ΜΑΧΕΣ | ΦΟΒΟΙ | ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ!

Δευτερονόμιο 32: 25

Απέξω μάχαιρα, και από μέσα τρόμος θα αφανίζει και τον νέο και την παρθένα, το νήπιο που θηλάζει και τον γέροντα με τα άσπρα μαλλιά.

Έσωθεν μάχες.

Έξωθεν φόβοι.

Κάθε ημέρα.

Η καθημερινή ζωή του ανθρώπου είναι γεμάτη από εναλλαγές, εικόνων, σκέψεων, δράσεων, επαφών, τριβών και ευκαιριών.

Πολλές φορές ο άνθρωπος του Θεού αισθάνεται μόνος | αβοήθητος | αδύνατος ανάμεσα σε ισχυρούς ανθρώπους, ίσως και ασεβείς.

Ιδιαίτερα δε, αν είναι εργάτης του Θεού με κλήση και διακονία | διατεταγμένη υπηρεσία άνωθεν.

Ο ΔΑΒΙΔ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΣ

Ο προφήτης και βασιλιάς Δαβίδ, όπως εμείς γνωρίζουμε, ήταν άνθρωπος του Θεού ζώντας με πολύ φόβο.

Διαβάζουμε το συμβάν της Σικλάγ, όταν οι Αμαληκίτες έκαναν επιδρομή στις σκηνές των και έκαψαν τα πάντα, ενώ άρπαξαν τις γυναίκες και τα παιδιά.

Διαβάζουμε από το βιβλίο Α’ Σαμουήλ:

Και ο Δαβίδ στενοχωρήθηκε υπερβολικά·

επειδή, ο λαός έλεγε να τον πετροβολήσουν, για τον λόγο ότι η ψυχή ολόκληρου του λαού ήταν κατάπικρη,

κάθε ένας για τους γιους του και για τις θυγατέρες του·

ο Δαβίδ, όμως, δυναμώθηκε στον Κύριο τον Θεό του.

Ας το δούμε μαζί:

1.      Αιφνίδια περιστατικά (!) μεγάλης κλίμακας.

2.      Ο Δαβίδ κινδύνεψε να χάσει την ζωή του, από την βαθιά πίκρα της στιγμής των συντρόφων του.

3.      Η ψυχή του λαού, ήταν κατάπικρη.

4.      Η λύση: η στάση του Δαβίδ, με δύναμη Πνεύματος Αγίου.

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ

Ο δούλος του Θεού και απόστολος του Κυρίου Ιησού, ο Παύλος ήταν ένας εργάτης με πολλούς φόβους μέσα του, καθώς εργαζόταν ασταμάτητα το έργο του Θεού.  

Διαβάζουμε από την 2^η επιστολή του, προς τους Κορίνθιους, περί το 55 μ. Χ:

με συκοφαντία και με εγκωμιασμό·

σαν πλάνοι, όμως κάτοχοι της αλήθειας·

σαν αγνοούμενοι, αλλά είμαστε καλά γνωστοί·

σαν να φτάνουμε στον θάνατο, αλλά, δέστε, ζούμε·

σαν να περνάμε από παιδεία, αλλά δεν θανατωνόμαστε·

σαν λυπούμενοι, αλλά πάντοτε έχουμε χαρά·

σαν φτωχοί, όμως πλουτίζουμε πολλούς·

σαν να μη έχουμε τίποτε, όμως τα πάντα κατέχουμε.

Το στόμα μας ανοίχθηκε προς εσάς, Κορίνθιοι, η καρδιά μας πλατύνθηκε.

Δεν έχετε στενοχώρια σε μας·

αλλά έχετε στενοχώρια μέσα στα σπλάχνα σας.

Αποδίδοντας, λοιπόν, την ίδια αντιμισθία, (μιλάω σαν σε παιδιά μου)·

πλατυνθείτε κι εσείς.

Πολλή παρρησία έχω σε σας, πολλή καύχηση έχω για σας·

είμαι γεμάτος από παρηγορία, έχω τη χαρά που, σε όλη τη θλίψη μας, υπερπερισσεύει.

Επειδή, όταν ήρθαμε στη Μακεδονία, η σάρκα μας δεν είχε καμιά άνεση, αλλά σε όλα θλιβόμασταν·

απέξω μάχες, από μέσα φόβοι.

Και ο Παύλος καταλήγει, διατυπώνοντας τον φόβο του:

Είθε να υποφέρετε για λίγο την αφροσύνη μου·

αλλά, και να με υποφέρετε·

επειδή, είμαι ζηλότυπος προς εσάς με ζηλοτυπία Θεού·

δεδομένου ότι, σας αρραβώνιασα με έναν άνδρα, για να σας παραστήσω αγνή παρθένα στον Χριστό.

Φοβάμαι, όμως, μήπως, όπως το φίδι με την πανουργία του εξαπάτησε την Εύα, διαφθαρεί έτσι ο νους σας, ξεπέφτοντας από την απλότητα που υπάρχει στον Χριστό.

Ας το δούμε μαζί:

1.      Φόβοι ανάμεσα στην εκκλησία των αγίων.

2.      Φόβοι από τις μεθοδίες του σατανά.

3.      Φόβοι από συμπεριφορές αδελφών.

4.      Φόβοι από διαφθορά του νου.

5.      Φόβοι από έλλειψη αυθορμητισμού | απλότητας.

6.      Φόβοι από στενότητα της καρδιάς | των συναισθημάτων.  

Η ΑΜΥΝΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

Ο απόστολος Παύλος, διατυπώνει στην ίδια επιστολή του (!) τα όπλα, που διαθέτει για την άμυνά του.

Διαβάζουμε:

Έχουμε, μάλιστα, τούτο τον θησαυρό μέσα σε χωμάτινα σκεύη, ώστε η υπερβολή της δύναμης να είναι τού Θεού, και όχι από μας·

αν και σε όλα θλιβόμαστε, όμως δεν στενοχωρούμαστε·

αν και βρισκόμαστε σε απορία, όμως δεν απελπιζόμαστε·

αν και διωκόμαστε, όμως δεν είμαστε εγκαταλειμμένοι·

αν και καταβαλλόμαστε, όμως δεν χανόμαστε·

περιφέροντας πάντοτε στο σώμα τη νέκρωση του Κυρίου Ιησού, για να φανερωθεί στο σώμα μας και η ζωή τού Ιησού.

Επειδή, εμείς που ζούμε παραδινόμαστε πάντοτε στον θάνατο για χάρη τού Ιησού, για να φανερωθεί και η ζωή τού Ιησού στη θνητή μας σάρκα.

Και καταλήγει με αυτό τι θαυμαστό εδάφιο:

Ώστε, ο μεν θάνατος ενεργείται μέσα σε μας, η ζωή όμως μέσα σε σας.

Ας το δούμε μαζί:

1.      Η υπερβολή της δύναμης μας (!) είναι από τον Θεόν.

2.      Δεν στενοχωρούμαστε .

3.      Δεν απελπιζόμαστε.

4.      Δεν εγκαταλειπόμαστε.

5.      Δεν χανόμαστε.

6.      Είμαστε | περιφερόμαστε (!) σαν νεκροί.

7.      Ναι, ο θάνατος ενεργείται σε μας, καθημερινά.

8.      Μάλιστα, η ζωή σε σας (!) Κορίνθιοι.

Αμήν.

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ - ΑΔ. ΛΟΥΗΣ ΦΕΓΓΟΣ