ΠΙΣΤΗ – ΠΡΟΣΟΧΗ – ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ!

Παροιμίες 29: 25

Ο φόβος τού ανθρώπου στήνει παγίδα· ενώ, αυτός που εμπιστεύεται στον Κύριο, θα είναι σε ασφάλεια.

Πληροφορία, ή γνώση;

Όταν η πληροφορία καταστρέφει την γνώση.

Η απόλυτη πίστη!

Ο άνθρωπος, από μικρό παιδί (!) συλλέγει πληροφορίες και μαζί με αυτές, πολλά άσχετα μεταξύ των πράγματα, που τον τροφοδοτεί ο σύγχρονος πολιτισμός | ο κόσμος.

Αυτό που δεν γνωρίζει ο άνθρωπος είναι πώς να θέσει σε εφαρμογή τις πληροφορίες αυτές και να φέρουν αληθινό όφελος στην ζωή του.

Τις περισσότερες φορές η αποτυχία του ανθρώπου στο να πράξει κάτι, είναι η έλλειψη προσοχής ή της εστίασης σε κάτι σοβαρό που ακούει.

Άραγε, τι θεωρούμε σοβαρό;

Σοβαρό είναι κάτι, που από μικροί (!) έχουμε βάλει μέσα μας, από την διαπαιδαγώγηση των γονέων μας.

Κατόπιν οι δάσκαλοί μας, έβαλαν με τον τρόπο τους τις αξίες και τις προτεραιότητες του έθνους μας, σαν λαός.

Και κατόπιν έρχεται η ώρα της δοκιμασίας στην ζωή να φανούμε τι έχουμε μέσα μας, στον εσωτερικό κόσμο μας.

ΜΕΛΕΤΩΝΤΑΣ ΤΙΣ ΓΡΑΦΕΣ

Ο λόγος του Θεού είναι η σοφία, η φρόνηση του λογικού ανθρώπου.  

Αυτή η σοφία (που στηρίζεται στον φόβο του Θεού, όχι σαν συναίσθημα φόβου, αλλά σαν διδαχή αλήθειας) είναι εκείνο που διδάσκεται μόνον, μέσα στο σπίτι από τους γονείς.

Δείτε τι γράφει ο σοφός βασιλιάς Σολομών, στις Παροιμίες:

Γιε μου, πρόσεχε στις ρήσεις μου·

στρέφε το αυτί σου στα λόγια μου.

Ας μη απομακρυνθούν από τα μάτια σου·

φύλαγέ τα μέσα στην καρδιά σου·

επειδή, είναι ζωή σ' εκείνους που τα βρίσκουν αυτά, και γιατρειά σε όλη τους τη σάρκα.

Με κάθε φύλαξη φύλαγε την καρδιά σου·

επειδή, απ' αυτή προέρχονται οι εκβάσεις της ζωής.

Απόβαλε από σένα διαστρέβλωση του στόματος,

και απομάκρυνε από σένα διαστροφή των χειλέων.

Ας το δούμε μαζί:

1.      Γιέ μου πρόσεχε !

2.      Τα μάτια σου με προσοχή, όταν σου μιλώ τον λόγο του Θεού !

3.      Φύλαξε τους λόγους μου μέσα στην καρδιά σου, με κάθε φύλαξη !

4.      Αφού από τα συναισθήματα σου προέρχονται τα πάντα στην ζωή σου.

Ο ΑΒΡΑΑΜ

Ο Αβραάμ, τέκνο του Θάρα και εγγονός του Ναχώρ, κάτοικος της Μεσοποταμίας, στην πόλη Ουρ των Χαλδαίων ανατράφηκε με λόγους Θεού από τους γονείς του και επιλέχθηκε από τον Θεό για ένα μεγάλο σχέδιο (!) αφού δοκιμάστηκε από τον Θεό στην υπομονή, στην πίστη και την δικαιοσύνη.

Διαβάζουμε από το βιβλίο του Νεεμία, από την προσευχή των ιερέων:

Εσύ αυτός είσαι ο μόνος Κύριος·

εσύ δημιούργησες τον ουρανό, τους ουρανούς των ουρανών, και ολόκληρη τη στρατιά τους, τη γη, και όλα όσα είναι επάνω σ' αυτή, τις θάλασσες, και όλα όσα είναι μέσα σ' αυτές, κι εσύ ζωοποιείς όλα αυτά·

κι εσένα προσκυνούν οι στρατιές των ουρανών.

Εσύ είσαι ο Κύριος ο Θεός, που διάλεξες τον Άβραμ, και τον έβγαλες από την Ουρ των Χαλδαίων, και του έδωσες το όνομα Αβραάμ·

και βρήκες την καρδιά του πιστή μπροστά σου,

και έκανες σ' αυτόν διαθήκη,

ότι θα δώσεις τη γη των Χαναναίων, των Χετταίων, των Αμορραίων, και των Φερεζαίων, και των Ιεβουσαίων, και των Γεργεσαίων, ότι θα τη δώσεις στο σπέρμα του·

και εκτέλεσες τα λόγια σου·

επειδή, εσύ είσαι δίκαιος.

Επίσης, διαβάζουμε από την αναφορά του Παύλου, γράφοντας την «προς Ρωμαίους» επιστολή:

Και χωρίς να εξασθενήσει στην πίστη, δεν συλλογίστηκε το σώμα του ότι ήταν ήδη νεκρωμένο, παρόλο που ήταν περίπου 100 χρόνων, και τη νέκρωση της μήτρας τής Σάρρας·

ούτε δίστασε στην υπόσχεση του Θεού με την απιστία, αλλά ενδυναμώθηκε στην πίστη, δοξάζοντας τον Θεό,

και έχοντας την πεποίθηση ότι εκείνο που υποσχέθηκε, είναι δυνατός και να το εκτελέσει.

Γι' αυτό και λογαριάστηκε σ' αυτόν για δικαιοσύνη.

Και από την προς Εβραίους επιστολή:

Με πίστη, ο Αβραάμ, όταν δοκιμαζόταν, πρόσφερε τον Ισαάκ·

και πρόσφερε τον μονογενή του, εκείνος που αποδέχθηκε τις υποσχέσεις,

προς τον οποίο ειπώθηκε ότι: «Στον Ισαάκ θα κληθεί σε σένα σπέρμα»·

κάνοντας τον συλλογισμό ότι ο Θεός μπορεί και από τους νεκρούς να τον σηκώσει·

γι' αυτό και (ο Αβραάμ) τον πήρε πίσω, (από τους νεκρούς) κατά παραβολή.

Ας το δούμε μαζί:

1.      Ο Αβραάμ απέκτησε πίστη (!) προσέχοντας στον λόγο του Θεού, από μικρό παιδί.

2.      Η απόλυτη πεποίθηση του Αβραάμ, ήταν η αλήθεια των λόγων του Θεού.

3.      Ο Αβραάμ ήταν απόλυτα σίγουρος, ότι ο Θεός του έδωσε υπόσχεση.

4.      Αυτή η πίστη (!) του έφερε την πεποίθηση ότι ακόμη και αν θυσίαζε τον γιό του Ισαάκ, ο ίδιος ο Θεός θα τον ανέστηνε.

5.      Γι αυτό και ο Θεός έδωσε πίσω τον Ισαάκ, αυξάνοντας έτι περισσότερο την πίστη στον Αβραάμ.   

Αμήν.