ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΣΟΦΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΑ !!

Ιακώβου επιστολή 5: 16

Εξομολογείστε ο ένας στον άλλον τα πταίσματά σας, και προσεύχεστε ο ένας για τον άλλον για να γιατρευτείτε. Πολύ ισχύει η δέηση του δικαίου που γίνεται ένθερμα.

Σκληρότητα.

Αδικία.

Υπέρ εξουσίες.

 

Για να καταλάβουμε την εξουσία και τον πλούτο της βασιλείας του Σολομώντα (!) ας δούμε λίγο από την περιγραφή που κάνει το βιβλίο των Χρονικών, των βασιλέων του Ιούδα.

Διαβάζουμε:

Και όλα τα σκεύη για το πιοτό τού βασιλιά Σολομώντα ήσαν από χρυσάφι, και όλα τα σκεύη τού παλατιού τού δάσους τού Λιβάνου από καθαρό χρυσάφι·

 

κανένα από ασήμι·

 

το ασήμι λογιζόταν για τίποτε στις ημέρες τού Σολομώντα.

 

Επειδή, ο βασιλιάς είχε πλοία που πήγαιναν στη Θαρσείς μαζί με τους δούλους τού Χουράμ·

 

μια φορά ανά τριετία έρχονταν τα πλοία από τη Θαρσείς, που έφερναν χρυσάφι, και ασήμι, δόντια ελέφαντα, και πιθήκους, και παγώνια.

 

Και ο βασιλιάς Σολομώντας μεγαλύνθηκε περισσότερο από όλους τους βασιλιάδες τής γης σε πλούτο και σοφία.

 

Και όλοι οι βασιλιάδες της γής ζητούσαν το πρόσωπο του Σολομώντα, για να ακούσουν τη σοφία του, την οποία ο Θεός είχε βάλει στην καρδιά του.

 

Και κάθε ένας έφερνε το δώρο του, ασημένια σκεύη, χρυσά σκεύη, και στολές, και πανοπλίες, και αρώματα, άλογα, και μουλάρια, κάθε χρόνο.

 

Και βασίλευσε επάνω σε όλους τους βασιλιάδες, από τον ποταμό μέχρι τη γη των Φιλισταίων, και τα σύνορα της Αιγύπτου.

 

Και ο βασιλιάς έκανε το ασήμι στην Ιερουσαλήμ σαν πέτρες, και έκανε τους κέδρους σαν τις συκαμινιές στην πεδιάδα, λόγω τής αφθονίας.

 

Και έφερναν στον Σολομώντα άλογα από την Αίγυπτο, και από όλους τούς τόπους.

 

 Η ΜΑΤΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ

Ο ίδιος ο βασιλέας Σολομών, γράφοντας το βιβλίο του Εκκλησιαστή μονολογεί και επαναλαμβάνει:

Γι' αυτό, μίσησα τη ζωή, επειδή τα έργα που γίνονται κάτω από τον ήλιο μού φάνηκαν γεμάτα μόχθο·

 

επειδή, τα πάντα είναι ματαιότητα και θλίψη πνεύματος.

 

Επιπλέον, εγώ μίσησα ολόκληρο τον μόχθο μου, που είχα μοχθήσει κάτω από τον ήλιο·

 

επειδή, τον αφήνω στον άνθρωπο που θα σταθεί ύστερα από μένα.

 

 

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ

Ο Σολομών απέκτησε κατόπιν το σύνδρομο των σοφών | των ισχυρών (!) αφού έζησε τα πρώτα 20 χρόνια της βασιλείας του, με πλήρη υπακοή και με φόβο Θεού.

Ολοκλήρωσε το έργο, που του ανέθεσε ο πατέρας του Δαβίδ, να οικοδομήσει ένα λαμπρό ναό στο όνομα του ισχυρού Θεού του Ισραήλ και ακόμη, να ολοκληρώσει την οικοδομή της κατοικίας του.

Τέλος, καταγράφηκε ιστορικά η επίσκεψη της Βασίλισσας Σεβά, από την Αιθιοπία, που ήρθε με τιμές και αφιερώματα προς τον νεαρό και σοφό βασιλιά του Ισραήλ και αναχώρησε στον τόπο της με έκπληξη και θαυμασμό.

Τα επόμενα έτη της βασιλείας του χρισμένου από τον Θεό βασιλιά Σολομώντα, ήσαν απελπιστικά για τον Θεόν, αλλά και για τον λαό.

Ο Θεός έβλεπε την στροφή του Σολομώντα προς την εφαρμογή της σοφίας του (!) με αλαζονεία.   

Σκοπός του και σύνεση του Σολομώντα (!) ήταν να επεκτείνει τα όρια του κράτους του, με τον πιο έξυπνο και αναίμακτο τρόπο.

Με επιγαμία !!

Επιγαμία, ονομαζόταν η μέσω σύμβασης εξασφαλιζόμενο δικαίωμα γάμου, μεταξύ πολιτών διαφορετικών κρατών στον αρχαίο κόσμο.

Ο Σολομώντας το ξεκίνησε όταν έλαβε την πρώτη του γυναίκα από την Αίγυπτο και έκαμε επιγαμία | σύμβαση | συμφωνητικό με τον Φαραώ, τότε, βασιλιά της Αιγύπτου.   

Το ίδιο έκαμε με τις υπόλοιπες γυναίκες που έλαβε (!) σύνολο 700.

 

ΤΟ ΚΑΚΟ

Και ποιο, ήταν το κακό;

Ο Σολόμωντας σκλήρυνε μέσα από την σοφία του | την γνώση του | την υπεροχή του, απέναντι στον λαό και στον Θεό.

 

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΑ

Αφού ο Θεός έδωσε 40 χρόνια βασιλείας στον Σολομώντα, όμως δεν του έδωσε μακροημέρευση (!) λόγω της απείθειας του, διαβάζουμε την συνέχεια του ένδοξου βασιλείου του Ισραήλ.

Ο Ροβοάμ (γιός του Σολομώντα) πήγε στη Συχέμ· επειδή, στη Συχέμ ερχόταν ολόκληρος ο Ισραήλ για να τον κάνει βασιλιά.

 

Και καθώς το άκουσε αυτό ο Ιεροβοάμ (επιστάτης των έργων του Σολομώντα), ο γιος τού Ναβάτ, που ήταν ακόμα στην Αίγυπτο, όπου είχε φύγει μπροστά από τον βασιλιά Σολομώντα, ο Ιεροβοάμ έμεινε ακόμα στην Αίγυπτο·

 

έστειλαν, όμως, και τον κάλεσαν. Τότε, ο Ιεροβοάμ ήρθε και ολόκληρη η συναγωγή τού Ισραήλ, και μίλησαν στον Ροβοάμ, λέγοντας:

 

Ο πατέρας σου σκλήρυνε τον ζυγό μας· τώρα, λοιπόν, τη σκληρή δουλεία τού πατέρα σου, και τον βαρύ ζυγό του, που επέβαλε επάνω μας, ελάφρυνέ τον εσύ, και θα σε δουλεύουμε.

 

Κι εκείνος τούς είπε: Αναχωρήστε μέχρι τρεις ημέρες· έπειτα, επιστρέψτε σε μένα. Και ο λαός αναχώρησε.

 

Και ο βασιλιάς Ροβοάμ συμβουλεύτηκε τους πρεσβύτερους, που παραστέκονταν μπροστά στον Σολομώντα, τον πατέρα του, ενώ ακόμα ζούσε, λέγοντας: Τι με συμβουλεύετε εσείς να απαντήσω σε τούτο τον λαό;

 

Και του μίλησαν, λέγοντας: Αν γίνεις σήμερα δούλος σε τούτο τον λαό, και τους δουλέψεις, και τους απαντήσεις, και τους μιλήσεις λόγια αγαθά, τότε θα είναι για πάντα δούλοι σου.

 

Όμως, απέρριψε τη συμβουλή των πρεσβυτέρων, που του έδωσαν, και συμβουλεύτηκε τους νέους, που συναναστράφηκαν μαζί του, οι οποίοι παραστέκονταν μπροστά του.

 

Και τους είπε: Τι με συμβουλεύετε εσείς να απαντήσουμε σε τούτο τον λαό, που μίλησε σε μένα, λέγοντας: Ελάφρυνε τον ζυγό, που ο πατέρας σου επέβαλε επάνω μας;

 

Και οι νέοι, που συναναστράφηκαν μαζί του, του μίλησαν, λέγοντας: Έτσι θα μιλήσεις σε τούτο τον λαό, που σου μίλησε, λέγοντας: Ο πατέρας σου βάρυνε τον ζυγό μας, αλλά εσύ ελάφρυνέ τον σε μας· έτσι θα τους μιλήσεις:

 

Το μικρό μου δάχτυλο θα είναι παχύτερο από την οσφύ τού πατέρα μου·   τώρα, λοιπόν, ο μεν πατέρας μου σας επιφόρτισε με βαρύ ζυγό, εγώ όμως θα κάνω τον ζυγό σας βαρύτερον· ο πατέρας μου σας παίδευσε με μαστίγια, εγώ θα σας παιδεύσω με σκορπιούς.

 

Και ο Ιεροβοάμ και ολόκληρος ο λαός ήρθε στον Ροβοάμ την τρίτη ημέρα, όπως είχε μιλήσει ο βασιλιάς, λέγοντας: Επανέλθετε σε μένα την τρίτη ημέρα.

 

Και ο βασιλιάς απάντησε στον λαό σκληρά, και εγκατέλειψε τη συμβουλή των πρεσβυτέρων, που του είχαν δώσει·

 

και τους μίλησε σύμφωνα με τη συμβουλή των νέων, λέγοντας: Ο πατέρας μου βάρυνε τον ζυγό σας, αλλ' εγώ θα κάνω τον ζυγό σας βαρύτερον· ο πατέρας μου σας παίδευσε με μαστίγια, αλλ' εγώ θα σας παιδεύσω με σκορπιούς.

 

Και ο βασιλιάς δεν εισάκουσε τον λαό·

 

επειδή, το πράγμα έγινε από τον Κύριο, για να εκτελέσει τον λόγο του, που ο Κύριος είχε μιλήσει στον Ιεροβοάμ, τον γιο τού Ναβάτ, διαμέσου τού Αχιά τού Σηλωνίτη.

 

  

Ας το δούμε μαζί:

1.      Η σκληρότητα και η αλαζονεία του Σολομώντος, ήταν απόλυτα εμφανή στους πρεσβυτέρους του λαού

2.      Οι υπέρ εξουσίες που είχε αποκτήσει και οι αδικίες, που γινόντουσαν πλέον σε όλο το βασίλειο ήταν απελπιστικές.

3.      Ο τρόπος της εξουσίας | της δεσποτείας του Σολομώντα επάνω στον λαό, ήταν πλέον δυσβάστακτες.

4.      Οι ίδιοι οι πρεσβύτεροι του λαού (!) έδωσαν την καλή συμβουλή στον νεαρό βασιλιά Ροβοάμ.

5.      Ο Ροβοάμ, έπρεπε να αναγνωρίσει τις αδικίες του πατέρα του.

6.      Το πρόβλημα του λαού, δεν ήταν οι διαρκείς πόλεμοι.

7.      Ο Ροβοάμ έπρεπε να ελαφρύνει τον ζυγό της υπέρ φορολόγησης του λαού.

8.      Ο Ροβοάμ έπρεπε να συνέρθει από το σύνδρομο του πατέρα του.

9.      Ο Ροβοάμ έπρεπε να συνέρθει από το σύνδρομο «των σοφών».

 

Αμήν.  

ΔΕΙΤΕ | ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟΝ ΥΜΝΟ: