Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!

2^η επιστολή προς Κορινθίους 4: 6

Επειδή, ο Θεός που είπε να λάμψει φως μέσα από το σκοτάδι, είναι που έλαμψε μέσα στις καρδιές μας, για φωτισμό της γνώσης της δόξας τού Θεού, διαμέσου τού προσώπου τού Ιησού Χριστού.

Λύτρωση

Νίκη

Ανάσταση των νεκρών

Η ανάσταση των νεκρών (!) είναι το πλέον άγνωστο ζήτημα στον άνθρωπο, σε κάθε επιστήμονα, φιλόσοφο, ερευνητή ή διανοούμενο.

Όταν ο απόστολος Παύλος επισκέφτηκε την Αθήνα περί το 51 μ. Χ. και του ζητήθηκε από τους δασκάλους της Αθήνας, να μιλήσει επάνω στον Άρειο Πάγο, είπε καταλήγοντας στον λόγο του:

Αφού, λοιπόν, είμαστε γένος τού Θεού,

δεν πρέπει να νομίζουμε τον Θεό ότι είναι όμοιος με χρυσάφι ή ασήμι ή πέτρα, χαραγμένα με τέχνη και επινόηση ανθρώπου.

Παραβλέποντας, λοιπόν, ο Θεός τούς καιρούς της άγνοιας, παραγγέλλει τώρα σε όλους τούς ανθρώπους, οπουδήποτε και αν είναι, να μετανοούν·

επειδή, προσδιόρισε ημέρα, κατά την οποία πρόκειται να κρίνει την οικουμένη με δικαιοσύνη,

διαμέσου ενός άνδρα, που τον διόρισε, και έδωσε γι' αυτό βεβαίωση σε όλους, ανασταίνοντάς τον από τους νεκρούς.

Μόλις, όμως, άκουσαν για ανάσταση νεκρών, άλλοι μεν χλεύαζαν, άλλοι δε είπαν:

Για το θέμα αυτό, θα σε ακούσουμε ξανά.

ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ, ΗΤΑΝ ΠΑΡΑΞΕΝΟ

Ο απόστολος Παύλος, όπως φαίνεται από την 1^η επιστολή προς τους Κορινθίους έπρεπε να πείσει δια του γραπτού λόγου, τους πιστούς της εκκλησίας της Κορίνθου.

Διαβάζουμε:

Αλλά, αν ο Χριστός δεν αναστήθηκε, η πίστη σας είναι μάταιη·

είστε δε ακόμα μέσα στις αμαρτίες σας.

Επομένως, κι αυτοί που κοιμήθηκαν εν Χριστώ, απωλέστηκαν.

Αν μονάχα σ' αυτή τη ζωή ελπίζουμε στον Χριστό, είμαστε ελεεινότεροι από όλους τούς ανθρώπους.

Αλλά, τώρα, ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς·

έγινε η απαρχή αυτών που έχουν κοιμηθεί.

Επειδή, βέβαια, διαμέσου ανθρώπου ήρθε ο θάνατος, έτσι και διαμέσου ανθρώπου η ανάσταση των νεκρών.

Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Ο Κύριος Ιησούς, επί 3,5 χρόνια κατά την διάρκεια της διακονίας Του, μιλούσε τακτικά για την σύλληψη | την σταύρωση | την Ανάσταση Του.

Οι μαθητές όμως, οι απόστολοι δεν καταλάβαιναν όσες φορές, κι αν ο Κύριος τους μίλησε, αφού οι οφθαλμοί των κρατούντο από απιστία, ώστε να καταλάβουν.

Η απιστία αυτή (!) προήρχετο από την άγνοια των Γραφών.

Και όμως ο Κύριος γνώριζε ότι αυτή η στιγμή της Ανάστασης (!) ήταν η είσοδος στην δόξα του Πατέρα.

Διαβάζουμε από την τελευταία προσευχή του Κυρίου, στην Γεθσημανή, όπως το περιγράφει ο Ιωάννης:  

Αυτά μίλησε ο Ιησούς, και ύψωσε τα μάτια του στον ουρανό, και είπε:

Πατέρα, ήρθε η ώρα·

δόξασε τον Υιό σου, για να σε δοξάσει και ο Υιός σου·

καθώς του έδωσες εξουσία επάνω σε κάθε σάρκα, για να δώσει αιώνια ζωή σε όλους όσους έδωσες σ' αυτόν.

Ο δε απόστολος Παύλος μιλά γράφοντας προς τους Ρωμαίους, στην επιστολή του, τα πιο κάτω:

Ή αγνοείτε ότι, όσοι βαπτιστήκαμε στον Ιησού Χριστό, βαπτιστήκαμε στον θάνατό του;

Συνταφήκαμε, λοιπόν, μαζί του διαμέσου τού βαπτίσματος στον θάνατο,

ώστε, καθώς ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς δια της δόξας τού Πατέρα,

έτσι κι εμείς να περπατήσουμε σε μια νέα ζωή.

Και ο Παύλος, συνεχίζει πιο κάτω:

Και αν πεθάναμε μαζί με τον Χριστό, πιστεύουμε ότι και θα συζήσουμε μ' αυτόν·

γνωρίζοντας ότι ο Χριστός, καθώς αναστήθηκε από τους νεκρούς, δεν πεθαίνει πλέον·

θάνατος δεν τον κυριεύει πλέον.

Επειδή, καθόσον πέθανε, πέθανε μια για πάντα για την αμαρτία·

αλλά, καθόσον ζει, ζει για τον Θεό.

Ας το δούμε μαζί:

1.      Η ανάσταση του νεκρού Ιησού, έγινε δια της δόξας του Πατέρα.

2.      Ο Θεός δόξασε τον μονογενή Υιόν Του,  Ιησού.

3.      Ο Ιησούς μετά την Ανάσταση υψώθηκε | δοξάστηκε από τον Πατέρα.

4.      Ο Ιησούς έδωσε την γνώση της δόξας του Θεού (!) στον άνθρωπο δια της αναγεννήσεως.

5.      Όλη η δόξα του Πατέρα, πλέον, επάνω στον άνθρωπο (!) που γνώρισε τον Θεό, αφού σύντριψε την καρδιά του μπροστά στον σταυρό της θυσίας του Αμνού του Θεού.

6.      Τα πάντα υποτάσσονται στην δόξα του Θεού και ο Θεός, ο Παντοκράτωρ, μέσα σε όλα, που τον αγαπούν αληθινά.

ΗΜΕΡΕΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Όταν οι Αρχιερείς και ο στρατηγός του ναού, έφεραν (χωρίς βία) τους αποστόλους στο μεγάλο συνέδριο για απολογία, ο Πέτρος και οι απόστολοι αποκρίθηκαν:

Και αποκρινόμενος ο Πέτρος και οι απόστολοι, είπαν:

Πρέπει να πειθαρχούμε στον Θεό μάλλον παρά στους ανθρώπους.

Ο Θεός των πατέρων μας ανέστησε τον Ιησού, που εσείς θανατώσατε, αφού τον κρεμάσατε επάνω σε ξύλο.

Αυτόν, ο Θεός τον ύψωσε με το δεξί του χέρι, αρχηγό και σωτήρα, για να δώσει μετάνοια στον Ισραήλ και άφεση αμαρτιών.

Και εμείς είμαστε μάρτυρές Του για τούτα τα λόγια,

κι ακόμα το Άγιο Πνεύμα, που ο Θεός έδωσε σε όσους πειθαρχούν σ' αυτόν.

Διαβάστε (!) πώς τελείωσε το μεγάλο συνέδριο:

και αφού προσκάλεσαν τους αποστόλους, τους έδειραν και τους παρήγγειλαν να μη μιλούν στο όνομα του Ιησού, και τους απέλυσαν.

Εκείνοι, λοιπόν, αναχωρούσαν μπροστά από το συνέδριο με χαρά, επειδή χάρη τού ονόματός του αξιώθηκαν να ατιμαστούν.

Ας το δούμε μαζί:

1.      Οι απόστολοι του Χριστού, οι έχοντες διακονία | αποστολή, δεν σταματούν να κηρύττουν και να διδάσκουν τον λαό, τον λόγο του Θεού | την Ανάσταση του Ιησού Χριστού.

2.      Ακόμη και αν χρειαστεί να παρανομήσουν.

3.      Δεν ξεχνούν τα λόγια παρρησίας του Πέτρου: «Πρέπει να πειθαρχούμε στον Θεό μάλλον».

4.      Αφού γνωρίζουν (!) ότι είναι οι μάρτυρες της Αναστάσεως του Χριστού.

5.      Και μαζί με αυτούς, το Άγιο Πνεύμα μαρτυρεί επίσης τον Χριστόν (!) σαν τον ατομικό Λυτρωτή και Σωτήρα από των αμαρτιών.     

Αμήν.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΑΡΘΡΟ: