Η ΑΝΩΤΕΡΑ ΔΥΝΑΜΙΣ !!
1η επιστολή Πέτρου 5: 10
ο δε θεός πάσης χάριτος ο καλέσας ημάς
εις την αιώνιον αυτού δόξαν εν χριστώ Ιησού ολίγον παθόντας αυτός καταρτίσαι
υμάς στηρίξαι σθενώσαι θεμελιώσαι αυτώ η δόξα και το κράτος εις τους
αιώνας των αιώνων αμήν
Ο Δημιουργός
Ο Μέγας
Ο Θεός
Πολλοί άνθρωποι, έμαθαν να μην (!) μιλούν για τον Θεόν, αλλά για την ανωτέρα δύναμη. Μια δύναμη με λογική | με σχέδιο | με τεράστιες ικανότητες.
Επίμονα (!) δεν θέλουν να γνωρίζουν το όνομα αυτής της ανωτέρας λογικής δύναμης, φερόμενοι σαν τους Αθηναίους ειδωλολάτρες, χωρισμένους σε φιλοσοφικά ρεύματα | σχολές.
Ο κύριος λόγος | η αιτία αυτής της άρνησης, είναι η έλλειψη προσωπικής μαρτυρίας.
Μαρτυρία είναι η βεβαιότητα για την ύπαρξη του Θεού, που ακούει | μιλάει | αγαπάει σαν Πατέρας.
Η μαρτυρία αυτή είναι εκ του Θεού, όταν ο Θεός αποφασίσει ότι είναι ο καιρός να επισκεφτεί τον άνθρωπο.
Δείτε τι λέγει ο απόστολος Ιωάννης, στην 1η επιστολή του:
ότι τρεις εισίν οι μαρτυρούντες εν τω ουρανώ
ο πατήρ και ο λόγος και το άγιον πνεύμα και οι τρεις εις εν εισι
και τρεις εισίν οι μαρτυρούντες επί της γης
το πνεύμα
και το ύδωρ
και το αίμα
και οι τρεις εις το εν εισιν
ει την μαρτυρίαν των ανθρώπων λαμβάνομεν
η μαρτυρία του θεού μείζων εστίν
ότι αύτη εστίν η μαρτυρία του θεού ην μεμαρτύρηκε περί του υιού αυτού
Ας το δούμε μαζί:
1. Ο άνθρωπος | ο λογικός | ο χωμάτινος λαμβάνει μαρτυρία (!) όταν τρία πράγματα συμβούν στην ζωή του.
2. Το Πνεύμα το Άγιο, τον ελέγξει φωναχτά μέσα του για τις αμαρτίες του.
3. Ο ίδιος (!) μετανοήσει και βαπτιστεί στο νερό, στο όνομα του Ιησού
4. Ο ίδιος (!) πιστέψει στην θυσία του Ιησού και το αίμα της θυσίας του Αμνού.
Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΣΤΑ ΛΥΣΤΡΑ
Όταν ο Παύλος και ο Βαρνάβας έφτασαν στα Λύστρα της Παμφυλίας, είχαν μια μεγάλη έκπληξη όταν οι όχλοι τους δόξασαν σαν θεούς.
Διαβάζουμε:
ακούσαντες δε οι απόστολοι Βαρνάβας και Παύλος διαρρήξαντες τα ιμάτια
αυτών εισεπήδησαν εις τον όχλον
κράζοντες και λέγοντες
άνδρες τι ταύτα ποιείτε και ημείς ομοιοπαθείς εσμεν υμίν άνθρωποι
ευαγγελιζόμενοι υμάς
από τούτων των ματαίων επιστρέφειν επί τον θεόν
τον ζώντα
ος εποίησε τον ουρανόν και την γην και την
θάλασσαν και πάντα τα εν αυτοίς
ος εν ταις παρωχημέναις γενεαίς είασε (άφησε) πάντα τα έθνη πορεύεσθαι
ταις οδοίς αυτών
καίτοιγε ουκ αμάρτυρον εαυτόν αφήκεν
αγαθοποιών ουρανόθεν υμίν υετούς δίδους
και καιρούς καρποφόρους
εμπιπλών τροφής και ευφροσύνης τας καρδίας ημών
Ας το δούμε μαζί:
1. Τα έργα | τα προσκυνήματα και τα είδωλα των ανθρώπων, είναι μάταια.
2. Ο Θεός είναι ζωντανός | αληθινός | υπάρχει.
3. Ο Θεός εποίησε | δημιούργησε τον ουρανό, την γη, την θάλασσα και πάντα τα έμψυχα όντα.
4. Ο Θεός μαρτυρείται από τους κύκλους της εφορείας της γης, τους καιρούς τους ξηρούς και τους καρποφόρους.
Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
Ο απόστολος Παύλος έφτασε στην Αθήνα, στο 2ο ταξίδι, περί το 51 μ. Χ.
Ήταν μόνος, χωρίς τους συνεργάτες, όταν περιφερόταν στην «πολιτισμένη πόλη» των Αθηναίων και αφού είχε πολλές συζητήσεις με τους τυχόντες στην αγορά (στοά του Αττάλου) οι φιλόσοφοι Επικούρειοι και οι Στωικοί (!) του ζήτησαν να σταθεί και να εξηγήσει την νέα διδαχή ενώπιον του Αρείου Πάγου, του Ανώτατου δικαστηρίου.
Διαβάζουμε την συνέχεια:
σταθείς δε ο Παύλος εν μέσω του Αρείου Πάγου έφη άνδρες Αθηναίοι κατά
πάντα ως δεισιδαιμονεστέρους υμάς θεωρώ
διερχόμενος γαρ και αναθεωρών τα σεβάσματα υμών
εύρον και βωμόν εν ω επεγέγραπτο αγνώστω θεώ ον ούν αγνοούντες
ευσεβείτε τούτον εγώ καταγγέλλω υμίν
ο θεός ο ποιήσας τον κόσμον και πάντα τα εν αυτώ ούτος ουρανού και γης
κύριος υπάρχων ουκ εν χειροποιήτοις ναοίς κατοικεί
ουδέ υπό χειρών ανθρώπων θεραπεύεται προσδεόμενός τινος αυτός διδούς
πάσι ζωήν και πνοήν και τα πάντα
εποίησέ τε εξ ενός αίματος παν έθνος ανθρώπων κατοικείν επί παν το
πρόσωπον της γης
ορίσας προστεταγμένους καιρούς και τας οροθεσίας της κατοικίας αυτών
ζητείν τον κύριον ει άρα γε ψηλαφήσειαν αυτόν και εύροιεν καίτοιγε ου
μακράν από ενός εκάστου ημών υπάρχοντα
εν αυτώ γαρ ζώμεν και κινούμεθα και εσμεν ως
και τινες των καθ΄ υμάς ποιητών ειρήκασι του γαρ και γένος εσμέν
γένος ούν υπάρχοντες του θεού ουκ οφείλομεν νομίζειν χρυσώ η αργύρω η
λίθω χαράγματι τέχνης και ενθυμήσεως ανθρώπου το θείον είναι όμοιον
τους μεν ούν χρόνους της αγνοίας υπεριδών ο θεός τανύν παραγγέλλει τοις
ανθρώποις πάσι πανταχού μετανοείν
διότι έστησεν ημέραν εν η μέλλει κρίνειν την οικουμένην εν δικαιοσύνη
εν ανδρί ω ώρισε πίστιν παρασχών πάσιν αναστήσας αυτόν εκ νεκρών
Ας το δούμε μαζί, βήμα - βήμα:
1. Ο Θεός είναι που έκαμε τον ουρανό και την γη και είναι ο Κύριος του ουρανού και της γης.
2. Δεν κατοικεί σε ναούς ειδώλων | Δεν λατρεύεται και δεν έχει χρεία από προσφορές.
3. Έκαμε από ένα αίμα | ένα άνδρα και μια γυναίκα, κάθε έθνος, λαό, φύλα.
4. Ο Θεός διόρισε τους καιρούς | τους χρόνους και τα οροθέσια, ώστε να ζητούν τον Κύριον του ουρανού και της γης.
5. Γένος είμεθα του Θεού (!) και ο Θεός είναι Πνεύμα και όχι όμοιος με περίτεχνα χαραγμένα χειροποίητα πολύτιμα πετράδια ή μέταλλα.
6. Τους καιρούς της αγνοίας ο Θεός παρέβλεψε και απέστειλε τον Υιό του με εντολή πάντες να μετανοήσουν (!) διότι πλησιάζει η ημέρα της κρίσεως.
Το αποτέλεσμα ήταν ολίγοι άνδρες και γυναίκες, στον αριθμό (!) να δεχτούν τα λόγια του δούλου του Θεού με πίστη, ανάμεσα τους δε, ήταν μερικοί έντιμοι και άρχοντες της πόλης.
Οι περισσότεροι χλεύαζαν (!) ακούγοντας πρώτη φορά για την ανάσταση των νεκρών και την ημέρα της κρίσεως.
Άλλοι, έλεγαν «θα σε ακούσουμε και πάλι, κάποτε».
ΣΗΜΕΡΑ
Σήμερα, πολλοί επιμένουν να λένε: «πιστεύω σε μια ανωτέρα δύναμη».
Εάν (!) είναι ειλικρινείς, ο Θεός θα τους φανερωθεί και θα ακούσουν την φωνή Του.
Εάν δεν είναι ειλικρινείς (!) αλλά έχουν μίσος απέναντι στον Θεόν, λέγοντας: «Ο Θεός είναι νεκρός» αυτοί θα τα βρουν σκούρα μπροστά τους, σύντομα.
Αμήν.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου