώναι αυτόν και την δύναμιν της αναστάσεως αυτού

 

και την κοινωνίαν των παθημάτων αυτού

 

συμμορφούμενος τω θανάτω αυτού

 

ει πως καταντήσω εις την εξανάστασιν των νεκρών

 

 

Αμήν.

ΑΚΟΥΣΤΕ | ΔΕΙΤΕ ΤΟΝ ΥΜΝΟ: