Ο ΛΙΜΟΣ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ !!




Πείνες.

Φτώχεια.

Λιμοκτονία.

 

UN|FAO - ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO:


Διαβάζουμε από το διαδίκτυο:

Σε 9,8 δισεκατομμύρια προβλέπεται να αυξηθεί ο παγκόσμιος ανθρώπινος πληθυσμός μέχρι το 2050 και σε 11,2 δισεκατομμύρια μέχρι το 2100 σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΟΗΕ.

Μάλιστα, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας του Οργανισμού (Food and Agriculture Organization, FAO), «για να καλύψει η ανθρωπότητα τις διατροφικές ανάγκες της για τα επόμενα 40-50 χρόνια θα πρέπει να παραγάγει περισσότερη τροφή από όση παρήγαγε συνολικά τα τελευταία 10.000 χρόνια!», την ώρα που οι φυσικοί πόροι της γης μειώνονται δραματικά. 

Η ανθρωπότητα γνώρισε τα τελευταία 200 χρόνια δυο μείζονες «επαναστάσεις» στο χώρο της επιστήμης, που εξηγούν τόσο την ταχύτατη αύξηση του πληθυσμού του πλανήτη μας, όσο και την άνιση κατανομή του ανάμεσα στις ανεπτυγμένες και τις αναπτυσσόμενες χώρες.

Αυτές είναι (α) η αύξηση του προσδόκιμου της ανθρώπινης ζωής, το οποίο, σύμφωνα με έρευνα του καθηγητή Στατιστικής Βιοδημογραφίας στο Πανεπιστήμιο Southern Denmark, Fernando Colchero  έχει σημειώσει αύξηση κατά μέσον όρο 40-50 χρόνια στις πιο αναπτυγμένες κοινωνίες και (β) ο έλεγχος της γονιμότητας.

Σε μια έκθεση 200 σελίδων η Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ, το 2013, παρουσίασε τα έντομα (!) ως το φαγητό του μέλλοντος και ως το βασικό μενού ενός κόσμου που λιμοκτονεί.

Σύμφωνα με τις προβλέψεις του ΟΗΕ τα επόμενα 40 χρόνια θα προστεθούν άλλα 3 δις περίπου στον παγκόσμιο πληθυσμό.

Αυτή εκτιμάται πως θα είναι και η τελευταία μεγάλη αύξησή του, γιατί, μετά το 2050, αναμένεται μια σταθεροποίησή του. 

Οι ερευνητές εκτιμούν πως η κλιματική αλλαγή σε συνδυασμό με την αλόγιστη χρήση αγροχημικών, είχε ως αποτέλεσμα την δημιουργία νέων και ανθεκτικότερων στελεχών φυτοπαθογόνων μικροοργανισμών. Γι αυτό τώρα οι έρευνες στρέφονται αφενός προς την αναζήτηση νέων πηγών γενετικής ανθεκτικότητας εναντίον αυτών και αφετέρου προς την εις βάθος μελέτη και κατανόηση των μοριακών μηχανισμών που διέπουν την ανθεκτικότητα των φυτών.


ΟΗΕ 13-7-2020:


ΠΩΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ

Διαβάζουμε από το διαδίκτυο:

Όταν η έλλειψη τροφής οδηγεί στη μείωση κατά 18% της μάζας σώματος, ο άνθρωπος αρχίζει να έχει ψυχολογικά προβλήματα, σύμφωνα με έκθεση για τις σοβαρές συνέπειες του λιμού.

«Ο ανθρώπινος μεταβολισμός λειτουργεί ολοένα και χειρότερα, κάτι που έχει επιπτώσεις στον εγκέφαλο και τα άλλα ζωτικά όργανα. Σε αυτό το σημείο είναι απαραίτητη μια ειδική διατροφική θεραπεία ώστε να σωθεί η ζωή του ανθρώπου, καθώς το κορμί του δεν είναι πλέον σε θέση να αφομοιώσει την κανονική τροφή», σημειώνει ο Σάκο.

Όταν οι άνθρωποι δεν λαμβάνουν επαρκή τροφή για αρκετές εβδομάδες, αυτό προκαλεί οργανική ανεπάρκεια και τελικά τον θάνατο.

 

Ο ΛΙΜΟΣ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ

Στις ημέρες μας, το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής φέρνει πιο κοντά, μια πείνα παγκόσμια λόγω της μείωσης των πόρων της γης και της αύξησης των κατά τόπους πολέμων.

«Για την αύξηση της πείνας τα τελευταία 3 χρόνια, δύο παράγοντες παίζουν καθοριστικό ρόλο: (α) είναι οι επιπτώσεις από την κλιματική αλλαγή και (β) η αύξηση των ένοπλων διενέξεων» τονίζει ο Φρέιζερ Πάτερσον.

«Ο Παγκόσμιος Δείκτης Πείνας (2019 - πάνω από 800 εκ. άνθρωποι πεινούν) δείχνει ότι λόγω του ανθρώπινου παράγοντα γίνεται όλο και πιο δύσκολο να σιτιστούν οι άνθρωποι με τρόπο βιώσιμο και κατάλληλο».

 

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ο άνθρωπος του Θεού, στον σύγχρονο δυτικό κόσμο, διαβάζει | βλέπει με κάθε λεπτομέρεια όλες τις σχετικές ειδήσεις και δυστυχώς δεν τρομάζει.

Απλά, νομίζει, ότι δεν τον αφορούν, ή ότι είναι τόσο πολύ μακριά ώστε να ανησυχεί.

Όμως, ο άνθρωπος, ο πιστός,  που σκέπτεται, ναι (!) τρομάζει | ταράζεται | τρέμει και σαν τον προφήτη Αββακούμ έρχεται στον εαυτό του.

Διαβάζουμε:

Ήκουσα, και τα εντόσθιά μου συνεταράχθησαν·

 

τα χείλη μου έτρεμον εις την φωνήν·

 

η σαθρότης εισήλθεν εις τα οστά μου, και υποκάτω μου έλαβον τρόμον·

 

πλην εν τη ημέρα της θλίψεως θέλω αναπαυθή, όταν αναβή κατά του λαού ο μέλλων να εκπορθήση αυτόν.

 

Αν και η συκή δεν θέλει βλαστήσει, μηδέ θέλει είσθαι καρπός εν ταις αμπέλοις·

 

ο κόπος της ελαίας θέλει ματαιωθή, και οι αγροί δεν θέλουσι δώσει τροφήν·

 

το ποίμνιον θέλει εξολοθρευθή από της μάνδρας, και δεν θέλουσιν είσθαι βόες εν τοις σταύλοις·

 

Εγώ όμως θέλω ευφραίνεσθαι εις τον Κύριον, θέλω χαίρει εις τον Θεόν της σωτηρίας μου.

 

Κύριος ο Θεός είναι η δύναμίς μου, και θέλει κάμει τους πόδας μου ως των ελάφων·

 

και θέλει με κάμει να περιπατώ επί τους υψηλούς τόπους μου.

 

Ας το δούμε μαζί:

1.      Χριστέ μου, τρέμω με την σκέψη, ότι μπορώ να φτάσω σε πείνα και λιμοκτονία.

2.      Χριστέ μου, είναι αλήθεια η κλιματική αλλαγή (!) και οι επιπτώσεις αυτής.

3.      Χριστέ μου, είναι αλήθεια ότι τα δένδρα δεν θα βλαστήσουν κάποτε.

4.      Χριστέ μου, είναι αλήθεια ότι δεν θα είναι καρπός στα αμπέλια.

5.      Χριστέ μου, είναι αλήθεια ότι δεν θα είναι καρπός στις ελιές.

6.      Χριστέ μου, είναι αλήθεια ότι οι αγροί δεν θα παράγουν.

7.      Χριστέ μου, είναι αλήθεια ότι τα ποίμνια θα εξολοθρευτούν.

8.      Χριστέ μου, είναι αλήθεια ότι τα βοοειδή θα τελειώσουν.

9.      Χριστέ μου, είναι αλήθεια ότι δεν θα έχουμε τροφή, ή θα γίνει μια μαύρη αγορά.

 

Όμως εγώ Χριστέ μου …

1.      Δεν θα χάσω την χαρά μου, με τίποτα από αυτά που βλέπω και ακούω.

2.      Θα χαίρω με ευφροσύνη στον Θεό τον Σωτήρα μου.

3.      Ομολογώ ότι ο Κύριος Ιησούς, είναι το στήριγμα μου.

4.      Ομολογώ ότι το Άγιο Πνεύμα είναι η δύναμη μου.

5.      Ξέρω ότι συ Χριστέ μου είσαι δίπλα μου (!) κάθε ώρα.

6.      Ξέρω ότι μαζί (!) θα πορευτούμε σε κοιλάδα σκιάς θανάτου.

7.      Ξέρω ότι τα πόδια μου, Εσύ Χριστέ μου θα τα κάνει σαν των ελαφιών.

8.      Εσύ Χριστέ μου, θα με κάνει να περπατήσω στην παρουσία σου, στα άγια των αγίων.

 

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΔΑΒΙΔ ΚΑΙ ΟΙ ΦΟΒΟΙ ΤΟΥ

Διαβάζουμε από τον 27ο ψαλμό:

Ο Κύριος είναι φως μου και σωτηρία μου·

 

τίνα θέλω φοβηθή;

 

ο Κύριος είναι δύναμις της ζωής μου·

 

από τίνος θέλω δειλιάσει;

 

Ότε επλησίασαν επ' εμέ οι πονηρευόμενοι, διά να καταφάγωσι την σάρκα μου,

 

οι αντίδικοι και οι εχθροί μου, αυτοί προσέκρουσαν και έπεσον.

 

Και αν παραταχθή εναντίον μου στράτευμα, η καρδία μου δεν θέλει φοβηθή·

 

και αν πόλεμος σηκωθή επ' εμέ,

 

και τότε θέλω ελπίζει.

 

Ας το δούμε μαζί:

1.      Ο Δαβίδ ήταν ένας άνδρας πίστεως στον Θεόν, δια Πνεύματος Αγίου

2.      Σε κάθε πόλεμο, ή πείνα, ή ταραχές ο Δαβίδ έλπιζε στον Κύριο των δυνάμεων.

3.      Συνήθιζε να λέγει: «ο Κύριος είναι δύναμις της ζωής μου!».

 

Αμήν.   

ΔΕΙΤΕ | ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟΝ ΥΜΝΟ:



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις