ΜΗ ΠΑΡΟΡΓΙΖΕΤΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΣΑΣ! – ΜΕΡΟΣ 2

Κολοσσαείς 3: 21

Οι πατέρες, μη ερεθίζετε τα παιδιά σας, για να μη μικροψυχούν.

Η ανατροφή των παιδιών.

Η επιστήμη της παιδοψυχολογίας.

Τα στάδια της ενηλικίωσης.

Πολλοί γονείς, έχοντας μικρά παιδιά, αγνοούν τον τρόπο και τα εργαλεία | τα μέσα, για την ανάπτυξη των παιδιών τους, σαν προσωπικότητες.

Η ηλικία από ενός έτους έως τα τρία για το παιδί (!) είναι η πλέον κρίσιμη, από πλευράς ατυχημάτων.  

Συνήθως ο πατέρας είναι τρυφερός και άγρυπνος σε αυτή την ηλικία, όμως χρειάζεται πολύ υπομονή ώστε να χρησιμοποιεί όλα τα μέσα, όπως ο λόγος, οι ιστορίες από τις Γραφές, η αγκαλιά σε κάθε πόνο του παιδιού, αφού ακόμη υποφέρει από παιδικές ασθένειες.

Στην ηλικία από τρία έως πέντε ετών το παιδί κάνει πολλές | πάρα πολλές ερωτήσεις και ακόμη αναπτύσσει δεξιότητες, που αντιγράφει από το περιβάλλον του, από άλλα μικρά παιδιά.  Μπορεί να χειρίζεται με επιτυχία τα έξυπνα κινητά, με τα παιγνίδια που κινούνται, ακόμη να ζητά επίμονα πράγματα που δεν ωφελούν, ή μάλιστα και βλάπτουν.

Εδώ λοιπόν, είναι η ηλικία της μάθησης και προετοιμασίας ώστε να καταλάβει το παιδί ότι σε λίγο, μετά από δύο χρόνια, θα αρχίσει να εργάζεται υπεύθυνα στο σχολείο και να αποκτά γνώσεις χρήσιμες για το ίδιο και για όλη την οικογένεια.

Στην ηλικία αυτή, έως 5 ετών (!) ο πατέρας πιθανόν να χρειαστεί να τιμωρήσει βίαια το παιδί του, ακόμη και με το τράβηγμα του αυτιού ή τον πόνο στο χέρι ή αλλού, ώστε το παιδί να συνετιστεί και να μάθει τον φόβο του πατέρα.

Από την ηλικία των 5 ετών έως 7 ετών ο πατέρας θα πρέπει να έχει ολοκληρώσει την προσωπικότητα του παιδιού, με:

1.      Την καλλιέργεια της κοινωνικής συμπεριφοράς του παιδιού.

2.      Την καλλιέργεια της πίστης στον λόγο του Θεού και τις υποσχέσεις Του.

3.      Την καλλιέργεια της ευθύτητας στον λόγο, χωρίς ψέματα προς άλλους.

4.      Την καλλιέργεια της εργατικότητας σε αυτό που αγαπά ο ίδιος, να υπηρετεί την οικογένεια.

5.      Την καλλιέργεια της υπηρεσίας στις ανάγκες του πλησίον του, του φίλου του.

6.      Την καλλιέργεια του φόβου του Θεού.

7.      Την καλλιέργεια των δώρων του Θεού και των χαρισμάτων του Θεού.

ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

Η παιδεία του παιδιού, αρχίζει από το σπίτι του.

Η παιδεία είναι μια ολοκληρωμένη διαδικασία μορφοποίησης της προσωπικότητας του παιδιού από πολύ μικρή ηλικία που τελειώνει στην ηλικία περίπου των 12 ετών, πριν μπει στην εφηβεία.

Διαβάζουμε από τις Παροιμίες του σοφού Σολομώντα:

Μη λυπάσαι να διαπαιδαγωγείς το παιδί·

επειδή, αν το χτυπήσεις με τη ράβδο, δεν θα πεθάνει·

εσύ, χτυπώντας το με τη ράβδο, θα ελευθερώσεις την ψυχή του από τον άδη.

Αυτός που λυπάται τη ράβδο του, μισεί τον γιο του·

αλλ' αυτός που τον αγαπάει, τον διαπαιδαγωγεί στην κατάλληλη ώρα.

Να διαπαιδαγωγείς τον γιο σου όσο υπάρχει ελπίδα·

αλλά, μη διεγείρεις την ψυχή σου, ώστε να τον θανατώσεις.

Ας το δούμε μαζί:

1.      Το ραβδί, ο πόνος (!) αφορά το παιδί μέχρι την ηλικία των 5 ετών.

2.      Το ραβδί, ο πόνος ανήκει στα μέσα της παιδείας.

3.      Η διαδικασία της ράβδου, δεν γίνεται ποτέ με θυμό ή οργή.

4.      Η ράβδος είναι ο μισθός της ανυπακοής.

5.      Το παιδί πρέπει να γνωρίζει πόσες θα φάει (!) κάθε φορά εκ των προτέρων.

6.      Κάθε ανυπακοή, θα έχει και την ποινή σε ξυλιές, ήδη γνωστές.

7.      Αυτό λέγεται ορθή παιδεία.

8.      Προσοχή: ο πατέρας δεν πρέπει να ξεχνά να κάνει ένα δώρο σε χρόνο που το παιδί δεν περιμένει κάτι.

9.      Προσοχή: Ότι μάθει από αυτή την ηλικία, θα τον χαρακτηρίζει για πάντα.

10.   Παράδειγμα: Έμαθε, άραγε, να πλένει τα χέρια του μετά από την τουαλέτα;

11.   Παράδειγμα: Έμαθε, άραγε, να χτενίζεται μόνο του μόλις ξυπνά;

12.   Παράδειγμα: Έμαθε, άραγε, να μοιράζεται την σοκολάτα με το αδελφάκι του;

ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ

Οι γονείς, συνήθως, στην ηλικία των παιδιών που μιλάμε είναι περίπου 30 έως 40 ετών.

Προφανώς είναι άπειροι και θα πρέπει να σπουδάσουν το θέμα της ανατροφής των παιδιών τους, μελετώντας σχετικά βιβλία | ναι (!) βιβλία.

Παράλληλα προσευχόμενοι οι γονείς μπορεί να ζητούν από τον Θεό, αυτά ακριβώς: χάρη | γνώση | σοφία για τον εαυτό τους.

Ακόμη, μελετώντας τις Γραφές οι γονείς λαμβάνουν, κάθε φορά, μια σχετική οδηγία από τον λόγο του Θεού, που δεν είχαν προσέξει έως τώρα.

Διαβάζουμε από τις Παροιμίες:

  

Η ανοησία είναι συνδεδεμένη με την καρδιά τού παιδιού·

η ράβδος της παιδείας θα την αποχωρίσει απ' αυτό.

Η ράβδος και ο έλεγχος δίνουν σοφία·

αλλ' ένα εγκαταλειμμένο παιδί ντροπιάζει τη μητέρα του.

Να διαπαιδαγωγείς τον γιο σου, και θα σου φέρει ανάπαυση·

και θα φέρει ηδονή στην ψυχή σου.

Ας το δούμε μαζί:

1.      Στο παιδί υπάρχει έμφυτη η ανοησία, δηλαδή έμφυτη η ανυπακοή στις οδηγίες των γονέων.

2.      Το σχολείο στο σπίτι (παιδεία γονέων), θα την αποχωρίσει από το παιδί.

3.      Η σοφία στο παιδί έρχεται μετά από ράβδο & έλεγχο: Πόνο και άμεσο έλεγχο των πράξεων.

4.      Προσοχή: ο πόνος μπορεί να γίνει συνήθεια και να φέρει αντίθετα αποτελέσματα.

5.      Το εγκαταλειμμένο παιδί, είναι αυτό που δεν έχει τον άμεσο έλεγχο των γονέων του.

6.      Το παιδί με σχολείο γονέων, φέρνει ανάπαυση και χαρά στην ψυχή των γονέων.

Αμήν.  

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΡΘΡΟ, ΕΔΩ: