ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ, ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΑΚΡΙΒΑ !!

Ματθαίος 10: 22

Και θα είστε μισούμενοι από όλους, εξαιτίας τού ονόματός μου· εκείνος δε που θα έχει υπομείνει μέχρι τέλους, αυτός θα σωθεί.

Δεξιότητες

Ικανότητες

Ματαιότητες

 

Ο άνθρωπος, ο λογικός, ο χωμάτινος είναι σαν το λουλούδι του αγρού, αυξάνει | ανθίζει | στολίζει | μαραίνεται και ξηραίνεται.

Αυτή είναι η επίγεια | εφήμερη δόξα του ανθρώπου:  ματαιότητα, κενότητα, ματαιοδοξία.

Ξαφνικά, ο άνθρωπος μετά από επιτυχίες, ανακαλύπτει τις ιδιαίτερες ικανότητες του, τις δεξιότητες του, τις πονηράδες του (!) που κατορθώνουν.

Έξυπνος άνθρωπος (!) είναι ο πονηρός άνθρωπος, ο καταφερτζής. 

 

Διαβάζουμε από τον προφήτη Ιερεμία, τον ορισμό | τον χαρακτήρα της καρδιάς, ή των συναισθημάτων του άνθρωπου:

Η καρδιά είναι απατηλή περισσότερο απ' όλα,

 

και υπερβολικά διεφθαρμένη·

 

ποιος μπορεί να τη γνωρίσει;

 

Εγώ ο Κύριος εξετάζω την καρδιά (τα συναισθήματα) , δοκιμάζω τα νεφρά (τους λογισμούς),

 

για να δώσω στον κάθε έναν σύμφωνα με τους δρόμους του,

 

σύμφωνα με τον καρπό των έργων του.

 

 

Ας το δούμε μαζί:

1.      Άνθρωπος στην γη δεν υπάρχει, που να είναι αγαθός.

2.      Αγαθός είναι μόνον ο Θεός.

3.      Αγαθός, είναι ο καθαρός στην καρδιά.

4.       Αγαθός, είναι ο ταπεινός στην καρδιά.

5.      Αγαθός είναι ο πράος στους λογισμούς.

 

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΔΑΒΙΔ

Ο Δαβίδ, ήταν ένας άνθρωπος πιστός στον Θεόν, από μικρό παιδί.

Πάντα ήταν δίπλα στον λόγο του Θεού και η αλήθεια ήταν μέσα στο κέντρο της καρδιάς του.

Αφού, ο Θεός με τον Δαβίδ έδωσε σωτηρία στον λαό Ισραήλ (!) σκοτώνοντας τον φοβερό μαχητή  Γολιάθ, διαβάζουμε:

Και ο Δαβίδ έβγαινε παντού όπου τον έστελνε ο Σαούλ, και φερόταν με σύνεση·

 

και ο Σαούλ τον έβαλε αρχηγό επάνω σε όλους τούς άνδρες τού πολέμου·

 

και ήταν αρεστός στα μάτια ολόκληρου του λαού, κι ακόμα και στα μάτια των δούλων τού Σαούλ.

 

Και καθώς έρχονταν, ενώ ο Δαβίδ επέστρεφε από τη σφαγή τού Φιλισταίου, έβγαιναν γυναίκες από όλες τις πόλεις τού Ισραήλ,

 

ψάλλοντας και χορεύοντας, σε συνάντηση του βασιλιά Σαούλ, με τύμπανα, με χαρά, και με κύμβαλα.

 

Και αποκρίνονταν η μία στην άλλη οι γυναίκες, που έπαιζαν,

 

και έλεγαν:

 

Ο Σαούλ πάταξε τις χιλιάδες του, και ο Δαβίδ τις μυριάδες του.

 

 

Ο δε Δαβίδ, στον 144^ο ψαλμό γράφει:

Ευλογητός ο Κύριος, το φρούριό μου, αυτός που διδάσκει τα χέρια μου σε πόλεμο, και τα δάχτυλά μου σε μάχη·

 

το έλεός μου, το οχύρωμά μου, το ψηλό μου καταφύγιο, και ο ελευθερωτής μου·

 

η ασπίδα μου, στον οποίο έλπισα, ο οποίος υποτάσσει τον λαό μου κάτω από μένα.

 

Κύριε, τι είναι ο άνθρωπος και τον γνωρίζεις!

 

Ή, ο γιος τού ανθρώπου, και τον σκέφτεσαι!

 

Ο άνθρωπος μοιάζει με τη ματαιότητα·

 

οι ημέρες του είναι σαν σκιά, που παρέρχεται.

 

Ας το δούμε μαζί:

1.      Η παγίδα του Δαβίδ:  Η τέχνη το πολέμου | Η ικανότητα να σφάζει κατά δεκάδες χιλιάδες.

2.      Η αδικία του Δαβίδ: Να σφάζει και αμάχους | Να χύνει αίμα άφθονο.

3.      Η αφροσύνη του Δαβίδ: Να δύναται να εξουσιάζει με το σπαθί του | με τις ικανότητες του.

4.      Ομολογούσαν οι γυναίκες του Ισραήλ: Ο Σαούλ έσφαζε κατά χιλιάδες | ο Δαβίδ έσφαζε κατά δεκάδες χιλιάδες.

 

Η ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΗΣ ΙΔΕΑΣ ΤΟΥ ΔΑΒΙΔ

Όταν ο Δαβίδ έφτασε σχεδόν 50 ετών, ησύχασε από τους εχθρούς του και από τους πολέμους.

 Και τότε (!) ήλθε στην καρδιά του, μέσα του, να οικοδομήσει οίκο μεγαλοπρεπή προς τον Θεόν,  με σχέδια ακριβή, που ήλθαν μέσα στην σκέψη του.

Και φωνάζοντας ο Δαβίδ, τον προφήτη Νάθαν, ανήγγειλε την βουλή του, ο δε Νάθαν συμφώνησε απόλυτα, ανθρωπίνως , για αυτή την απόφαση του Δαβίδ.

Αλλά ο Θεός είχε άλλη βουλή!

 

Έστειλε τον προφήτη Νάθαν με λόγο Κυρίου, όπως διαβάζουμε, μεταξύ άλλων:

 

και (Εγώ) θα διορίσω έναν τόπο για τον λαό μου τον Ισραήλ,

 

και θα τους φυτέψω, και θα κατοικούν σε δικό τους τόπο,

 

και δεν θα μεταφέρονται πλέον·

 

και οι γιοι της αδικίας δεν θα τους καταθλίβουν πια, όπως άλλοτε,

 

όπως τις ημέρες κατά τις οποίες είχα καταστήσει κριτές επάνω στον λαό μου Ισραήλ·

 

και θα σε αναπαύσω από όλους τους εχθρούς σου.

 

Ο Κύριος αναγγέλλει ακόμα σε σένα, ότι ο Κύριος θα οικοδομήσει σπίτι σε σένα.

 

Αφού συμπληρωθούν οι ημέρες σου, και κοιμηθείς μαζί με τους πατέρες σου,

 

θα σηκώσω ύστερα από σένα το σπέρμα σου, που θα βγει από τα σπλάχνα σου, και θα στερεώσω τη βασιλεία του.

 

Αυτός θα οικοδομήσει οίκον στο όνομά μου·

 

και θα στερεώσω τον θρόνο της βασιλείας του μέχρι τον αιώνα·

 

εγώ θα είμαι σ' αυτόν πατέρας, κι αυτός θα είναι σε μένα γιος·

 

αν διαπράξει ανομία, θα τον σωφρονίσω με ράβδο ανδρών, και με μαστιγώσεις των γιων των ανθρώπων·

 

 

Ας το δούμε μαζί:

1.      Όλα αυτά τα ανήγγειλε ο Θεός, πριν ακόμη γεννηθεί ο γιος του Δαβίδ, ο Σολομών.

2.      Ο Θεός είχε άλλο σχέδιο

3.      Ο Δαβίδ είχε πλανηθεί εξαιτίας της δυνάμεως του | της τέχνης του πολέμου, που κατείχε.  

 

ΔΑΒΙΔ, ΑΝΔΡΑΣ ΠΟΛΕΜΩΝ

Ο ίδιος ο Δαβίδ, πολύ αργότερα, όπως γράφτηκε στο βιβλίο των Χρονικών των Βασιλέων του Ιούδα, έλεγε για το θέμα:

 

Ακούστε με, αδελφοί μου, και λαέ μου:

 

Εγώ έβαλα στην καρδιά μου να οικοδομήσω οίκο ανάπαυσης για την κιβωτό της διαθήκης τού Κυρίου, και για το υποπόδιο των ποδιών τού Θεού μας·

 

και έκανα ετοιμασία για την οικοδομή.

 

Ο Θεός, όμως, μου είπε:

 

Εσύ δεν θα οικοδομήσεις οίκο στο όνομά μου, επειδή είσαι άνδρας πολέμων, και έχυσες αίματα.

 

Και ο Κύριος, ο Θεός τού Ισραήλ, διάλεξε εμένα, από ολόκληρη την οικογένεια του πατέρα μου, για να είμαι βασιλιάς επάνω στον Ισραήλ στον αιώνα·

 

επειδή, διάλεξε άρχοντα τον Ιούδα·

 

και από την οικογένεια του Ιούδα διάλεξε την οικογένεια του πατέρα μου·

 

και ανάμεσα στους γιους τού πατέρα μου ευδόκησε να κάνει εμένα βασιλιά σε ολόκληρο τον Ισραήλ·

 

και από όλους τούς γιους μου (επειδή, ο Κύριος μου έδωσε πολλούς γιους), διάλεξε τον γιο μου τον Σολομώντα για να καθήσει επάνω στον θρόνο της βασιλείας τού Κυρίου, επάνω στον Ισραήλ.

 

Και μου είπε:

 

Ο Σολομώντας, ο γιος σου, αυτός θα οικοδομήσει τον οίκο μου και τις αυλές μου·

 

επειδή, αυτόν έκλεξα γιον σε μένα, και εγώ θα είμαι σ' αυτόν πατέρας·

 

και θα στερεώσω τη βασιλεία του μέχρι τον αιώνα, αν μένει σταθερός στο να εκτελεί τις εντολές μου και τις κρίσεις μου, όπως κατά την ημέρα αυτή.

 

Ας το δούμε μαζί:

1.      Ο Δαβίδ, ήταν πλέον άνδρας πολέμων | αιμάτων (!) όταν αποφάσισε να οικοδομήσει τον ναό του Θεού.

2.      Ένας άνδρας μεγάλων ικανοτήτων | δεξιοτήτων | πονηριών | αδικιών.   

3.      Ο Θεός του αρνήθηκε αυτή την χάρη, ώστε να οικοδομήσει εκείνος τον Ναό.

4.      Όταν ο δούλος του Θεού, αποκτά μεγάλες ικανότητες μέσα στον χρόνο της διακονίας του, γίνεται επικίνδυνος να πέσει σε πλάνη | σε παράβαση.

5.      Ο δούλος αυτός (!) μπορεί να χάσει την επαγγελία του Θεού για μόλις μια αστοχία του.

6.      Η μεγαλύτερη αστοχία: να μην δώσει την δόξα στον Θεόν.

7.      Η ίδια αστοχία, που έπεσε ο Μωυσής (!) 40 χρόνια μετά την οδοιπορία, φθάνοντας στην έρημο Σιν, που είναι η Κάδης, όταν με θυμό και αγανάκτηση χτύπησε την πέτρα, με την ράβδο του, να βγει νερό και βγήκε.

8.      Δείτε την άμεση οργή του Θεού, απέναντι στον Μωυσή:

 

Και ο Κύριος είπε στον Μωυσή και στον Ααρών:

 

Επειδή, δεν με πιστέψατε, για να με αγιάσετε μπροστά στους γιους Ισραήλ,

 

γι' αυτό εσείς δεν θα φέρετε τη συναγωγή αυτή στη γη, που τους έδωσα.

 

 

 Αμήν.

 ΔΕΙΤΕ | ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ: