Η ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗΣ !!
2α επιστολή προς Κορινθίους 5: 21
Επειδή, εκείνον που δεν γνώρισε
αμαρτία, τον έκανε για χάρη μας αμαρτία, για να γίνουμε εμείς δικαιοσύνη τού
Θεού διαμέσου αυτού.
Διατεταγμένη υπηρεσία.
Η Διαλλαγή.
Η Συμφιλίωση.
Η μεγαλύτερη Συνθήκη Ειρήνης του ανθρώπου: «Ειρήνη προς τον Θεόν»!
Καμία συνθήκη ειρήνης, μετά από τόσους μεγάλους πολέμους της ανθρωπότητας, δεν κράτησε για πολλά χρόνια.
Το Ευαγγέλιο (!) είναι η συνθήκη Ειρήνης με τον Θεόν, αφού είναι μια πλήρης | καθαρή περιγραφή των όρων της συνθήκης.
Ας δούμε τους όρους:
1. Εκείνος (ο Ιησούς) που δεν γνώρισε αμαρτία, έγινε για μας αμαρτωλός | ληστής | κατάδικος θανάτου.
2. Εκείνος (ο Ιησούς) υψώθηκε σαν το φίδι στην έρημο, που ο λαός Ισραήλ κοιτούσε, ώστε να σωθεί από το δάγκωμα των όφεων.
3. Καθένας (Εσύ και Εγώ) μπορεί να σωθεί (!) με τα μάτια της πίστης, κοιτάζοντας στον Χριστόν, τον Αμνό του Θεού.
4. Καθένας (Εσύ και Εγώ) μπορεί να έχει αιώνια σωτηρία και λύτρωση από τα δεσμά της αμαρτίας και του θανάτου.
ΠΩΣ ΤΟ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ
Διαβάζουμε:
Αφού, λοιπόν, ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με την πίστη,
έχουμε ειρήνη με τον Θεό
διαμέσου τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού,
ΟΠΩΣ ΤΟ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ, ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ
Διαβάζουμε:
Και όπως ο Μωυσής ύψωσε το φίδι μέσα στην έρημο,
έτσι πρέπει να υψωθεί ο Υιός τού ανθρώπου·
για να μη χαθεί καθένας ο οποίος πιστεύει σ' αυτόν, αλλά να έχει αιώνια
ζωή.
Επειδή, με τέτοιον
τρόπο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιό του τον μονογενή, για να μη
χαθεί καθένας ο οποίος πιστεύει σ' αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή.
Δεδομένου ότι, ο Θεός δεν απέστειλε τον Υιό του στον κόσμο, για να
κρίνει τον κόσμο, αλλά για να σωθεί ο κόσμος διαμέσου αυτού.
Η ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗΣ
Διακονία, ονομάζουμε την διατεταγμένη υπηρεσία (!) από τον Κύριο Ιησού, τον Χριστόν.
Η διακονία της συμφιλίωσης, είναι μια υπηρεσία των εργατών του Θεού (!) με αποστολή την προσέγγιση των αμαρτωλών ανθρώπων, για λογαριασμό του Θεού, στο όνομα του Ιησού Χριστού.
Διαβάζουμε από την 2η επιστολή του αποστόλου Παύλου, προς τους Κορίνθιους:
Τα πάντα, όμως, είναι από τον Θεό,
που μας συμφιλίωσε με τον εαυτό του, διαμέσου τού Ιησού Χριστού,
και έδωσε σε μας τη διακονία της συμφιλίωσης·
δηλαδή, ότι ο Θεός ήταν που συμφιλίωνε τον κόσμο με τον εαυτό του,
διαμέσου τού Χριστού,
μη λογαριάζοντας σ' αυτούς τα πταίσματά τους·
και εμπιστεύθηκε σε μας τον λόγο της
συμφιλίωσης.
Είμαστε, λοιπόν, πρεσβευτές υπέρ τού Χριστού,
ωσάν ο Θεός να σας παρακαλούσε μεταχειριζόμενους εμάς·
δεόμαστε, λοιπόν, υπέρ τού Χριστού,
συμφιλιωθείτε με τον Θεό.
Ας το δούμε μαζί:
1. Τα πάντα | όλα (!) είναι από τον Θεό και Πατέρα.
2. Πρώτα – πρώτα, μας συμφιλίωσε με τον εαυτόν Του, δια μέσου του Κυρίου Ιησού.
3. Ο Κύριος ήρθε στην ζωή μας (!) αφού ακούσαμε με προσοχή το έργο | την θυσία επί του σταυρού.
4. Και πιστέψαμε, δηλαδή δεχτήκαμε αυτό το γεγονός, σαν την καθαρή αλήθεια.
5. Αφού, μάλιστα, πιστέψαμε και βαπτιστήκαμε στο νερό, με γνώση και σύνεση για αυτό που κάνουμε, τότε μας χάρισε ο Θεός την επαγγελία Του, το Άγιο Πνεύμα με δύναμη φωτιάς και σημεία ξένων γλωσσών.
6. Κατόπιν, ήρθε η ώρα (!) να μας δώσει ο Θεός την διακονία της συμφιλίωσης.
7. Δηλαδή, την αποστολή με διατεταγμένη υπηρεσία προς κάθε αμαρτωλό (!) με λόγους συμφιλίωσης | διαλλαγής.
ΠΩΣ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΠΡΩΗΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ, ΣΤΗ ΝΕΑ ΖΩΗ ΜΕ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ
Αυτή την απορία μας την λύνει ο απόστολος Παύλος, στην επιστολή προς τους Ρωμαίους:
Διαβάζουμε:
λάβαμε και την είσοδο με την πίστη σε τούτη τη
χάρη, στην οποία στεκόμαστε·
και καυχώμαστε στην ελπίδα τής δόξας τού Θεού.
Και όχι
μονάχα τούτο, αλλά και καυχώμαστε στις θλίψεις·
γνωρίζοντας
ότι η θλίψη εργάζεται υπομονή,
η δε υπομονή
δοκιμή, η δε δοκιμή ελπίδα,
η δε ελπίδα
δεν ντροπιάζει,
δεδομένου ότι η αγάπη τού Θεού είναι ξεχυμένη
μέσα στις καρδιές μας διαμέσου τού Αγίου Πνεύματος, που δόθηκε σε μας.
Επειδή, ο Χριστός, όταν εμείς ήμασταν ακόμα ασθενείς,
πέθανε κατά τον ορισμένο καιρό για χάρη των ασεβών.
Ας το δούμε μαζί:
1. Η ειρήνη με τον Θεόν, είναι η μεγαλύτερη χάρη | δωρεά.
2. Είμαστε μέσα, σε αυτή την χάρη του Θεού.
3. Και καυχόμαστε στην Ελπίδα της δόξας του Θεού.
4. Και μιλάμε με θάρρος (!) για τον Θεόν.
5. Σαν να είμαστε θεολόγοι !
6. Αλλά και όταν έχουμε θλίψεις (!) πάλι καυχόμαστε στον Θεόν.
7. Έχοντας γνώση, ότι η θλίψη μας κάνει καλό (!) στην υπομονή.
8. Η δε υπομονή, μας κάνει καλό (!) στην δοκιμασία του Θεού.
9. Η δε δοκιμασία, μας κάνει καλό (!) στην ελπίδα της αιωνίου ζωής.
10. Αφού, η αγάπη του Θεού (!) μας ξεχειλίζει τις καρδιές.
11. Δια του Αγίου Πνεύματος (!) που μας δόθηκε με δύναμη φωτιάς και με σημεία ξένων γλωσσών.
Αμήν.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου