Ο ΔΙΨΥΧΟΣ ΑΔΕΛΦΟΣ !!

1^η επιστολή προς Θεσσαλονικείς 3: 11

αυτός δε ο θεός και πατήρ ημών και ο κύριος ημών Ιησούς χριστός κατευθύναι την οδόν ημών προς υμάς υμάς δε ο κύριος πλεονάσαι και περισσεύσαι τη αγάπη εις αλλήλους και εις πάντας καθάπερ και ημείς εις υμάς εις το στηρίξαι υμών τας καρδίας αμέμπτους εν αγιωσύνη έμπροσθεν του θεού και πατρός ημών εν τη παρουσία του κυρίου ημών Ιησού χριστού μετά πάντων των αγίων αυτού

 

 

Δισταγμός.

Δύο γνώμες.

Ακαταστασία.

 

Ο αδελφόθεος Ιάκωβος σαν Επίσκοπος της Εκκλησίας των Ιεροσολύμων, δια Πνεύματος Αγίου γράφει μια και μόνη επιστολή, στις αρχές της δεκαετίας του 60 μ. Χ.

Είναι μια ολοκληρωμένη επιστολή από την άποψη των γενικών προτροπών προς τις 12 φυλές του λαού Ισραήλ, πιστούς στον Χριστόν και διεσπαρμένους σε όλο τον κόσμο σαν πρόσφυγες του Χριστού ένεκα των διωγμών, που ξεκίνησαν μετά τον λιθοβολισμό του Ευαγγελιστή Στεφάνου.

Σήμερα, διακρίνουμε ένα θέμα που ο Ιάκωβος αναδεικνύει, αυτό της διγνωμίας των πιστών ανθρώπων του Θεού και διαμαρτύρεται (!) γι αυτό.   

Διαβάζουμε από την Επιστολή:

ει δε τις υμών λείπεται σοφίας

 

αιτείτω παρά του διδόντος θεού πάσιν 

απλώς και μη ονειδίζοντος

 

και δοθήσεται αυτώ

 

αιτείτω δε εν πίστει

 

μηδέν διακρινόμενος (χωρίς να διστάζει)

 

ο γαρ διακρινόμενος (ο διστάζων) έοικε κλύδωνι θαλάσσης ανεμιζομένω και ριπιζομένω

 

μη γαρ οιέσθω ο άνθρωπος εκείνος ότι λήψεταί τι παρά του κυρίου

 

ανήρ δίψυχος ακατάστατος εν πάσαις ταις οδοίς αυτού

 

 

Και ο Ιάκωβος συνεχίζει την διαμαρτυρία του:

 

 

υποτάγητε ουν τω θεώ

 

αντίστητε τω διαβόλω

 

και φεύξεται αφ΄ υμών

 

εγγίσατε τω θεώ

 

και εγγιεί υμίν

 

καθαρίσατε χείρας αμαρτωλοί

 

και αγνίσατε καρδίας δίψυχοι

 

ταλαιπωρήσατε και πενθήσατε και κλαύσατε

 

ο γέλως υμών εις πένθος μεταστραφήτω

 

και η χαρά εις κατήφειαν

 

 

Και ο απόστολος Παύλος προτρέπει στην 1^η επιστολή προς τους Κορίνθιους αδελφός:

 

ζηλούτε δε τα χαρίσματα τα κρείττονα

 

και έτι καθ΄ υπερβολήν οδόν υμίν δείκνυμι

 

Ας το δούμε μαζί:

1.      Ένα από τα βασικά πνευματικά χαρίσματα που ο πιστός, θα έπρεπε να ζητά είναι η σοφία του λόγου.

2.      Η σοφία του λόγου, άσχετα αν είναι εργάτης του Ευαγγελίου, ή ένας απλός αδελφός.

3.      Αυτή η σοφία, όπως και κάθε χάρισμα λαμβάνεται μετά από ζήτηση προς τον Θεόν με πίστη.

4.      Μία πίστη καθαρή | ανυπόκριτο (!) και τότε ο άνθρωπος λαμβάνει παρά του Θεού.

5.      Ο δισταγμός του ανθρώπου (!) καταστρέφει την πίστη.  

6.      Ο δισταγμός του ανθρώπου δεν θα έπρεπε να υπάρχει καθόλου (!) αφού ο Κύριος Ιησούς Χριστός ήρθε στην ζωή μας σαν Σωτήρας | Λυτρωτής | Φίλος αληθινός.

7.      Δηλαδή, Είναι πιστός στον Λόγο του, δίπλα μας, σε κάθε περίσταση | περίοδο της ζωής μας.

8.      Αυτό το γεγονός μας δίνει την απόλυτη | ακέραια πίστη (!) ώστε να ζητάμε και να λαμβάνουμε.

9.      Ο δίψυχος | ο δίγνωμος είναι ο ακατάστατος στα πνευματικά, αφού:

a.      Δεν έχει ταμείο προσευχής !

b.      Δεν μελετά ούτε σπουδάζει τις Γραφές !

c.      Δεν πληρούται με το Άγιο Πνεύμα !

d.      Δεν  θα ρωτήσει τον Θεόν !

e.      Δεν θα ρωτήσει τους Επισκόπους !

f.       Δεν μετανοεί | δεν κλαίει | δεν θρηνεί γι αυτό !

10.   Ο δίψυχος | ο δίγνωμος, ας μη νομίζει (!) ότι θα λάβει κάτι από τον Θεόν.

11.   Ο δίψυχος | ο δίγνωμος, είναι το σύνδρομο της σημερινής τάξης των Εκκλησιών.

12.   Ο δίψυχος | ο δίγνωμος, είναι ένα πνευματικό κακό μικρόβιο.

13.   Ο δίψυχος | ο δίγνωμος, είναι ένας κακομοίρης χριστιανός που είτε θα γελάει χωρίς λόγο (!) ή θα κλαίει μόνιμα και θα λυπεί το Άγιο Πνεύμα.

14.   Ο δίψυχος | ο δίγνωμος, σε ότι κάνει | σε όποιο δρόμο περπατήσει θα είναι πάντα | πάντα ακατάστατος .

 

Αμήν.  

    

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ: